12.000 θαυμαστές για τους θρυλικούς Σκορπιούς που κρατούνται ακόμη σε φόρμα...
Σάββατο 25 Ιουλίου 2009
Τρίτη 7 Ιουλίου 2009
ΚΟΛΛΥΡΙΟ
Λαθρομετανάστες, στάση Έβρος
Νέο στρατόπεδο στον ακριτικό νομός σχεδιάζεται να στηθεί προκειμένου να φιλοξενεί για βραχύ χρονικό διάστημα τους λαθρομετανάστες, εναντίον των οποίων φαίνεται ότι έχει εξαπολυθεί άγριο κυνηγητό.
Από την πλευρά των τουρκικών συνόρων σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες λέγεται ότι περιμένουν 12.000 άνθρωποι έτοιμοι να περάσουν τα σύνορα της Ευρώπης, με οποιοδήποτε τίμημα. Έχουν πληροφορηθεί ότι η Ε.Ε. δεν θα ανεχθεί αθρόα περάσματα μια που ένα από τα μηνύματα των τελευταίων ευρωεκλογών ήταν ότι δεν θέλουν πια νέες εισόδους ανθρώπων από τρίτες χώρες.
Νέο στρατόπεδο λοιπόν στον Έβρο συμπληρωματικό αυτό που ήδη υπάρχει δυναμικότητας 3.000 λαθρομεταναστών. Η Ελλάδα ζητά από την Ένωση να της δώσει κονδύλια ώστε να ξεκινήσει ένα μεγάλο πρόγραμμα φύλαξης των συνόρων με σκάφη και συνοριοφύλακες, αλλά και επαναπροωθήσεις στις χώρες τους όσων περάσουν στην δική μας πλευρά.
Αναμένετε το επόμενο διάστημα να δούμε εικόνες μοναδικές, με σκάφη τρύπια να ξεφορτώνουν στις βραχονησίδες δυστυχισμένους ανθρώπους, λόγω του ότι οι διακινητές θα παίξουν τα ρέστα τους και από την άλλη την ελληνική δικαιοσύνη να ρίχνει βαριές καμπάνες σε όσους διευκολύνουν την είσοδο λαθρομεταναστών.
Δώστε πίσω τα κλεμμένα
Καλό θα ήταν ο παρευρισκόμενος στα εγκαίνια του μουσείου της Ακρόπολης Βούλγαρος πρόεδρος της δημοκρατίας να έκανε μια κίνηση αβροφροσύνης και να έδινε έστω ένα κομμάτι από τα κλεμμένα κειμήλια της Μακεδονίας στον Κάρολο Παπούλια.
Οι Βούλγαροι έχουν κατά τις περιόδους κατοχής συλήσει πλήθος κειμηλίων από την μονή Εικοσιφοίνισσας αλλά και από άλλα μοναστήρια και διοικήσεις της τότε Μακεδονίας τα οποία φυλάσσουν καλά σε υπόγεια μουσείων τους ή σε άλλες αποθήκες, τα οποία είναι ανεκτίμητης αξίας που προσδιορίζουν την ελληνικότητά της. Μάλιστα ο καθηγητής Γιώργος Παπάζογλου είχε εκδώσει δύο βιβλία για το θέμα αυτό και απάντηση δεν έχει πάρει.
Καλή και σωστή η παρουσία του κορυφαίου πολιτειακού παράγοντα της φίλης και γείτονος ευρωπαϊκής χώρας Βουλγαρίας στα εγκαίνια του μουσείου αλλά πέρα από τον τύπο η πράξη είναι περισσότερο ενδιαφέρουσα.
Η κάθοδος των γειτόνων
Κάθε Παρασκευή καραβάνια βουλγάρων στους δρόμους της Δράμας, της Καβάλας στην Εγνατία Οδό και στις παραλίες της περιοχής μας.
Η εικόνα αυτή θα ενταθεί ακόμη περισσότερο όταν ο κάθετος άξονας της Κομοτηνής ανοίξει και θα αποτελέσει δίοδο για τις παραλίες μας στους ορεινούς κατοίκους της άλλης πλευράς της Ροδόπης.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι έχουν πωληθεί πολλά μικρά διαμερίσματα στην Καβάλα, την Νέα Πέραμο και στην Θάσο ακόμη σε γείτονες οι οποίοι βλέπουν την περιοχή μας ως τόπο θερινής διαβίωσής τους.
Καλό θα ήταν και η περιοχή της Ροδόπης να δει την προοπτική αυτή και να δημιουργήσει υποδομές και λόγω της παρουσίας μουσουλμάνων στην περιοχή (ομοθρήσκων προς τους νότιους κατοίκους της Βουλγαρίας) οι οποίοι θα αναζητήσουν σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα μια οικονομική λύση για εξοχική κατοικία στην Θράκη για τους καλοκαιρινούς μήνες.
Βέβαια η διαβίωση είναι το λιγότερο, κοντά σ’ αυτήν θα δουλέψουν οι ταβέρνες, τα μπαράκια, τα καφέ, τα σούπερ μάρκετ κ.λ.π.
Για παράδειγμα στις περιοχές όπου οι Βούλγαροι (οι οποίοι σημειωτέον έχουν και κάποια οικονομική άνεση) πάνε, αφήνουν καλές εντυπώσεις στους επαγγελματίες από την συμπεριφορά τους και το μπουρμπουάρ. Ναι βεβαίως!
Επί τάπητος το θέμα Καλλιοντζή
Τα τελευταία αποτελέσματα των ευρωεκλογών δείχνουν ότι η ΝΔ στο τρίπολο Καβάλα – Δράμα – Ξάνθη θα αντιμετωπίσει προβλήματα στις βουλευτικές εκλογές να εξελιχθούν τα πράγματα σύμφωνα με την δυναμική που αναπτύχτηκαν.
Από τώρα η ΝΔ πρέπει να αναζητήσει ένα καλό χαρτί στο ψηφοδέλτιό της στην Καβάλα και αυτό δεν είναι άλλο από την κάθοδο του Θεόδωρου Καλλιοντζή ο οποίος μπορεί να συσπειρώσει στο όνομά του και ψηφοφόρους της άλλης πλευράς.
Διαφορετικά το 3-1 θα ανατραπεί όπως δείχνουν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και επιβεβαιώθηκαν μερικώς από τα ποσοστά στην Καβάλα, την Δράμα και ιδίως στην Ξάνθη η οποία ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη για τη ΝΔ λόγω της μειονοτικής ψήφου.
Μια νέα είσοδος και αυτό είναι θέμα της Ρηγίλλης θα δώσει μια νέα πνοή στο ψηφοδέλτιο και θα αποτελέσει ίσως την ανατρέψιμη διαφορά υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.
Πρέπει να νοιώθει καλά
Ο Κώστας Παπακοσμάς πρέπει να νοιώθει καλά με τα αποτελέσματα του ΠΑΣΟΚ στην ζώνη ευθύνης του. Ανέβηκαν και μάλιστα αισθητά σε όλους τους νομούς της Αν. Μακεδονίας και Θράκης.
Από μόνο του αυτό το γεγονός ενισχύει την παρουσία του στον κομματικό μηχανισμό και φέρνει για μια ακόμη φορά το όνομά του πιο κοντά στην διεκδίκηση της υποψηφιότητάς του για την νομαρχιακή αυτοδιοίκηση της Καβάλας.
Παρ’ όλα αυτά η εικόνα την οποία δείχνει η παράταξη στην οποία ανήκει στο νομαρχιακό συμβούλιο δεν είναι και η καλύτερη, μια που κάποιοι άλλοι εμφανίζονται ποιος ξέρει γιατί βασιλικότεροι του βασιλέως. Καλά θα κάνει ο συμπαθής Δημήτρης Παπουτσής να μαζέψει σε μερικούς τα λουριά και να κρατήσουν τους θεσμικούς τους ρόλους σε κόσμιο επίπεδο. Ο κόσμος βλέπει και κρίνει.
Καλή η προσπάθεια του Κωστή Σιμιτσή
Παρά τις αντιδράσεις οι οποίες υπάρχουν από ορισμένες ομάδες οι οποίες έχουν την εντύπωση ή προφανώς δεν εξυπηρετούνται ο Κωστής Σιμιτσής συνεχίζει να τα πηγαίνει καλά.
Η πόλη είναι καθαρή, έχει πολιτιστικές εκδηλώσεις όσες τις επιτρέπουν τα οικονομικά της, υπάρχει μια στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια, κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση στο κέντρο με παρουσία της δημοτικής αστυνομίας, δημόσιες σχέσεις με άλλους φορείς εντός και εκτός Ελλάδας, καθαρά σχολικά κτίρια, κάποια έργα υποδομής που επιβάλλεται να γίνουν και προπάντων μια καλή εικόνα της πόλης στο πανελλήνιο σκηνικό για τουριστικούς καθαρά λόγους.
Όσο η ΝΔ δεν δείχνει σημάδια ότι επιθυμεί τον δήμο με υποψηφιότητες που μπορούν να κάνουν την ανατροπή, τόσο και η ομάδα Σιμιτσή μπορεί να κοιμάται ήσυχη και να έχει στόχο την δεύτερη 4ετία.
Διότι ούτε με τις βόλτες των υποψηφίων στις γειτονιές και το ψιλό κουβεντολόι ορισμένων με τους Καβαλιώτες, μπορεί να γίνει κύμα νίκης, ούτε φυσικά με τις αντικρουόμενες απόψεις περί στήριξης ή μη κάποιων υποψηφίων από κουρασμένα παλικάρια υπάρχει περίπτωση να έρθει κάποια ανατροπή.
Ο κόσμος κουράστηκε και από την Τ.Α. θέλει πλέον καθαριότητα, νοικοκυριό, καθαρά έργα, λύσεις στο κυκλοφοριακό, κοινωνική φροντίδα και πολιτισμό. Διότι έτσι που είναι δομημένη η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού χωρίς αυτοτελείς πόρους ικανούς να δημιουργήσουν αναπτυξιακά έργα, δεν υπάρχει περίπτωση δημοτική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, με την υπάρχουσα μορφή να κάνουν την διαφορά εκτός από μια χρηστή και νοικοκυρεμένη διαχείριση.
Οι νέοι φωτογράφοι εν δράση
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η έκθεση φωτογραφίας νέων μελών που διοργάνωσε ο Φωτογραφικός Όμιλος Καβάλας πρόσφατα. Οι ερασιτέχνες φωτογράφοι μέλη του Ομίλου με χαρά διαπίστωσαν ότι πλήθος κόσμου επισκέφθηκε τον εκθεσιακό χώρο στο ισόγειο της παλιάς Δημοτικής Βιβλιοθήκης και δέχτηκαν συγχαρητήρια από τους πολυάριθμους επισκέπτες.
Η έκθεση θεωρήθηκε από όλους ενδιαφέρουσα κρίνοντας από την ποικίλη θεματολογία των έργων. Αυτή η έκθεση αποτελεί το επιστέγασμα της προσπάθειας όσων με ιδιαίτερη ζέση παρακολούθησαν το σεμινάριο φωτογραφίας για αρχάριους - εραστές της τέχνης της Φωτογραφίας που διοργάνωσε και φέτος ο Φωτογραφικός Όμιλος Καβάλας δίνοντας τους την ευκαιρία να ανακαλύψουν το ταλέντο τους. Όσο για τους καλλιτέχνες, πρόκειται για τους: Πρόδρομο Αποστολίδη, Νέλη Βασιλειάδου, Θεανώ Βλάχου, Βάσω Δαμιανίδου, Κώστα Καρακατσάνη, Μιλτιάδη Καρακολίδη, Ρωξάνη Κίτσιου, Δημήτρη Κρομμύδα, Βάνα Λαφαζάνη, Χάρη Μουραλόπουλο, Ελένη Μπιλιάλη, Ηλία Νικηφορίδη, Αντώνη Νίτη, Χρύσα Παναγιωτίδου, Πελαγία Παπαντωνίου, Άννα Τζελέπη, Ελευθερία Τσαρτσάρη, Θανάση Φελώνη, Βαγγέλη Φέρελη, Δέσποινα Φεσσίδου, Μαρία Φραγκάκη και Νίκο Ψευτούδη.
Με πλοιάριο Καβάλα – Νέα Πέραμος
Τα πολύ παλιά χρόνια όταν δεν υπήρχε ο δρόμος Καβάλα – Παληό πολλοί Καβαλιώτες πήγαιναν στην Ηρακλείτσα και στην Πέραμο με καραβάκια. Μετά έγινε ο δρόμος και τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ ανέλαβαν αυτό το δρομολόγιο. Τελευταία πληθαίνουν οι φωνές που θέλουν να ξεκινήσει μια ακροπλοϊκή τουριστική επί το πλείστον γραμμή που θα συνδέσει το λιμάνι της Καβάλας με την Νέα Πέραμο για να δοθεί σε τουρίστες και ντόπιους να κάνουν μια ρομαντική τσάρκα δια θαλάσσης με πλοίο, το οποίο θα είναι τουριστικό. Έτσι θα δοθεί σε πολλούς η ευκαιρία να γνωρίσουν από μια άλλη θέα τις παραλίες της δυτικής εγγύς Καβάλας και να απολαύσουν μια διαδρομή άκρως ενδιαφέρουσα. Είδωμεν.
Εργασίες στο γήπεδο ενόψει Τσάμπιονς Λίγκ
Παρά τις διάφορες πληροφορίες για αποχώρηση του Μάκη Ψωμιάδη (Big Mack) από το τιμόνι της ομάδας της Καβάλας, ο ίδιος προχωράει σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς σε εργασίες ώστε το Ανθή Καραγιάννη να είναι έτοιμο για τη νέα σεζόν του πρωταθλήματος. «Όπως ελπίζουμε να κυλήσουν τα πράγματα, τέλη Ιουνίου θα ξεκινήσουν οι εργασίες, ώστε να μετατραπεί το γήπεδο, σε ένα μικρό παλατάκι», τονίζει ο δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής και συνεχίζει με νόημα, «να είναι βέβαιοι οι Καβαλιώτες, ότι η Καβάλα εκτός από ένα ωραίο γήπεδο, θα αποκτήσουν σύντομα και ένα ωραίο σχέδιο πόλης»…
Ο Μάκης Ψωμιάδης είναι ο εγγυητής να πάει καλά η ομάδα και στη μεγάλη κατηγορία. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ο πρώτος σκόρερ της Καβάλας και της Β' εθνικής, Νίκος Σουλτανίδης: «Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Ψωμιάδης θα βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και θα ενισχύσει το δυναμικό της ομάδας. Έχει μεγάλα όνειρα για την Καβάλα και δεν θα μου φανεί περίεργο αν η ομάδα είναι η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς! Βέβαια, ο βασικός μας στόχος θα είναι η παραμονή, αλλά προσωπικά εκτιμώ ότι θα μπορέσουμε να πετύχουμε και κάτι καλύτερο».
Έρχεται ο νέος σιδηρόδρομος
Ένα πάγιο αίτημα της Καβάλας έρχεται να γίνει πράξη και μάλιστα με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα συγκοινωνιών εφάμιλλο της δημιουργίας αεροδρομίου στην Χρυσούπολη επί υπουργίας Γιώργου Παναγιωτόπουλου. Ένας άλλος υπουργός Θρακιώτης αυτή τη φορά βάζει σε εφαρμογή ένα θαυμάσιο πλάνο με αναβάθμιση του δικτύου Μακεδονίας-Θράκης που θα αποτελεί για τη χώρα μας μια σημαντική ευκαιρία σιδηροδρομικής διασύνδεσης με τα Βαλκάνια, την Τουρκία, την Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του εγκεκριμένου χωροταξικού σχεδίου προβλέπεται η δημιουργία νέου σιδηροδρομικού άξονα υψηλών ταχυτήτων μεταξύ Θεσσαλονίκης – Αμφίπολης – Καβάλας - Τοξοτών Ξάνθης, ο οποίος θα προσφέρει ουσιαστική βελτίωση της σύνδεσης της Θεσσαλονίκης με την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, καθώς και με τις σιδηροδρομικές πύλες εξόδου της χώρας προς Βουλγαρία, μέσω Ορμενίου, και Τουρκία μέσω Πυθίου. Παράλληλα θα εξασφαλιστεί η σιδηροδρομική σύνδεση με τον εμπορικό λιμένα Καβάλας στη Νέα Καρβάλη. Ήρθε ο καιρός.
Νέο στρατόπεδο στον ακριτικό νομός σχεδιάζεται να στηθεί προκειμένου να φιλοξενεί για βραχύ χρονικό διάστημα τους λαθρομετανάστες, εναντίον των οποίων φαίνεται ότι έχει εξαπολυθεί άγριο κυνηγητό.
Από την πλευρά των τουρκικών συνόρων σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες λέγεται ότι περιμένουν 12.000 άνθρωποι έτοιμοι να περάσουν τα σύνορα της Ευρώπης, με οποιοδήποτε τίμημα. Έχουν πληροφορηθεί ότι η Ε.Ε. δεν θα ανεχθεί αθρόα περάσματα μια που ένα από τα μηνύματα των τελευταίων ευρωεκλογών ήταν ότι δεν θέλουν πια νέες εισόδους ανθρώπων από τρίτες χώρες.
Νέο στρατόπεδο λοιπόν στον Έβρο συμπληρωματικό αυτό που ήδη υπάρχει δυναμικότητας 3.000 λαθρομεταναστών. Η Ελλάδα ζητά από την Ένωση να της δώσει κονδύλια ώστε να ξεκινήσει ένα μεγάλο πρόγραμμα φύλαξης των συνόρων με σκάφη και συνοριοφύλακες, αλλά και επαναπροωθήσεις στις χώρες τους όσων περάσουν στην δική μας πλευρά.
Αναμένετε το επόμενο διάστημα να δούμε εικόνες μοναδικές, με σκάφη τρύπια να ξεφορτώνουν στις βραχονησίδες δυστυχισμένους ανθρώπους, λόγω του ότι οι διακινητές θα παίξουν τα ρέστα τους και από την άλλη την ελληνική δικαιοσύνη να ρίχνει βαριές καμπάνες σε όσους διευκολύνουν την είσοδο λαθρομεταναστών.
Δώστε πίσω τα κλεμμένα
Καλό θα ήταν ο παρευρισκόμενος στα εγκαίνια του μουσείου της Ακρόπολης Βούλγαρος πρόεδρος της δημοκρατίας να έκανε μια κίνηση αβροφροσύνης και να έδινε έστω ένα κομμάτι από τα κλεμμένα κειμήλια της Μακεδονίας στον Κάρολο Παπούλια.
Οι Βούλγαροι έχουν κατά τις περιόδους κατοχής συλήσει πλήθος κειμηλίων από την μονή Εικοσιφοίνισσας αλλά και από άλλα μοναστήρια και διοικήσεις της τότε Μακεδονίας τα οποία φυλάσσουν καλά σε υπόγεια μουσείων τους ή σε άλλες αποθήκες, τα οποία είναι ανεκτίμητης αξίας που προσδιορίζουν την ελληνικότητά της. Μάλιστα ο καθηγητής Γιώργος Παπάζογλου είχε εκδώσει δύο βιβλία για το θέμα αυτό και απάντηση δεν έχει πάρει.
Καλή και σωστή η παρουσία του κορυφαίου πολιτειακού παράγοντα της φίλης και γείτονος ευρωπαϊκής χώρας Βουλγαρίας στα εγκαίνια του μουσείου αλλά πέρα από τον τύπο η πράξη είναι περισσότερο ενδιαφέρουσα.
Η κάθοδος των γειτόνων
Κάθε Παρασκευή καραβάνια βουλγάρων στους δρόμους της Δράμας, της Καβάλας στην Εγνατία Οδό και στις παραλίες της περιοχής μας.
Η εικόνα αυτή θα ενταθεί ακόμη περισσότερο όταν ο κάθετος άξονας της Κομοτηνής ανοίξει και θα αποτελέσει δίοδο για τις παραλίες μας στους ορεινούς κατοίκους της άλλης πλευράς της Ροδόπης.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι έχουν πωληθεί πολλά μικρά διαμερίσματα στην Καβάλα, την Νέα Πέραμο και στην Θάσο ακόμη σε γείτονες οι οποίοι βλέπουν την περιοχή μας ως τόπο θερινής διαβίωσής τους.
Καλό θα ήταν και η περιοχή της Ροδόπης να δει την προοπτική αυτή και να δημιουργήσει υποδομές και λόγω της παρουσίας μουσουλμάνων στην περιοχή (ομοθρήσκων προς τους νότιους κατοίκους της Βουλγαρίας) οι οποίοι θα αναζητήσουν σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα μια οικονομική λύση για εξοχική κατοικία στην Θράκη για τους καλοκαιρινούς μήνες.
Βέβαια η διαβίωση είναι το λιγότερο, κοντά σ’ αυτήν θα δουλέψουν οι ταβέρνες, τα μπαράκια, τα καφέ, τα σούπερ μάρκετ κ.λ.π.
Για παράδειγμα στις περιοχές όπου οι Βούλγαροι (οι οποίοι σημειωτέον έχουν και κάποια οικονομική άνεση) πάνε, αφήνουν καλές εντυπώσεις στους επαγγελματίες από την συμπεριφορά τους και το μπουρμπουάρ. Ναι βεβαίως!
Επί τάπητος το θέμα Καλλιοντζή
Τα τελευταία αποτελέσματα των ευρωεκλογών δείχνουν ότι η ΝΔ στο τρίπολο Καβάλα – Δράμα – Ξάνθη θα αντιμετωπίσει προβλήματα στις βουλευτικές εκλογές να εξελιχθούν τα πράγματα σύμφωνα με την δυναμική που αναπτύχτηκαν.
Από τώρα η ΝΔ πρέπει να αναζητήσει ένα καλό χαρτί στο ψηφοδέλτιό της στην Καβάλα και αυτό δεν είναι άλλο από την κάθοδο του Θεόδωρου Καλλιοντζή ο οποίος μπορεί να συσπειρώσει στο όνομά του και ψηφοφόρους της άλλης πλευράς.
Διαφορετικά το 3-1 θα ανατραπεί όπως δείχνουν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και επιβεβαιώθηκαν μερικώς από τα ποσοστά στην Καβάλα, την Δράμα και ιδίως στην Ξάνθη η οποία ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη για τη ΝΔ λόγω της μειονοτικής ψήφου.
Μια νέα είσοδος και αυτό είναι θέμα της Ρηγίλλης θα δώσει μια νέα πνοή στο ψηφοδέλτιο και θα αποτελέσει ίσως την ανατρέψιμη διαφορά υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.
Πρέπει να νοιώθει καλά
Ο Κώστας Παπακοσμάς πρέπει να νοιώθει καλά με τα αποτελέσματα του ΠΑΣΟΚ στην ζώνη ευθύνης του. Ανέβηκαν και μάλιστα αισθητά σε όλους τους νομούς της Αν. Μακεδονίας και Θράκης.
Από μόνο του αυτό το γεγονός ενισχύει την παρουσία του στον κομματικό μηχανισμό και φέρνει για μια ακόμη φορά το όνομά του πιο κοντά στην διεκδίκηση της υποψηφιότητάς του για την νομαρχιακή αυτοδιοίκηση της Καβάλας.
Παρ’ όλα αυτά η εικόνα την οποία δείχνει η παράταξη στην οποία ανήκει στο νομαρχιακό συμβούλιο δεν είναι και η καλύτερη, μια που κάποιοι άλλοι εμφανίζονται ποιος ξέρει γιατί βασιλικότεροι του βασιλέως. Καλά θα κάνει ο συμπαθής Δημήτρης Παπουτσής να μαζέψει σε μερικούς τα λουριά και να κρατήσουν τους θεσμικούς τους ρόλους σε κόσμιο επίπεδο. Ο κόσμος βλέπει και κρίνει.
Καλή η προσπάθεια του Κωστή Σιμιτσή
Παρά τις αντιδράσεις οι οποίες υπάρχουν από ορισμένες ομάδες οι οποίες έχουν την εντύπωση ή προφανώς δεν εξυπηρετούνται ο Κωστής Σιμιτσής συνεχίζει να τα πηγαίνει καλά.
Η πόλη είναι καθαρή, έχει πολιτιστικές εκδηλώσεις όσες τις επιτρέπουν τα οικονομικά της, υπάρχει μια στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια, κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση στο κέντρο με παρουσία της δημοτικής αστυνομίας, δημόσιες σχέσεις με άλλους φορείς εντός και εκτός Ελλάδας, καθαρά σχολικά κτίρια, κάποια έργα υποδομής που επιβάλλεται να γίνουν και προπάντων μια καλή εικόνα της πόλης στο πανελλήνιο σκηνικό για τουριστικούς καθαρά λόγους.
Όσο η ΝΔ δεν δείχνει σημάδια ότι επιθυμεί τον δήμο με υποψηφιότητες που μπορούν να κάνουν την ανατροπή, τόσο και η ομάδα Σιμιτσή μπορεί να κοιμάται ήσυχη και να έχει στόχο την δεύτερη 4ετία.
Διότι ούτε με τις βόλτες των υποψηφίων στις γειτονιές και το ψιλό κουβεντολόι ορισμένων με τους Καβαλιώτες, μπορεί να γίνει κύμα νίκης, ούτε φυσικά με τις αντικρουόμενες απόψεις περί στήριξης ή μη κάποιων υποψηφίων από κουρασμένα παλικάρια υπάρχει περίπτωση να έρθει κάποια ανατροπή.
Ο κόσμος κουράστηκε και από την Τ.Α. θέλει πλέον καθαριότητα, νοικοκυριό, καθαρά έργα, λύσεις στο κυκλοφοριακό, κοινωνική φροντίδα και πολιτισμό. Διότι έτσι που είναι δομημένη η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού χωρίς αυτοτελείς πόρους ικανούς να δημιουργήσουν αναπτυξιακά έργα, δεν υπάρχει περίπτωση δημοτική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, με την υπάρχουσα μορφή να κάνουν την διαφορά εκτός από μια χρηστή και νοικοκυρεμένη διαχείριση.
Οι νέοι φωτογράφοι εν δράση
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η έκθεση φωτογραφίας νέων μελών που διοργάνωσε ο Φωτογραφικός Όμιλος Καβάλας πρόσφατα. Οι ερασιτέχνες φωτογράφοι μέλη του Ομίλου με χαρά διαπίστωσαν ότι πλήθος κόσμου επισκέφθηκε τον εκθεσιακό χώρο στο ισόγειο της παλιάς Δημοτικής Βιβλιοθήκης και δέχτηκαν συγχαρητήρια από τους πολυάριθμους επισκέπτες.
Η έκθεση θεωρήθηκε από όλους ενδιαφέρουσα κρίνοντας από την ποικίλη θεματολογία των έργων. Αυτή η έκθεση αποτελεί το επιστέγασμα της προσπάθειας όσων με ιδιαίτερη ζέση παρακολούθησαν το σεμινάριο φωτογραφίας για αρχάριους - εραστές της τέχνης της Φωτογραφίας που διοργάνωσε και φέτος ο Φωτογραφικός Όμιλος Καβάλας δίνοντας τους την ευκαιρία να ανακαλύψουν το ταλέντο τους. Όσο για τους καλλιτέχνες, πρόκειται για τους: Πρόδρομο Αποστολίδη, Νέλη Βασιλειάδου, Θεανώ Βλάχου, Βάσω Δαμιανίδου, Κώστα Καρακατσάνη, Μιλτιάδη Καρακολίδη, Ρωξάνη Κίτσιου, Δημήτρη Κρομμύδα, Βάνα Λαφαζάνη, Χάρη Μουραλόπουλο, Ελένη Μπιλιάλη, Ηλία Νικηφορίδη, Αντώνη Νίτη, Χρύσα Παναγιωτίδου, Πελαγία Παπαντωνίου, Άννα Τζελέπη, Ελευθερία Τσαρτσάρη, Θανάση Φελώνη, Βαγγέλη Φέρελη, Δέσποινα Φεσσίδου, Μαρία Φραγκάκη και Νίκο Ψευτούδη.
Με πλοιάριο Καβάλα – Νέα Πέραμος
Τα πολύ παλιά χρόνια όταν δεν υπήρχε ο δρόμος Καβάλα – Παληό πολλοί Καβαλιώτες πήγαιναν στην Ηρακλείτσα και στην Πέραμο με καραβάκια. Μετά έγινε ο δρόμος και τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ ανέλαβαν αυτό το δρομολόγιο. Τελευταία πληθαίνουν οι φωνές που θέλουν να ξεκινήσει μια ακροπλοϊκή τουριστική επί το πλείστον γραμμή που θα συνδέσει το λιμάνι της Καβάλας με την Νέα Πέραμο για να δοθεί σε τουρίστες και ντόπιους να κάνουν μια ρομαντική τσάρκα δια θαλάσσης με πλοίο, το οποίο θα είναι τουριστικό. Έτσι θα δοθεί σε πολλούς η ευκαιρία να γνωρίσουν από μια άλλη θέα τις παραλίες της δυτικής εγγύς Καβάλας και να απολαύσουν μια διαδρομή άκρως ενδιαφέρουσα. Είδωμεν.
Εργασίες στο γήπεδο ενόψει Τσάμπιονς Λίγκ
Παρά τις διάφορες πληροφορίες για αποχώρηση του Μάκη Ψωμιάδη (Big Mack) από το τιμόνι της ομάδας της Καβάλας, ο ίδιος προχωράει σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς σε εργασίες ώστε το Ανθή Καραγιάννη να είναι έτοιμο για τη νέα σεζόν του πρωταθλήματος. «Όπως ελπίζουμε να κυλήσουν τα πράγματα, τέλη Ιουνίου θα ξεκινήσουν οι εργασίες, ώστε να μετατραπεί το γήπεδο, σε ένα μικρό παλατάκι», τονίζει ο δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής και συνεχίζει με νόημα, «να είναι βέβαιοι οι Καβαλιώτες, ότι η Καβάλα εκτός από ένα ωραίο γήπεδο, θα αποκτήσουν σύντομα και ένα ωραίο σχέδιο πόλης»…
Ο Μάκης Ψωμιάδης είναι ο εγγυητής να πάει καλά η ομάδα και στη μεγάλη κατηγορία. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ο πρώτος σκόρερ της Καβάλας και της Β' εθνικής, Νίκος Σουλτανίδης: «Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Ψωμιάδης θα βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και θα ενισχύσει το δυναμικό της ομάδας. Έχει μεγάλα όνειρα για την Καβάλα και δεν θα μου φανεί περίεργο αν η ομάδα είναι η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς! Βέβαια, ο βασικός μας στόχος θα είναι η παραμονή, αλλά προσωπικά εκτιμώ ότι θα μπορέσουμε να πετύχουμε και κάτι καλύτερο».
Έρχεται ο νέος σιδηρόδρομος
Ένα πάγιο αίτημα της Καβάλας έρχεται να γίνει πράξη και μάλιστα με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα συγκοινωνιών εφάμιλλο της δημιουργίας αεροδρομίου στην Χρυσούπολη επί υπουργίας Γιώργου Παναγιωτόπουλου. Ένας άλλος υπουργός Θρακιώτης αυτή τη φορά βάζει σε εφαρμογή ένα θαυμάσιο πλάνο με αναβάθμιση του δικτύου Μακεδονίας-Θράκης που θα αποτελεί για τη χώρα μας μια σημαντική ευκαιρία σιδηροδρομικής διασύνδεσης με τα Βαλκάνια, την Τουρκία, την Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του εγκεκριμένου χωροταξικού σχεδίου προβλέπεται η δημιουργία νέου σιδηροδρομικού άξονα υψηλών ταχυτήτων μεταξύ Θεσσαλονίκης – Αμφίπολης – Καβάλας - Τοξοτών Ξάνθης, ο οποίος θα προσφέρει ουσιαστική βελτίωση της σύνδεσης της Θεσσαλονίκης με την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, καθώς και με τις σιδηροδρομικές πύλες εξόδου της χώρας προς Βουλγαρία, μέσω Ορμενίου, και Τουρκία μέσω Πυθίου. Παράλληλα θα εξασφαλιστεί η σιδηροδρομική σύνδεση με τον εμπορικό λιμένα Καβάλας στη Νέα Καρβάλη. Ήρθε ο καιρός.
PRESS ROOM
Δημοσιογραφικό συνέδριο στην Σαμοθράκη πάπαλα. Οι διοργανωτές λένε ότι θα αλλάξει μορφή και όποιος ξαναπάει για να κάνει κοπάνες στις παραλίες να το διαγράψει από την ατζέντα του. Θα γίνει ένα προσυνέδριο φέτος τον Σεπτέμβρη που είναι θεριεμένοι οι αγέρηδες και από του χρόνου θα είναι ελιτίστικο και αλα κάρτ. Καλά αυτό το συνέδριο δεν θα έχει καμιά σχέση με ότι ξέραμε μέχρι τώρα. Αν ανάμεσα στις συνεδρίες και τις πολύ σοβαρές τοποθετήσεις των κάθε λογής ομιλητών βάλουν και συναυλία άρπας στο Ιερό των Μεγάλων Θεών ή ακόμη και κάποια ομάδα χορού εδάφους - αέρος με τούλια και μουσική της αρχαίας Θράκης, με απαραίτητη την παρουσία των συνέδρων (θα λαμβάνονται και απουσίες από απουσιολόγο), τότε ούτε οι Σαμοθρακίτες θα το θέλουν το συνέδριο. Οπότε ας μην το παιδεύουν τόσο πολύ. Ας το κάνουν στην Ορεστιάδα να τελειώνουμε.
Ο Χρόνος παραμένει μια σοβαρή και πλούσια σε ρεπορτάζ εφημερίδα της περιφέρειας. Στο τιμόνι ο Σταύρος Φανφάνης ο οποίος μπαίνει στο βαθύ νόημα και φυσικά πλάτη η Μελαχροινή Μαρτίδου η οποία είναι μια αναγνωρισμένη αξία. Το μεγάλο ατού της εφημερίδας είναι η ηλεκτρονική της έκδοση η οποία όχι μόνο διαβάζεται από χιλιάδες αναγνώστες καθημερινά αλλά είναι ένα πλούσιο πόρταλ ειδήσεων σε όλη την περιοχή. Ξεσκονίζεται από όλους τους συντάκτες του κέντρου και συνεχώς ρεπορτάζ του Χρόνου βλέπουμε σε μεγάλες εφημερίδες του κέντρου και σε μεγάλα ειδησεογραφικά πόρταλ. Αυτό που έχει δε αξία είναι η μεγάλη ανταπόκριση ακροατών που έχει μέσω του διαδικτύου το Ράδιο Χρόνος 87,5, το οποίο ακούγεται σε όλο τον κόσμο όπου οι Θρακιώτες μαθαίνουν τα νέα της πατρίδας τους.
Πολλά και καλά περιοδικά κυκλοφορούν στην περιφέρειά μας. Το Paparazzi στην Ξάνθη αλλά και το IN Ξάνθη είναι πλούσια σε νυχτερινή ζωή και ρεπορτάζ αγοράς. Το περιοδικό Ψίθυροι στην Δράμα ένα παλιό και καλό έντυπο με θέματα και ρεπορτάζ. Από την Δράμα ορμώμενο είναι και το πολύ καλό περιοδικό Αυτοκίνηση στην Αν. Μακεδονία και Θράκη. Στην Καβάλα έχουμε το ONAR και το Sting Alone της Ορθοδοξίας Αβραμίδου αλλά και το Service και το εβδομαδιαίο πολιτιστικό μαγκαζίνο του εκδοτικού ομίλου του Γιάννη Χλώρου. Δεν ξεχνάμε το Περιωδικό της Πόλης του Κώστα Τσίγκα, που είναι σταθερή αξία στον πολιτιστικό χώρο. Στην Κομοτηνή κυκλοφορεί το Ζω από την Επικοινωνία του Παρατηρητή. Στον ακριτικό Έβρο έχουμε τον Βορέα στην Ορεστιάδα του Παπαθανάκη και στην Αλεξανδρούπολη κυκλοφορούν κατά διαστήματα ορισμένα μαγκαζίνο ελεύθερης κυκλοφορίας με τουριστικό κυρίως περιεχόμενο. Κατά διαστήματα εκδίδονται και κυκλοφορούν ειδικές εκδόσεις για το ντηζάιν και το έπιπλο, τις κατασκευές και την αγορά αξιόλογες προσπάθειες νέων ανθρώπων με άποψη και γούστο. Όλα αυτά τα έντυπα τα οποία διαβάζονται πολύ και μάλιστα από νέους ανθρώπους είναι όαση στο εκδοτικό πανόραμα της περιφέρειας. Ξεφυλλίστε τα με αγάπη και αφεθείτε στις προτάσεις τους.
Οι Ματιές μας (για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, αν μας το επιτρέπετε) έκλεισαν τα 22 χρόνια ζωής. Είναι το πρώτο περιοδικό που κυκλοφόρησε στην περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης, Απρίλιο του 1987, πήγε αισίως στα 164 τεύχη, ξεκίνησε από μηνιαίο και τώρα εκδίδεται κάθε τρίμηνο λόγω κρίσης. Αυτό το περιοδικό προτιμήσαμε αντί να το κλείσουμε όπως θα έπρεπε (ή όπως θα επιθυμούσαν ορισμένοι), το κρατάμε πολλές φορές βάζοντας το χέρι στην τσέπη και επιμένουμε. Όσο κι αν νομίζουν ορισμένοι ότι έχουμε τον κανόνα της αντιπαροχής στα γραφόμενά μας, πλανώνται πλάνην οικτράν. Είναι μακριά νυχτωμένοι. Οι Ματιές συνεχίζουν την πορεία τους και από το φθινόπωρο θα μπουν σε νέα φάση έκδοσης με πλούσια ύλη, ενδιαφέροντα θέματα και πολύ ουσία. Άλλωστε έχουμε δώσει εξετάσεις ότι είμαστε …πείσμονες! Την υγειά μας να έχουμε…
Οι αναλύσεις στην Δέλτα τηλεόραση πραγματικά είναι ουσίας. Το δίδυμο Πετρίδη και Δούκα πολλές φορές εκπλήσσει με τον λόγο και την ευρηματικότητά του. Ο Δημοσθένης Δούκας έμπειρος δημοσιογράφος και παλιά καραβάνα ξέρει πρόσωπα και πράγματα και μπορεί να μπει βαθειά στα πράγματα. Ο Νίκος Πετρίδης είναι ένα πρόσωπο που εκτιμούμε πολύ, σοβαρός και γνώστης της καθημερινότητας. Είναι Αντώνη Καμελίδη μια μεγάλη προίκα για το κανάλι σου και δεν το λέμε για να τους στηρίξουμε, άλλωστε οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη από γλυκόλογα.
Στα μετόπισθεν υποχώρησε η Εύα Πασσαλίδου αφήνοντας χώρο και για πολιτικές ενασχολήσεις. Πάντως στο σανίδι όταν έπαιξε ήταν καλή όπως μας είπαν οι γνωρίζοντες. Τώρα μάλλον θα την κερδίσει η αυτοδιοίκηση γιατί δεν ξέρουμε αν το σκέφτεται, είναι καλή στο πολιτικολογείν. Για δες το!
Πόλις – Καβάλα τιτλοφορείται μια έγχρωμη και με καλό στήσιμο εφημερίδα που κυκλοφόρησε ο Δήμος Καβάλας με πλούσια ύλη από τα δημοτικά πεπραγμένα. Μια πολύ ωραία έκδοση από τον δήμο και τους συνεργάτες του δημάρχου Κώστα Σιμιτσή από το γραφείο τύπου του. Μας άρεσε.
Το R CHANNEL έχει δυνατότητες να πάει ακόμη καλύτερα. Μάλιστα τώρα που συμμετέχει σε ένα δίκτυο καναλιών ανά την Ελλάδα που θα ανταλλάσσουν πρόγραμμα και θα μπορούν να κινούνται ως ομάδα στην διαφημιστική πίτα μπορεί να ανασκευάσει το πρόγραμμά του και να κάνει τομές και αλλαγές. Γιώργο Μαλούση μπορείς να τολμήσεις και να φτιάξεις ένα πολύ καλό επαρχιακό κανάλι με περισσότερο ρεπορτάζ και καλύτερες εκπομπές δρόμου. Πρέπει από την νέα σεζόν να κάνεις το μεγάλο άλμα. Μπορείς!
Όταν ο δημοσιογράφος μέσα από την στήλη του βγάζει τα προσωπικά του απωθημένα και μάλιστα με τόσο άκομψο τρόπο, τότε κάτι στραβό συμβαίνει στην χώρα της Δανιμαρκίας. Μα καλά ο γράφων, ο εκδίδων τόσο στερημένος από συντάκτες είναι;
Ξεκινούν οσονούπω οι καταγγελίες όπως μάθαμε μεταξύ των εκδοτών που δεν πήραν την διαπίστευση για δημοσιεύσεις από το υπουργείο Τύπου. Μάλιστα στον χώρο των εβδομαδιαίων εντύπων ο αγώνας θα είναι σκληρός και αναμένεται με ενδιαφέρον να δούμε τις αντιδράσεις του αρμόδιου φορέα, ο οποίος πρέπει πια να αξιολογήσει την όλη κατάσταση με ξεκάθαρο μάτι. Ή θα εφαρμοστεί ο νόμος για όλους και θα είναι αμείλικτος ή θα βλέπουμε το δένδρο και θα χάνουμε το δάσος.
Τα πρόστιμα από την άλλη σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της περιοχής μας πέφτουν σαν το χαλάζι. Σε ορισμένες περιπτώσεις ραδιόφωνα κινδυνεύουν να σιγήσουν από τις αποφάσεις του ΕΣΡ το οποίο φαίνετε ότι δεν αστειεύεται καθόλου. Το ζητούμενο όμως είναι πότε θα ξεκαθαρίσει το τοπίο να πάρουν όσοι δικαιούνται τις άδειες να τελειώνουμε με αυτή την εκκρεμότητα. Θέλουν να βάλλουν κανόνες στο παιχνίδι ή νάχαμε να λέγαμε;
Αυτή η ταυτοποίηση γραφομένων σε γνωστό μπλογκ και σε παραπολιτική στήλη μας αφήνει άφωνους. Τόση μεγάλη σύμπτωση ακόμη και στις λέξεις, στις προτάσεις, στα κόμματα και στις τελείες;
Ο Χρόνος παραμένει μια σοβαρή και πλούσια σε ρεπορτάζ εφημερίδα της περιφέρειας. Στο τιμόνι ο Σταύρος Φανφάνης ο οποίος μπαίνει στο βαθύ νόημα και φυσικά πλάτη η Μελαχροινή Μαρτίδου η οποία είναι μια αναγνωρισμένη αξία. Το μεγάλο ατού της εφημερίδας είναι η ηλεκτρονική της έκδοση η οποία όχι μόνο διαβάζεται από χιλιάδες αναγνώστες καθημερινά αλλά είναι ένα πλούσιο πόρταλ ειδήσεων σε όλη την περιοχή. Ξεσκονίζεται από όλους τους συντάκτες του κέντρου και συνεχώς ρεπορτάζ του Χρόνου βλέπουμε σε μεγάλες εφημερίδες του κέντρου και σε μεγάλα ειδησεογραφικά πόρταλ. Αυτό που έχει δε αξία είναι η μεγάλη ανταπόκριση ακροατών που έχει μέσω του διαδικτύου το Ράδιο Χρόνος 87,5, το οποίο ακούγεται σε όλο τον κόσμο όπου οι Θρακιώτες μαθαίνουν τα νέα της πατρίδας τους.
Πολλά και καλά περιοδικά κυκλοφορούν στην περιφέρειά μας. Το Paparazzi στην Ξάνθη αλλά και το IN Ξάνθη είναι πλούσια σε νυχτερινή ζωή και ρεπορτάζ αγοράς. Το περιοδικό Ψίθυροι στην Δράμα ένα παλιό και καλό έντυπο με θέματα και ρεπορτάζ. Από την Δράμα ορμώμενο είναι και το πολύ καλό περιοδικό Αυτοκίνηση στην Αν. Μακεδονία και Θράκη. Στην Καβάλα έχουμε το ONAR και το Sting Alone της Ορθοδοξίας Αβραμίδου αλλά και το Service και το εβδομαδιαίο πολιτιστικό μαγκαζίνο του εκδοτικού ομίλου του Γιάννη Χλώρου. Δεν ξεχνάμε το Περιωδικό της Πόλης του Κώστα Τσίγκα, που είναι σταθερή αξία στον πολιτιστικό χώρο. Στην Κομοτηνή κυκλοφορεί το Ζω από την Επικοινωνία του Παρατηρητή. Στον ακριτικό Έβρο έχουμε τον Βορέα στην Ορεστιάδα του Παπαθανάκη και στην Αλεξανδρούπολη κυκλοφορούν κατά διαστήματα ορισμένα μαγκαζίνο ελεύθερης κυκλοφορίας με τουριστικό κυρίως περιεχόμενο. Κατά διαστήματα εκδίδονται και κυκλοφορούν ειδικές εκδόσεις για το ντηζάιν και το έπιπλο, τις κατασκευές και την αγορά αξιόλογες προσπάθειες νέων ανθρώπων με άποψη και γούστο. Όλα αυτά τα έντυπα τα οποία διαβάζονται πολύ και μάλιστα από νέους ανθρώπους είναι όαση στο εκδοτικό πανόραμα της περιφέρειας. Ξεφυλλίστε τα με αγάπη και αφεθείτε στις προτάσεις τους.
Οι Ματιές μας (για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, αν μας το επιτρέπετε) έκλεισαν τα 22 χρόνια ζωής. Είναι το πρώτο περιοδικό που κυκλοφόρησε στην περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης, Απρίλιο του 1987, πήγε αισίως στα 164 τεύχη, ξεκίνησε από μηνιαίο και τώρα εκδίδεται κάθε τρίμηνο λόγω κρίσης. Αυτό το περιοδικό προτιμήσαμε αντί να το κλείσουμε όπως θα έπρεπε (ή όπως θα επιθυμούσαν ορισμένοι), το κρατάμε πολλές φορές βάζοντας το χέρι στην τσέπη και επιμένουμε. Όσο κι αν νομίζουν ορισμένοι ότι έχουμε τον κανόνα της αντιπαροχής στα γραφόμενά μας, πλανώνται πλάνην οικτράν. Είναι μακριά νυχτωμένοι. Οι Ματιές συνεχίζουν την πορεία τους και από το φθινόπωρο θα μπουν σε νέα φάση έκδοσης με πλούσια ύλη, ενδιαφέροντα θέματα και πολύ ουσία. Άλλωστε έχουμε δώσει εξετάσεις ότι είμαστε …πείσμονες! Την υγειά μας να έχουμε…
Οι αναλύσεις στην Δέλτα τηλεόραση πραγματικά είναι ουσίας. Το δίδυμο Πετρίδη και Δούκα πολλές φορές εκπλήσσει με τον λόγο και την ευρηματικότητά του. Ο Δημοσθένης Δούκας έμπειρος δημοσιογράφος και παλιά καραβάνα ξέρει πρόσωπα και πράγματα και μπορεί να μπει βαθειά στα πράγματα. Ο Νίκος Πετρίδης είναι ένα πρόσωπο που εκτιμούμε πολύ, σοβαρός και γνώστης της καθημερινότητας. Είναι Αντώνη Καμελίδη μια μεγάλη προίκα για το κανάλι σου και δεν το λέμε για να τους στηρίξουμε, άλλωστε οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη από γλυκόλογα.
Στα μετόπισθεν υποχώρησε η Εύα Πασσαλίδου αφήνοντας χώρο και για πολιτικές ενασχολήσεις. Πάντως στο σανίδι όταν έπαιξε ήταν καλή όπως μας είπαν οι γνωρίζοντες. Τώρα μάλλον θα την κερδίσει η αυτοδιοίκηση γιατί δεν ξέρουμε αν το σκέφτεται, είναι καλή στο πολιτικολογείν. Για δες το!
Πόλις – Καβάλα τιτλοφορείται μια έγχρωμη και με καλό στήσιμο εφημερίδα που κυκλοφόρησε ο Δήμος Καβάλας με πλούσια ύλη από τα δημοτικά πεπραγμένα. Μια πολύ ωραία έκδοση από τον δήμο και τους συνεργάτες του δημάρχου Κώστα Σιμιτσή από το γραφείο τύπου του. Μας άρεσε.
Το R CHANNEL έχει δυνατότητες να πάει ακόμη καλύτερα. Μάλιστα τώρα που συμμετέχει σε ένα δίκτυο καναλιών ανά την Ελλάδα που θα ανταλλάσσουν πρόγραμμα και θα μπορούν να κινούνται ως ομάδα στην διαφημιστική πίτα μπορεί να ανασκευάσει το πρόγραμμά του και να κάνει τομές και αλλαγές. Γιώργο Μαλούση μπορείς να τολμήσεις και να φτιάξεις ένα πολύ καλό επαρχιακό κανάλι με περισσότερο ρεπορτάζ και καλύτερες εκπομπές δρόμου. Πρέπει από την νέα σεζόν να κάνεις το μεγάλο άλμα. Μπορείς!
Όταν ο δημοσιογράφος μέσα από την στήλη του βγάζει τα προσωπικά του απωθημένα και μάλιστα με τόσο άκομψο τρόπο, τότε κάτι στραβό συμβαίνει στην χώρα της Δανιμαρκίας. Μα καλά ο γράφων, ο εκδίδων τόσο στερημένος από συντάκτες είναι;
Ξεκινούν οσονούπω οι καταγγελίες όπως μάθαμε μεταξύ των εκδοτών που δεν πήραν την διαπίστευση για δημοσιεύσεις από το υπουργείο Τύπου. Μάλιστα στον χώρο των εβδομαδιαίων εντύπων ο αγώνας θα είναι σκληρός και αναμένεται με ενδιαφέρον να δούμε τις αντιδράσεις του αρμόδιου φορέα, ο οποίος πρέπει πια να αξιολογήσει την όλη κατάσταση με ξεκάθαρο μάτι. Ή θα εφαρμοστεί ο νόμος για όλους και θα είναι αμείλικτος ή θα βλέπουμε το δένδρο και θα χάνουμε το δάσος.
Τα πρόστιμα από την άλλη σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της περιοχής μας πέφτουν σαν το χαλάζι. Σε ορισμένες περιπτώσεις ραδιόφωνα κινδυνεύουν να σιγήσουν από τις αποφάσεις του ΕΣΡ το οποίο φαίνετε ότι δεν αστειεύεται καθόλου. Το ζητούμενο όμως είναι πότε θα ξεκαθαρίσει το τοπίο να πάρουν όσοι δικαιούνται τις άδειες να τελειώνουμε με αυτή την εκκρεμότητα. Θέλουν να βάλλουν κανόνες στο παιχνίδι ή νάχαμε να λέγαμε;
Αυτή η ταυτοποίηση γραφομένων σε γνωστό μπλογκ και σε παραπολιτική στήλη μας αφήνει άφωνους. Τόση μεγάλη σύμπτωση ακόμη και στις λέξεις, στις προτάσεις, στα κόμματα και στις τελείες;
ΜΑΤΙΕΣ ΓΕΝΙΚΩΣ
Ισχυρό και αρκούντως ηχηρό ήταν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και λες σαν βροντή ξύπνησε τους πάντες οι οποίοι αφήνοντας πίσω την αναβλητικότητα της σκανδαλολογίας και της άκρατης …παπαρολογίας, έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά.
Υπουργικές αποφάσεις υπογράφηκαν, μέτρα ανακούφισης των πολιτών ελήφθησαν, βαθμολογίες εξετάσεων ανακοινώθηκαν, δρομολογήθηκαν εκποιήσεις και ότι αγκυλώνει την οικονομία και την ελληνική κοινωνία. Ακόμη και το μουσείο της Ακρόπολης ετοιμάστηκε και έδωσε μια λαμπερή εικόνα της γκρεμισμένης κατά κάποιους Ελλάδας στο εξωτερικό.
Όχι κύριοι καταστροφολόγοι αλλά κι εσείς λάγνοι των παραθύρων υπουργοί και άβολοι βουλευτές δεν είναι η Ελλάδα αυτό που μας παρουσιάζεται. Έχει δυνάμεις να παλέψει και να αναδείξει το αληθινό της πλούσιο ιστορικό πρόσωπο.
Όσο για ντόπιες Σειρήνες που προαναγγέλλουν συνεχώς μηνύματα συμφοράς καλό είναι να ενδοσκοπήσουν στα ενδότερα της ψυχής τους. Το παρελθόν πολλές φορές δεν βοηθάει να τεκμηριώνεις την χρησιμότητά σου. Καλό είναι να ξέρει κάποιος, περί των κοινών κριτής, ότι η σιωπή πολλές φορές είναι ένδειξη περιφρόνησης της πλευράς η οποία δέχεται την υποτίμηση αλλά δεν αντιδρά γιατί ανατρέχει στην λαϊκή σοφία. «Οι άδειοι τενεκέδες κάνουν κρότο».
Το μαύρο και άθλιο πρόσωπό τους έδειξαν οι τρομοκράτες καταφερόμενοι κατά των αστυνομικών. Τους σκοτώνουν δηλαδή εν ονόματι του μικρού Αλέξη που έπεσε νεκρός από την ανοησία κάποιου μη ψύχραιμου συναδέλφου τους; Δηλαδή τι εννοείτε όταν λέτε «για τον Αλέξη!». Αν είναι να σκοτώσουμε τους αστυνομικούς για να δικαιώσουμε την μνήμη του μικρού 15χρονου, τότε αυτό δεν είναι επανάσταση, είναι ψυχική νόσος προς εγκλεισμό σε ψυχιατρείο.
Το μουσείο της Ακρόπολης! Ναι όσο κι αν ακούγετε περίεργο αυτή η ένεση αδρεναλίνης της προίκας που μας άφησαν χιλιάδες χρόνια πριν οι πρόγονοί μας, έφτασε να ξεχάσουμε την μικρότητα των καιρών. Όσο για το αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή η Μελίνα έπαιξαν τον μεγαλύτερο ρόλο στην δημιουργία του, δεν είναι σημείο αντιπαράθεσης. Δεν υπάρχει Έλληνας που δεν θα ήθελε να δει να γίνεται αυτό το έργο, με τα κλεμμένα μέσα μάρμαρα. Οι πολιτικοί ποιος λίγο ποιος πολύ βοήθησαν όλοι, αλλά ο Έλληνας πλήρωσε και η κυβέρνηση έφτιαξε. Τα άλλα είναι απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας.
Όσο για τον γείτονα «φίλο» Ερντογάν που δεν ήρθε στα εγκαίνια του μουσείου μην ψάχνετε για ερμηνείες. Οι φίλοι γείτονες μην ξεχνάτε πως έδωσαν αντιπαροχή τα μάρμαρά μας, στους συμμάχους τους Γερμανούς, για να τους φτιάξουν δρόμους και σιδηρόδρομο. Το ξέρουν καλά αυτό το γεγονός και έχουν κι αυτοί τις ενοχές τους. Είδατε να ζητούν πίσω τον ναό της Περγάμου;
Η αμμόγλωσσα της Κεραμωτής ζωηρεύει από εκδηλώσεις Χύμα στο Κύμα, το αρχαίο θέατρο στους Φιλίππους δέχεται τον αρχαίο λόγο σαν ευλογία, οι Σκορπιοί στην Ξάνθη ροκάρουν με δυναμισμό, οι νύχτες κάτω από τον Φάρο της Αλεξανδρούπολης αποκτούν μελωδίες και αισθήματα, το νησί Θάσος δίνει αναπνοές στο αρχαίο θεατράκι της ακρόπολης με παραστάσεις και μουσικές, το Τυχερό αναταράζει τα νερά της τεχνητής λίμνης, πάρτι και πανηγύρια παντού ακόμη και στην χειμάζουσα Σαμοθράκη.
Παντού συναυλίες σε όλες τις πόλεις το καλοκαίρι και πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα. Η Κομοτηνή των φορέων με το μεγάλο στόμα εξαντλείται στην μικροπολιτικολογία και στον καιροσκοπισμό. Ακόμη κι αυτοί που εξασφάλισαν κάποια πολιτιστικά γεγονότα στην περιοχή, βαρέθηκαν από την αρειμάνια στάση των εκπροσώπων και την άδικη κριτική των γραφίδων. Μάλλον το σκοτάδι της πλατείας και των αμφιθεάτρων είναι πιο γλυκό τις νύχτες της πανσέληνου για ορισμένους, που θέλουν την πρωτεύουσα της Θράκης, μια ήρεμη και αρειμάνια επαρχιακή πόλη.
Που είναι η κοσμοπολίτισσα Μούσχουρη, ο Λόγος του Διόνυσου στην Μαρώνεια, το Μπάλκαν Μπας με τις μοναδικές βαλκανικές μελωδίες, ο Χατζηγιάννης με την νεανική του ορμή,. Τα έπνιξε όλα η σκόνη; Όχι βέβαια, όλα αυτά είναι γλυκιές αναμνήσεις αλλά και απόδοση πολιτισμού από έναν και μόνο άνθρωπο. Η κακόπιστη κριτική, ο τρόπος αποκλεισμού ανθρώπων του πολιτισμού με την χειρότερη μορφή, η απαξίωση εγχειρημάτων και η μακαριότητα ορισμένων αυτοδιοικητικών έφεραν το αποτέλεσμά τους. Να είναι περήφανοι αυτοί που το πέτυχαν. Άξιος ο μισθός τους!
Καλό το παιχνιδάκι της χωλότητας και εύκολα το πιάνει και το ερμηνεύει ο λογοπλάστης, αλλά ευτυχώς ο χωλός έχει πάντα μια βακτηρία η οποία ενίοτε τον υποστηρίζει στην ανημποριά του και ορισμένες φορές την χρησιμοποιεί κατά των κεφαλών των αδίκως χλευαζόντων.
Υπουργικές αποφάσεις υπογράφηκαν, μέτρα ανακούφισης των πολιτών ελήφθησαν, βαθμολογίες εξετάσεων ανακοινώθηκαν, δρομολογήθηκαν εκποιήσεις και ότι αγκυλώνει την οικονομία και την ελληνική κοινωνία. Ακόμη και το μουσείο της Ακρόπολης ετοιμάστηκε και έδωσε μια λαμπερή εικόνα της γκρεμισμένης κατά κάποιους Ελλάδας στο εξωτερικό.
Όχι κύριοι καταστροφολόγοι αλλά κι εσείς λάγνοι των παραθύρων υπουργοί και άβολοι βουλευτές δεν είναι η Ελλάδα αυτό που μας παρουσιάζεται. Έχει δυνάμεις να παλέψει και να αναδείξει το αληθινό της πλούσιο ιστορικό πρόσωπο.
Όσο για ντόπιες Σειρήνες που προαναγγέλλουν συνεχώς μηνύματα συμφοράς καλό είναι να ενδοσκοπήσουν στα ενδότερα της ψυχής τους. Το παρελθόν πολλές φορές δεν βοηθάει να τεκμηριώνεις την χρησιμότητά σου. Καλό είναι να ξέρει κάποιος, περί των κοινών κριτής, ότι η σιωπή πολλές φορές είναι ένδειξη περιφρόνησης της πλευράς η οποία δέχεται την υποτίμηση αλλά δεν αντιδρά γιατί ανατρέχει στην λαϊκή σοφία. «Οι άδειοι τενεκέδες κάνουν κρότο».
Το μαύρο και άθλιο πρόσωπό τους έδειξαν οι τρομοκράτες καταφερόμενοι κατά των αστυνομικών. Τους σκοτώνουν δηλαδή εν ονόματι του μικρού Αλέξη που έπεσε νεκρός από την ανοησία κάποιου μη ψύχραιμου συναδέλφου τους; Δηλαδή τι εννοείτε όταν λέτε «για τον Αλέξη!». Αν είναι να σκοτώσουμε τους αστυνομικούς για να δικαιώσουμε την μνήμη του μικρού 15χρονου, τότε αυτό δεν είναι επανάσταση, είναι ψυχική νόσος προς εγκλεισμό σε ψυχιατρείο.
Το μουσείο της Ακρόπολης! Ναι όσο κι αν ακούγετε περίεργο αυτή η ένεση αδρεναλίνης της προίκας που μας άφησαν χιλιάδες χρόνια πριν οι πρόγονοί μας, έφτασε να ξεχάσουμε την μικρότητα των καιρών. Όσο για το αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή η Μελίνα έπαιξαν τον μεγαλύτερο ρόλο στην δημιουργία του, δεν είναι σημείο αντιπαράθεσης. Δεν υπάρχει Έλληνας που δεν θα ήθελε να δει να γίνεται αυτό το έργο, με τα κλεμμένα μέσα μάρμαρα. Οι πολιτικοί ποιος λίγο ποιος πολύ βοήθησαν όλοι, αλλά ο Έλληνας πλήρωσε και η κυβέρνηση έφτιαξε. Τα άλλα είναι απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας.
Όσο για τον γείτονα «φίλο» Ερντογάν που δεν ήρθε στα εγκαίνια του μουσείου μην ψάχνετε για ερμηνείες. Οι φίλοι γείτονες μην ξεχνάτε πως έδωσαν αντιπαροχή τα μάρμαρά μας, στους συμμάχους τους Γερμανούς, για να τους φτιάξουν δρόμους και σιδηρόδρομο. Το ξέρουν καλά αυτό το γεγονός και έχουν κι αυτοί τις ενοχές τους. Είδατε να ζητούν πίσω τον ναό της Περγάμου;
Η αμμόγλωσσα της Κεραμωτής ζωηρεύει από εκδηλώσεις Χύμα στο Κύμα, το αρχαίο θέατρο στους Φιλίππους δέχεται τον αρχαίο λόγο σαν ευλογία, οι Σκορπιοί στην Ξάνθη ροκάρουν με δυναμισμό, οι νύχτες κάτω από τον Φάρο της Αλεξανδρούπολης αποκτούν μελωδίες και αισθήματα, το νησί Θάσος δίνει αναπνοές στο αρχαίο θεατράκι της ακρόπολης με παραστάσεις και μουσικές, το Τυχερό αναταράζει τα νερά της τεχνητής λίμνης, πάρτι και πανηγύρια παντού ακόμη και στην χειμάζουσα Σαμοθράκη.
Παντού συναυλίες σε όλες τις πόλεις το καλοκαίρι και πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα. Η Κομοτηνή των φορέων με το μεγάλο στόμα εξαντλείται στην μικροπολιτικολογία και στον καιροσκοπισμό. Ακόμη κι αυτοί που εξασφάλισαν κάποια πολιτιστικά γεγονότα στην περιοχή, βαρέθηκαν από την αρειμάνια στάση των εκπροσώπων και την άδικη κριτική των γραφίδων. Μάλλον το σκοτάδι της πλατείας και των αμφιθεάτρων είναι πιο γλυκό τις νύχτες της πανσέληνου για ορισμένους, που θέλουν την πρωτεύουσα της Θράκης, μια ήρεμη και αρειμάνια επαρχιακή πόλη.
Που είναι η κοσμοπολίτισσα Μούσχουρη, ο Λόγος του Διόνυσου στην Μαρώνεια, το Μπάλκαν Μπας με τις μοναδικές βαλκανικές μελωδίες, ο Χατζηγιάννης με την νεανική του ορμή,. Τα έπνιξε όλα η σκόνη; Όχι βέβαια, όλα αυτά είναι γλυκιές αναμνήσεις αλλά και απόδοση πολιτισμού από έναν και μόνο άνθρωπο. Η κακόπιστη κριτική, ο τρόπος αποκλεισμού ανθρώπων του πολιτισμού με την χειρότερη μορφή, η απαξίωση εγχειρημάτων και η μακαριότητα ορισμένων αυτοδιοικητικών έφεραν το αποτέλεσμά τους. Να είναι περήφανοι αυτοί που το πέτυχαν. Άξιος ο μισθός τους!
Καλό το παιχνιδάκι της χωλότητας και εύκολα το πιάνει και το ερμηνεύει ο λογοπλάστης, αλλά ευτυχώς ο χωλός έχει πάντα μια βακτηρία η οποία ενίοτε τον υποστηρίζει στην ανημποριά του και ορισμένες φορές την χρησιμοποιεί κατά των κεφαλών των αδίκως χλευαζόντων.
Δέκα χρόνια Καβάλα - Νυρεμβέργη
.jpg)
Το γιόρτασαν αλά Ελληνικά…
Συγκινησιακά φορτισμένη ήταν η ατμόσφαιρα ειδικά στην αίθουσα τιμών του δημαρχείου της Νυρεμβέργης, όπου πραγματοποιήθηκε ο επίσημος εορτασμός για τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από την αδελφοποίηση του Δήμου Καβάλας με το Δήμο Νυρεμβέργης.
Σε μια εκδήλωση που παρακολούθησαν περισσότερα από τετρακόσια άτομα και την οποία χαρακτήρισε η μεγάλη αγάπη όλων των παραβρισκόμενων τόσο για την ιδιαίτερη πατρίδα τους την Καβάλα όσο και την Ελλάδα γενικότερα, οι δήμαρχοι Νυρεμβέργης Dr. Ulrich Maly και Καβάλας Κωστής Σιμιτσής έστειλαν μήνυμα συνεργασίας και συνέχισης αυτής της σημαντικής προσπάθειας που ξεκίνησε το 1999 προς όφελος των κατοίκων των δύο πόλεων.
Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Έλληνας δημοτικός σύμβουλος Θόδωρος Αγαθαγγελίδης εξέφρασε τη χαρά και την ικανοποίηση ολόκληρης της ελληνικής κοινότητας της Νυρεμβέργης για την παρουσία της στον εορτασμό της επετείου.
Ο δήμαρχος Νυρεμβέργης αναφέρθηκε με θερμά λόγια στην παρουσία των Ελλήνων στη Νυρεμβέργη, στα όσα πρόσφεραν στην ανάπτυξη της πόλης επισημαίνοντας πως σήμερα οι Έλληνες είναι ισότιμοι πολίτες με τους Γερμανούς, είναι όπως είπε είναι «φίλοι, συνάδελφοι, συνεργάτες». «Οι αδελφοποιήσεις», σημείωσε «δεν μπορούν να λειτουργήσουν σαν ταξιδιωτικό γραφείο δημάρχων, επιβάλλεται και πρέπει να λειτουργήσουν σαν συναντήσεις ανθρώπων.
Ο πρωτεργάτης της αδελφοποίησης, εμπνευστής της προσπάθειας για να έρθουν κοντά οι δυο πόλεις, ο πρόεδρος του συλλόγου «PHILOS», Σωτήρης Ξώγνος ανεβαίνοντας στο βήμα για να χαιρετίσει την εκδήλωση δεν έκρυψε τη χαρά και την ικανοποίησή του και δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια του.
Παίρνοντας το λόγο ο δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής σημείωσε πως σε αυτά τα δέκα χρόνια η πόλη της Καβάλας έμαθε πολλά από τη Νυρεμβέργη πάνω σε θέματα οργάνωσης, παρεχόμενων υπηρεσιών, λειτουργίας των δημοτικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων, συντονισμού κοινών προσπαθειών και αναζήτησης λύσεων για την τη διευθέτηση διαφόρων προβλημάτων.
Το βράδυ της δεύτερης μέρας ο εορτασμός μεταφέρθηκε στην αυλή του Nachbarschaftshaus Gostenhof, όπου στήθηκε ένα τρικούβερτο ελληνικό γλέντι με Γερμανούς και Καβαλιώτες να χορεύουν στους ρυθμούς του Ζορμπά και του Ζαμπέτα, αλλά και του Αντωνάρα Μαλιάγκα.
Συγκινησιακά φορτισμένη ήταν η ατμόσφαιρα ειδικά στην αίθουσα τιμών του δημαρχείου της Νυρεμβέργης, όπου πραγματοποιήθηκε ο επίσημος εορτασμός για τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από την αδελφοποίηση του Δήμου Καβάλας με το Δήμο Νυρεμβέργης.
Σε μια εκδήλωση που παρακολούθησαν περισσότερα από τετρακόσια άτομα και την οποία χαρακτήρισε η μεγάλη αγάπη όλων των παραβρισκόμενων τόσο για την ιδιαίτερη πατρίδα τους την Καβάλα όσο και την Ελλάδα γενικότερα, οι δήμαρχοι Νυρεμβέργης Dr. Ulrich Maly και Καβάλας Κωστής Σιμιτσής έστειλαν μήνυμα συνεργασίας και συνέχισης αυτής της σημαντικής προσπάθειας που ξεκίνησε το 1999 προς όφελος των κατοίκων των δύο πόλεων.
Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Έλληνας δημοτικός σύμβουλος Θόδωρος Αγαθαγγελίδης εξέφρασε τη χαρά και την ικανοποίηση ολόκληρης της ελληνικής κοινότητας της Νυρεμβέργης για την παρουσία της στον εορτασμό της επετείου.
Ο δήμαρχος Νυρεμβέργης αναφέρθηκε με θερμά λόγια στην παρουσία των Ελλήνων στη Νυρεμβέργη, στα όσα πρόσφεραν στην ανάπτυξη της πόλης επισημαίνοντας πως σήμερα οι Έλληνες είναι ισότιμοι πολίτες με τους Γερμανούς, είναι όπως είπε είναι «φίλοι, συνάδελφοι, συνεργάτες». «Οι αδελφοποιήσεις», σημείωσε «δεν μπορούν να λειτουργήσουν σαν ταξιδιωτικό γραφείο δημάρχων, επιβάλλεται και πρέπει να λειτουργήσουν σαν συναντήσεις ανθρώπων.
Ο πρωτεργάτης της αδελφοποίησης, εμπνευστής της προσπάθειας για να έρθουν κοντά οι δυο πόλεις, ο πρόεδρος του συλλόγου «PHILOS», Σωτήρης Ξώγνος ανεβαίνοντας στο βήμα για να χαιρετίσει την εκδήλωση δεν έκρυψε τη χαρά και την ικανοποίησή του και δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια του.
Παίρνοντας το λόγο ο δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής σημείωσε πως σε αυτά τα δέκα χρόνια η πόλη της Καβάλας έμαθε πολλά από τη Νυρεμβέργη πάνω σε θέματα οργάνωσης, παρεχόμενων υπηρεσιών, λειτουργίας των δημοτικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων, συντονισμού κοινών προσπαθειών και αναζήτησης λύσεων για την τη διευθέτηση διαφόρων προβλημάτων.
Το βράδυ της δεύτερης μέρας ο εορτασμός μεταφέρθηκε στην αυλή του Nachbarschaftshaus Gostenhof, όπου στήθηκε ένα τρικούβερτο ελληνικό γλέντι με Γερμανούς και Καβαλιώτες να χορεύουν στους ρυθμούς του Ζορμπά και του Ζαμπέτα, αλλά και του Αντωνάρα Μαλιάγκα.
Μποξ για γερά νεύρα
Vitali Klitschko- Juan Carlos Gomez
Οι ΜΑΤΙΕΣ ήταν εκεί με τον Γιάννη Δημητριάδη
Με νικητή τον Βιτάλι Κλίτσκο στον 10ο γύρο ο Κουβανός Κάρλος Γκόμεζ έπεσε στο ρινγκ. Τα βαριά του χτυπήματα που ακουγόταν σε όλο τον χώρο της αρένας στο κλειστό της Στουτγάρδης Σλέϊερ Χάλε, έφερναν επευφημίες στους 12.000 θεατές, κυρίως από την πλευρά όσων πήγαν εκεί να απολαύσουν ένα μοναδικό αγώνα πυγμαχίας. Τον αγώνα μετέδιδαν το RTL και πολλά κανάλια των ΗΠΑ.
Ο Γκομέζ αγωνίστηκε με πάθος, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά το τελικό τρικ του μεγαλόσωμου Κλίτσκο δεν έφησε περιθώρια για τον αντίπαλό του.
Δεδομένου ότι ο Βιτάλι Κλίτσκο υπερασπιζόταν τον βαρέων βαρών τίτλο του (WBC) ενάντια στον Χουάν Κάρλος Γκόμεζ, σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν επιθετικός, ακριβής και σκληρός.
Μάλιστα πριν τον αγώνα είχε πει για τον αντίπαλό του: «σκέφτομαι ότι είναι πολύ καλός μπόξερ με άριστη τεχνική ικανότητα αλλά η κατηγορία των βαρέων βαρών είναι άλλο πράγμα». Ο προπονητής του Κλίτσκο κ. Άιρονφιστ πρόσθεσε ότι, το μάθημα που σκοπεύει να διδάξει ο Κουβανός δεν θα διαρκούσε πολύ. Είναι σημαντικό ίσως ότι, μέσα σε τρεις μήνες και οι δύο αδελφοί Κλίτσκο είναι πιθανό να έχουν υπερασπίσει τους τίτλους τους ενάντια στα προηγούμενα titleholders cruiserweight. Μάλιστα ο Βλαντιμίρ αποκάλυψε ότι είναι κοντά σε μια διαπραγμάτευση για να αντιμετωπίσει τον Haye από τη Μεγάλη Βρετανία τον Ιούνιο με Ιούλιο.
Μάλιστα πριν τον αγώνα συζητιότανε έντονα ότι αν ο Γιάνκουι Ντίαζ, ένας παλιός σύντροφος του Γκόμεζ, κουβανός εξόριστος που βρέθηκε στο Λας Βέγκας, ήταν σε θέση να τον χτυπήσει με συνεχή κροσέ για να τον σταματήσει στον πρώτο γύρο το 2004, οι πιθανότητες ήταν ότι ο Κλίτσκο μπορεί να κάνει το ίδιο πράγμα, αν και μπορεί να του πάρει περισσότερο χρόνο για να το πετύχει. Τελικά ο Ρώσος τα κατάφερε και περιμένει τον Οκτώβριο να αγωνιστεί και να υπερασπιστεί τον τίτλο του ενάντια στον Σάμουελ Πήτερ.
Στον αγώνα παραβρέθηκαν ο παγκόσμιος πρωταθλητής του τένις Μπόρις Μπέκερ, και ο διάσημος οδηγός της φόρμουλα Μάικ Χάκινεν. Για την ιστορία τον αγώνα παρουσίασε ο πολύ γνωστός σπορκάστερ Μπάφετ.
Οι ΜΑΤΙΕΣ ήταν εκεί με τον Γιάννη Δημητριάδη
Με νικητή τον Βιτάλι Κλίτσκο στον 10ο γύρο ο Κουβανός Κάρλος Γκόμεζ έπεσε στο ρινγκ. Τα βαριά του χτυπήματα που ακουγόταν σε όλο τον χώρο της αρένας στο κλειστό της Στουτγάρδης Σλέϊερ Χάλε, έφερναν επευφημίες στους 12.000 θεατές, κυρίως από την πλευρά όσων πήγαν εκεί να απολαύσουν ένα μοναδικό αγώνα πυγμαχίας. Τον αγώνα μετέδιδαν το RTL και πολλά κανάλια των ΗΠΑ.
Ο Γκομέζ αγωνίστηκε με πάθος, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά το τελικό τρικ του μεγαλόσωμου Κλίτσκο δεν έφησε περιθώρια για τον αντίπαλό του.
Δεδομένου ότι ο Βιτάλι Κλίτσκο υπερασπιζόταν τον βαρέων βαρών τίτλο του (WBC) ενάντια στον Χουάν Κάρλος Γκόμεζ, σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν επιθετικός, ακριβής και σκληρός.
Μάλιστα πριν τον αγώνα είχε πει για τον αντίπαλό του: «σκέφτομαι ότι είναι πολύ καλός μπόξερ με άριστη τεχνική ικανότητα αλλά η κατηγορία των βαρέων βαρών είναι άλλο πράγμα». Ο προπονητής του Κλίτσκο κ. Άιρονφιστ πρόσθεσε ότι, το μάθημα που σκοπεύει να διδάξει ο Κουβανός δεν θα διαρκούσε πολύ. Είναι σημαντικό ίσως ότι, μέσα σε τρεις μήνες και οι δύο αδελφοί Κλίτσκο είναι πιθανό να έχουν υπερασπίσει τους τίτλους τους ενάντια στα προηγούμενα titleholders cruiserweight. Μάλιστα ο Βλαντιμίρ αποκάλυψε ότι είναι κοντά σε μια διαπραγμάτευση για να αντιμετωπίσει τον Haye από τη Μεγάλη Βρετανία τον Ιούνιο με Ιούλιο.
Μάλιστα πριν τον αγώνα συζητιότανε έντονα ότι αν ο Γιάνκουι Ντίαζ, ένας παλιός σύντροφος του Γκόμεζ, κουβανός εξόριστος που βρέθηκε στο Λας Βέγκας, ήταν σε θέση να τον χτυπήσει με συνεχή κροσέ για να τον σταματήσει στον πρώτο γύρο το 2004, οι πιθανότητες ήταν ότι ο Κλίτσκο μπορεί να κάνει το ίδιο πράγμα, αν και μπορεί να του πάρει περισσότερο χρόνο για να το πετύχει. Τελικά ο Ρώσος τα κατάφερε και περιμένει τον Οκτώβριο να αγωνιστεί και να υπερασπιστεί τον τίτλο του ενάντια στον Σάμουελ Πήτερ.
Στον αγώνα παραβρέθηκαν ο παγκόσμιος πρωταθλητής του τένις Μπόρις Μπέκερ, και ο διάσημος οδηγός της φόρμουλα Μάικ Χάκινεν. Για την ιστορία τον αγώνα παρουσίασε ο πολύ γνωστός σπορκάστερ Μπάφετ.
Scorpions στην Ξάνθη
Οι ροκάδες του Ανόβερο στην Ξάνθη
Ένα μεγάλο συναυλιακό γεγονός για πρώτη φορά στην περιοχή μας!
Ναι είναι αλήθεια. Μια μοναδική συναυλία θα δώσουν οι θρυλικοί Scorpions στις 24 Ιουλίου στη Ξάνθη.
Με συντονισμένες ενέργειες ο δήμαρχος της Ξάνθης Λάκης Στυλιανίδης εξασφάλισε με το χρυσό συμβόλαιο την παρουσία του θρυλικού συγκροτήματος στο γήπεδο του ΑΟΞ σε μια συναυλία που θα συγκλονίσει όλη την περιοχή.
Τα εισιτήρια θα κοστίζουν 30-35 ευρώ και θα έχουν διαβάθμιση ανάμεσα στις κερκίδες του σταδίου και τον αγωνιστικό χώρο.
Οι Scorpions, όπως είναι γνωστό, δημιουργήθηκαν από τον Rudolph Schenker, έναν κιθαρίστα από το Ανόβερο της Γερμανίας που είχε δει στην τηλεόραση τους Beatles το 1964 και ήθελε να γίνει σαν κι αυτούς. Το 1965 ο Rudolph σχημάτισε ένα συγκρότημα με τους Wolfgang Dziony (drums), Achim Kircoff (bass) και Karl Heinz Vollmer (guitar), και τους ονόμασε Scorpions. Για το σχήμα αυτό σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό, παρά το ότι άλλαζαν συνθέσεις και ονόματα συνέχεια. Οι στίχοι τους ήταν στα γερμανικά, και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70 έπαιζαν συνεχώς στη Γερμανία, όπου υπήρχαν πολλές αμερικάνικες βάσεις. Όταν έπαιζαν στις βάσεις αυτές, μπροστά σε ένα ακροατήριο εξολοκλήρου αμερικανικό, έπαιζαν διασκευές κομματιών της εποχής, οι οποίες όσο περνούσαν τα χρόνια παρουσίαζαν μια μετάβαση από την ποπ μουσική της δεκαετίας προς πιο σκληρές, ροκ συνθέσεις.
Στα τέλη του 1970, είχε πια έρθει ο καιρός για τον Rudolph Schenker να αποφασίσει που ήθελε να κινηθεί, κι έτσι υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην ξαναπαίξει συνθέσεις άλλων, και έφερε στο συγκρότημα τον μικρό του αδελφό Michael ο οποίος είχε γεννηθεί στο Saustadt της Δυτικής Γερμανίας στις 10 Ιανουαρίου του 1955, και σε πάρα πολύ μικρή ηλικία (12 χρονών) έγινε μέλος του πρώτου συγκροτήματος, που ήταν οι τοπικά γνωστοί Cry.
Μαζί του ο μικρός Michael έφερε τον τραγουδιστή των Cry, κάποιον Klaus Meine, γεννημένο στα 1948, και έτσι το 1971, είχαν γεννηθεί οι καινούριοι Scorpions, με την εξής σύνθεση : Rudolph Schenker (κιθάρα), Michael Schenker (κιθάρα), Klaus Meine (φωνητικά), Luthar Heimber (μπάσο) και Wolfgang Dziony (drums).
H σύνθεση αυτή δεν ήταν, φυσικά, σταθερή, και δεν θα μπορούσε να είναι, μιας που οι Heimber και Dziony είχαν τάσεις προς το τζαζ ροκ/ fusion της εποχής, ενώ η καρδιά των υπολοίπων τριών βρισκόταν γερά κρατημένη στο hard rock.
Έτσι οι εμβρυακοί αυτοί Scorpions ηχογράφησαν μόνο ένα άλμπουμ στη γερμανική εταριρία Brain/Metronome και σε παραγωγή του πασίγνωστου Conny Plank που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1972 με τίτλο “Lonesome Crow”. Το άλμπουμ αυτό κυκλοφόρησε μόνο στη Γερμανία αλλά το 1982, όταν οι Scorpions ήταν ήδη διάσημοι, επανακυκλοφόρησε στην Αγγλία και σε άλλες χώρες. Το “Lonesome Crow” έκανε ενθαρρυντικές πωλήσεις στη Γερμανία, πράγμα κάπως ασυνήθιστο για τοπικό συγκρότημα με στίχους σε γλώσσα άλλη από τη μητρική τους, και επιτέλους οι Scorpions είχαν κάποια θεμέλια πάνω στα οποία μπορούσαν να χτίσουν την καριέρα τους. Άλλωστε, το 1972 έδωσαν 136 συναυλίες, πολλές ανοίγοντας show των Uriah Heep, Rory Gallagher, UFO, Chicken Shack κλπ.
Ή, τουλάχιστον, έτσι νόμιζαν. Γιατί η τύχη επιφύλασσε στον μεν Michael ένα κάλεσμα το οποίο θα του έφερνε παγκόσμια φήμη μόλις στα 18 του χρόνια, στους δε Scorpions τουλάχιστον δύο χρόνια αναποδιάς και καθυστέρησης. Αυτό που έγινε ήταν το εξής : Οι Scorpions άδραξαν την ευκαιρία να παίξουν support στη γερμανική περιοδεία ενός ανερχόμενου καινούργιου αγγλικού hard rock συνόλου, κάποιων UFO, οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν για κιθαρίστα τον Mick Bolton και έπαιζαν κυρίως space rock. Όλα πήγαν καλά με τη διαφορά ότι ο Mick Bolton είχε πια βαρεθεί τους UFO και το space rock τους και αποφάσισε να αποσχιστεί. Ο τραγουδιστής των UFO, Phil Mogg, αμέσως εντόπισε τον νεαρό Michael Schenker, και κατάλαβε ότι έχει μπροστά του ένα ανερχόμενο αστέρι. Άλλωστε ο Mogg είναι γνωστός για το γούστο του στους κιθαρίστες (βλέπε Yngwie Malmsteen). Έτσι λοιπόν ο Mogg δε χρονοτρίβησε καθόλου στο να προτείνει τη θέση του κιθαρίστα των UFO στον άπειρο και ξένο Michael Schenker, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι η πρόταση προερχόταν από ένα ανερχόμενο αγγλικό συγκρότημα, και δέχτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ήδη το αστεράκι του Michael είχε αρχίσει να λάμπει περισσότερο από κάθε άλλο μέσα στο συγκρότημα, το οποίο δε μπόρεσε να συνεχίσει, με συνέπεια οι Scorpions να διαλυθούν άδοξα. Ο Rudolph, όμως, δεν εννοούσε να το βάλει κάτω, και κράτησε τη στενή του σχέση με τον Klaus Meine, με σκοπό να ξαναφτιάξουν μαζί το συγκρότημα. Στο μεταξύ, και οι δύο πήγαν στους Dawn Road, όπου έπαιζε κιθάρα κάποιος Ulrich Roth. Τον Αύγουστο, όμως, του 1973, οι Schenker / Meine / Roth προσέλαβαν δύο καινούρια μέλη στους Dawn Road, τους μετονόμασαν και δημιούργησαν τους Scorpions No 2. (Rudolph Schenker (κιθάρα), Klaus Meine (φωνητικά), Ulrich Roth (κιθάρα), Francis Buchholz (μπάσο) και Jurgen Rosenthal (drums)). O Francis Buchholz, γεννημένος του 1954, είχε χρηματίσει μια εποχή μπασίστας των Dawn Road. Όσο για τον νέο κιθαρίστα, ο Ulrich Roth με την πρώτη ματιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άλλος ένας υποψήφιος διάδοχος του Jimi Hendrix, μαζί με την παρέα Robin Trower, Frank Marino, Stevie Ray Vaughan κλπ., αλλά αυτό είναι λάθος! Σίγουρα ο Roth ήταν (και παραμένει) χίπης, σίγουρα αναφέρει σαν μεγάλη του επιρροή τον Hendrix, αλλά έχει ένα εντελώς διαφορετικό προσωπικό στυλ, όπως έδειξε τόσο στην καριέρα του με τους Scorpions, όσο και στα τρία προσωπικά του albums.
Η σύνθεση αυτή, ομολογουμένως πολύ πιο ενδιαφέρουσα από αυτήν του Lonesome Crow, δε δυσκολέυτηκε να υπογράψει ένα συμβόλαιο με την RCA, το οποίο καρποφόρησε στα μέσα του 1974 με την κυκλοφορία του άλμπουμ “Fly To The Rainbow”.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία αυτή ο Jurgen Rosenthal αντικαταστάθηκε από τον Βέλγο Rudy Lenners, για να αποδυθούν σε μια τεράστια προσπάθεια αναγνώρισης στην Ευρώπη. Μέρος της προσπάθειας αυτής ήταν και η πρώτη τους επίσκεψη στην Αγγλία, το Νοέμβριο του 1975, που απέσπασε πολύ καλές κριτικές, όπως και οι πρώτες τους εμφανίσεις στην Ελβετία, στη Γαλλία, και στην Αυστρία. Το 1976 κυκλοφόρησε και το πρώτο album σε παραγωγή του Dieter Dierks, από το studio του στην Κολωνία, με τον οποίο οι Scorpions υπέγραψαν ένα συμβόλαιο δεκαετούς συνεργασίας. Οι ίδιοι λένε σήμερα ότι έπαιξε ένα μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου τους όλα αυτά τα χρόνια, κι ότι χωρίς τον Dieter Dierks, οι Scorpions δεν θα ήταν Scorpions. Ήταν το “In Trance”, και οι Scorpions είχαν αρχίσει να γίνονται ένα αξιοσημείωτο όνομα στο χώρο του heavy metal, πράγμα που αποδείχθηκε από την άλλη περιοδεία στη Βρετανία, πολύ πιο επιτυχημένη από την πρώτη τους και μια ενθουσιαστική υποδοχή όταν άνοιξαν τις συναυλίες των Kiss στην πατρίδα τους τη Γερμανία. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε άλλο ένα album, το “Virgin Killer” που συνάντησε μεγάλες διαμαρτυρίες για το εξώφυλλο του, το οποίο τελικά αλλάχθηκε. Ήταν φανερή η ανοδική πορεία των Scorpions, μια που κάθε album τους γινόταν πιο πετυχημένο από το προηγούμενο, απόδειξα μάλιστα η θριαμβευτική τους εμφάνιση στο φεστιβάλ του Offenbur σαν headliners μπροστά σε 20.000 άτομα, αλλά ο φρενιτιώδης ρυθμός δουλειάς τους φαίνεται ότι κούρασε τον Rudy Lenners, που εγκατέλειψε το συγκρότημα την άνοιξη του 1977. Αμέσως μετά αντικαταστάθηκε από το Γερμανό Herman Rarebell, ο οποίος, αν και δεν είναι πολύ γνωστό, είχε παίξει με τους Steppenwolf και τους Cactus, πράγμα που εξηγεί το ότι ξέρει τα καλύτερα αγγλικά από όλους και γράφει τους περισσότερους στίχους. Περιέργως, οι Scorpions δε βρήκαν τον Rarebell στην πατρίδα τους, αλλά στο Λονδίνο όπου ζούσαν μόνιμα. Αμέσως ηχογράφησαν το “Taken By Force”, που ήταν το καλύτερο τους μέχρι τότε, και ένα από τα καλύτερα albums της καριέρας τους, αλλά η επιτυχία στην Ευρώπη είχε αρχίσει και πάλι να αργοσβήνει. Αυτό οφειλόταν κατά κύριο λόγο στο ότι η εταιρία τους η RCA, δεν τους προωθούσε αρκετά αποτελεσματικά, κι έτσι οι Scorpions, πήραν ορισμένες αποφάσεις που θα δούμε αργότερα.
Στην Ιαπωνία όμως τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οι επισκέψεις τους εκεί είχαν απροσδόκητα μεγάλη επιτυχία, και τον Απρίλιο του 1978, έδωσαν ορισμένες συναυλίες στο περίφημο Budokan Hall του Τόκιο που ηχογραφήθηκαν, με αποτέλεσμα το πρώτο live album τους. Μετά την κυκλοφορία του ο Ulrich Roth δήλωσε ότι εγκαταλείπει το συγκρότημα γιατί δεν ήταν ικανοποιημένος από τη μουσική πορεία που ακολουθούσαν και προσωρινός αντικαταστάτης του ήταν ο νεαρός Mathias Jabs από το γερμανικό group Fargo. Ο Rudolph όμως ήθελε άλλον κιθαρίστα, συγκεκριμένα τον αδερφό του που μόλις είχε εγκαταλείψει τους UFO, κι αυτός μετά από ένα μνημειώδες live album. Έτσι οι Scorpions άρχισαν να ηχογραφούν ένα νέο album, όχι όμως πια με την RCA, της οποίας το συμβόλαιο διέλυσαν για να πάνε στην EMI στην Ευρώπη και στη Phonogram στις ΗΠΑ. Στο album αυτό ο Michael Schenker έπαιξε κιθάρα σε τρία κομμάτια, αλλά προβλήματα με την υγεία του δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει, κι έτσι έφυγε για να ξαναγυρίσει ο Mathias Jabs και να τελειώσουν με αυτόν το album.
Έτσι στις αρχές του 1970 κυκλοφόρησε το “Lovedrive”, το πρώτο album των Scorpions για την EMI, με το συγκρότημα να έχει τη μορφή : Rudolph Schenker (κιθάρα), Klaus Meine (φωνητικά), Francis Buchholz (μπάσο), Herman Rarebell (drums) και Mathias Jabs (κιθάρα).
Όπως ξέρουμε, αυτή η σύνθεση είναι που έχουν μέχρι σήμερα, και αυτή είναι που τους οδήγησε στο να κατέχουν τη θέση ενός από τα δημοφιλέστερα συγκροτήματα του hard rock στον κόσμο. Το “Lovedrive” ξαναζωντάνεψε το ενδιαφέρον όλου του κόσμου για τους Scorpions, και ειδικά της Αμερικής, όπου περιόδευσαν σαν support των Rainbow με τρομερή επιτυχία που έστειλε το album απευθείας στα charts για τριάντα εβδομάδες. Το υλικό του “Lovedrive” ήταν πολύ πιο μελωδικό και καθαρό από προηγούμενα albums, και οι μπαλάντες “Always Somewhere” και “Holiday” τους έκαναν γνωστούς σε ένα κοινό διαφορετικό από αυτό του heavy metal, μια που παίχτηκαν κατά κόρον στο ραδιόφωνο.
Το επόμενο album κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1980, με τον τίτλο “Animal Magnetism” και σταθεροποίησε την παγκόσμια επιτυχία των Scorpions, με αποκορύφωμα μια θριαμβευτική εμφάνιση στο πρώτο festival Monsters Of Rock του Castle Donington στις 16 Αυγούστου του 1980.
Όλοι περίμεναν για το 1981 άλλο ένα album που θα τους έστελνε πιο ψηλά, αλλά η μοίρα δεν το θέλησε : Ο Klaus Meine έβγαλε πολύποδες στις φωνητικές του χορδές, και έκανε εγχείρισε για να τις βγάλει, αλλά η εγχείριση παρουσίασε επιπλοκές και οι γιατροί εξέφρασαν φόβους ότι μπορεί να μην τραγουδήσει ξανά. Οι Scorpions όμως αποφάσισαν να συνεχίσουν να δουλεύουν σε ένα νέο album με άλλο τραγουδιστή, μέχρι να μαθευτεί σίγουρα από ειδικούς ότι ο Meine θα έχανε τη φωνή του ή όχι. Έτσι, προσέλαβαν τον Don Dokken από τους Dokken, οι οποίοι το 1981 είχαν ηχογραφήσει το πρώτο τους album. Το album τελείωσε και ο Dokken θα γινόταν μόνιμος τραγουδιστής του group, όταν επιτέλους ο Meine ξαναβρήκε τη φωνή του και γύρισε στο συγκρότημα. Ηχόγράφησε όλα τα φωνητικά στο album και αμέσως στις αρχές του 1982, το τελικό προϊόν κυκλοφόρησε.
Όχι μόνο ο Meine δεν έχασε τη φωνή του, όχι μόνο οι Scorpions δεν βλάφτηκαν από αυτήν τη διακοπή, αλλά αν μη τι άλλο, ξαναγύρισαν ισχυρότεροι.
Το “Blackout”,όπως λεγόταν το νέο album, έγινε σχεδόν αμέσως πλατινένιο στις ΗΠΑ, και το γεγονός αυτό έδωσε θάρρος στο συγκρότημα να συνεχίσει, και να ηχογραφήσει ακόμη ένα album με την ησυχία του. Το 1984 κυκλοφορεί ένα ακόμη άλμπουμ με τίτλο “Love At First Sting”, και ένα καταπληκτικό εξώφυλλο. Η ηχογράφηση του album είχε διακοπεί μόνο δυο φορές, από μια εμφάνιση στο festival του Dortmund το Δεκέμβριο, και μια συναυλία μπροστά σε 300.000 κόσμο στο U.S. Festival στο San Bernardino του Los Angeles, που ήταν η μεγαλύτερη στιγμή στην μέχρι τότε καριέρα τους.
Τα χρόνια πέρασαν βγήκαν κι άλλα άλμπουμς αλλά τα τραγούδια των θρυλικών Σκορπιών από την παλιά εποχή συνεχίζουν να συκινούν. Για τους Scorpions ο δρόμος συνεχίζει παντοτινά, αφού σκοπεύουν να συνεχίσουν μέχρι να μην αντέχουν άλλο, κι αν παραμείνουν ένα τόσο εντυπωσιακό live συγκρότημα (πράγμα που απομένει να δούμε), έχουν ακόμα πολλά χρόνια μπροστά τους!
Φέτος έρχονται και πάλι Ελλάδα, κάνουν μια μεγάλη συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο Καραϊσκάκη και μια μικρή περιοδεία ανά την Ελλάδα με ένα σταθμό στην Ξάνθη η οποία θα ροκάρει στους ρυθμούς τους!
Ένα μεγάλο συναυλιακό γεγονός για πρώτη φορά στην περιοχή μας!
Ναι είναι αλήθεια. Μια μοναδική συναυλία θα δώσουν οι θρυλικοί Scorpions στις 24 Ιουλίου στη Ξάνθη.
Με συντονισμένες ενέργειες ο δήμαρχος της Ξάνθης Λάκης Στυλιανίδης εξασφάλισε με το χρυσό συμβόλαιο την παρουσία του θρυλικού συγκροτήματος στο γήπεδο του ΑΟΞ σε μια συναυλία που θα συγκλονίσει όλη την περιοχή.
Τα εισιτήρια θα κοστίζουν 30-35 ευρώ και θα έχουν διαβάθμιση ανάμεσα στις κερκίδες του σταδίου και τον αγωνιστικό χώρο.
Οι Scorpions, όπως είναι γνωστό, δημιουργήθηκαν από τον Rudolph Schenker, έναν κιθαρίστα από το Ανόβερο της Γερμανίας που είχε δει στην τηλεόραση τους Beatles το 1964 και ήθελε να γίνει σαν κι αυτούς. Το 1965 ο Rudolph σχημάτισε ένα συγκρότημα με τους Wolfgang Dziony (drums), Achim Kircoff (bass) και Karl Heinz Vollmer (guitar), και τους ονόμασε Scorpions. Για το σχήμα αυτό σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό, παρά το ότι άλλαζαν συνθέσεις και ονόματα συνέχεια. Οι στίχοι τους ήταν στα γερμανικά, και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70 έπαιζαν συνεχώς στη Γερμανία, όπου υπήρχαν πολλές αμερικάνικες βάσεις. Όταν έπαιζαν στις βάσεις αυτές, μπροστά σε ένα ακροατήριο εξολοκλήρου αμερικανικό, έπαιζαν διασκευές κομματιών της εποχής, οι οποίες όσο περνούσαν τα χρόνια παρουσίαζαν μια μετάβαση από την ποπ μουσική της δεκαετίας προς πιο σκληρές, ροκ συνθέσεις.
Στα τέλη του 1970, είχε πια έρθει ο καιρός για τον Rudolph Schenker να αποφασίσει που ήθελε να κινηθεί, κι έτσι υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην ξαναπαίξει συνθέσεις άλλων, και έφερε στο συγκρότημα τον μικρό του αδελφό Michael ο οποίος είχε γεννηθεί στο Saustadt της Δυτικής Γερμανίας στις 10 Ιανουαρίου του 1955, και σε πάρα πολύ μικρή ηλικία (12 χρονών) έγινε μέλος του πρώτου συγκροτήματος, που ήταν οι τοπικά γνωστοί Cry.
Μαζί του ο μικρός Michael έφερε τον τραγουδιστή των Cry, κάποιον Klaus Meine, γεννημένο στα 1948, και έτσι το 1971, είχαν γεννηθεί οι καινούριοι Scorpions, με την εξής σύνθεση : Rudolph Schenker (κιθάρα), Michael Schenker (κιθάρα), Klaus Meine (φωνητικά), Luthar Heimber (μπάσο) και Wolfgang Dziony (drums).
H σύνθεση αυτή δεν ήταν, φυσικά, σταθερή, και δεν θα μπορούσε να είναι, μιας που οι Heimber και Dziony είχαν τάσεις προς το τζαζ ροκ/ fusion της εποχής, ενώ η καρδιά των υπολοίπων τριών βρισκόταν γερά κρατημένη στο hard rock.
Έτσι οι εμβρυακοί αυτοί Scorpions ηχογράφησαν μόνο ένα άλμπουμ στη γερμανική εταριρία Brain/Metronome και σε παραγωγή του πασίγνωστου Conny Plank που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1972 με τίτλο “Lonesome Crow”. Το άλμπουμ αυτό κυκλοφόρησε μόνο στη Γερμανία αλλά το 1982, όταν οι Scorpions ήταν ήδη διάσημοι, επανακυκλοφόρησε στην Αγγλία και σε άλλες χώρες. Το “Lonesome Crow” έκανε ενθαρρυντικές πωλήσεις στη Γερμανία, πράγμα κάπως ασυνήθιστο για τοπικό συγκρότημα με στίχους σε γλώσσα άλλη από τη μητρική τους, και επιτέλους οι Scorpions είχαν κάποια θεμέλια πάνω στα οποία μπορούσαν να χτίσουν την καριέρα τους. Άλλωστε, το 1972 έδωσαν 136 συναυλίες, πολλές ανοίγοντας show των Uriah Heep, Rory Gallagher, UFO, Chicken Shack κλπ.
Ή, τουλάχιστον, έτσι νόμιζαν. Γιατί η τύχη επιφύλασσε στον μεν Michael ένα κάλεσμα το οποίο θα του έφερνε παγκόσμια φήμη μόλις στα 18 του χρόνια, στους δε Scorpions τουλάχιστον δύο χρόνια αναποδιάς και καθυστέρησης. Αυτό που έγινε ήταν το εξής : Οι Scorpions άδραξαν την ευκαιρία να παίξουν support στη γερμανική περιοδεία ενός ανερχόμενου καινούργιου αγγλικού hard rock συνόλου, κάποιων UFO, οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν για κιθαρίστα τον Mick Bolton και έπαιζαν κυρίως space rock. Όλα πήγαν καλά με τη διαφορά ότι ο Mick Bolton είχε πια βαρεθεί τους UFO και το space rock τους και αποφάσισε να αποσχιστεί. Ο τραγουδιστής των UFO, Phil Mogg, αμέσως εντόπισε τον νεαρό Michael Schenker, και κατάλαβε ότι έχει μπροστά του ένα ανερχόμενο αστέρι. Άλλωστε ο Mogg είναι γνωστός για το γούστο του στους κιθαρίστες (βλέπε Yngwie Malmsteen). Έτσι λοιπόν ο Mogg δε χρονοτρίβησε καθόλου στο να προτείνει τη θέση του κιθαρίστα των UFO στον άπειρο και ξένο Michael Schenker, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι η πρόταση προερχόταν από ένα ανερχόμενο αγγλικό συγκρότημα, και δέχτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ήδη το αστεράκι του Michael είχε αρχίσει να λάμπει περισσότερο από κάθε άλλο μέσα στο συγκρότημα, το οποίο δε μπόρεσε να συνεχίσει, με συνέπεια οι Scorpions να διαλυθούν άδοξα. Ο Rudolph, όμως, δεν εννοούσε να το βάλει κάτω, και κράτησε τη στενή του σχέση με τον Klaus Meine, με σκοπό να ξαναφτιάξουν μαζί το συγκρότημα. Στο μεταξύ, και οι δύο πήγαν στους Dawn Road, όπου έπαιζε κιθάρα κάποιος Ulrich Roth. Τον Αύγουστο, όμως, του 1973, οι Schenker / Meine / Roth προσέλαβαν δύο καινούρια μέλη στους Dawn Road, τους μετονόμασαν και δημιούργησαν τους Scorpions No 2. (Rudolph Schenker (κιθάρα), Klaus Meine (φωνητικά), Ulrich Roth (κιθάρα), Francis Buchholz (μπάσο) και Jurgen Rosenthal (drums)). O Francis Buchholz, γεννημένος του 1954, είχε χρηματίσει μια εποχή μπασίστας των Dawn Road. Όσο για τον νέο κιθαρίστα, ο Ulrich Roth με την πρώτη ματιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άλλος ένας υποψήφιος διάδοχος του Jimi Hendrix, μαζί με την παρέα Robin Trower, Frank Marino, Stevie Ray Vaughan κλπ., αλλά αυτό είναι λάθος! Σίγουρα ο Roth ήταν (και παραμένει) χίπης, σίγουρα αναφέρει σαν μεγάλη του επιρροή τον Hendrix, αλλά έχει ένα εντελώς διαφορετικό προσωπικό στυλ, όπως έδειξε τόσο στην καριέρα του με τους Scorpions, όσο και στα τρία προσωπικά του albums.
Η σύνθεση αυτή, ομολογουμένως πολύ πιο ενδιαφέρουσα από αυτήν του Lonesome Crow, δε δυσκολέυτηκε να υπογράψει ένα συμβόλαιο με την RCA, το οποίο καρποφόρησε στα μέσα του 1974 με την κυκλοφορία του άλμπουμ “Fly To The Rainbow”.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία αυτή ο Jurgen Rosenthal αντικαταστάθηκε από τον Βέλγο Rudy Lenners, για να αποδυθούν σε μια τεράστια προσπάθεια αναγνώρισης στην Ευρώπη. Μέρος της προσπάθειας αυτής ήταν και η πρώτη τους επίσκεψη στην Αγγλία, το Νοέμβριο του 1975, που απέσπασε πολύ καλές κριτικές, όπως και οι πρώτες τους εμφανίσεις στην Ελβετία, στη Γαλλία, και στην Αυστρία. Το 1976 κυκλοφόρησε και το πρώτο album σε παραγωγή του Dieter Dierks, από το studio του στην Κολωνία, με τον οποίο οι Scorpions υπέγραψαν ένα συμβόλαιο δεκαετούς συνεργασίας. Οι ίδιοι λένε σήμερα ότι έπαιξε ένα μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου τους όλα αυτά τα χρόνια, κι ότι χωρίς τον Dieter Dierks, οι Scorpions δεν θα ήταν Scorpions. Ήταν το “In Trance”, και οι Scorpions είχαν αρχίσει να γίνονται ένα αξιοσημείωτο όνομα στο χώρο του heavy metal, πράγμα που αποδείχθηκε από την άλλη περιοδεία στη Βρετανία, πολύ πιο επιτυχημένη από την πρώτη τους και μια ενθουσιαστική υποδοχή όταν άνοιξαν τις συναυλίες των Kiss στην πατρίδα τους τη Γερμανία. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε άλλο ένα album, το “Virgin Killer” που συνάντησε μεγάλες διαμαρτυρίες για το εξώφυλλο του, το οποίο τελικά αλλάχθηκε. Ήταν φανερή η ανοδική πορεία των Scorpions, μια που κάθε album τους γινόταν πιο πετυχημένο από το προηγούμενο, απόδειξα μάλιστα η θριαμβευτική τους εμφάνιση στο φεστιβάλ του Offenbur σαν headliners μπροστά σε 20.000 άτομα, αλλά ο φρενιτιώδης ρυθμός δουλειάς τους φαίνεται ότι κούρασε τον Rudy Lenners, που εγκατέλειψε το συγκρότημα την άνοιξη του 1977. Αμέσως μετά αντικαταστάθηκε από το Γερμανό Herman Rarebell, ο οποίος, αν και δεν είναι πολύ γνωστό, είχε παίξει με τους Steppenwolf και τους Cactus, πράγμα που εξηγεί το ότι ξέρει τα καλύτερα αγγλικά από όλους και γράφει τους περισσότερους στίχους. Περιέργως, οι Scorpions δε βρήκαν τον Rarebell στην πατρίδα τους, αλλά στο Λονδίνο όπου ζούσαν μόνιμα. Αμέσως ηχογράφησαν το “Taken By Force”, που ήταν το καλύτερο τους μέχρι τότε, και ένα από τα καλύτερα albums της καριέρας τους, αλλά η επιτυχία στην Ευρώπη είχε αρχίσει και πάλι να αργοσβήνει. Αυτό οφειλόταν κατά κύριο λόγο στο ότι η εταιρία τους η RCA, δεν τους προωθούσε αρκετά αποτελεσματικά, κι έτσι οι Scorpions, πήραν ορισμένες αποφάσεις που θα δούμε αργότερα.
Στην Ιαπωνία όμως τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οι επισκέψεις τους εκεί είχαν απροσδόκητα μεγάλη επιτυχία, και τον Απρίλιο του 1978, έδωσαν ορισμένες συναυλίες στο περίφημο Budokan Hall του Τόκιο που ηχογραφήθηκαν, με αποτέλεσμα το πρώτο live album τους. Μετά την κυκλοφορία του ο Ulrich Roth δήλωσε ότι εγκαταλείπει το συγκρότημα γιατί δεν ήταν ικανοποιημένος από τη μουσική πορεία που ακολουθούσαν και προσωρινός αντικαταστάτης του ήταν ο νεαρός Mathias Jabs από το γερμανικό group Fargo. Ο Rudolph όμως ήθελε άλλον κιθαρίστα, συγκεκριμένα τον αδερφό του που μόλις είχε εγκαταλείψει τους UFO, κι αυτός μετά από ένα μνημειώδες live album. Έτσι οι Scorpions άρχισαν να ηχογραφούν ένα νέο album, όχι όμως πια με την RCA, της οποίας το συμβόλαιο διέλυσαν για να πάνε στην EMI στην Ευρώπη και στη Phonogram στις ΗΠΑ. Στο album αυτό ο Michael Schenker έπαιξε κιθάρα σε τρία κομμάτια, αλλά προβλήματα με την υγεία του δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει, κι έτσι έφυγε για να ξαναγυρίσει ο Mathias Jabs και να τελειώσουν με αυτόν το album.
Έτσι στις αρχές του 1970 κυκλοφόρησε το “Lovedrive”, το πρώτο album των Scorpions για την EMI, με το συγκρότημα να έχει τη μορφή : Rudolph Schenker (κιθάρα), Klaus Meine (φωνητικά), Francis Buchholz (μπάσο), Herman Rarebell (drums) και Mathias Jabs (κιθάρα).
Όπως ξέρουμε, αυτή η σύνθεση είναι που έχουν μέχρι σήμερα, και αυτή είναι που τους οδήγησε στο να κατέχουν τη θέση ενός από τα δημοφιλέστερα συγκροτήματα του hard rock στον κόσμο. Το “Lovedrive” ξαναζωντάνεψε το ενδιαφέρον όλου του κόσμου για τους Scorpions, και ειδικά της Αμερικής, όπου περιόδευσαν σαν support των Rainbow με τρομερή επιτυχία που έστειλε το album απευθείας στα charts για τριάντα εβδομάδες. Το υλικό του “Lovedrive” ήταν πολύ πιο μελωδικό και καθαρό από προηγούμενα albums, και οι μπαλάντες “Always Somewhere” και “Holiday” τους έκαναν γνωστούς σε ένα κοινό διαφορετικό από αυτό του heavy metal, μια που παίχτηκαν κατά κόρον στο ραδιόφωνο.
Το επόμενο album κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1980, με τον τίτλο “Animal Magnetism” και σταθεροποίησε την παγκόσμια επιτυχία των Scorpions, με αποκορύφωμα μια θριαμβευτική εμφάνιση στο πρώτο festival Monsters Of Rock του Castle Donington στις 16 Αυγούστου του 1980.
Όλοι περίμεναν για το 1981 άλλο ένα album που θα τους έστελνε πιο ψηλά, αλλά η μοίρα δεν το θέλησε : Ο Klaus Meine έβγαλε πολύποδες στις φωνητικές του χορδές, και έκανε εγχείρισε για να τις βγάλει, αλλά η εγχείριση παρουσίασε επιπλοκές και οι γιατροί εξέφρασαν φόβους ότι μπορεί να μην τραγουδήσει ξανά. Οι Scorpions όμως αποφάσισαν να συνεχίσουν να δουλεύουν σε ένα νέο album με άλλο τραγουδιστή, μέχρι να μαθευτεί σίγουρα από ειδικούς ότι ο Meine θα έχανε τη φωνή του ή όχι. Έτσι, προσέλαβαν τον Don Dokken από τους Dokken, οι οποίοι το 1981 είχαν ηχογραφήσει το πρώτο τους album. Το album τελείωσε και ο Dokken θα γινόταν μόνιμος τραγουδιστής του group, όταν επιτέλους ο Meine ξαναβρήκε τη φωνή του και γύρισε στο συγκρότημα. Ηχόγράφησε όλα τα φωνητικά στο album και αμέσως στις αρχές του 1982, το τελικό προϊόν κυκλοφόρησε.
Όχι μόνο ο Meine δεν έχασε τη φωνή του, όχι μόνο οι Scorpions δεν βλάφτηκαν από αυτήν τη διακοπή, αλλά αν μη τι άλλο, ξαναγύρισαν ισχυρότεροι.
Το “Blackout”,όπως λεγόταν το νέο album, έγινε σχεδόν αμέσως πλατινένιο στις ΗΠΑ, και το γεγονός αυτό έδωσε θάρρος στο συγκρότημα να συνεχίσει, και να ηχογραφήσει ακόμη ένα album με την ησυχία του. Το 1984 κυκλοφορεί ένα ακόμη άλμπουμ με τίτλο “Love At First Sting”, και ένα καταπληκτικό εξώφυλλο. Η ηχογράφηση του album είχε διακοπεί μόνο δυο φορές, από μια εμφάνιση στο festival του Dortmund το Δεκέμβριο, και μια συναυλία μπροστά σε 300.000 κόσμο στο U.S. Festival στο San Bernardino του Los Angeles, που ήταν η μεγαλύτερη στιγμή στην μέχρι τότε καριέρα τους.
Τα χρόνια πέρασαν βγήκαν κι άλλα άλμπουμς αλλά τα τραγούδια των θρυλικών Σκορπιών από την παλιά εποχή συνεχίζουν να συκινούν. Για τους Scorpions ο δρόμος συνεχίζει παντοτινά, αφού σκοπεύουν να συνεχίσουν μέχρι να μην αντέχουν άλλο, κι αν παραμείνουν ένα τόσο εντυπωσιακό live συγκρότημα (πράγμα που απομένει να δούμε), έχουν ακόμα πολλά χρόνια μπροστά τους!
Φέτος έρχονται και πάλι Ελλάδα, κάνουν μια μεγάλη συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο Καραϊσκάκη και μια μικρή περιοδεία ανά την Ελλάδα με ένα σταθμό στην Ξάνθη η οποία θα ροκάρει στους ρυθμούς τους!
Ευρωεκλογές 2009
Νικητές οι κεντροδεξιές δυνάμεις - άνοδος των ακροδεξιών
Τι βλέπουν οι ευρωπαίοι που οι Έλληνες ψηφοφόροι αγνοούν;
Με την αποχή να πρωταγωνιστεί, πραγματοποιήθηκαν στις 27 χώρες μέλη της Ε.Ε. οι ευρωεκλογές. Περίπου 375.000.000 εκλογείς από 27 χώρες της ΕΕ κλήθηκαν να εκλέξουν 736 εκπροσώπους στο νέο Ευρωκοινοβούλιο για θητεία πέντε ετών.
Η προσέλευση στις κάλπες σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση κατέγραψε ιστορικά χαμηλό ρεκόρ αφού έπεσε στο 43,01% (και αντίστοιχα ιστορικό ρεκόρ αποχής που έφθασε το 56,99%), σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ΕΕ.
Κατά τους πολιτικούς παρατηρητές στις Βρυξέλλες, η δεινή οικονομική κρίση, που πλήττει όλη ανεξαιρέτως την ΕΕ πριμοδότησε εκλογικά τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις στην πολιτική «σκακιέρα», με τους ψηφοφόρους να επιθυμούν να «τιμωρήσουν» τις κυβερνήσεις των χωρών τους εξαιτίας των χειρισμών τους στο θέμα της οικονομικής ύφεσης.
Σε γενικές γραμμές, οι ευρωεκλογές χαρακτηρίστηκαν από άνοδο της κεντροδεξιάς - αλλά και της ακροδεξιάς σε αρκετές περιπτώσεις στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Oι υπερεθνικιστές ρευστοποίησαν την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια που πηγάζει από την οικονομική κρίση, βρήκαν πρόσφορο έδαφος σε μία Ευρώπη που κλείνει ερμητικά τα σύνορά της και ποινικοποιεί τους λαθρομετανάστες, μίλησαν σε κοινωνίες που γίνονται ολοένα και περισσότερο ξενοφοβικές και ρατσιστικές.
Το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα του Nικ Γκρίφιν δεν δέχεται για μέλη του μη λευκούς πολίτες και ευαγγελίζεται τον «εθελοντικό επαναπατρισμό» όλων των μεταναστών. Και όμως, οι βρετανοί ανέδειξαν σε ισχυρή δύναμη το ακροδεξιό κόμμα, (και στη δεύτερη θέση τους ακραίους Ευρωσκεπτικιστές) στέλνοντας στις Bρυξέλλες τον άνθρωπο που έχει καταδικαστεί για την αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος, αυτόν που σε μία πολιτική διαδήλωση το 1981 κραύγαζε «Θάνατος στους Εβραίους». Αυτό που είναι περισσότερο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το ακροδεξιό κόμμα κατέγραψε τα μεγαλύτερα κέρδη του σε βιομηχανικές περιοχές που θεωρούνταν παραδοσιακά προπύργια των Εργατικών. Κι αν στη Βρετανία, μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι η άνοδος των ακροδεξιών οφείλεται (εν μέρει) στα αλλεπάλληλα σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονται Εργατικοί και Tόρις, δεν συμβαίνει το ίδιο σε άλλες χώρες.
Τέλος οι συντηρητικοί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος είναι οι νικητές των ευρωεκλογών εξασφαλίζοντας 263 έως 276 έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έναντι των σοσιαλιστών που καταλαμβάνουν 155 έως 165 έδρες. Ακολουθούν οι φιλελεύθεροι με 78 έως 84 έδρες και οι Πράσινοι με 52 έως 56 έδρες, σύμφωνα με τις προβλέψεις.
Τι είδαν όμως οι Ευρωπαίοι που οι Έλληνες ψηφοφόροι αγνόησαν και τυφλωμένοι από την πολιτική του καναπέ έδρασαν για μια ακόμη φορά υπό το κράτος της τακτικής του «πάμε παραλία» να τους τιμωρήσουμε!
Οι Ευρωπαίοι αξιολογούν ότι οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις της κεντροδεξιάς παρά τα παθογενή τους προβλήματα μπορούν πιο ευέλικτα να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση. Βλέπουν από την άλλη ότι αυτές οι κυβερνήσεις μπορούν να βάλουν κάποιο φραγμό στο εκτενές κύμα της λαθρομετανάστευσης που κινδυνεύει σαν τσουνάμι να πνίξει την ευρωπαϊκή κοινωνία, μια που οι κεντροαριστεροί έχουν μια τάση να στρογγυλοποιούν το όλο ζήτημα για να εισπράττουν ψήφους από κλειστές κοινωνικές ομάδες χωρίς ξεκάθαρη πολιτική για το εύφλεκτο αυτό ζήτημα. Από την άλλη καταλαβαίνουν ότι ολόκληρη η Ευρώπη για να σταθεί πρέπει να διαθέτει στο ευρωκοινοβούλιο μια πλατειά υπεροχή μιας τάσης της κεντροδεξιάς στην παρούσα χρονική στιγμή εφόσον οι δυνατές οικονομίες που κρατάνε τα κουμάντα της είναι σ’ αυτή την γραμμή συντεταγμένες. Επίσης όσο κι αν θέλουμε εδώ στην Ελλάδα για μικροκομματικούς λόγους να το σκεπάζουμε ο μεγάλος πονοκέφαλος της Ευρώπης είναι η εκδοχή να μπει η Τουρκία έστω και με το ένα πόδι στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, πράγμα που δεν το θέλουν Μέρκελ, Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι κ.λ.π.
Ενδεικτικά καταγράφουμε παρακάτω κάποιες από τις τάσεις του εκλογικού σώματος σε μερικές από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
Ελλάδα: Η σκανδαλολογία έπληξε τη ΝΔ
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα ήταν σχεδόν αναμενόμενο για έναν ψύχραιμο παρατηρητή. Λογικό ήταν μετά την άκρατη σκανδαλολογία η οποία εκπορεύτηκε από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και ενισχύθηκε από τα παράπλευρα μέσα τα οποία ανωνύμως δημιουργούσαν κλίμα, να έχει άμεσο αντίκτυπο στην ήττα της ΝΔ. Από την άλλη οι δημοσκοπήσεις οι οποίες γύρισαν μπούμερανγκ στις εταιρείες δημιούργησαν για το ΠΑΣΟΚ μια άνευ προηγουμένου αλλά εκ του «ασφαλούς» πορεία της ψήφου διαμαρτυρίας ή μηνυμάτων. Οι τέσσερις μονάδες διαφορά της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ φυσικό ήταν να μην δημιουργήσει στο κόμμα της αντιπολίτευσης ούριο άνεμο νίκης που θα έβαζε βάσεις για τις επόμενες εκλογές. Γιαυτό και δεν πανηγύρισε κανείς. Από την άλλη το θέμα της λαθρομετανάστευσης έδωσε στον Καρατζαφέρη προίκα σταυρών η οποία όμως είναι δανεική. Τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίστηκε και πήρε μάθημα να μην ενθουσιάζεται όταν κάποιοι τον φουσκώνουν στις δημοσκοπήσεις και οι Οικολόγοι Πράσινοι κέρδισαν μια θέση στην ευρωβουλή ως δώρο της ψήφου διαμαρτυρίας των ψηφοφόρων όλων των τάσεων, κυρίως όμως από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Κύπρος: Πρώτο κόμμα το ΔΗΣΥ
Τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών στην Κύπρο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα οποία ανακοίνωσε χθες στις 23.00 ο γενικός έφορος εκλογών Λάζαρος Σαββίδης είναι τα εξής: ΔΗΣΥ: 35,65%, ΑΚΕΛ: 34,90%, ΔΗΚΟ: 12,28%, ΕΔΕΚ: 9,85%, ΕΥΡΩΚΟ: 4,12%, Οικολόγοι: 1,50%. Η αποχή σημείωσε ρεκόρ, φθάνοντας στο 40,60%.
Γερμανία: Οι συντηρητικοί διατηρούν το προβάδισμα
Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση και η Χριστιανοκοινωνική Ένωση της Βαυαρίας διατηρούν σημαντικό προβάδισμα στις ευρωεκλογές εξασφαλίζοντας το 38,5% των ψήφων, με τις δυνάμεις τους να υποχωρούν ωστόσο σημαντικά σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2004, οπότε είχαν εξασφαλίσει το 44,5% των ψήφων. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα που συμμετέχει στον μεγάλο συνασπισμό του οποίου ηγείται η Αγγέλα Μέρκελ εξασφάλισαν το 21% των ψήφων, έναντι 21,5% το 2004.
Γαλλία: Νίκη Νικολά Σαρκοζί
Νίκη της Ένωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα του Νικολά Σαρκοζί στις ευρωεκλογές στη Γαλλία με ποσοστό 27% έως 28,4%, απέναντι σε ένα αποδυναμωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα που συγκεντρώνει 16,4% έως 17,5% των ψήφων, σημειώθηκε στη Γαλλία Η αποχή έφθασε το 60%.
Ιταλία: Νίκη Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι κερδίζει τις Ευρωεκλογές στην Ιταλία με ποσοστό από 39 ως 43%, έναντι 27 ως 31% που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς.
Βρετανία: Πανωλεθρία για το Εργατικό Κόμμα
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν παραδέχθηκε ότι περνά μια "δύσκολη περίοδο", έκανε ανασχηματισμό, αλλά επανέλαβε ότι έχει την πρόθεση να παραμείνει στην εξουσία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα στη Γηραιά Αλβιόνα, το Εργατικό Κόμμα βρέθηκε στην τρίτη θέση με 16% μόνον των ψήφων.
Ουγγαρία: Θρίαμβος δεξιάς αντιπολίτευσης
Ο μεγαλύτερος πολιτικός σχηματισμός της δεξιάς αντιπολίτευσης στην Ουγγαρία το κόμμα Fidesz (Ουγγρική Ένωση Πολιτών) εξασφάλισε το συντριπτικό προβάδισμα στις ευρωεκλογές με 67% των ψήφων έναντι του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος MSZP που συγκέντρωσε το 19%, ενώ η άκρα δεξιά πραγματοποίησε άλμα εξασφαλίζοντας το 8% των ψήφων.
Σλοβενία: Πρωτιά για την κεντροδεξιά
Το SDS, υπό τον πρώην πρωθυπουργό Γιάνεζ Γιάνσα, πήρε ποσοστό 31.6% της ψήφου και στέλνει τρεις ευρωβουλευτές στο ευρωκοινοβούλιο των 736 εδρών. Οι σοσιαλδημοκράτες, με επικεφαλής τον εν ενεργεία πρωθυπουργό Μπορίς Παχόρ εξασφάλισαν 21.5% και βρίσκονται έτσι στη δεύτερη θέση.
Βουλγαρία: Το δεξιό κόμμα είναι ο νικητής
Το δεξιό κόμμα GERB του δημάρχου της Σόφιας Μπόικο Μπορίσοφ ήταν ο νικητής των Ευρωεκλογών στη Βουλγαρία, απέναντι στους Σοσιαλιστές του πρωθυπουργού Σεργκέι Στανίσεβ. Τα αποτελέσματα αυτά δίνουν πέντε από τις 17 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο στο GERB και οι Σοσιαλιστές τέσσερις.
Πορτογαλία: Ήττα για το Σοσιαλιστικό Κόμμα
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες ηττήθηκε στις ευρωεκλογές από τη δεξιά αντιπολίτευση. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα συγκέντρωσε το 26,45% των ψήφων, 18% λιγότερο από τις επιδόσεις του το 2004. Το δεξιό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα εξασφάλισε το 33,07% των ψήφων σημειώνοντας ελαφρά άνοδο σε σχέση με το 2004.
Λουξεμβούργο: Οι κεντροδεξιοί και πάλι πρώτοι
Στο Λουξεμβούργο ο νυν πρωθυπουργός Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ανανέωσε την εντολή του ως επικεφαλής της κυβέρνησης του Μεγάλου Δουκάτου, καθώς το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα εξασφάλισε ποσοστό 39% έναντι 19% του συνασπισμού των Σοσιαλιστών. Σημειώνεται πως οι πολίτες στη χώρα ψήφισαν ταυτόχρονα και για το Εθνικό Κοινοβούλιο.
Αυστρία: Ήττα για τους Σοσιαλιστές
Το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα να καταγράφει το χειρότερο μεταπολεμικά εκλογικό του αποτέλεσμα, το συγκυβερνών συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα να καταλαμβάνει, παρά τις σχετικές απώλειές του, την πρώτη θέση με διαφορά έξι ποσοστιαίων μονάδων από τους Σοσιαλδημοκράτες. Τρίτη δύναμη αναδεικνύεται η «Λίστα» του ανεξάρτητου υποψήφιου και μέχρι τώρα ευρωβουλευτή, Χανς Πέτερ Μάρτιν, ο οποίος και διαθέτει πλέον τρεις αντί των δύο εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο. Τέταρτο κόμμα είναι το ακροδεξιάς και εθνικιστικής απόκλισης Κόμμα των Ελευθέρων, το οποίο διεξάγοντας έναν προεκλογικό αγώνα με έντονα ξενοφοβικά και ρατσιστικά στοιχεία, μπόρεσε να υπερδιπλασιάσει το ποσοστό του από το 6,1% στο 13,1% και να κατακτήσει δύο έδρες αντί της μίας μέχρι τώρα. Ηττημένο των Ευρωεκλογών είναι το Κόμμα των Πρασίνων, το οποίο μείωσε το ποσοστό του από το 12,9% στο 9,5%.
Δανία: Προηγούνται οι Σοσιαλδημοκράτες
Οι Σοσιαλδημοκράτες στη Δανία προηγήθηκαν στις Ευρωεκλογές κερδίζοντας τέσσερις έδρες, συγκεντρώνοντας 21,8% και χάνοντας μια έδρα. Στη δεύτερη θέση έρχεται το κυβερνών Φιλελεύθερο Κόμμα με ποσοστό 20,8% και τρεις έδρες. Το ακροδεξιό Λαϊκό Κόμμα με 14,4% κερδίζει δύο έδρες, μια περισσότερη από τις Ευρωεκλογές του 2004.
Ιρλανδία: Προηγείται το κυβερνών κόμμα
Στην Ιρλανδία, το κυβερνών κόμμα Fianna Fail έχασε την έδρα του στην εκλογική περιφέρεια του Δουβλίνου. Η απώλεια της έδρας του Εόιν Ράιαν σημαίνει επίσης ότι θα αμφισβητείται πλέον η ικανότητα του πρωθυπουργού Μπράιαν Κόουεν να πείσει τους ψηφοφόρους υπέρ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Ο Τζο Χίγκινς του Σοσιαλιστικού Κόμματος, πολέμιος της Συνθήκης της Λισαβόνας, είναι ο επικρατέστερος διεκδικητής καθώς και η Μαίρη Λου Μακντόναλντ του εθνικιστικού Sinn Fein.
Ισπανία: Βραχεία νίκη για τη Δεξιά
Η ισπανική δεξιά εξασφαλίζει βραχεία νίκη στις ευρωεκλογές επί των σοσιαλιστών, συγκεντρώνοντας το 43% των ψήφων έναντι 40,5%. Το Λαϊκό Κόμμα εξασφαλίζει 23 έως 24 έδρες επί συνόλου 50, έναντι 21 έως 22 για το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο συνασπισμός CEU όπου συμμετέχουν τα εθνικιστικά κόμματα της δεξιάς, όπως το καταλανικό CiU και οι Βάσκοι του PNV καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 5% των ψήφων και εξασφαλίζει δύο έδρες στο ευρωκοινοβούλιο, ενώ ο συνασπισμός κομμουνιστών-οικολόγων IU συγκεντρώνει το 3,6% και εξασφαλίζει 1 έως 2 έδρες.
Σουηδία: Στο 7,4% το Κόμμα Πειρατών
Το Κόμμα των Πειρατών, το οποίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές μεταξύ των νεαρών σουηδών ψηφοφόρων, εξασφάλισε το 7,4% των ψήφων και κέρδισε μία έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι Πειρατές ζητούν να επιτραπεί ελεύθερα το «κατέβασμα» ψηφιακών αρχείων από το διαδίκτυο και να προστατεύεται η ιδιωτική ζωή των χρηστών του.
Το κυβερνών συντηρητικό κόμμα του πρωθυπουργού Φρέντρικ Ράινφελντ παραμένει στο 18,5%. Οι αντιπολιτευόμενοι Σοσιαλδημοκράτες παρέμειναν το μεγαλύτερο κόμμα, αλλά δεν αύξησαν σημαντικά τις δυνάμεις τους παραμένοντας στο 25,1%. Οι σύμμαχοί τους, οι Πράσινοι, διπλασίασαν το μερίδιό τους της ψήφου κι έφθασαν στο 11,5%. Μεγάλοι ηττημένοι ήταν το αντιπολιτευόμενο Αριστερό Κόμμα, που μείωσε κατά το ήμισυ τη δύναμή του στο 5,7% και η "Λίστα Τζουν", ένα κόμμα ευρωσκεπτικιστών, που μείωσε τις δυνάμεις του περίπου κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες στο 3.6%.
Τι βλέπουν οι ευρωπαίοι που οι Έλληνες ψηφοφόροι αγνοούν;
Με την αποχή να πρωταγωνιστεί, πραγματοποιήθηκαν στις 27 χώρες μέλη της Ε.Ε. οι ευρωεκλογές. Περίπου 375.000.000 εκλογείς από 27 χώρες της ΕΕ κλήθηκαν να εκλέξουν 736 εκπροσώπους στο νέο Ευρωκοινοβούλιο για θητεία πέντε ετών.
Η προσέλευση στις κάλπες σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση κατέγραψε ιστορικά χαμηλό ρεκόρ αφού έπεσε στο 43,01% (και αντίστοιχα ιστορικό ρεκόρ αποχής που έφθασε το 56,99%), σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ΕΕ.
Κατά τους πολιτικούς παρατηρητές στις Βρυξέλλες, η δεινή οικονομική κρίση, που πλήττει όλη ανεξαιρέτως την ΕΕ πριμοδότησε εκλογικά τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις στην πολιτική «σκακιέρα», με τους ψηφοφόρους να επιθυμούν να «τιμωρήσουν» τις κυβερνήσεις των χωρών τους εξαιτίας των χειρισμών τους στο θέμα της οικονομικής ύφεσης.
Σε γενικές γραμμές, οι ευρωεκλογές χαρακτηρίστηκαν από άνοδο της κεντροδεξιάς - αλλά και της ακροδεξιάς σε αρκετές περιπτώσεις στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Oι υπερεθνικιστές ρευστοποίησαν την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια που πηγάζει από την οικονομική κρίση, βρήκαν πρόσφορο έδαφος σε μία Ευρώπη που κλείνει ερμητικά τα σύνορά της και ποινικοποιεί τους λαθρομετανάστες, μίλησαν σε κοινωνίες που γίνονται ολοένα και περισσότερο ξενοφοβικές και ρατσιστικές.
Το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα του Nικ Γκρίφιν δεν δέχεται για μέλη του μη λευκούς πολίτες και ευαγγελίζεται τον «εθελοντικό επαναπατρισμό» όλων των μεταναστών. Και όμως, οι βρετανοί ανέδειξαν σε ισχυρή δύναμη το ακροδεξιό κόμμα, (και στη δεύτερη θέση τους ακραίους Ευρωσκεπτικιστές) στέλνοντας στις Bρυξέλλες τον άνθρωπο που έχει καταδικαστεί για την αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος, αυτόν που σε μία πολιτική διαδήλωση το 1981 κραύγαζε «Θάνατος στους Εβραίους». Αυτό που είναι περισσότερο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το ακροδεξιό κόμμα κατέγραψε τα μεγαλύτερα κέρδη του σε βιομηχανικές περιοχές που θεωρούνταν παραδοσιακά προπύργια των Εργατικών. Κι αν στη Βρετανία, μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι η άνοδος των ακροδεξιών οφείλεται (εν μέρει) στα αλλεπάλληλα σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονται Εργατικοί και Tόρις, δεν συμβαίνει το ίδιο σε άλλες χώρες.
Τέλος οι συντηρητικοί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος είναι οι νικητές των ευρωεκλογών εξασφαλίζοντας 263 έως 276 έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έναντι των σοσιαλιστών που καταλαμβάνουν 155 έως 165 έδρες. Ακολουθούν οι φιλελεύθεροι με 78 έως 84 έδρες και οι Πράσινοι με 52 έως 56 έδρες, σύμφωνα με τις προβλέψεις.
Τι είδαν όμως οι Ευρωπαίοι που οι Έλληνες ψηφοφόροι αγνόησαν και τυφλωμένοι από την πολιτική του καναπέ έδρασαν για μια ακόμη φορά υπό το κράτος της τακτικής του «πάμε παραλία» να τους τιμωρήσουμε!
Οι Ευρωπαίοι αξιολογούν ότι οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις της κεντροδεξιάς παρά τα παθογενή τους προβλήματα μπορούν πιο ευέλικτα να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση. Βλέπουν από την άλλη ότι αυτές οι κυβερνήσεις μπορούν να βάλουν κάποιο φραγμό στο εκτενές κύμα της λαθρομετανάστευσης που κινδυνεύει σαν τσουνάμι να πνίξει την ευρωπαϊκή κοινωνία, μια που οι κεντροαριστεροί έχουν μια τάση να στρογγυλοποιούν το όλο ζήτημα για να εισπράττουν ψήφους από κλειστές κοινωνικές ομάδες χωρίς ξεκάθαρη πολιτική για το εύφλεκτο αυτό ζήτημα. Από την άλλη καταλαβαίνουν ότι ολόκληρη η Ευρώπη για να σταθεί πρέπει να διαθέτει στο ευρωκοινοβούλιο μια πλατειά υπεροχή μιας τάσης της κεντροδεξιάς στην παρούσα χρονική στιγμή εφόσον οι δυνατές οικονομίες που κρατάνε τα κουμάντα της είναι σ’ αυτή την γραμμή συντεταγμένες. Επίσης όσο κι αν θέλουμε εδώ στην Ελλάδα για μικροκομματικούς λόγους να το σκεπάζουμε ο μεγάλος πονοκέφαλος της Ευρώπης είναι η εκδοχή να μπει η Τουρκία έστω και με το ένα πόδι στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, πράγμα που δεν το θέλουν Μέρκελ, Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι κ.λ.π.
Ενδεικτικά καταγράφουμε παρακάτω κάποιες από τις τάσεις του εκλογικού σώματος σε μερικές από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
Ελλάδα: Η σκανδαλολογία έπληξε τη ΝΔ
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα ήταν σχεδόν αναμενόμενο για έναν ψύχραιμο παρατηρητή. Λογικό ήταν μετά την άκρατη σκανδαλολογία η οποία εκπορεύτηκε από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και ενισχύθηκε από τα παράπλευρα μέσα τα οποία ανωνύμως δημιουργούσαν κλίμα, να έχει άμεσο αντίκτυπο στην ήττα της ΝΔ. Από την άλλη οι δημοσκοπήσεις οι οποίες γύρισαν μπούμερανγκ στις εταιρείες δημιούργησαν για το ΠΑΣΟΚ μια άνευ προηγουμένου αλλά εκ του «ασφαλούς» πορεία της ψήφου διαμαρτυρίας ή μηνυμάτων. Οι τέσσερις μονάδες διαφορά της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ φυσικό ήταν να μην δημιουργήσει στο κόμμα της αντιπολίτευσης ούριο άνεμο νίκης που θα έβαζε βάσεις για τις επόμενες εκλογές. Γιαυτό και δεν πανηγύρισε κανείς. Από την άλλη το θέμα της λαθρομετανάστευσης έδωσε στον Καρατζαφέρη προίκα σταυρών η οποία όμως είναι δανεική. Τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίστηκε και πήρε μάθημα να μην ενθουσιάζεται όταν κάποιοι τον φουσκώνουν στις δημοσκοπήσεις και οι Οικολόγοι Πράσινοι κέρδισαν μια θέση στην ευρωβουλή ως δώρο της ψήφου διαμαρτυρίας των ψηφοφόρων όλων των τάσεων, κυρίως όμως από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Κύπρος: Πρώτο κόμμα το ΔΗΣΥ
Τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών στην Κύπρο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα οποία ανακοίνωσε χθες στις 23.00 ο γενικός έφορος εκλογών Λάζαρος Σαββίδης είναι τα εξής: ΔΗΣΥ: 35,65%, ΑΚΕΛ: 34,90%, ΔΗΚΟ: 12,28%, ΕΔΕΚ: 9,85%, ΕΥΡΩΚΟ: 4,12%, Οικολόγοι: 1,50%. Η αποχή σημείωσε ρεκόρ, φθάνοντας στο 40,60%.
Γερμανία: Οι συντηρητικοί διατηρούν το προβάδισμα
Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση και η Χριστιανοκοινωνική Ένωση της Βαυαρίας διατηρούν σημαντικό προβάδισμα στις ευρωεκλογές εξασφαλίζοντας το 38,5% των ψήφων, με τις δυνάμεις τους να υποχωρούν ωστόσο σημαντικά σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2004, οπότε είχαν εξασφαλίσει το 44,5% των ψήφων. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα που συμμετέχει στον μεγάλο συνασπισμό του οποίου ηγείται η Αγγέλα Μέρκελ εξασφάλισαν το 21% των ψήφων, έναντι 21,5% το 2004.
Γαλλία: Νίκη Νικολά Σαρκοζί
Νίκη της Ένωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα του Νικολά Σαρκοζί στις ευρωεκλογές στη Γαλλία με ποσοστό 27% έως 28,4%, απέναντι σε ένα αποδυναμωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα που συγκεντρώνει 16,4% έως 17,5% των ψήφων, σημειώθηκε στη Γαλλία Η αποχή έφθασε το 60%.
Ιταλία: Νίκη Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι κερδίζει τις Ευρωεκλογές στην Ιταλία με ποσοστό από 39 ως 43%, έναντι 27 ως 31% που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς.
Βρετανία: Πανωλεθρία για το Εργατικό Κόμμα
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν παραδέχθηκε ότι περνά μια "δύσκολη περίοδο", έκανε ανασχηματισμό, αλλά επανέλαβε ότι έχει την πρόθεση να παραμείνει στην εξουσία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα στη Γηραιά Αλβιόνα, το Εργατικό Κόμμα βρέθηκε στην τρίτη θέση με 16% μόνον των ψήφων.
Ουγγαρία: Θρίαμβος δεξιάς αντιπολίτευσης
Ο μεγαλύτερος πολιτικός σχηματισμός της δεξιάς αντιπολίτευσης στην Ουγγαρία το κόμμα Fidesz (Ουγγρική Ένωση Πολιτών) εξασφάλισε το συντριπτικό προβάδισμα στις ευρωεκλογές με 67% των ψήφων έναντι του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος MSZP που συγκέντρωσε το 19%, ενώ η άκρα δεξιά πραγματοποίησε άλμα εξασφαλίζοντας το 8% των ψήφων.
Σλοβενία: Πρωτιά για την κεντροδεξιά
Το SDS, υπό τον πρώην πρωθυπουργό Γιάνεζ Γιάνσα, πήρε ποσοστό 31.6% της ψήφου και στέλνει τρεις ευρωβουλευτές στο ευρωκοινοβούλιο των 736 εδρών. Οι σοσιαλδημοκράτες, με επικεφαλής τον εν ενεργεία πρωθυπουργό Μπορίς Παχόρ εξασφάλισαν 21.5% και βρίσκονται έτσι στη δεύτερη θέση.
Βουλγαρία: Το δεξιό κόμμα είναι ο νικητής
Το δεξιό κόμμα GERB του δημάρχου της Σόφιας Μπόικο Μπορίσοφ ήταν ο νικητής των Ευρωεκλογών στη Βουλγαρία, απέναντι στους Σοσιαλιστές του πρωθυπουργού Σεργκέι Στανίσεβ. Τα αποτελέσματα αυτά δίνουν πέντε από τις 17 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο στο GERB και οι Σοσιαλιστές τέσσερις.
Πορτογαλία: Ήττα για το Σοσιαλιστικό Κόμμα
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες ηττήθηκε στις ευρωεκλογές από τη δεξιά αντιπολίτευση. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα συγκέντρωσε το 26,45% των ψήφων, 18% λιγότερο από τις επιδόσεις του το 2004. Το δεξιό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα εξασφάλισε το 33,07% των ψήφων σημειώνοντας ελαφρά άνοδο σε σχέση με το 2004.
Λουξεμβούργο: Οι κεντροδεξιοί και πάλι πρώτοι
Στο Λουξεμβούργο ο νυν πρωθυπουργός Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ανανέωσε την εντολή του ως επικεφαλής της κυβέρνησης του Μεγάλου Δουκάτου, καθώς το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα εξασφάλισε ποσοστό 39% έναντι 19% του συνασπισμού των Σοσιαλιστών. Σημειώνεται πως οι πολίτες στη χώρα ψήφισαν ταυτόχρονα και για το Εθνικό Κοινοβούλιο.
Αυστρία: Ήττα για τους Σοσιαλιστές
Το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα να καταγράφει το χειρότερο μεταπολεμικά εκλογικό του αποτέλεσμα, το συγκυβερνών συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα να καταλαμβάνει, παρά τις σχετικές απώλειές του, την πρώτη θέση με διαφορά έξι ποσοστιαίων μονάδων από τους Σοσιαλδημοκράτες. Τρίτη δύναμη αναδεικνύεται η «Λίστα» του ανεξάρτητου υποψήφιου και μέχρι τώρα ευρωβουλευτή, Χανς Πέτερ Μάρτιν, ο οποίος και διαθέτει πλέον τρεις αντί των δύο εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο. Τέταρτο κόμμα είναι το ακροδεξιάς και εθνικιστικής απόκλισης Κόμμα των Ελευθέρων, το οποίο διεξάγοντας έναν προεκλογικό αγώνα με έντονα ξενοφοβικά και ρατσιστικά στοιχεία, μπόρεσε να υπερδιπλασιάσει το ποσοστό του από το 6,1% στο 13,1% και να κατακτήσει δύο έδρες αντί της μίας μέχρι τώρα. Ηττημένο των Ευρωεκλογών είναι το Κόμμα των Πρασίνων, το οποίο μείωσε το ποσοστό του από το 12,9% στο 9,5%.
Δανία: Προηγούνται οι Σοσιαλδημοκράτες
Οι Σοσιαλδημοκράτες στη Δανία προηγήθηκαν στις Ευρωεκλογές κερδίζοντας τέσσερις έδρες, συγκεντρώνοντας 21,8% και χάνοντας μια έδρα. Στη δεύτερη θέση έρχεται το κυβερνών Φιλελεύθερο Κόμμα με ποσοστό 20,8% και τρεις έδρες. Το ακροδεξιό Λαϊκό Κόμμα με 14,4% κερδίζει δύο έδρες, μια περισσότερη από τις Ευρωεκλογές του 2004.
Ιρλανδία: Προηγείται το κυβερνών κόμμα
Στην Ιρλανδία, το κυβερνών κόμμα Fianna Fail έχασε την έδρα του στην εκλογική περιφέρεια του Δουβλίνου. Η απώλεια της έδρας του Εόιν Ράιαν σημαίνει επίσης ότι θα αμφισβητείται πλέον η ικανότητα του πρωθυπουργού Μπράιαν Κόουεν να πείσει τους ψηφοφόρους υπέρ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Ο Τζο Χίγκινς του Σοσιαλιστικού Κόμματος, πολέμιος της Συνθήκης της Λισαβόνας, είναι ο επικρατέστερος διεκδικητής καθώς και η Μαίρη Λου Μακντόναλντ του εθνικιστικού Sinn Fein.
Ισπανία: Βραχεία νίκη για τη Δεξιά
Η ισπανική δεξιά εξασφαλίζει βραχεία νίκη στις ευρωεκλογές επί των σοσιαλιστών, συγκεντρώνοντας το 43% των ψήφων έναντι 40,5%. Το Λαϊκό Κόμμα εξασφαλίζει 23 έως 24 έδρες επί συνόλου 50, έναντι 21 έως 22 για το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο συνασπισμός CEU όπου συμμετέχουν τα εθνικιστικά κόμματα της δεξιάς, όπως το καταλανικό CiU και οι Βάσκοι του PNV καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 5% των ψήφων και εξασφαλίζει δύο έδρες στο ευρωκοινοβούλιο, ενώ ο συνασπισμός κομμουνιστών-οικολόγων IU συγκεντρώνει το 3,6% και εξασφαλίζει 1 έως 2 έδρες.
Σουηδία: Στο 7,4% το Κόμμα Πειρατών
Το Κόμμα των Πειρατών, το οποίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές μεταξύ των νεαρών σουηδών ψηφοφόρων, εξασφάλισε το 7,4% των ψήφων και κέρδισε μία έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι Πειρατές ζητούν να επιτραπεί ελεύθερα το «κατέβασμα» ψηφιακών αρχείων από το διαδίκτυο και να προστατεύεται η ιδιωτική ζωή των χρηστών του.
Το κυβερνών συντηρητικό κόμμα του πρωθυπουργού Φρέντρικ Ράινφελντ παραμένει στο 18,5%. Οι αντιπολιτευόμενοι Σοσιαλδημοκράτες παρέμειναν το μεγαλύτερο κόμμα, αλλά δεν αύξησαν σημαντικά τις δυνάμεις τους παραμένοντας στο 25,1%. Οι σύμμαχοί τους, οι Πράσινοι, διπλασίασαν το μερίδιό τους της ψήφου κι έφθασαν στο 11,5%. Μεγάλοι ηττημένοι ήταν το αντιπολιτευόμενο Αριστερό Κόμμα, που μείωσε κατά το ήμισυ τη δύναμή του στο 5,7% και η "Λίστα Τζουν", ένα κόμμα ευρωσκεπτικιστών, που μείωσε τις δυνάμεις του περίπου κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες στο 3.6%.
Όταν η Θράκη γέννησε τη μουσική
"Από δε του μέλους και του ρυθμού
και η μουσική πάσα θρακία νενόμισται..."
(Στράβων)
Όταν ο Ωκεανός παντρεύτηκε την Παρθενόπη απέκτησε δύο κόρες: την Ευρώπη και τη Θράκη...
Στ' αρχαία χρόνια, όταν η μουσική ήταν συνώνυμη με την ιερότητα και το μυστήριο, η Θράκη έμελε να φιλοξενήσει, στους όμορφους τόπους της, τους πρώτους και σημαντικότερους έλληνες μουσικούς και υμνωδούς.
Η Δήλος μπορεί να έδωσε καταφύγιο στη γέννηση του θεού της μουσικής και να έγινε το αγαπημένο νησί του Απόλλωνα, την τέχνη του όμως αυτός θέλησε να την παραδώσει σε ένα παιδί της Θράκης, τον ΟΡΦΕΑ...
Ο μύθος λέει πως ο Απόλλωνας στον Ορφέα χάρισε τόσο την απαράμιλλη τέχνη του στο παίξιμο της λύρας όσο και μαντικές δυνάμεις. Του έδωσε ακόμα και την πεντάχορδη λύρα του (το όργανο που εφηύρε ο Ερμής, απ' τον οποίο και το πήρε ως δώρο ο Απόλλωνας), στην οποία αργότερα ο Ορφέας πρόσθεσε δύο ακόμα χορδές.
Γιος του πρίγκιπα της Θράκης Οίαγρου και της Μούσας Καλλιόπης, προστάτιδας της Επικής Ποίησης, ο Ορφέας υπήρξε ο πρώτος και ο μεγαλύτερος σε ικανότητα και τέχνη μουσικός. Με δασκάλες τις Mούσες, το παίξιμο και η φωνή του μάγευε ανθρώπους και ζώα, ημέρευε ακόμα και τους "θυμούς" της φύσης και μετακινούσε μέχρι και τα βουνά και τα δέντρα.
Με τη σαγήνη της μουσικής του μάγεψε και την Ευρυδίκη κι αυτός μαγεμένος απ' τη δική της ομορφιά αποφάσισε σύντομα να την κάνει γυναίκα του. Οι μοίρες όμως άλλα είχαν ορίσει για τη ζωή τους. Λίγες μέρες μόλις μετά το γάμο τους, μια οχιά δάγκωσε την όμορφη κοπέλα και την έστειλε στον κρύο κόσμο του Πλούτωνα. Ο Ορφέας, μη μπορώντας να αντέξει το χαμό της αγαπημένης του, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη, για να την πάρει.
Στο παίξιμο της λύρας του, που κάποτε ακινητοποίησε τις συμπληγάδες πέτρες, δίνοντας την ευκαιρία να περάσουν ανάμεσά τους τα πλοία των αργοναυτών και νάρκωσε τον δράκοντα της Κολχίδας, που φυλούσε το "χρυσόμαλλο δέρας", ούτε ο Άδης μπορούσε να αντισταθεί. Ο φύλακας Κέρβερος χαλάρωσε στους θελκτικούς ήχους των χορδών και της φωνής του Ορφέα, ο Τάνταλος ξέχασε τη δίψα του, οι Ερινύες δάκρυσαν κι ο Πλούτωνας με την Περσεφόνη τόσο που συγκινήθηκαν ώστε του έδωσαν την άδειά τους να πάρει μαζί του την Ευρυδίκη και να γυρίσουν οι δυο τους στον πάνω κόσμο, στη ζωή. Υπό έναν όμως όρο.... Μέχρι να φτάσουν στον πάνω κόσμο, ο Ορφέας δεν έπρεπε να γυρίσει να αντικρίσει την Ευρυδίκη. Οι πύλες του Άδη άνοιξαν, μα πριν ακόμα προλάβουν να τις διαβούν, ο Ορφέας, απ' τη μεγάλη του επιθυμία να αντικρίσει την αγαπημένη του, παραβίασε τον όρο, με αποτέλεσμα η Ευρυδίκη να μείνει για πάντα πλέον στον κόσμο των νεκρών.
Ο Ορφέας από τότε, τόσο που μελαγχόλησε, ώστε αδυνατώντας να φανταστεί τη ζωή του με άλλη γυναίκα, απέκτησε ακόμα και μίσος για τις γυναίκες. Ο μύθος λέει, λοιπόν, πως οι γυναίκες της Θράκης, όπου και ζούσε, προσβεβλημένες από τη συμπεριφορά του αυτή, τον σκότωσαν διαμελίζοντάς τον, συνεπαρμένες από το βακχικό πνεύμα, σε μια απ' τις διονυσιακές τελετές (που τελούνταν, ως επί το πλείστον, στη Θράκη, στον τόπο απ' όπου και γεννήθηκαν). Άλλοι πάλι λένε πως ο λόγος που τον διαμέλισαν οι γυναίκες των θρακών ήταν γιατί τις απέκλεισε από τα μυστήρια που ίδρυσε (τα ορφικά). Αντιθέτως τόσο οι γυναίκες όσο και οι δούλοι, δύο κατηγορίες μειονοτικές στα αρχαία χρόνια, είχαν το δικαίωμα και μάλιστα το κατεξοχήν δικαίωμα να λαμβάνουν μέρος στις διονυσιακές τελετές). Άλλοι επίσης λένε πως ο θεός Διόνυσος ήταν αυτός που διέταξε τις "Βάκχες" ή "Μαινάδες" ή "Θυιάδες", δηλαδή τις γυναίκες που έπαιρναν μέρος στους θιάσους των Διονυσιακών τελετών, γνωστές στη Θράκη ως "Βασσάρες" ή "Βασσαρίδες", να τον κατακομματιάσουν, επειδή περιφρονούσε τα μυστήριά του [καθώς ο ορφισμός καλούσε τον κόσμο σε μια ηθική ζωή, ενισχύοντας μέσα από νηστείες, αποχή από ζωικές τροφές και θρησκευτικούς καθαρμούς, το "θεϊκό" στοιχείο του ανθρώπου σε βάρος της τιτανικής φύσης του (δηλαδή των ζωικών, σωματικών του επιθυμιών), σε αντίθεση με την διονυσιακή λατρεία, στην οποία κυριαρχούσε η ωμοφαγία και η βακχική έκσταση στα διονυσιακά "όργια" (όργιο= θρησκευτική τελετή, έργο ιερό) που "έφερνε", σύμφωνα με τις θιασώτες του Διονύσου, "το θεό μέσα στον άνθρωπο"]. Κάποιες ακόμα εκδοχές σχετικά με το θάνατό του είναι πως αυτός οφείλεται στο Δία, ο οποίος τον σκότωσε με κεραυνό, γιατί αποκάλυπτε στον κόσμο, μέσα από τα μυστήριά του, μεταφυσικές αλήθειες ή ο ίδιος αυτοκτόνησε, μην μπορώντας να αντέξει τον οριστικό πλέον χαμό της Ευρυδίκης.
Σύμφωνα πάντως με την κρατούσα θέση του κατακερματισμού του από τις "μαινάδες", τα κομμάτια του σώματός του, λέει ο μύθος, τα πέταξαν στον Έβρο μαζί με τη λύρα του. Όταν το κεφάλι του ήρθε σε επαφή με τη λύρα του, μας λέει ο Λουκιανός, στο ποτάμι, αυτή άρχισε να βγάζει πένθιμους ήχους. Οι Μούσες μάζεψαν τα μέρη του σώματός του και έθαψαν το κεφάλι του στο νησί της Σαπφούς και του Αλκαίου, στη Λέσβο (στο μέρος: "Αντισσα"), όπου το ξέβρασε το κύμα και το υπόλοιπο σώμα του στους πρόποδες του Ολύμπου, όπου η παράδοση λέει πως στο σημείο εκείνο τ' αηδόνια κελαηδούν πιο γλυκά από οπουδήποτε αλλού. Μετά από θερμή παράκληση του Απόλλωνα και των Μουσών, τη λύρα του την τοποθέτησε ο Δίας ανάμεσα στα άστρα.
Τη λύρα του Ορφέα, οι Νύμφες την πήραν και την παρέδωσαν σε έναν άλλο σπουδαίο μουσικό, γέννημα της Θράκης, στον ΜΟΥΣΑΙΟ, που σημαίνει το όνομά του: άνθρωπος των Μουσών.
Γιος του Αντίφημου και της Σελήνης, αναφέρεται στις παραδόσεις και ως μαθητής του Ορφέα. Ήταν εκτός από μουσικός, ιερέας και μάντης. Όπως παρατηρούμε το στοιχείο της μαντικής, ήδη από τον Απόλλωνα και στη συνέχεια τον Ορφέα, συνοδεύει τη μουσική...
Με τη μουσική του, ο Μουσαίος θεράπευε ακόμα και αρρώστους. Έγραψε πολλούς ύμνους ενώ σε αυτόν αποδίδεται η επινόηση του δακτυλικού εξάμετρου στην ποίηση.
Είχε επίσης συμβάλλει δυναμικά στην ίδρυση των Ελευσινίων μυστηρίων.
Σύζυγός του ήταν η Ελευσίνια Διηόπη, με την οποία απέκτησε ένα γιο, έναν άλλο μεγάλο αρχαίο μουσικό, τον ΕΥΜΟΛΠΟ, γενάρχη του γένους των ευμελπίδων.
Άλλος ένας μυθικός μουσικός της Θράκης υπήρξε ο ΘΑΜΥΡΙΣ. Γιος του Φιλάμμωνα (ο οποίος ήταν γιος του Απόλλωνα και ιδρυτής μυστικών λατρειών, όπως της Λέρνας) και της νύμφης Αγριόπης, κατά τον Παυσανία, ή κατ' άλλους γιος του Αθλίου ή της Μούσας Μελπομένης, προστάτιδας της Τραγωδίας ή της Μούσας Ερατούς, προστάτιδας της Ερωτικής Ποίησης, ο Θάμυρις είχε μια δυσάρεστη ιστορία....
Ο Παυσανίας μας λέει πως σπουδαίος μουσικός καθώς ήταν αλλά και πολύ ωραίος στη μορφή, καυχήθηκε μια μέρα πως ξεπερνούσε σε ικανότητα κι αυτές ακόμα τις Μούσες. Οι Μούσες, για να τον εκδικηθούν, εξοργισμένες από την οίηση, τον κάλεσαν σε αγώνα μουσικό. Στον αγώνα, οι Μούσες νίκησαν και ως τιμωρία στον Θάμυρη για την βλασφημία και την υπερηφάνειά του, τον καταδίκασαν σε τύφλωση και του αφαίρεσαν τις μουσικές του ικανότητες. Ο Θάμυρις, μην μπορώντας πλέον να παίξει, πέταξε τη λύρα του βόρεια της αρχαίας Μεσσήνης, στο ρέμα της Βαλύρας (ονομάστηκε έτσι γιατί στα νερά του ο Θάμυρις πέταξε (έβαλε) τη λύρα του).
Το όνομα των θρακών είναι συνδεδεμένο από τα πανάρχαια χρόνια με την τέχνη της μουσικής. Ο Όμηρος αναφέρει ότι η λατρεία των Μουσών ξεκίνησε από τη Θράκη, ενώ ο θεός της μουσικής Απόλλωνας λατρευόταν ιδιαιτέρως στον τόπο αυτό, γεγονός που αποδεικνύουν και τα μαντεία και τα ιερά του που έχουν έρθει στο φως από έδαφος της Θράκης. Το ίδιο διαδομένη ήταν η λατρεία των θρακών προς τον άλλο δεινο μουσικό και ανταγωνιστή του Απόλλωνα, Πάνα, αλλά και το Διόνυσο, προς τιμήν του οποίου εισηγήθηκαν τη διοργάνωση μεγάλων τελετών (των οργιαστικών διονυσιακών τελετών) και στον οποίο είχαν αφιερώσει και ιερά (βλ. Ναός Διονύσου στα Άβδηρα, όπου υπάρχει και μαντείο του Απόλλωνα και Μαντείο του Διονύσου στη Ροδόπη).
Σύμφωνα με τον Στράβωνα, οι θράκες μετέφεραν τη μουσική παντού: "Μέχρι της Ινδικής εκείθεν και την πολλήν μουσικήν μεταφέρουσιν". Τα όργανα δε που χρησιμοποιούσαν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ιστορικών αλλά και τις ζωγραφικές απεικονίσεις σε αναθηματικά πλακίδια, αγγεία κ.ο.κ. ήταν η λύρα , η κιθάρα , οι αυλοί, η σύριγξ, ο άσκαυλος (γκάϊντα) ή ψαλτήρα, τα τύμπανα. τα κύμβαλα τα κρόταλα, ή βάρβιτος αλλά και ο ύδραυλος. Οι υπόλοιποι έλληνες, πολλά από τα όργανα αυτά τα δανείστηκαν από τους θράκες.
Και στους νεότερους χρόνους όμως, οι θράκες, διακρινόμενοι για την αγάπη, την έφεση αλλά και την ικανότητά τους στη μουσική, έπλασαν ήχους ιδιαίτερους, χρησιμοποιώντας, ειδικά από τους βυζαντινούς χρόνους και έπειτα, τα ηχοχρώματα των βυζαντινών μελών, όπως αυτά διαμορφώθηκαν την περίοδο εκείνη. Σήμερα τα είδη της μουσικής της είναι πολλά και ποικίλα. Ακούγοντας τα τοπικά παραδοσιακά της τραγούδια, διακρίνουμε αμέσως το χαρακτηριστικό της ιδιαιτερότητας των ήχων όχι μόνο σε σχέση με τις μουσικές των υπολοίπων περιοχών της Ελλάδας αλλά και μεταξύ των τριών της διαμερισμάτων. Η ποικιλία στους ήχους και στους ρυθμούς αλλά και στην ορχήστρα (η Ανατολική Θράκη χρησιμοποιεί κανονάκι, ούτι, λύρα πολίτικη και κρουστά. Εν ολίγοις, κατά βάση βυζαντινά όργανα. Η Βόρεια Θράκη χρησιμοποιεί: λύρα θρακιώτικη, γκάιντα, φλογέρα, καβάλ και η Δυτική: κλαρίνο, ούτι και γενικά ένα κράμα από τα όργανα της Ανατολικής και της Βόρειας) είναι βασικό στοιχείο της θρακιώτικης παραδοσιακής μουσικής, που ασφαλώς και αυτή με τη σειρά της έλκει την καταγωγή της από την αρχαία ελληνική μουσική. Το κοινό χαρακτηριστικό των μουσικών της πάντως, που της προσδίδει και το γενικότερο χρώμα της, είναι η ευγένεια του ήχου της και ο πλούτος των μελισμάτων που απαιτεί στην απόδοσή της.
και η μουσική πάσα θρακία νενόμισται..."
(Στράβων)
Όταν ο Ωκεανός παντρεύτηκε την Παρθενόπη απέκτησε δύο κόρες: την Ευρώπη και τη Θράκη...
Στ' αρχαία χρόνια, όταν η μουσική ήταν συνώνυμη με την ιερότητα και το μυστήριο, η Θράκη έμελε να φιλοξενήσει, στους όμορφους τόπους της, τους πρώτους και σημαντικότερους έλληνες μουσικούς και υμνωδούς.
Η Δήλος μπορεί να έδωσε καταφύγιο στη γέννηση του θεού της μουσικής και να έγινε το αγαπημένο νησί του Απόλλωνα, την τέχνη του όμως αυτός θέλησε να την παραδώσει σε ένα παιδί της Θράκης, τον ΟΡΦΕΑ...
Ο μύθος λέει πως ο Απόλλωνας στον Ορφέα χάρισε τόσο την απαράμιλλη τέχνη του στο παίξιμο της λύρας όσο και μαντικές δυνάμεις. Του έδωσε ακόμα και την πεντάχορδη λύρα του (το όργανο που εφηύρε ο Ερμής, απ' τον οποίο και το πήρε ως δώρο ο Απόλλωνας), στην οποία αργότερα ο Ορφέας πρόσθεσε δύο ακόμα χορδές.
Γιος του πρίγκιπα της Θράκης Οίαγρου και της Μούσας Καλλιόπης, προστάτιδας της Επικής Ποίησης, ο Ορφέας υπήρξε ο πρώτος και ο μεγαλύτερος σε ικανότητα και τέχνη μουσικός. Με δασκάλες τις Mούσες, το παίξιμο και η φωνή του μάγευε ανθρώπους και ζώα, ημέρευε ακόμα και τους "θυμούς" της φύσης και μετακινούσε μέχρι και τα βουνά και τα δέντρα.
Με τη σαγήνη της μουσικής του μάγεψε και την Ευρυδίκη κι αυτός μαγεμένος απ' τη δική της ομορφιά αποφάσισε σύντομα να την κάνει γυναίκα του. Οι μοίρες όμως άλλα είχαν ορίσει για τη ζωή τους. Λίγες μέρες μόλις μετά το γάμο τους, μια οχιά δάγκωσε την όμορφη κοπέλα και την έστειλε στον κρύο κόσμο του Πλούτωνα. Ο Ορφέας, μη μπορώντας να αντέξει το χαμό της αγαπημένης του, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη, για να την πάρει.
Στο παίξιμο της λύρας του, που κάποτε ακινητοποίησε τις συμπληγάδες πέτρες, δίνοντας την ευκαιρία να περάσουν ανάμεσά τους τα πλοία των αργοναυτών και νάρκωσε τον δράκοντα της Κολχίδας, που φυλούσε το "χρυσόμαλλο δέρας", ούτε ο Άδης μπορούσε να αντισταθεί. Ο φύλακας Κέρβερος χαλάρωσε στους θελκτικούς ήχους των χορδών και της φωνής του Ορφέα, ο Τάνταλος ξέχασε τη δίψα του, οι Ερινύες δάκρυσαν κι ο Πλούτωνας με την Περσεφόνη τόσο που συγκινήθηκαν ώστε του έδωσαν την άδειά τους να πάρει μαζί του την Ευρυδίκη και να γυρίσουν οι δυο τους στον πάνω κόσμο, στη ζωή. Υπό έναν όμως όρο.... Μέχρι να φτάσουν στον πάνω κόσμο, ο Ορφέας δεν έπρεπε να γυρίσει να αντικρίσει την Ευρυδίκη. Οι πύλες του Άδη άνοιξαν, μα πριν ακόμα προλάβουν να τις διαβούν, ο Ορφέας, απ' τη μεγάλη του επιθυμία να αντικρίσει την αγαπημένη του, παραβίασε τον όρο, με αποτέλεσμα η Ευρυδίκη να μείνει για πάντα πλέον στον κόσμο των νεκρών.
Ο Ορφέας από τότε, τόσο που μελαγχόλησε, ώστε αδυνατώντας να φανταστεί τη ζωή του με άλλη γυναίκα, απέκτησε ακόμα και μίσος για τις γυναίκες. Ο μύθος λέει, λοιπόν, πως οι γυναίκες της Θράκης, όπου και ζούσε, προσβεβλημένες από τη συμπεριφορά του αυτή, τον σκότωσαν διαμελίζοντάς τον, συνεπαρμένες από το βακχικό πνεύμα, σε μια απ' τις διονυσιακές τελετές (που τελούνταν, ως επί το πλείστον, στη Θράκη, στον τόπο απ' όπου και γεννήθηκαν). Άλλοι πάλι λένε πως ο λόγος που τον διαμέλισαν οι γυναίκες των θρακών ήταν γιατί τις απέκλεισε από τα μυστήρια που ίδρυσε (τα ορφικά). Αντιθέτως τόσο οι γυναίκες όσο και οι δούλοι, δύο κατηγορίες μειονοτικές στα αρχαία χρόνια, είχαν το δικαίωμα και μάλιστα το κατεξοχήν δικαίωμα να λαμβάνουν μέρος στις διονυσιακές τελετές). Άλλοι επίσης λένε πως ο θεός Διόνυσος ήταν αυτός που διέταξε τις "Βάκχες" ή "Μαινάδες" ή "Θυιάδες", δηλαδή τις γυναίκες που έπαιρναν μέρος στους θιάσους των Διονυσιακών τελετών, γνωστές στη Θράκη ως "Βασσάρες" ή "Βασσαρίδες", να τον κατακομματιάσουν, επειδή περιφρονούσε τα μυστήριά του [καθώς ο ορφισμός καλούσε τον κόσμο σε μια ηθική ζωή, ενισχύοντας μέσα από νηστείες, αποχή από ζωικές τροφές και θρησκευτικούς καθαρμούς, το "θεϊκό" στοιχείο του ανθρώπου σε βάρος της τιτανικής φύσης του (δηλαδή των ζωικών, σωματικών του επιθυμιών), σε αντίθεση με την διονυσιακή λατρεία, στην οποία κυριαρχούσε η ωμοφαγία και η βακχική έκσταση στα διονυσιακά "όργια" (όργιο= θρησκευτική τελετή, έργο ιερό) που "έφερνε", σύμφωνα με τις θιασώτες του Διονύσου, "το θεό μέσα στον άνθρωπο"]. Κάποιες ακόμα εκδοχές σχετικά με το θάνατό του είναι πως αυτός οφείλεται στο Δία, ο οποίος τον σκότωσε με κεραυνό, γιατί αποκάλυπτε στον κόσμο, μέσα από τα μυστήριά του, μεταφυσικές αλήθειες ή ο ίδιος αυτοκτόνησε, μην μπορώντας να αντέξει τον οριστικό πλέον χαμό της Ευρυδίκης.
Σύμφωνα πάντως με την κρατούσα θέση του κατακερματισμού του από τις "μαινάδες", τα κομμάτια του σώματός του, λέει ο μύθος, τα πέταξαν στον Έβρο μαζί με τη λύρα του. Όταν το κεφάλι του ήρθε σε επαφή με τη λύρα του, μας λέει ο Λουκιανός, στο ποτάμι, αυτή άρχισε να βγάζει πένθιμους ήχους. Οι Μούσες μάζεψαν τα μέρη του σώματός του και έθαψαν το κεφάλι του στο νησί της Σαπφούς και του Αλκαίου, στη Λέσβο (στο μέρος: "Αντισσα"), όπου το ξέβρασε το κύμα και το υπόλοιπο σώμα του στους πρόποδες του Ολύμπου, όπου η παράδοση λέει πως στο σημείο εκείνο τ' αηδόνια κελαηδούν πιο γλυκά από οπουδήποτε αλλού. Μετά από θερμή παράκληση του Απόλλωνα και των Μουσών, τη λύρα του την τοποθέτησε ο Δίας ανάμεσα στα άστρα.
Τη λύρα του Ορφέα, οι Νύμφες την πήραν και την παρέδωσαν σε έναν άλλο σπουδαίο μουσικό, γέννημα της Θράκης, στον ΜΟΥΣΑΙΟ, που σημαίνει το όνομά του: άνθρωπος των Μουσών.
Γιος του Αντίφημου και της Σελήνης, αναφέρεται στις παραδόσεις και ως μαθητής του Ορφέα. Ήταν εκτός από μουσικός, ιερέας και μάντης. Όπως παρατηρούμε το στοιχείο της μαντικής, ήδη από τον Απόλλωνα και στη συνέχεια τον Ορφέα, συνοδεύει τη μουσική...
Με τη μουσική του, ο Μουσαίος θεράπευε ακόμα και αρρώστους. Έγραψε πολλούς ύμνους ενώ σε αυτόν αποδίδεται η επινόηση του δακτυλικού εξάμετρου στην ποίηση.
Είχε επίσης συμβάλλει δυναμικά στην ίδρυση των Ελευσινίων μυστηρίων.
Σύζυγός του ήταν η Ελευσίνια Διηόπη, με την οποία απέκτησε ένα γιο, έναν άλλο μεγάλο αρχαίο μουσικό, τον ΕΥΜΟΛΠΟ, γενάρχη του γένους των ευμελπίδων.
Άλλος ένας μυθικός μουσικός της Θράκης υπήρξε ο ΘΑΜΥΡΙΣ. Γιος του Φιλάμμωνα (ο οποίος ήταν γιος του Απόλλωνα και ιδρυτής μυστικών λατρειών, όπως της Λέρνας) και της νύμφης Αγριόπης, κατά τον Παυσανία, ή κατ' άλλους γιος του Αθλίου ή της Μούσας Μελπομένης, προστάτιδας της Τραγωδίας ή της Μούσας Ερατούς, προστάτιδας της Ερωτικής Ποίησης, ο Θάμυρις είχε μια δυσάρεστη ιστορία....
Ο Παυσανίας μας λέει πως σπουδαίος μουσικός καθώς ήταν αλλά και πολύ ωραίος στη μορφή, καυχήθηκε μια μέρα πως ξεπερνούσε σε ικανότητα κι αυτές ακόμα τις Μούσες. Οι Μούσες, για να τον εκδικηθούν, εξοργισμένες από την οίηση, τον κάλεσαν σε αγώνα μουσικό. Στον αγώνα, οι Μούσες νίκησαν και ως τιμωρία στον Θάμυρη για την βλασφημία και την υπερηφάνειά του, τον καταδίκασαν σε τύφλωση και του αφαίρεσαν τις μουσικές του ικανότητες. Ο Θάμυρις, μην μπορώντας πλέον να παίξει, πέταξε τη λύρα του βόρεια της αρχαίας Μεσσήνης, στο ρέμα της Βαλύρας (ονομάστηκε έτσι γιατί στα νερά του ο Θάμυρις πέταξε (έβαλε) τη λύρα του).
Το όνομα των θρακών είναι συνδεδεμένο από τα πανάρχαια χρόνια με την τέχνη της μουσικής. Ο Όμηρος αναφέρει ότι η λατρεία των Μουσών ξεκίνησε από τη Θράκη, ενώ ο θεός της μουσικής Απόλλωνας λατρευόταν ιδιαιτέρως στον τόπο αυτό, γεγονός που αποδεικνύουν και τα μαντεία και τα ιερά του που έχουν έρθει στο φως από έδαφος της Θράκης. Το ίδιο διαδομένη ήταν η λατρεία των θρακών προς τον άλλο δεινο μουσικό και ανταγωνιστή του Απόλλωνα, Πάνα, αλλά και το Διόνυσο, προς τιμήν του οποίου εισηγήθηκαν τη διοργάνωση μεγάλων τελετών (των οργιαστικών διονυσιακών τελετών) και στον οποίο είχαν αφιερώσει και ιερά (βλ. Ναός Διονύσου στα Άβδηρα, όπου υπάρχει και μαντείο του Απόλλωνα και Μαντείο του Διονύσου στη Ροδόπη).
Σύμφωνα με τον Στράβωνα, οι θράκες μετέφεραν τη μουσική παντού: "Μέχρι της Ινδικής εκείθεν και την πολλήν μουσικήν μεταφέρουσιν". Τα όργανα δε που χρησιμοποιούσαν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ιστορικών αλλά και τις ζωγραφικές απεικονίσεις σε αναθηματικά πλακίδια, αγγεία κ.ο.κ. ήταν η λύρα , η κιθάρα , οι αυλοί, η σύριγξ, ο άσκαυλος (γκάϊντα) ή ψαλτήρα, τα τύμπανα. τα κύμβαλα τα κρόταλα, ή βάρβιτος αλλά και ο ύδραυλος. Οι υπόλοιποι έλληνες, πολλά από τα όργανα αυτά τα δανείστηκαν από τους θράκες.
Και στους νεότερους χρόνους όμως, οι θράκες, διακρινόμενοι για την αγάπη, την έφεση αλλά και την ικανότητά τους στη μουσική, έπλασαν ήχους ιδιαίτερους, χρησιμοποιώντας, ειδικά από τους βυζαντινούς χρόνους και έπειτα, τα ηχοχρώματα των βυζαντινών μελών, όπως αυτά διαμορφώθηκαν την περίοδο εκείνη. Σήμερα τα είδη της μουσικής της είναι πολλά και ποικίλα. Ακούγοντας τα τοπικά παραδοσιακά της τραγούδια, διακρίνουμε αμέσως το χαρακτηριστικό της ιδιαιτερότητας των ήχων όχι μόνο σε σχέση με τις μουσικές των υπολοίπων περιοχών της Ελλάδας αλλά και μεταξύ των τριών της διαμερισμάτων. Η ποικιλία στους ήχους και στους ρυθμούς αλλά και στην ορχήστρα (η Ανατολική Θράκη χρησιμοποιεί κανονάκι, ούτι, λύρα πολίτικη και κρουστά. Εν ολίγοις, κατά βάση βυζαντινά όργανα. Η Βόρεια Θράκη χρησιμοποιεί: λύρα θρακιώτικη, γκάιντα, φλογέρα, καβάλ και η Δυτική: κλαρίνο, ούτι και γενικά ένα κράμα από τα όργανα της Ανατολικής και της Βόρειας) είναι βασικό στοιχείο της θρακιώτικης παραδοσιακής μουσικής, που ασφαλώς και αυτή με τη σειρά της έλκει την καταγωγή της από την αρχαία ελληνική μουσική. Το κοινό χαρακτηριστικό των μουσικών της πάντως, που της προσδίδει και το γενικότερο χρώμα της, είναι η ευγένεια του ήχου της και ο πλούτος των μελισμάτων που απαιτεί στην απόδοσή της.
Κόψτο το ρημάδι!
Ένας χρήσιμος οδηγός που μπορεί να βοηθήσει να σταματήσετε το κάπνισμα
H διαδικασία για να απαλλαγείτε από οποιοδήποτε πάθος ή εξάρτηση είναι η ίδια και περνάει από τις εξής συγκεκριμένες φάσεις:
Στην αρχή θέλετε να αρνηθείτε την αλλαγή - δεν επιδιώκετε να κόψετε το τσιγάρο, να χωρίσετε από τον ερωτικό σύντροφο που σας ταλαιπωρεί ή να κόψετε τη χαρτοπαιξία.
Κάποια στιγμή αρχίζετε να έχετε την πρόθεση να αλλάξετε τη «συνήθειά» σας. Καταλαβαίνετε πια σε τι βαθμό σάς εξουσιάζει και σκέφτεστε, π.χ., «καλό θα ήταν να σταματούσα το κάπνισμα», «καλύτερα να σταματήσω το χαρτί», «δεν ωφελεί να μένω με έναν άνθρωπο που με κάνει να υποφέρω» κλπ.
Επόμενο στάδιο είναι η προετοιμασία. Τώρα, λοιπόν, αρχίζετε να διερευνάτε τρόπους να απαλλαγείτε από αυτό που σας ενοχλεί, αλλά χωρίς να είστε ακόμα απόλυτα αποφασισμένοι. Συγκεντρώνετε πληροφορίες από φίλους που το έχουν κόψει και μαθαίνετε «κόλπα» που θα σας βοηθήσουν, αν τελικά αποφασίσετε στα αλήθεια να αλλάξετε κάτι. Πώς θα τα καταφέρετε; Δεν πρέπει να ξέρετε πού θα πάτε αν, για παράδειγμα, αποφασίσετε να αλλάξετε δουλειά; Δεν πρέπει να ξέρετε ότι θα περνάτε καλά μόνοι σας αν χωρίσετε με το σύντροφο που σας βασανίζει; Δεν πρέπει να ξέρετε τι σας περιμένει την επόμενη μέρα - τη μέρα χωρίς τσιγάρο;
Κάποια στιγμή περνάτε στο στάδιο της δράσης, π.χ., αρχίζετε από σήμερα δίαιτα, παραιτείστε σήμερα από τη δουλειά, κόβετε από αυτή τη στιγμή το τσιγάρο - υλοποιείτε αυτό που μέχρι τώρα απλώς μελετούσατε. Αυτή η φάση είναι κάτι σαν ενεστώτας διαρκείας. Είναι μια στιγμιαία κίνηση της σκέψης, αλλά οι στιγμές που κόβετε το τσιγάρο μοιάζουν μυριάδες, η μία μετά την άλλη, αλυσιδωτές - το πρώτο 24ωρο δεν προλαβαίνετε να πάρετε ανάσα και να σκεφτείτε οτιδήποτε άλλο για παραπάνω από 5 λεπτά. Το ερώτημα που κυριαρχεί είναι «πόσο κρατάει αυτό το μαρτύριο;».
H κρίσιμη φάση και η τελική δεν είναι η προηγούμενη, αλλά η διατήρησή της - πώς θα κρατήσετε τη δίαιτα και θα αποφύγετε τις λιχουδιές, πώς θα καταφέρετε να μην του ξανατηλεφωνήσετε, πώς θα αντέξετε να μην ανάψετε ένα τσιγαράκι...
Να το κόψω μια και έξω ή σιγά -σιγά
Υποθέτοντας ότι έχετε ήδη ξεκαθαρίσει μέσα σας ότι εσείς και το τσιγάρο πρέπει να τελειώνετε, θα περάσουμε στο «Πώς».
Για τον τρόπο διακοπής υπάρχουν διάφορες απόψεις, αλλά βασικά χωρίζονται σε δύο κάθετα διαφορετικές τάσεις, που η κάθε μία τους έχει μικρές παραλλαγές ή μεικτά προγράμματα «συνδυασμού τεχνικών».
H μία σχολή λέει ουσιαστικά «απαγόρεψέ το στον εαυτό σου» και «κόψε το τσιγάρο αυτή τη στιγμή μαχαίρι!», «δεν έχεις τίποτε να περιμένεις από κάτι που σε σκοτώνει», «είναι γελοίο και να το σκέφτεσαι».
H άλλη σχολή λέει «μελέτησε το τσιγάρο και τον εαυτό σου πριν το κόψεις» και «μην του το απαγορεύσεις ποτέ», αλλά «πείσε τον εαυτό σου να μην το ανάψει»&903; όμως, «ακόμα και αν το αραιώσεις για λίγες μέρες προκειμένου να το μελετήσεις, κάποια στιγμή, το πολύ σε 15 μέρες -όσο πιο σύντομα γίνεται-, κόψε το μαχαίρι».
Ενώ δηλαδή αυτές οι δύο προσεγγίσεις διαφοροποιούνται ως προς τη μέθοδο απόρριψης του τσιγάρου -απαγόρευση έναντι πειθούς-, συμφωνούν απόλυτα πως ο μόνος τρόπος να πεις «αντίο στο τσιγάρο» είναι να το κόψεις κάποια στιγμή μαχαίρι. Οι διαφορές αφορούν τα προκαταρκτικά, δηλαδή το πώς θα φτάσετε στο σημείο να το κόψετε μαχαίρι, καθώς και στο «μετά», δηλαδή στο πώς θα κρατηθείτε στην πορεία μακριά του.
Ποιος έχει δίκιο ως προς το πριν και το μετά; Και οι δύο, αλλά για διαφορετικές περιπτώσεις. Εσείς καλό θα ήταν ίσως να υιοθετήσετε στοιχεία και από τις δύο «σχολές», γιατί αποδίδουν σε μεγάλη γκάμα χαρακτήρων και όχι σε «ειδικούς τύπους». Μόνο εσείς θα δείτε στην πράξη ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να κόψετε το τσιγάρο, αλλά και να μην το ξαναρχίσετε.
Λίγο πριν τη «μεγάλη μέρα», αρχίστε να αλλάζετε κάποιες συνήθειές σας
Είστε αποφασισμένοι να το κόψετε, αλλά αναβάλλετε συνέχεια την απόφασή σας. Υπολογίστε σε ποια χρονική στιγμή θα έχετε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες (λιγότερη πίεση στη δουλειά ή στα οικογενειακά) και ορίστε μία ημερομηνία. Επιλέξτε μία ημερομηνία από αυτές που δεν μπορείτε να ξεχάσετε - ας είναι τα γενέθλιά σας ή τα γενέθλια του παιδιού σας, ή πάντως μέρα συνδεδεμένη με κάτι σταθερό και σημαντικό, που δεν θα σας παρέχει το άλλοθι να τη λησμονήσετε.
Ανακοινώστε την ημερομηνία αυτή σε όλους και ζητήστε ξεκάθαρα τη συμπαράστασή τους. Άλλοι θα σας στηρίξουν με την αγάπη τους, άλλοι με την ανοχή τους και άλλοι με την αντίθεσή τους - θα σας πεισμώσουν πιθανόν περισσότερο. Σίγουρα, πάντως, θα έχετε πολλές αναστολές στο να απλώσετε το χέρι στο πακέτο, γιατί θα έχετε δεσμευτεί δημοσίως.
Λίγο πριν τη «μεγάλη μέρα», αρχίστε να αλλάζετε κάποιες συνήθειές σας. Αρχίστε να μειώνετε κατά δύο την ημέρα τα τσιγάρα που καπνίζετε και να βλέπετε πώς νιώθετε. Δείτε τι σας είναι χρήσιμο για να αναστείλετε το κάπνισμα - αυτό το όπλο θα σας χρειαστεί και όταν το κόψετε τελείως. Τι βοηθάει περισσότερο: μία βόλτα γύρω από το τετράγωνο, ένα τηλεφώνημα σε φίλο που το έκοψε και αυτός πριν από καιρό, ένα σνακ; Διερευνήστε αν θα χρειαστεί να κάνετε γυμναστική και δίαιτα. Προγραμματίστε τα από τώρα. Για τη «μεγάλη μέρα» βρείτε διάφορες ασχολίες που θα σας κρατούν πολύ απασχολημένο.
Τη «μεγάλη μέρα» πετάξτε τα πακέτα με τα τσιγάρα και εξαφανίστε τασάκια, σπίρτα και αναπτήρες. Τίποτε δεν πρέπει να σας θυμίζει το τσιγάρο. Όταν σας έρχεται να καπνίσετε, θυμηθείτε όλους τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να το κάνετε.
Όταν σας έρχεται λαχτάρα για τσιγάρο, να σηκώνεστε από το γραφείο ή το τραπέζι όπου τρώτε και να πηγαίνετε μία βόλτα. Πιείτε μία γουλιά νερό, μασήστε τσίχλα κλπ. Aν καταφέρετε να κερδίσετε 5 λεπτά, έχετε νικήσει - τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. H λαχτάρα δεν κρατάει πάνω από 3-5 λεπτά τη φορά. Αναλογιστείτε πόσο φρικιαστική είναι η εικόνα των πνευμόνων των καπνιστών. Θυμηθείτε τις στατιστικές και τους φίλους που χάσατε από κακοήθεις ασθένειες.
Βάλτε στοίχημα στο χώρο δουλειάς ότι, αν καπνίσετε, θα κεράσετε όλο τον όροφο. Αρχίστε να μαζεύετε τα λεφτά που δίνατε για τσιγάρα και πάρτε σήμερα κιόλας κάτι, για να νιώσετε ότι «πιάνουν τόπο».
Για λίγες μέρες καλύτερα να αποφύγετε τους φίλους που καπνίζουν και τους χώρους στους οποίους πηγαίνατε και καπνίζατε. Γενικά, καλό είναι να αποφύγετε ό,τι σας θυμίζει το τσιγάρο.
Πείστε τον εαυτό σας να μην καπνίσει
Προσπαθείτε από καιρό να πείσετε τον εαυτό σας να μην καπνίζει, αλλά προφανώς δεν τα καταφέρνετε και πολύ καλά. Ψάχνετε την κατάλληλη στιγμή - αλλά ποια στιγμή είναι κατάλληλη για να αποχαιρετήσεις κάτι που σε «συντρόφευε» δέκα-είκοσι χρόνια; Καμία. Κάποια όμως ίσως είναι πιο βολική. Ίσως να είναι η επόμενη αργία.
Μην πείτε σε κανέναν κουβέντα για την απόφασή σας να το κόψετε - ούτε καν σε όσους αγαπάτε. Όταν κάποιος σας επιβραβεύει ή σας μέμφεται, παίρνει αυτομάτως ένα μερτικό από την προσπάθειά σας. Το τσιγάρο όμως είναι πολύ προσωπική σας υπόθεση. Αν τώρα στηριχτείτε στην κατανόηση των άλλων, σε ποιον θα στηριχτείτε 6 μήνες αργότερα, όταν πιθανόν νιώσετε την ανάγκη να το ξαναρχίσετε, και θα είστε μόνοι στο σπίτι; Εδώ η μάχη είναι ανάμεσα σε εσάς και στο τσιγάρο - δεν χρειάζεται να παρεμβληθεί ούτε καν η καλή θέληση των άλλων, γιατί θα αφαιρέσει κάτι από τη δική σας θέληση.
Εκμεταλλευτείτε το χρόνο που σας απομένει για να μελετήσετε το τσιγάρο όσο περισσότερο μπορείτε. Πρέπει να ξέρετε τι ακριβώς σημαίνει για εσάς.
Αν ήρθε η μέρα να το κόψετε, μην πετάξετε τα τσιγάρα και τα τασάκια. Δεν υπάρχει λόγος να τα έχετε κάπου προσιτά, αλλά ούτε και να αισθάνεστε ότι το τσιγάρο είναι απαγορευμένο. Αν βλέπετε το πακέτο, μπορεί να μπαίνετε σε πειρασμό, αλλά συγχρόνως αισθάνεστε ότι έχετε επιλογή - ότι κανείς δεν σας υποχρεώνει να το κόψετε.
Όταν σας γεννιέται η επιθυμία να καπνίσετε, μην προσπαθήσετε να την απωθήσετε με αντιπερισπασμούς. Έτσι, θα απωθήσετε την ανάγκη σας ή θα την υποκαταστήσετε με φαγητό και θα γίνετε βουλιμικοί. Αποδεχτείτε την επιθυμία σας για τσιγάρο και πείτε «απλώς» ότι επιλέγετε αυτή τη στιγμή να μην καπνίσετε, είναι καλύτερα να μην καπνίσετε, ίσως καπνίσετε αργότερα, αξίζει τον κόπο να μην καπνίσετε τώρα. Αν πείτε «δεν κάνει να καπνίσω», κινδυνεύετε να νιώσετε ότι κάποιος σας στερεί το τσιγάρο. Έχει όμως μεγάλη σημασία να θυμάστε συνέχεια ότι εσείς έχετε συνειδητά επιλέξει να μην καπνίσετε. Και το επιλέξατε πριν από δύο ώρες. Πάντα εσείς το επιλέγετε.
Κάντε και σήμερα ό,τι θα κάνατε «κανονικά», δηλαδή αν καπνίζατε. Αν προσπαθήσετε να αλλάξετε τη ζωή σας και τις συνήθειές σας, θα νιώσετε ακόμα πιο στερημένοι. Για πόσον καιρό δεν θα δουλεύετε ή δεν θα βλέπετε τους φίλους σας- πιθανόν και το σύντροφό σας; Οι άλλοι καπνίζουν. Αυτό επιλέγουν. Και εσείς είστε εκεί, μαζί τους, στην ίδια πολυθρόνα που ήσασταν και χτες καπνίζοντας, αλλά είστε ελεύθεροι να μην καπνίσετε. Γιατί εσείς επιλέξατε να μην καπνίζετε.
Καλύτερα να μην προσπαθήσετε να εδραιώσετε την απόφασή σας με τον τρόμο κάποιων ασθενειών. Σταματάτε να καπνίζετε γιατί θέλετε να είστε ελεύθεροι. Αν νιώσετε υποχρεωμένοι να το κόψετε για λόγους υγείας (ή γιατί φοβάστε ότι μελλοντικά θα έχετε λόγους υγείας), τότε θα νιώσετε ότι το κόβετε αναγκαστικά. Κανένας νόμος δεν σας υποχρεώνει να είστε υγιείς. Εσείς επιλέγετε να είστε υγιείς. O φόβος δεν ενισχύει την επιλογή και τη δύναμη της θέλησης που έχετε&903; την αποδυναμώνει, γιατί σας κάνει να νιώθετε όχι θεληματικά αντικαπνιστές, μα υποχρεωτικά αντικαπνιστές. H απειλή πιθανόν να λειτουργήσει στον ψυχισμό σας σαν επιβολή.
H διαδικασία για να απαλλαγείτε από οποιοδήποτε πάθος ή εξάρτηση είναι η ίδια και περνάει από τις εξής συγκεκριμένες φάσεις:
Στην αρχή θέλετε να αρνηθείτε την αλλαγή - δεν επιδιώκετε να κόψετε το τσιγάρο, να χωρίσετε από τον ερωτικό σύντροφο που σας ταλαιπωρεί ή να κόψετε τη χαρτοπαιξία.
Κάποια στιγμή αρχίζετε να έχετε την πρόθεση να αλλάξετε τη «συνήθειά» σας. Καταλαβαίνετε πια σε τι βαθμό σάς εξουσιάζει και σκέφτεστε, π.χ., «καλό θα ήταν να σταματούσα το κάπνισμα», «καλύτερα να σταματήσω το χαρτί», «δεν ωφελεί να μένω με έναν άνθρωπο που με κάνει να υποφέρω» κλπ.
Επόμενο στάδιο είναι η προετοιμασία. Τώρα, λοιπόν, αρχίζετε να διερευνάτε τρόπους να απαλλαγείτε από αυτό που σας ενοχλεί, αλλά χωρίς να είστε ακόμα απόλυτα αποφασισμένοι. Συγκεντρώνετε πληροφορίες από φίλους που το έχουν κόψει και μαθαίνετε «κόλπα» που θα σας βοηθήσουν, αν τελικά αποφασίσετε στα αλήθεια να αλλάξετε κάτι. Πώς θα τα καταφέρετε; Δεν πρέπει να ξέρετε πού θα πάτε αν, για παράδειγμα, αποφασίσετε να αλλάξετε δουλειά; Δεν πρέπει να ξέρετε ότι θα περνάτε καλά μόνοι σας αν χωρίσετε με το σύντροφο που σας βασανίζει; Δεν πρέπει να ξέρετε τι σας περιμένει την επόμενη μέρα - τη μέρα χωρίς τσιγάρο;
Κάποια στιγμή περνάτε στο στάδιο της δράσης, π.χ., αρχίζετε από σήμερα δίαιτα, παραιτείστε σήμερα από τη δουλειά, κόβετε από αυτή τη στιγμή το τσιγάρο - υλοποιείτε αυτό που μέχρι τώρα απλώς μελετούσατε. Αυτή η φάση είναι κάτι σαν ενεστώτας διαρκείας. Είναι μια στιγμιαία κίνηση της σκέψης, αλλά οι στιγμές που κόβετε το τσιγάρο μοιάζουν μυριάδες, η μία μετά την άλλη, αλυσιδωτές - το πρώτο 24ωρο δεν προλαβαίνετε να πάρετε ανάσα και να σκεφτείτε οτιδήποτε άλλο για παραπάνω από 5 λεπτά. Το ερώτημα που κυριαρχεί είναι «πόσο κρατάει αυτό το μαρτύριο;».
H κρίσιμη φάση και η τελική δεν είναι η προηγούμενη, αλλά η διατήρησή της - πώς θα κρατήσετε τη δίαιτα και θα αποφύγετε τις λιχουδιές, πώς θα καταφέρετε να μην του ξανατηλεφωνήσετε, πώς θα αντέξετε να μην ανάψετε ένα τσιγαράκι...
Να το κόψω μια και έξω ή σιγά -σιγά
Υποθέτοντας ότι έχετε ήδη ξεκαθαρίσει μέσα σας ότι εσείς και το τσιγάρο πρέπει να τελειώνετε, θα περάσουμε στο «Πώς».
Για τον τρόπο διακοπής υπάρχουν διάφορες απόψεις, αλλά βασικά χωρίζονται σε δύο κάθετα διαφορετικές τάσεις, που η κάθε μία τους έχει μικρές παραλλαγές ή μεικτά προγράμματα «συνδυασμού τεχνικών».
H μία σχολή λέει ουσιαστικά «απαγόρεψέ το στον εαυτό σου» και «κόψε το τσιγάρο αυτή τη στιγμή μαχαίρι!», «δεν έχεις τίποτε να περιμένεις από κάτι που σε σκοτώνει», «είναι γελοίο και να το σκέφτεσαι».
H άλλη σχολή λέει «μελέτησε το τσιγάρο και τον εαυτό σου πριν το κόψεις» και «μην του το απαγορεύσεις ποτέ», αλλά «πείσε τον εαυτό σου να μην το ανάψει»&903; όμως, «ακόμα και αν το αραιώσεις για λίγες μέρες προκειμένου να το μελετήσεις, κάποια στιγμή, το πολύ σε 15 μέρες -όσο πιο σύντομα γίνεται-, κόψε το μαχαίρι».
Ενώ δηλαδή αυτές οι δύο προσεγγίσεις διαφοροποιούνται ως προς τη μέθοδο απόρριψης του τσιγάρου -απαγόρευση έναντι πειθούς-, συμφωνούν απόλυτα πως ο μόνος τρόπος να πεις «αντίο στο τσιγάρο» είναι να το κόψεις κάποια στιγμή μαχαίρι. Οι διαφορές αφορούν τα προκαταρκτικά, δηλαδή το πώς θα φτάσετε στο σημείο να το κόψετε μαχαίρι, καθώς και στο «μετά», δηλαδή στο πώς θα κρατηθείτε στην πορεία μακριά του.
Ποιος έχει δίκιο ως προς το πριν και το μετά; Και οι δύο, αλλά για διαφορετικές περιπτώσεις. Εσείς καλό θα ήταν ίσως να υιοθετήσετε στοιχεία και από τις δύο «σχολές», γιατί αποδίδουν σε μεγάλη γκάμα χαρακτήρων και όχι σε «ειδικούς τύπους». Μόνο εσείς θα δείτε στην πράξη ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να κόψετε το τσιγάρο, αλλά και να μην το ξαναρχίσετε.
Λίγο πριν τη «μεγάλη μέρα», αρχίστε να αλλάζετε κάποιες συνήθειές σας
Είστε αποφασισμένοι να το κόψετε, αλλά αναβάλλετε συνέχεια την απόφασή σας. Υπολογίστε σε ποια χρονική στιγμή θα έχετε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες (λιγότερη πίεση στη δουλειά ή στα οικογενειακά) και ορίστε μία ημερομηνία. Επιλέξτε μία ημερομηνία από αυτές που δεν μπορείτε να ξεχάσετε - ας είναι τα γενέθλιά σας ή τα γενέθλια του παιδιού σας, ή πάντως μέρα συνδεδεμένη με κάτι σταθερό και σημαντικό, που δεν θα σας παρέχει το άλλοθι να τη λησμονήσετε.
Ανακοινώστε την ημερομηνία αυτή σε όλους και ζητήστε ξεκάθαρα τη συμπαράστασή τους. Άλλοι θα σας στηρίξουν με την αγάπη τους, άλλοι με την ανοχή τους και άλλοι με την αντίθεσή τους - θα σας πεισμώσουν πιθανόν περισσότερο. Σίγουρα, πάντως, θα έχετε πολλές αναστολές στο να απλώσετε το χέρι στο πακέτο, γιατί θα έχετε δεσμευτεί δημοσίως.
Λίγο πριν τη «μεγάλη μέρα», αρχίστε να αλλάζετε κάποιες συνήθειές σας. Αρχίστε να μειώνετε κατά δύο την ημέρα τα τσιγάρα που καπνίζετε και να βλέπετε πώς νιώθετε. Δείτε τι σας είναι χρήσιμο για να αναστείλετε το κάπνισμα - αυτό το όπλο θα σας χρειαστεί και όταν το κόψετε τελείως. Τι βοηθάει περισσότερο: μία βόλτα γύρω από το τετράγωνο, ένα τηλεφώνημα σε φίλο που το έκοψε και αυτός πριν από καιρό, ένα σνακ; Διερευνήστε αν θα χρειαστεί να κάνετε γυμναστική και δίαιτα. Προγραμματίστε τα από τώρα. Για τη «μεγάλη μέρα» βρείτε διάφορες ασχολίες που θα σας κρατούν πολύ απασχολημένο.
Τη «μεγάλη μέρα» πετάξτε τα πακέτα με τα τσιγάρα και εξαφανίστε τασάκια, σπίρτα και αναπτήρες. Τίποτε δεν πρέπει να σας θυμίζει το τσιγάρο. Όταν σας έρχεται να καπνίσετε, θυμηθείτε όλους τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να το κάνετε.
Όταν σας έρχεται λαχτάρα για τσιγάρο, να σηκώνεστε από το γραφείο ή το τραπέζι όπου τρώτε και να πηγαίνετε μία βόλτα. Πιείτε μία γουλιά νερό, μασήστε τσίχλα κλπ. Aν καταφέρετε να κερδίσετε 5 λεπτά, έχετε νικήσει - τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. H λαχτάρα δεν κρατάει πάνω από 3-5 λεπτά τη φορά. Αναλογιστείτε πόσο φρικιαστική είναι η εικόνα των πνευμόνων των καπνιστών. Θυμηθείτε τις στατιστικές και τους φίλους που χάσατε από κακοήθεις ασθένειες.
Βάλτε στοίχημα στο χώρο δουλειάς ότι, αν καπνίσετε, θα κεράσετε όλο τον όροφο. Αρχίστε να μαζεύετε τα λεφτά που δίνατε για τσιγάρα και πάρτε σήμερα κιόλας κάτι, για να νιώσετε ότι «πιάνουν τόπο».
Για λίγες μέρες καλύτερα να αποφύγετε τους φίλους που καπνίζουν και τους χώρους στους οποίους πηγαίνατε και καπνίζατε. Γενικά, καλό είναι να αποφύγετε ό,τι σας θυμίζει το τσιγάρο.
Πείστε τον εαυτό σας να μην καπνίσει
Προσπαθείτε από καιρό να πείσετε τον εαυτό σας να μην καπνίζει, αλλά προφανώς δεν τα καταφέρνετε και πολύ καλά. Ψάχνετε την κατάλληλη στιγμή - αλλά ποια στιγμή είναι κατάλληλη για να αποχαιρετήσεις κάτι που σε «συντρόφευε» δέκα-είκοσι χρόνια; Καμία. Κάποια όμως ίσως είναι πιο βολική. Ίσως να είναι η επόμενη αργία.
Μην πείτε σε κανέναν κουβέντα για την απόφασή σας να το κόψετε - ούτε καν σε όσους αγαπάτε. Όταν κάποιος σας επιβραβεύει ή σας μέμφεται, παίρνει αυτομάτως ένα μερτικό από την προσπάθειά σας. Το τσιγάρο όμως είναι πολύ προσωπική σας υπόθεση. Αν τώρα στηριχτείτε στην κατανόηση των άλλων, σε ποιον θα στηριχτείτε 6 μήνες αργότερα, όταν πιθανόν νιώσετε την ανάγκη να το ξαναρχίσετε, και θα είστε μόνοι στο σπίτι; Εδώ η μάχη είναι ανάμεσα σε εσάς και στο τσιγάρο - δεν χρειάζεται να παρεμβληθεί ούτε καν η καλή θέληση των άλλων, γιατί θα αφαιρέσει κάτι από τη δική σας θέληση.
Εκμεταλλευτείτε το χρόνο που σας απομένει για να μελετήσετε το τσιγάρο όσο περισσότερο μπορείτε. Πρέπει να ξέρετε τι ακριβώς σημαίνει για εσάς.
Αν ήρθε η μέρα να το κόψετε, μην πετάξετε τα τσιγάρα και τα τασάκια. Δεν υπάρχει λόγος να τα έχετε κάπου προσιτά, αλλά ούτε και να αισθάνεστε ότι το τσιγάρο είναι απαγορευμένο. Αν βλέπετε το πακέτο, μπορεί να μπαίνετε σε πειρασμό, αλλά συγχρόνως αισθάνεστε ότι έχετε επιλογή - ότι κανείς δεν σας υποχρεώνει να το κόψετε.
Όταν σας γεννιέται η επιθυμία να καπνίσετε, μην προσπαθήσετε να την απωθήσετε με αντιπερισπασμούς. Έτσι, θα απωθήσετε την ανάγκη σας ή θα την υποκαταστήσετε με φαγητό και θα γίνετε βουλιμικοί. Αποδεχτείτε την επιθυμία σας για τσιγάρο και πείτε «απλώς» ότι επιλέγετε αυτή τη στιγμή να μην καπνίσετε, είναι καλύτερα να μην καπνίσετε, ίσως καπνίσετε αργότερα, αξίζει τον κόπο να μην καπνίσετε τώρα. Αν πείτε «δεν κάνει να καπνίσω», κινδυνεύετε να νιώσετε ότι κάποιος σας στερεί το τσιγάρο. Έχει όμως μεγάλη σημασία να θυμάστε συνέχεια ότι εσείς έχετε συνειδητά επιλέξει να μην καπνίσετε. Και το επιλέξατε πριν από δύο ώρες. Πάντα εσείς το επιλέγετε.
Κάντε και σήμερα ό,τι θα κάνατε «κανονικά», δηλαδή αν καπνίζατε. Αν προσπαθήσετε να αλλάξετε τη ζωή σας και τις συνήθειές σας, θα νιώσετε ακόμα πιο στερημένοι. Για πόσον καιρό δεν θα δουλεύετε ή δεν θα βλέπετε τους φίλους σας- πιθανόν και το σύντροφό σας; Οι άλλοι καπνίζουν. Αυτό επιλέγουν. Και εσείς είστε εκεί, μαζί τους, στην ίδια πολυθρόνα που ήσασταν και χτες καπνίζοντας, αλλά είστε ελεύθεροι να μην καπνίσετε. Γιατί εσείς επιλέξατε να μην καπνίζετε.
Καλύτερα να μην προσπαθήσετε να εδραιώσετε την απόφασή σας με τον τρόμο κάποιων ασθενειών. Σταματάτε να καπνίζετε γιατί θέλετε να είστε ελεύθεροι. Αν νιώσετε υποχρεωμένοι να το κόψετε για λόγους υγείας (ή γιατί φοβάστε ότι μελλοντικά θα έχετε λόγους υγείας), τότε θα νιώσετε ότι το κόβετε αναγκαστικά. Κανένας νόμος δεν σας υποχρεώνει να είστε υγιείς. Εσείς επιλέγετε να είστε υγιείς. O φόβος δεν ενισχύει την επιλογή και τη δύναμη της θέλησης που έχετε&903; την αποδυναμώνει, γιατί σας κάνει να νιώθετε όχι θεληματικά αντικαπνιστές, μα υποχρεωτικά αντικαπνιστές. H απειλή πιθανόν να λειτουργήσει στον ψυχισμό σας σαν επιβολή.
Χρήστος Θηβαίος
Από πολύ μικρός είχα καταφύγιο στο τραγούδι
κείμενο: Τάσος Π. Καραντής
Σε μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους του βρίσκεται αυτόν τον καιρό ο Χρήστος Θηβαίος. Κυκλοφόρησε ο δίσκος με καινούρια τραγούδια, οι «Πέτρινοι κήποι».
Τον συναντήσαμε, κάπου ανάμεσα στις δοκιμές του «Άμλετ της Σελήνης», αλλά και των καινούριων κομματιών «Ας χαθείς» κι «Εσύ, η πόλη μου», αποτραβηχτήκαμε στα καμαρίνια, για μια κουβέντα, που ξεκίνησε από τα χρόνια της Ιταλίας και τις σπουδές στη φιλοσοφία, πέρασε στην εμμονή του για το τραγούδι, που ’ναι το καταφύγιό του, και κατέληξε στο πολιτικό τραγούδι των ημερών μας που, όπως μας τόνισε, δεν πρέπει να έχει ημερομηνία λήξης.
Θυμήθηκε τις “Αδέσποτες μέρες” των «Συνήθων Υπόπτων», μας ανέλυσε τις δυο του ιδιότητες – του τραγουδοποιού και του ερμηνευτή – και στάθηκε στα πρόσωπα με τα οποία έχει μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική σχέση, το Θάνο Μικρούτσικο, το Γιώργο Νταλάρα, το Γιώργο Ανδρέου και το Nicola Piovani.
Τέλος, μας αποκάλυψε ποιοι είναι οι “πέτρινοι κήποι” του, ενώ μας περιέγραψε πως δημιουργεί τα τραγούδια του στη “φωλιά” του, υπό το φως των κεριών!
Ο Χρήστος Θηβαίος είναι ο τραγουδοποιός με την πιο ιδιαίτερη χροιά φωνής στο ελληνικό τραγούδι. Μια χροιά που την χαρακτηρίζει η αλήθεια, η ευαισθησία, η τρυφερότητα, αλλά κι η θεατρικότητα και το πάθος. Μέσα από τη συνέντευξή του αυτή μας δίνεται η ευκαιρία να αφουγκραστούμε αυτό που, τελικά, βρίσκεται πίσω απ’ όλα αυτά τα ερμηνευτικά χαρακτηριστικά του και, δεν είναι άλλο, από την ευγένεια και τη ζεστασιά της ψυχής του!
Μεγάλωσες μες στους περιοδεύοντες θιάσους, μια κι οι γονείς σου ήταν ηθοποιοί και σπούδασες φιλοσοφία στη Μπολόνια της Ιταλίας. Δεν έγινες όμως ούτε ηθοποιός, ούτε καθηγητής. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε ολοκληρωτικά στον κόσμο της μουσικής και του τραγουδιού;
Χ.Θ.: Η αλήθεια είναι ότι από πολύ μικρός είχα καταφύγιο στη φόρμα αυτή της μουσικής που την ονομάζουμε τραγούδι. Μου άρεσε πάρα πολύ η μικρή, σε χρόνο, αυτή ενότητα, η οποία εμπεριείχε κι ανεξάρτητη μουσική σύνθεση κι ανεξάρτητο ποιητικό κείμενο. Κι αν συνοδευόταν κι από μια καλή φωνή, όλο αυτό το σύνολο με συγκινούσε πολύ. Μπορώ να σου φέρω και μερικά παραδείγματα και ξεκινάω από τις πρώτες μου αγάπες που ήταν οι Beatles, οι Genesis, οι Pink Floyd, οι Doors, οι Rolling Stones, οι Queen κι άλλα συγκροτήματα. Σιγά – σιγά, με την πάροδο του χρόνου, άρχισαν να με απασχολούν και τραγουδοποιοί, όπως ο Bob Dylan κι, επίσης, άκουγα και κλασική μουσική.
Ελληνικά τραγούδια άκουγες;
Χ.Θ.: Ελληνικά άκουσα πιο μεγάλος, όταν έφυγα για την Ιταλία, το ’78-’79, ξεκίνησα με Χατζιδάκι και Θεοδωράκη και, μετέπειτα, συνέχισα με Μούτση, Λοίζο και Μικρούτσικο. Δυο έργα, που, μέχρι σήμερα, τα θεωρώ πυλώνες στην ελληνική τραγουδοποιία και μουσική είναι ο “Σταυρός του Νότου” κι ο “Μεγάλος Ερωτικός”. Μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Διονύσης Σαββόπουλος κι η γενιά των τραγουδοποιών, οι Αδερφοί Κατσιμίχα, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας κι ο Διονύσης Τσακνής, γιατί, πραγματικά, αυτοί οι άνθρωποι μας άνοιξαν το δρόμο. Μπορούμε, δηλαδή, να πούμε ότι κι η δική μας η σημερινή ή, μάλλον, χτεσινή, πιο σωστά, γενιά, όπως ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Παντελής Θαλασσινός κι εγώ, αποτελούμε τη συνέχεια των κρίκων μιας αλυσίδας, που ξεκινάει από τον πραγματικά μεγάλο τραγουδοποιό που ήταν ο Βασίλης Τσιτσάνης! Και, βέβαια, να μην ξεχάσουμε και την πλευρά που ’χει πιο έντονο λαϊκό χαρακτήρα, όπως ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Νίκος Παπάζογλου, ο Νίκος Ξυδάκης κι ο Γιώργος Καζαντζής. Κι, επίσης, να αναφέρω και τους σύγχρονους συνθέτες, οι οποίοι, ενίοτε, ασχολούνται και με την τραγουδοποιία, όπως είναι ο Γιώργος Ανδρέου, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου κι ο Σταμάτης Κραουνάκης. Για να επανέλθω λοιπόν στο αρχικό ερώτημά σου, όλοι αυτοί, Έλληνες και ξένοι, με οδήγησαν και στη μουσική φόρμα του τραγουδιού.
Εμφανίστηκες στη δισκογραφία, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, με το συγκρότημα «Συνήθεις Ύποπτοι» κι, αμέσως, δώσατε το ιδιαίτερο στίγμα σας στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Μετά από λίγα χρόνια ήρθε το τέλος του σχήματος κι ακολούθησες τη δική σου προσωπική διαδρομή. Τι σου μένει πιο έντονα μέσα σου από εκείνες τις “αδέσποτες μέρες” των «Συνήθων Υπόπτων»;
Χ.Θ.: Γενικότερα απ’ αυτά τα χρόνια, μου μένουν το πανεπιστήμιο κι η ακαδημαϊκή μου καριέρα, γιατί χωρίς αυτά και χωρίς την εμπειρία μου στο εξωτερικό και την Ιταλία, δεν θα μπορούσα να έχω προσωπικό στίγμα ως τραγουδοποιός. Ερχόμενος από την Ιταλία, έφτιαξα τα τραγούδια των “αδέσποτων ημερών” και συναντήθηκα με τον Αλέκο Βασιλάτο, τον Τάσο Λώλη και, μετά από κάνα-δυο χρόνια, με τον Βασίλη Βασιλάτο, που ήρθε κι αυτός στην παρέα μας. Αυτοί ήμασταν οι “Συνήθεις Ύποπτοι”, κι αποτελέσαμε μέρος της σύγχρονης τραγουδοποιίας, σ’ αυτήν, την πολλή δυνατή τότε περίοδό της, όπου προεξάρχοντες ήταν ο Σωκράτης Μάλαμας κι ο Ορφέας Περίδης. Θυμάμαι με πολλή αγάπη και συγκίνηση αυτές τις μέρες.
Τι, τελικά, νομίζεις ότι είναι αυτό που οδηγεί ένα συγκρότημα στο τέλος του;
Χ.Θ.: Κοίτα, στα συγκροτήματα υπάρχει πάντα μια “ηγετική μορφή”, που είναι αυτός που γράφει και λέει τα τραγούδια, όπως συνέβη με τον Μαχαιρίτσα, τον Πορτοκάλογλου, τον Στόκα, τον Πλιάτσικα κι εμένα. Κάποιοι αναφέρουν ως αιτία και το ρόλο – μπαμπούλα των εταιρειών, που θέλουν εξώφυλλο με έναν τραγουδιστή, αλλά εγώ τον θεωρώ δικαιολογία. Ο εφιάλτης αυτός, της διάλυσης, των συγκροτημάτων, έχει να κάνει, αποκλειστικά, με την ιδιάζουσα ανάγκη του κάθε τραγουδοποιού, όπου θέλει να τραβήξει το δρόμο του, να γράφει τα τραγούδια του και να τα λέει. Και, τις περισσότερες φορές, οι μουσικοί που τον πλαισιώνουν δεν μπορούν να τον ακολουθήσουν σ’ αυτή την διαδρομή του. Όπως, στην περίπτωση των “Συνήθων Υπόπτων” όπου ήθελαν έναν δρόμο instrumental , όπως κι έγινε. Ο Αλέκος Βασιλάτος είναι μια πολλή εξέχουσα μορφή έθνικ ερμηνείας στο κοντραμπάσο, ο Τάσος Λώλης μια εξέχουσα μορφή στην προκλασική και μεσαιωνική μουσική κι ο Βασίλης Βασιλάτος μια εξέχουσα μορφή στα κρουστά. Ο καθένας μας τράβηξε έναν άλλο δρόμο και νομίζω ότι αυτό έπρεπε να γίνει.
Τραγουδοποιός, αλλά κι ερμηνευτής, έχεις παρουσιάσει στο κοινό και τις δυο σου αυτές ιδιότητες. Ποια όμως σε χαρακτηρίζει περισσότερο;
Χ.Θ.: Κι οι δυο! Τη στιγμή που βρίσκομαι μόνος μου στο γραφείο μου, με την κιθάρα μου, τα χαρτιά μου και τα κεριά μου, είμαι ο Χρήστος Θηβαίος τραγουδοποιός. Δεν σκέφτομαι καν, όπως ποτέ δεν σκέφτηκα, ότι έχω μια ιδιαίτερη φωνή. Απλά, έχει μια ιδιαίτερη χροιά η φωνή μου κι έτσι, θέλησαν, κι είναι προς τιμήν μου, μεγάλοι συνθέτες, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιώργος Ανδρέου, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου κι ο Nicola Piovani, να με χρησιμοποιήσουν ως ερμηνευτή.
Όταν όμως καλούμαι ως επαγγελματίας να παίξω αυτό το ρόλο πρέπει να τον παίξω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να υποταχτώ και να υποκλιθώ στο τραγούδι του άλλου, καθώς, επίσης, και στα κείμενα των ποιητών που τυχαίνει να ερμηνεύσω. Κι αυτό με κάνει, ως τραγουδοποιό, να εκτιμήσω το έργο του εκάστοτε συνθέτη κι, ως ερμηνευτή, να αφουγκραστώ το ειδικό βάρος της ερμηνείας των μεγάλων τραγουδιστών, που ’χα την τύχη στο πλευρό τους να τραγουδήσω, από το Γιώργο Νταλάρα, το Δημήτρη Μητροπάνο και τον Πασχάλη Τερζή, ως τη Χαρούλα Αλεξίου και τη Δήμητρα Γαλάνη.
Παρατηρώ ότι τις ερμηνείες σου τις διακρίνει μια έντονη θεατρικότητα, που εξωτερικεύεται τόσο από το ηχόχρωμα της φωνής σου όσο κι από τις κινήσεις του σώματος και των χεριών σου. Έχουν παίξει ρόλο σ’ αυτό το ερμηνευτικό σου χαρακτηριστικό οι γονείς σου που ήταν ηθοποιοί;
Χ.Θ.: Ναι, έχουν παίξει πολύ μεγάλο ρόλο, γιατί αυτά τα πράγματα είναι πια πολύ βαθιά χωμένα μέσα μου. Θα σου πω όμως και ποιοι, κατά τον ά ή β΄ τρόπο, με έχουν διδάξει, εμένα προσωπικά, ακόμη κι ερήμην τους, με την ιδιαίτερη, λιγότερο ή περισσότερο θεατρική, χειρονομία που έχουν επί σκηνής. Ξεκινάω από τους τραγουδοποιούς, το Διονύση Σαββόπουλο και τους Αδερφούς Κατσιμίχα και καταλήγω σε μια σειρά χατζιδακικών τραγουδιστών - όπως είναι ο Βασίλης Λέκκας κι ο Μανώλης Μητσιάς - οι οποίοι έχουν μια θεατρική χειρονομία σ’ ένα τραγούδι λυρικό, αλλά και στην μπρεχτική δύναμη του Γιάννη Κούτρα, καθώς και στην τρομερή ροκ στάση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Νομίζω ότι δεν θα υπήρχα, όχι μόνο εγώ προσωπικά, αλλά κι οι συνάδελφοί μου, αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι πυλώνες του τραγουδιού, οι οποίοι ενέχουν και μια θεατρική ερμηνεία, πέρα από τις τραγουδιστικές τους ικανότητες.
Κυκλοφόρησε ο καινούριος δίσκος σου, οι «Πέτρινοι κήποι», όπου τραγουδάς τα δικά σου τραγούδια. Ποιο είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της νέας σου δουλειάς;
Χ.Θ.: Η εμμονή μου στο ότι ο κάθε άνθρωπος έχει κάτι πάρα πολύ όμορφο μέσα του, το οποίο, έτσι και το αναζητήσεις με καλή προδιάθεση, θα στο χαρίσει. Κι αυτό ακριβώς είναι εκείνο που τον σώζει στο τέλος της μέρας, ώστε, αν και κουρασμένος από τα πολιτικά και συναισθηματικά γεγονότα τα οποία τον βαραίνουν, κάθεται στον καναπέ του σπιτιού του κι ανθίζει μέσα του κάτι, σα να εφευρίσκει την αντοχή του κι αυτό τον κάνει να ανθίζει κι ο ίδιος κι οι τοίχοι της πολυκατοικίας του να γίνονται “πέτρινοι κήποι”! Οφείλω, επίσης, να ομολογήσω ότι, μετά από όλη αυτήν την περιοδεία που έκανα στην Ελλάδα κι όχι μόνο, κατάλαβα ότι, ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του έναν μικρό θησαυρό κι είναι έτοιμος, ανά πάσα στιγμή, ν’ ανοίξει την πόρτα και να στον χαρίσει. Γιατί, υπάρχουν και ζουν στην Ελλάδα άνθρωποι που μπορούν να προσφέρουν πολλά στα πολιτιστικά, πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, οι οποίοι, στην καθημερινότητά τους, ζουν στα ποτάμια ή σαν ακρίτες στα βουνά κι είμαι πάρα πολύ τυχερός που τους γνώρισα. Κι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι “πέτρινοι κήποι”!
κείμενο: Τάσος Π. Καραντής
Σε μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους του βρίσκεται αυτόν τον καιρό ο Χρήστος Θηβαίος. Κυκλοφόρησε ο δίσκος με καινούρια τραγούδια, οι «Πέτρινοι κήποι».
Τον συναντήσαμε, κάπου ανάμεσα στις δοκιμές του «Άμλετ της Σελήνης», αλλά και των καινούριων κομματιών «Ας χαθείς» κι «Εσύ, η πόλη μου», αποτραβηχτήκαμε στα καμαρίνια, για μια κουβέντα, που ξεκίνησε από τα χρόνια της Ιταλίας και τις σπουδές στη φιλοσοφία, πέρασε στην εμμονή του για το τραγούδι, που ’ναι το καταφύγιό του, και κατέληξε στο πολιτικό τραγούδι των ημερών μας που, όπως μας τόνισε, δεν πρέπει να έχει ημερομηνία λήξης.
Θυμήθηκε τις “Αδέσποτες μέρες” των «Συνήθων Υπόπτων», μας ανέλυσε τις δυο του ιδιότητες – του τραγουδοποιού και του ερμηνευτή – και στάθηκε στα πρόσωπα με τα οποία έχει μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική σχέση, το Θάνο Μικρούτσικο, το Γιώργο Νταλάρα, το Γιώργο Ανδρέου και το Nicola Piovani.
Τέλος, μας αποκάλυψε ποιοι είναι οι “πέτρινοι κήποι” του, ενώ μας περιέγραψε πως δημιουργεί τα τραγούδια του στη “φωλιά” του, υπό το φως των κεριών!
Ο Χρήστος Θηβαίος είναι ο τραγουδοποιός με την πιο ιδιαίτερη χροιά φωνής στο ελληνικό τραγούδι. Μια χροιά που την χαρακτηρίζει η αλήθεια, η ευαισθησία, η τρυφερότητα, αλλά κι η θεατρικότητα και το πάθος. Μέσα από τη συνέντευξή του αυτή μας δίνεται η ευκαιρία να αφουγκραστούμε αυτό που, τελικά, βρίσκεται πίσω απ’ όλα αυτά τα ερμηνευτικά χαρακτηριστικά του και, δεν είναι άλλο, από την ευγένεια και τη ζεστασιά της ψυχής του!
Μεγάλωσες μες στους περιοδεύοντες θιάσους, μια κι οι γονείς σου ήταν ηθοποιοί και σπούδασες φιλοσοφία στη Μπολόνια της Ιταλίας. Δεν έγινες όμως ούτε ηθοποιός, ούτε καθηγητής. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε ολοκληρωτικά στον κόσμο της μουσικής και του τραγουδιού;
Χ.Θ.: Η αλήθεια είναι ότι από πολύ μικρός είχα καταφύγιο στη φόρμα αυτή της μουσικής που την ονομάζουμε τραγούδι. Μου άρεσε πάρα πολύ η μικρή, σε χρόνο, αυτή ενότητα, η οποία εμπεριείχε κι ανεξάρτητη μουσική σύνθεση κι ανεξάρτητο ποιητικό κείμενο. Κι αν συνοδευόταν κι από μια καλή φωνή, όλο αυτό το σύνολο με συγκινούσε πολύ. Μπορώ να σου φέρω και μερικά παραδείγματα και ξεκινάω από τις πρώτες μου αγάπες που ήταν οι Beatles, οι Genesis, οι Pink Floyd, οι Doors, οι Rolling Stones, οι Queen κι άλλα συγκροτήματα. Σιγά – σιγά, με την πάροδο του χρόνου, άρχισαν να με απασχολούν και τραγουδοποιοί, όπως ο Bob Dylan κι, επίσης, άκουγα και κλασική μουσική.
Ελληνικά τραγούδια άκουγες;
Χ.Θ.: Ελληνικά άκουσα πιο μεγάλος, όταν έφυγα για την Ιταλία, το ’78-’79, ξεκίνησα με Χατζιδάκι και Θεοδωράκη και, μετέπειτα, συνέχισα με Μούτση, Λοίζο και Μικρούτσικο. Δυο έργα, που, μέχρι σήμερα, τα θεωρώ πυλώνες στην ελληνική τραγουδοποιία και μουσική είναι ο “Σταυρός του Νότου” κι ο “Μεγάλος Ερωτικός”. Μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Διονύσης Σαββόπουλος κι η γενιά των τραγουδοποιών, οι Αδερφοί Κατσιμίχα, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας κι ο Διονύσης Τσακνής, γιατί, πραγματικά, αυτοί οι άνθρωποι μας άνοιξαν το δρόμο. Μπορούμε, δηλαδή, να πούμε ότι κι η δική μας η σημερινή ή, μάλλον, χτεσινή, πιο σωστά, γενιά, όπως ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Παντελής Θαλασσινός κι εγώ, αποτελούμε τη συνέχεια των κρίκων μιας αλυσίδας, που ξεκινάει από τον πραγματικά μεγάλο τραγουδοποιό που ήταν ο Βασίλης Τσιτσάνης! Και, βέβαια, να μην ξεχάσουμε και την πλευρά που ’χει πιο έντονο λαϊκό χαρακτήρα, όπως ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Νίκος Παπάζογλου, ο Νίκος Ξυδάκης κι ο Γιώργος Καζαντζής. Κι, επίσης, να αναφέρω και τους σύγχρονους συνθέτες, οι οποίοι, ενίοτε, ασχολούνται και με την τραγουδοποιία, όπως είναι ο Γιώργος Ανδρέου, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου κι ο Σταμάτης Κραουνάκης. Για να επανέλθω λοιπόν στο αρχικό ερώτημά σου, όλοι αυτοί, Έλληνες και ξένοι, με οδήγησαν και στη μουσική φόρμα του τραγουδιού.
Εμφανίστηκες στη δισκογραφία, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, με το συγκρότημα «Συνήθεις Ύποπτοι» κι, αμέσως, δώσατε το ιδιαίτερο στίγμα σας στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Μετά από λίγα χρόνια ήρθε το τέλος του σχήματος κι ακολούθησες τη δική σου προσωπική διαδρομή. Τι σου μένει πιο έντονα μέσα σου από εκείνες τις “αδέσποτες μέρες” των «Συνήθων Υπόπτων»;
Χ.Θ.: Γενικότερα απ’ αυτά τα χρόνια, μου μένουν το πανεπιστήμιο κι η ακαδημαϊκή μου καριέρα, γιατί χωρίς αυτά και χωρίς την εμπειρία μου στο εξωτερικό και την Ιταλία, δεν θα μπορούσα να έχω προσωπικό στίγμα ως τραγουδοποιός. Ερχόμενος από την Ιταλία, έφτιαξα τα τραγούδια των “αδέσποτων ημερών” και συναντήθηκα με τον Αλέκο Βασιλάτο, τον Τάσο Λώλη και, μετά από κάνα-δυο χρόνια, με τον Βασίλη Βασιλάτο, που ήρθε κι αυτός στην παρέα μας. Αυτοί ήμασταν οι “Συνήθεις Ύποπτοι”, κι αποτελέσαμε μέρος της σύγχρονης τραγουδοποιίας, σ’ αυτήν, την πολλή δυνατή τότε περίοδό της, όπου προεξάρχοντες ήταν ο Σωκράτης Μάλαμας κι ο Ορφέας Περίδης. Θυμάμαι με πολλή αγάπη και συγκίνηση αυτές τις μέρες.
Τι, τελικά, νομίζεις ότι είναι αυτό που οδηγεί ένα συγκρότημα στο τέλος του;
Χ.Θ.: Κοίτα, στα συγκροτήματα υπάρχει πάντα μια “ηγετική μορφή”, που είναι αυτός που γράφει και λέει τα τραγούδια, όπως συνέβη με τον Μαχαιρίτσα, τον Πορτοκάλογλου, τον Στόκα, τον Πλιάτσικα κι εμένα. Κάποιοι αναφέρουν ως αιτία και το ρόλο – μπαμπούλα των εταιρειών, που θέλουν εξώφυλλο με έναν τραγουδιστή, αλλά εγώ τον θεωρώ δικαιολογία. Ο εφιάλτης αυτός, της διάλυσης, των συγκροτημάτων, έχει να κάνει, αποκλειστικά, με την ιδιάζουσα ανάγκη του κάθε τραγουδοποιού, όπου θέλει να τραβήξει το δρόμο του, να γράφει τα τραγούδια του και να τα λέει. Και, τις περισσότερες φορές, οι μουσικοί που τον πλαισιώνουν δεν μπορούν να τον ακολουθήσουν σ’ αυτή την διαδρομή του. Όπως, στην περίπτωση των “Συνήθων Υπόπτων” όπου ήθελαν έναν δρόμο instrumental , όπως κι έγινε. Ο Αλέκος Βασιλάτος είναι μια πολλή εξέχουσα μορφή έθνικ ερμηνείας στο κοντραμπάσο, ο Τάσος Λώλης μια εξέχουσα μορφή στην προκλασική και μεσαιωνική μουσική κι ο Βασίλης Βασιλάτος μια εξέχουσα μορφή στα κρουστά. Ο καθένας μας τράβηξε έναν άλλο δρόμο και νομίζω ότι αυτό έπρεπε να γίνει.
Τραγουδοποιός, αλλά κι ερμηνευτής, έχεις παρουσιάσει στο κοινό και τις δυο σου αυτές ιδιότητες. Ποια όμως σε χαρακτηρίζει περισσότερο;
Χ.Θ.: Κι οι δυο! Τη στιγμή που βρίσκομαι μόνος μου στο γραφείο μου, με την κιθάρα μου, τα χαρτιά μου και τα κεριά μου, είμαι ο Χρήστος Θηβαίος τραγουδοποιός. Δεν σκέφτομαι καν, όπως ποτέ δεν σκέφτηκα, ότι έχω μια ιδιαίτερη φωνή. Απλά, έχει μια ιδιαίτερη χροιά η φωνή μου κι έτσι, θέλησαν, κι είναι προς τιμήν μου, μεγάλοι συνθέτες, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιώργος Ανδρέου, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου κι ο Nicola Piovani, να με χρησιμοποιήσουν ως ερμηνευτή.
Όταν όμως καλούμαι ως επαγγελματίας να παίξω αυτό το ρόλο πρέπει να τον παίξω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να υποταχτώ και να υποκλιθώ στο τραγούδι του άλλου, καθώς, επίσης, και στα κείμενα των ποιητών που τυχαίνει να ερμηνεύσω. Κι αυτό με κάνει, ως τραγουδοποιό, να εκτιμήσω το έργο του εκάστοτε συνθέτη κι, ως ερμηνευτή, να αφουγκραστώ το ειδικό βάρος της ερμηνείας των μεγάλων τραγουδιστών, που ’χα την τύχη στο πλευρό τους να τραγουδήσω, από το Γιώργο Νταλάρα, το Δημήτρη Μητροπάνο και τον Πασχάλη Τερζή, ως τη Χαρούλα Αλεξίου και τη Δήμητρα Γαλάνη.
Παρατηρώ ότι τις ερμηνείες σου τις διακρίνει μια έντονη θεατρικότητα, που εξωτερικεύεται τόσο από το ηχόχρωμα της φωνής σου όσο κι από τις κινήσεις του σώματος και των χεριών σου. Έχουν παίξει ρόλο σ’ αυτό το ερμηνευτικό σου χαρακτηριστικό οι γονείς σου που ήταν ηθοποιοί;
Χ.Θ.: Ναι, έχουν παίξει πολύ μεγάλο ρόλο, γιατί αυτά τα πράγματα είναι πια πολύ βαθιά χωμένα μέσα μου. Θα σου πω όμως και ποιοι, κατά τον ά ή β΄ τρόπο, με έχουν διδάξει, εμένα προσωπικά, ακόμη κι ερήμην τους, με την ιδιαίτερη, λιγότερο ή περισσότερο θεατρική, χειρονομία που έχουν επί σκηνής. Ξεκινάω από τους τραγουδοποιούς, το Διονύση Σαββόπουλο και τους Αδερφούς Κατσιμίχα και καταλήγω σε μια σειρά χατζιδακικών τραγουδιστών - όπως είναι ο Βασίλης Λέκκας κι ο Μανώλης Μητσιάς - οι οποίοι έχουν μια θεατρική χειρονομία σ’ ένα τραγούδι λυρικό, αλλά και στην μπρεχτική δύναμη του Γιάννη Κούτρα, καθώς και στην τρομερή ροκ στάση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Νομίζω ότι δεν θα υπήρχα, όχι μόνο εγώ προσωπικά, αλλά κι οι συνάδελφοί μου, αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι πυλώνες του τραγουδιού, οι οποίοι ενέχουν και μια θεατρική ερμηνεία, πέρα από τις τραγουδιστικές τους ικανότητες.
Κυκλοφόρησε ο καινούριος δίσκος σου, οι «Πέτρινοι κήποι», όπου τραγουδάς τα δικά σου τραγούδια. Ποιο είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της νέας σου δουλειάς;
Χ.Θ.: Η εμμονή μου στο ότι ο κάθε άνθρωπος έχει κάτι πάρα πολύ όμορφο μέσα του, το οποίο, έτσι και το αναζητήσεις με καλή προδιάθεση, θα στο χαρίσει. Κι αυτό ακριβώς είναι εκείνο που τον σώζει στο τέλος της μέρας, ώστε, αν και κουρασμένος από τα πολιτικά και συναισθηματικά γεγονότα τα οποία τον βαραίνουν, κάθεται στον καναπέ του σπιτιού του κι ανθίζει μέσα του κάτι, σα να εφευρίσκει την αντοχή του κι αυτό τον κάνει να ανθίζει κι ο ίδιος κι οι τοίχοι της πολυκατοικίας του να γίνονται “πέτρινοι κήποι”! Οφείλω, επίσης, να ομολογήσω ότι, μετά από όλη αυτήν την περιοδεία που έκανα στην Ελλάδα κι όχι μόνο, κατάλαβα ότι, ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του έναν μικρό θησαυρό κι είναι έτοιμος, ανά πάσα στιγμή, ν’ ανοίξει την πόρτα και να στον χαρίσει. Γιατί, υπάρχουν και ζουν στην Ελλάδα άνθρωποι που μπορούν να προσφέρουν πολλά στα πολιτιστικά, πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, οι οποίοι, στην καθημερινότητά τους, ζουν στα ποτάμια ή σαν ακρίτες στα βουνά κι είμαι πάρα πολύ τυχερός που τους γνώρισα. Κι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι “πέτρινοι κήποι”!
Νάξος - Στολίδι στην καρδιά του Αιγαίου
Δεν είναι εύκολο να κλείσεις μέσα σε μερικές γραμμές τη Νάξο ούτε να την μάθεις με την πρώτη. Να μιλήσεις για την Ιστορία της, για τον πολιτισμό, τα έθιμα, τις παραδόσεις, του Nαξιώτες τους ίδιους, τις φυσικές καλλονές, τις χρυσές αμμουδιές, τα επιβλητικά κτίσματα, τους πύργους, τους κούρους... πού να σταθείς και από πού ν’ αρχίσεις!
Κείμενο: Ντρενογιάννης Ιωάννης
Μοιάζει σαν αυτόνομη και μονάχη της στο Αιγαίο, ενώ από την άλλη έχει μια "γλύκα μεγάλη", όπως έγραφε ο Νίκος Kαζαντζάκης. Στο μεγαλύτερο σε έκταση νησί των Κυκλάδων δόθηκε ακόμα ένα μεγαλύτερο δώρο από τον Δημιουργό. Οι εύφορες κοιλάδες με ελιές, οπωροφόρα δέντρα, κηπευτικά, αμπέλια, όλα σχεδόν τα αγαθά σε αφθονία, τόσο που να είναι τουλάχιστον αυτάρκης. Γερή σαν κάστρο ορθώνεται στο Αιγαίο η Νάξος και οι περισσότεροι που μιλούν για διακοπές εκεί, σημειώνουν πως πρόκειται για οικογενειακού τύπου.
H είσοδος στη Χώρα της Νάξου γίνεται με το πλέον επιβλητικό τρόπο... περνώντας δίπλα από την "Πορτάρα". Στο νησάκι μπροστά στο λιμάνι, τα λεγόμενα Παλάτια, υψώνεται επιβλητική η τεράστια μαρμάρινη πόρτα που κοιτάει το νησί του Απόλλωνα, τη Δήλο.
Σε γοητεία και ομορφιά δεν υπολείπεται και η σημερινή Χώρα. Ψηλά στο λόφο στολίζεται από το απίθανο κάστρο. Πύργοι και πολεμίστρες, αλλά και πολλά σπίτια χτισμένα τον 14ο και 15ο αιώνα. Ένα περίπλοκο σύμπλεγμα από σοκάκια, δρόμους και καλντερίμια, σκάλες, πόρτες, στεγασμένες καμάρες, φεγγίτες, αρχοντικά, οικόσημα και μπαλκόνια σε κάνουν να χαθείς για τα καλά και σε φέρνουν προ εκπλήξεως οδηγώντας σε διέξοδα.
Δεκάδες οι διαδρομές που θα μπορούσε κανείς να πραγματοποιήσει. Η μεγαλύτερη έμοιαζε εκείνη που ενώνει τη Χώρα με τον Απόλλωνα, διασχίζοντας το εσωτερικό του νησιού και επιστρέφοντας από τον φρεσκοστρωμένο δρόμο Αγιά-Εγκαρές-Χώρα.
Το καλύτερο "σημάδι" για τον περιηγητή είναι φυσικά το ψηλότερο βουνό των Κυκλάδων, ο Zας (από το Zεύς-Δίας με ύψος 1004 μέτρα) που υψώνεται σαν γίγαντας αλλά και σαν αιώνιος φύλακας πάνω απο την εύφορη κοιλάδα της Tραγαίας. Το πρώτο σταυροδρόμι είναι στο χωριό Χαλκί με τον πύργο του Γρατσία να υψώνεται δίπλα στον δρόμο και τον "μικρό Μυστρά" της Τραγαίας να απλώνει τις πανέμορφες και παμπάλαιες εκκλησιές του τριγύρω. Το μεγαλύτερο και ένα από τα ομορφότερα χωριά της Νάξου είναι το Φιλότι δύο χιλιόμετρα πιο πάνω. Ασπρο κεντητό κόσμημα στην καφε-γκρίζα πλαγιά του βουνού με πράσινο περιδέραιο την πλούσια κοιλάδα της Tραγαίας στα πόδια του! Από εδώ μπορείς να πας στο Σπήλαιο του Ζα, να κατηφορίσεις για τον Πύργο του Χειμάρρου ή να συνεχίσεις την διαδρομή σου για Απείρανθο.
Να πας στη Nάξο και να μην περάσεις από την Aπείρανθο (ή Απεράθου) είναι σαν να έχεις ξεχάσει ένα σημαντικό κομμάτι του νησιού. Λένε πως χτίστηκε από τους κρητικούς στον 10 αι. μ.X. και σίγουρα στα σοκάκια του θα ακούσετε μαντινάδες αλλά και το απίθανο γλωσσικό ιδίωμα των ντόπιων. Πραγματικά πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα χωριά των Κυκλάδων με μαρμάρινα στενά καλντερίμια, ανηφοριές, βενετσιάνικους πύργους, καμάρες, παλαιά διώροφα πέτρινα σπίτια, όμορφα μπαλκόνια, μικρές γραφικές πλατείες με καφενεία ξεχασμένα στο χρόνο και κατοίκους που διατηρούν τα δικά τους ήθη και έθιμα, συνεχίζοντας την μεγάλη πνευματική και καλλιτεχνική παράδοση της Aπεράθου.
Ατέλειωτη μοιάζει η Nάξος και στις παραλίες της Αγίας Άννας, στην Πλάκα, τη μικρή Bίγλα, το Πυργάκι, η καλοκαιρινή παραθεριστική ατμόσφαιρα σε επαναφέρει στο παρόν, προσφέροντας φανταστικές δόσεις ξεγνοιασιάς, διακοπών σε κυκλαδίτικο νησί που δεν θα ήθελες να τελειώσουν ποτέ μα ποτέ.
Κείμενο: Ντρενογιάννης Ιωάννης
Μοιάζει σαν αυτόνομη και μονάχη της στο Αιγαίο, ενώ από την άλλη έχει μια "γλύκα μεγάλη", όπως έγραφε ο Νίκος Kαζαντζάκης. Στο μεγαλύτερο σε έκταση νησί των Κυκλάδων δόθηκε ακόμα ένα μεγαλύτερο δώρο από τον Δημιουργό. Οι εύφορες κοιλάδες με ελιές, οπωροφόρα δέντρα, κηπευτικά, αμπέλια, όλα σχεδόν τα αγαθά σε αφθονία, τόσο που να είναι τουλάχιστον αυτάρκης. Γερή σαν κάστρο ορθώνεται στο Αιγαίο η Νάξος και οι περισσότεροι που μιλούν για διακοπές εκεί, σημειώνουν πως πρόκειται για οικογενειακού τύπου.
H είσοδος στη Χώρα της Νάξου γίνεται με το πλέον επιβλητικό τρόπο... περνώντας δίπλα από την "Πορτάρα". Στο νησάκι μπροστά στο λιμάνι, τα λεγόμενα Παλάτια, υψώνεται επιβλητική η τεράστια μαρμάρινη πόρτα που κοιτάει το νησί του Απόλλωνα, τη Δήλο.
Σε γοητεία και ομορφιά δεν υπολείπεται και η σημερινή Χώρα. Ψηλά στο λόφο στολίζεται από το απίθανο κάστρο. Πύργοι και πολεμίστρες, αλλά και πολλά σπίτια χτισμένα τον 14ο και 15ο αιώνα. Ένα περίπλοκο σύμπλεγμα από σοκάκια, δρόμους και καλντερίμια, σκάλες, πόρτες, στεγασμένες καμάρες, φεγγίτες, αρχοντικά, οικόσημα και μπαλκόνια σε κάνουν να χαθείς για τα καλά και σε φέρνουν προ εκπλήξεως οδηγώντας σε διέξοδα.
Δεκάδες οι διαδρομές που θα μπορούσε κανείς να πραγματοποιήσει. Η μεγαλύτερη έμοιαζε εκείνη που ενώνει τη Χώρα με τον Απόλλωνα, διασχίζοντας το εσωτερικό του νησιού και επιστρέφοντας από τον φρεσκοστρωμένο δρόμο Αγιά-Εγκαρές-Χώρα.
Το καλύτερο "σημάδι" για τον περιηγητή είναι φυσικά το ψηλότερο βουνό των Κυκλάδων, ο Zας (από το Zεύς-Δίας με ύψος 1004 μέτρα) που υψώνεται σαν γίγαντας αλλά και σαν αιώνιος φύλακας πάνω απο την εύφορη κοιλάδα της Tραγαίας. Το πρώτο σταυροδρόμι είναι στο χωριό Χαλκί με τον πύργο του Γρατσία να υψώνεται δίπλα στον δρόμο και τον "μικρό Μυστρά" της Τραγαίας να απλώνει τις πανέμορφες και παμπάλαιες εκκλησιές του τριγύρω. Το μεγαλύτερο και ένα από τα ομορφότερα χωριά της Νάξου είναι το Φιλότι δύο χιλιόμετρα πιο πάνω. Ασπρο κεντητό κόσμημα στην καφε-γκρίζα πλαγιά του βουνού με πράσινο περιδέραιο την πλούσια κοιλάδα της Tραγαίας στα πόδια του! Από εδώ μπορείς να πας στο Σπήλαιο του Ζα, να κατηφορίσεις για τον Πύργο του Χειμάρρου ή να συνεχίσεις την διαδρομή σου για Απείρανθο.
Να πας στη Nάξο και να μην περάσεις από την Aπείρανθο (ή Απεράθου) είναι σαν να έχεις ξεχάσει ένα σημαντικό κομμάτι του νησιού. Λένε πως χτίστηκε από τους κρητικούς στον 10 αι. μ.X. και σίγουρα στα σοκάκια του θα ακούσετε μαντινάδες αλλά και το απίθανο γλωσσικό ιδίωμα των ντόπιων. Πραγματικά πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα χωριά των Κυκλάδων με μαρμάρινα στενά καλντερίμια, ανηφοριές, βενετσιάνικους πύργους, καμάρες, παλαιά διώροφα πέτρινα σπίτια, όμορφα μπαλκόνια, μικρές γραφικές πλατείες με καφενεία ξεχασμένα στο χρόνο και κατοίκους που διατηρούν τα δικά τους ήθη και έθιμα, συνεχίζοντας την μεγάλη πνευματική και καλλιτεχνική παράδοση της Aπεράθου.
Ατέλειωτη μοιάζει η Nάξος και στις παραλίες της Αγίας Άννας, στην Πλάκα, τη μικρή Bίγλα, το Πυργάκι, η καλοκαιρινή παραθεριστική ατμόσφαιρα σε επαναφέρει στο παρόν, προσφέροντας φανταστικές δόσεις ξεγνοιασιάς, διακοπών σε κυκλαδίτικο νησί που δεν θα ήθελες να τελειώσουν ποτέ μα ποτέ.
Δωρεάν φρούτα στα σχολεία
Τέρμα τα γαριδάκια από τα κυλικεία
Την καθιέρωση προγράμματος παροχής δωρεάν φρούτων και λαχανικών στους μαθητές των σχολείων της Ε.Ε., που θα χρηματοδοτείται με ευρωπαϊκά κεφάλαια ύψους 90 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Βέβαια, το ποσό θα συμπληρώνεται από εθνική χρηματοδότηση στα κράτη μέλη που θα επιλέξουν να συμμετάσχουν στο εν λόγω πρόγραμμα, το οποίο ήταν να ξεκινήσει στην κατά το σχολικό έτος 2009/2010.
Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση, πρόκειται για το τελευταίο στάδιο στις προσπάθειες που καταβάλλει η Επιτροπή για τη βελτίωση της υγείας και της διατροφής, όπως αναφέρεται στην «Ευρωπαϊκή στρατηγική για θέματα υγείας που έχουν σχέση με τη διατροφή, το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία». Στόχος του προγράμματος για την προώθηση της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία είναι να ενθαρρύνει την απόκτηση καλών διατροφικών συνηθειών από τους νέους, οι οποίες, σύμφωνα με μελέτες, διατηρούνται συνήθως και σε μεγαλύτερη ηλικία.
Εκτός από τη δωρεάν διανομή φρούτων και λαχανικών, το πρόγραμμα θα απαιτεί από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη να καταστρώνουν εθνικές στρατηγικές, οι οποίες θα συμπεριλαμβάνουν εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης και την ανταλλαγή βέλτιστης πρακτικής. Εκτιμάται ότι 22 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ είναι υπέρβαρα. Πάνω από 5 εκατομμύρια παιδιά είναι παχύσαρκα και ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί κατά 400.000 κάθε έτος. Η καλύτερη διατροφή μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του προβλήματος αυτού. Η πρόταση θα υποβληθεί τώρα στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Η πρόταση αυτή δείχνει ότι είμαστε πράγματι αποφασισμένοι να λάβουμε συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας» δήλωσε η κα Mariann Fischer Boel, Επίτροπος αρμόδια σε θέματα γεωργίας και αγροτικής ανάπτυξης. «Έχει ζωτική σημασία να αποκτούν τα παιδιά καλές συνήθειες σε μικρή ηλικία, επειδή τις διατηρούν αργότερα στη ζωή τους. Πολλά από τα παιδιά μας δεν τρώνε αρκετά φρούτα και λαχανικά, και συχνά δεν αντιλαμβάνονται πόσο νόστιμα είναι. Αρκεί ένας περίπατος σε οποιοδήποτε κεντρικό δρόμο στην Ευρώπη για να διαπιστώσει κανείς την έκταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε με τα υπέρβαρα παιδιά. Καιρός για δράση!»
Η πρόταση για πρόγραμμα σχετικά με την προώθηση της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία αποτελεί συνέχεια δέσμευσης που αναλήφθηκε τον Ιούνιο του 2007 κατά τις διαπραγματεύσεις για τη μεταρρύθμιση της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών. Έκτοτε, η Επιτροπή διεξήγαγε ευρεία δημόσια διαβούλευση και προέβη σε εμπεριστατωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων των διαφόρων επιλογών.
Οι εμπειρογνώμονες συμφωνούν ότι η υγιεινή διατροφή μπορεί να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στη μείωση των ποσοστών παχυσαρκίας και του κινδύνου σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο διαβήτης τύπου 2 σε μεγαλύτερη ηλικία. Καθοριστική σημασία από την άποψη αυτή έχει η κατανάλωση αρκετών ποσοτήτων φρούτων και λαχανικών. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας συνιστά μέση ημερήσια κατανάλωση 400 γραμμαρίων φρούτων και λαχανικών κατ' άτομο. Η πλειονότητα των Ευρωπαίων δεν επιτυγχάνουν το στόχο αυτό, γεγονός που είναι ιδιαίτερα εμφανές ανάμεσα στους νέους.
Οι μελέτες δείχνουν ότι οι υγιεινές διατροφικές συνήθειες διαμορφώνονται κατά την παιδική ηλικία. Τα άτομα που τρώνε πολλά φρούτα και λαχανικά κατά την παιδική τους ηλικία εξακολουθούν να τα καταναλώνουν και αργότερα. Όσοι τρώνε ελάχιστα φρούτα και λαχανικά, γενικά δεν αλλάζουν συνήθειες και, επιπλέον, μεταδίδουν τις συνήθειές τους στα παιδιά τους. Η έρευνα έχει επίσης δείξει ότι οι οικογένειες με χαμηλότερο εισοδηματικό επίπεδο τείνουν να καταναλώνουν λιγότερα φρούτα και λαχανικά. Από την άποψη αυτή, η δωρεάν διανομή των υγιεινών αυτών προϊόντων στα σχολεία μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά την κατάσταση, ιδίως στις μειονεκτικές συνοικίες.
Η ανάλυση των υφιστάμενων εθνικών πολιτικών από την Επιτροπή και οι διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες καταδεικνύουν ότι τα οφέλη του προγράμματος στα σχολεία μπορούν να ενισχυθούν εάν η διανομή φρούτων συνοδεύεται από μέτρα ευαισθητοποίησης και εκπαιδευτικά μέτρα για να εξηγείται στα παιδιά η σημασία καλών διατροφικών συνηθειών. Θα ενθαρρυνθεί επίσης η δικτύωση διαφόρων εθνικών αρχών, οι οποίες διαχειρίζονται επιτυχώς προγράμματα για την προώθηση της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία. Τέτοια προγράμματα υπάρχουν ήδη υπό διάφορες μορφές σε ορισμένες χώρες της ΕΕ. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα και αυτό το σχέδιο της ΕΕ προσφέρει μια τέλεια βάση για την ανάπτυξη νέων προγραμμάτων.
Τα προγράμματα θα συγχρηματοδοτούνται είτε κατά 50% από το κάθε μέρος είτε κατά 75% από την ΕΕ στις λεγόμενες «περιφέρειες σύγκλισης», όπου το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι χαμηλότερο. Οι πόροι αυτοί δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντικαταστήσουν υφιστάμενη εθνική χρηματοδότηση, αλλά θα ενθαρρύνουν τις συμπληρωματικές δραστηριότητες, είτε αυτές συνδέονται με υφιστάμενα προγράμματα είτε με τη δημιουργία εντελώς νέων πρωτοβουλιών. Ασφαλώς, τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να προσθέσουν συμπληρωματικούς πόρους εάν το επιθυμούν.
Την καθιέρωση προγράμματος παροχής δωρεάν φρούτων και λαχανικών στους μαθητές των σχολείων της Ε.Ε., που θα χρηματοδοτείται με ευρωπαϊκά κεφάλαια ύψους 90 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Βέβαια, το ποσό θα συμπληρώνεται από εθνική χρηματοδότηση στα κράτη μέλη που θα επιλέξουν να συμμετάσχουν στο εν λόγω πρόγραμμα, το οποίο ήταν να ξεκινήσει στην κατά το σχολικό έτος 2009/2010.
Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση, πρόκειται για το τελευταίο στάδιο στις προσπάθειες που καταβάλλει η Επιτροπή για τη βελτίωση της υγείας και της διατροφής, όπως αναφέρεται στην «Ευρωπαϊκή στρατηγική για θέματα υγείας που έχουν σχέση με τη διατροφή, το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία». Στόχος του προγράμματος για την προώθηση της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία είναι να ενθαρρύνει την απόκτηση καλών διατροφικών συνηθειών από τους νέους, οι οποίες, σύμφωνα με μελέτες, διατηρούνται συνήθως και σε μεγαλύτερη ηλικία.
Εκτός από τη δωρεάν διανομή φρούτων και λαχανικών, το πρόγραμμα θα απαιτεί από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη να καταστρώνουν εθνικές στρατηγικές, οι οποίες θα συμπεριλαμβάνουν εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης και την ανταλλαγή βέλτιστης πρακτικής. Εκτιμάται ότι 22 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ είναι υπέρβαρα. Πάνω από 5 εκατομμύρια παιδιά είναι παχύσαρκα και ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί κατά 400.000 κάθε έτος. Η καλύτερη διατροφή μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του προβλήματος αυτού. Η πρόταση θα υποβληθεί τώρα στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Η πρόταση αυτή δείχνει ότι είμαστε πράγματι αποφασισμένοι να λάβουμε συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας» δήλωσε η κα Mariann Fischer Boel, Επίτροπος αρμόδια σε θέματα γεωργίας και αγροτικής ανάπτυξης. «Έχει ζωτική σημασία να αποκτούν τα παιδιά καλές συνήθειες σε μικρή ηλικία, επειδή τις διατηρούν αργότερα στη ζωή τους. Πολλά από τα παιδιά μας δεν τρώνε αρκετά φρούτα και λαχανικά, και συχνά δεν αντιλαμβάνονται πόσο νόστιμα είναι. Αρκεί ένας περίπατος σε οποιοδήποτε κεντρικό δρόμο στην Ευρώπη για να διαπιστώσει κανείς την έκταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε με τα υπέρβαρα παιδιά. Καιρός για δράση!»
Η πρόταση για πρόγραμμα σχετικά με την προώθηση της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία αποτελεί συνέχεια δέσμευσης που αναλήφθηκε τον Ιούνιο του 2007 κατά τις διαπραγματεύσεις για τη μεταρρύθμιση της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών. Έκτοτε, η Επιτροπή διεξήγαγε ευρεία δημόσια διαβούλευση και προέβη σε εμπεριστατωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων των διαφόρων επιλογών.
Οι εμπειρογνώμονες συμφωνούν ότι η υγιεινή διατροφή μπορεί να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στη μείωση των ποσοστών παχυσαρκίας και του κινδύνου σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο διαβήτης τύπου 2 σε μεγαλύτερη ηλικία. Καθοριστική σημασία από την άποψη αυτή έχει η κατανάλωση αρκετών ποσοτήτων φρούτων και λαχανικών. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας συνιστά μέση ημερήσια κατανάλωση 400 γραμμαρίων φρούτων και λαχανικών κατ' άτομο. Η πλειονότητα των Ευρωπαίων δεν επιτυγχάνουν το στόχο αυτό, γεγονός που είναι ιδιαίτερα εμφανές ανάμεσα στους νέους.
Οι μελέτες δείχνουν ότι οι υγιεινές διατροφικές συνήθειες διαμορφώνονται κατά την παιδική ηλικία. Τα άτομα που τρώνε πολλά φρούτα και λαχανικά κατά την παιδική τους ηλικία εξακολουθούν να τα καταναλώνουν και αργότερα. Όσοι τρώνε ελάχιστα φρούτα και λαχανικά, γενικά δεν αλλάζουν συνήθειες και, επιπλέον, μεταδίδουν τις συνήθειές τους στα παιδιά τους. Η έρευνα έχει επίσης δείξει ότι οι οικογένειες με χαμηλότερο εισοδηματικό επίπεδο τείνουν να καταναλώνουν λιγότερα φρούτα και λαχανικά. Από την άποψη αυτή, η δωρεάν διανομή των υγιεινών αυτών προϊόντων στα σχολεία μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά την κατάσταση, ιδίως στις μειονεκτικές συνοικίες.
Η ανάλυση των υφιστάμενων εθνικών πολιτικών από την Επιτροπή και οι διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες καταδεικνύουν ότι τα οφέλη του προγράμματος στα σχολεία μπορούν να ενισχυθούν εάν η διανομή φρούτων συνοδεύεται από μέτρα ευαισθητοποίησης και εκπαιδευτικά μέτρα για να εξηγείται στα παιδιά η σημασία καλών διατροφικών συνηθειών. Θα ενθαρρυνθεί επίσης η δικτύωση διαφόρων εθνικών αρχών, οι οποίες διαχειρίζονται επιτυχώς προγράμματα για την προώθηση της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία. Τέτοια προγράμματα υπάρχουν ήδη υπό διάφορες μορφές σε ορισμένες χώρες της ΕΕ. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα και αυτό το σχέδιο της ΕΕ προσφέρει μια τέλεια βάση για την ανάπτυξη νέων προγραμμάτων.
Τα προγράμματα θα συγχρηματοδοτούνται είτε κατά 50% από το κάθε μέρος είτε κατά 75% από την ΕΕ στις λεγόμενες «περιφέρειες σύγκλισης», όπου το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι χαμηλότερο. Οι πόροι αυτοί δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντικαταστήσουν υφιστάμενη εθνική χρηματοδότηση, αλλά θα ενθαρρύνουν τις συμπληρωματικές δραστηριότητες, είτε αυτές συνδέονται με υφιστάμενα προγράμματα είτε με τη δημιουργία εντελώς νέων πρωτοβουλιών. Ασφαλώς, τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να προσθέσουν συμπληρωματικούς πόρους εάν το επιθυμούν.
Οδηγός επιβίωσης στις διακοπές μας
Τι ΔΕΝ κάνουμε αυτό το καλοκαίρι
Επειδή κάθε καλοκαίρι καλό είναι να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας κυρίες μου και επειδή ομορφιά θέλει και το στυλάκι της θα πρέπει να έχετε έναν οδηγό να μην κάνετε λάθος κινήσεις.
Σας ετοιμάσαμε τον μπούσουλα και εσείς μπορείτε να τον ακολουθήσετε ή να τον γράψετε στα παλαιότερα των σανδαλιών σας.
Να λοιπόν η λίστα των ΔΕΝ…
1. Διάφανο παρεό με κυτταρίτιδα
2. Σορτς με… ψωμάκια
3. Πλατφόρμες και τακούνια στιλέτο στα σοκάκια.
4. Αντιαισθητικό σημάδι από τον ήλιο στο πρόσωπο συνήθως από τα γυαλιά και στο σώμα (από το μαγιό). Δεν φοράμε στράπλες το βράδυ αν έχουμε σημάδι από τα τιραντάκια. Φροντίζουμε να μαυρίζουμε τουλάχιστον ομοιόμορφα. Επενδύουμε στο σωστό αντιηλιακό.
5. Όσο κι αν φυσάει το βράδυ, δεν φοράμε μπουφάν πάνω από φόρεμα ούτε φυσικά πασμίνα.
6. Το μαγιό δεν φοριέται όλες τις ώρες, παντού και πάντα. Είναι φτιαγμένο αποκλειστικά για την παραλία και την πισίνα. Σε όλους τους υπόλοιπους χώρους οφείλουμε να είμαστε ντυμένες.
7. Κοσμήματα στις διακοπές; Ναι αν είναι στο πνεύμα των ημερών. Πείτε «ναι» στα κοράλλια και στις τιρκουάζ πέτρες, «όχι» στην υπερβολή. Η λογική «θα φορέσω ό,τι δεν φόρεσα όλο το χειμώνα» και έμενε κρυμμένο στη θυρίδα, δεν ισχύει στις διακοπές.
8. Να ξαναπούμε ότι το τόπλες δεν είναι μόνο αντιαισθητικό αλλά και ξεπερασμένο;
9. Καλύτερα να μην μπούμε στον πειρασμό να ενδώσουμε σε όλες τις ξεβαμμένες τζιν παραλλαγές που έχουμε δει σε φούστες. Οι ασυμμετρίες, τα τσαλακωμένα υφάσματα και οι απομιμήσεις τζιν σε ύφασμα δεν κολακεύουν κανέναν.
10. Το λευκό φέτος το καλοκαίρι θα φορεθεί πολύ. Πρέπει όμως να φορεθεί και σωστά. Αν δεν έχετε βρει ακόμη σωστά εσώρουχα, φορέστε το καλύτερα το πρωί με ένα λευκό ολόσωμο μαγιό.
11. Απαγορεύεται αυστηρά να φορέσετε σανδάλια αν δεν έχετε φροντίσει το πεντικιούρ σας. Λυπηθείτε τους γύρω σας.
12. Αποφεύγετε τα fitted T-shirts αν βλέπετε ότι διαγράφουν όλες σας τις ατέλειες.
13. Προσοχή. Αν φοράτε λευκά πουκάμισα, μην ξεχνάτε ότι πρέπει να είναι πάντα φρεσκοπλυμένα και τέλεια σιδερωμένα. Αλλιώς προτιμήστε κάτι σε μαύρο.
14. Το λινό είναι ιδιαίτερο ύφασμα και ειδικά αυτό το καλοκαίρι μάλλον απουσιάζει. Αφήστε το καλύτερα για του χρόνου.
15. Πετάξτε οτιδήποτε έχει ξεχειλώσει ή ξεθωριάσει. Δεν σημαίνει πως επειδή είμαστε διακοπές μπορούμε να φοράμε ό,τι θέλουμε.
16. Aφήστε το total look για την πόλη. Στις διακοπές οφείλουμε να μοιάζουμε ανεπιτήδευτες.
17. Φλόραλ, ρίγες, εμπριμέ… Όχι όλα μαζί. Έλεος.
18. Χρυσά, λαμέ, μπρονζέ. Πείτε «όχι» στην υπερβολή. Οτιδήποτε βραδινό πρέπει απαραίτητα να συνδυάζεται με κάτι υπερβολικά απλό, όπως ένα λευκό T-shirt.
19. Τα προπέρσινα γυαλιά ηλίου σας, όσο κι αν σας πηγαίνουν, δεν είναι πλέον στη μόδα. Εκτός κι αν το συγκεκριμένο σχέδιο, του συγκεκριμένου οίκου, αποτελεί ένα all-time-classic. Οι σκελετοί με τρουκ, για παράδειγμα, ανήκουν στο μουσείο.
20. Διαφάνειες; Μόνο για λίγες.
21. Χιαστί μαγιό; Αν κρύβουν ένα φίνο δέσιμο, τότε κινδυνεύετε να αποκτήσετε κοκκινίλες και σημάδια σε όλο σας το σώμα.
22. Σαφάρι; Διακοπές πάμε, όχι σε αποκριάτικο πάρτι. Μη φοράτε όλες τις τάσεις ταυτόχρονα και όλα τα αξεσουάρ μαζί.
23. Είπαμε να είμαστε άνετες… Όχι όμως και να φοράμε φαρδιά παντελόνια και φαρδιές μπλούζες αν η ζυγαριά δεν μας το επιτρέπει.
24. Αν συνηθίζετε να κάνετε μπάνιο σε πισίνα, προτιμήστε τα ολόσωμα. Τα μπικίνι πάνε ασορτί με τα αντιηλιακά στην παραλία.
25. Φροντίστε το μακιγιάζ σας να είναι όσο πιο διακριτικό γίνεται. Το φλούο μπλε ή πράσινο μάσκαρα από το πρωί είναι μάλλον εκτός τόπου και χρόνου.
26. Τα σπορ παπούτσια φοριούνται με άνεση όλη μέρα. Με παντελόνι φυσικά. Αν σκεφτόσασταν να τα συνδυάσετε με φούστα, καλύτερα να αλλάξετε γνώμη.
27. Η πετσέτα δεν φοριέται σαν παρεό. Η πετσέτα έχει εξαιρετικά συγκεκριμένη χρήση και όχι, δεν μπορεί να μας προφυλάξει από τα αδιάκριτα βλέμματα.
28. Προτού αγοράσετε μαγιό και το φορέσετε για πρώτη φορά στην παραλία, φροντίστε να έχετε ελέγξει ότι είναι φοδραρισμένο και δεν είναι τόσο αποκαλυπτικό, ώστε μόλις βραχεί να φαίνεστε γυμνή. Εκεί δεν θα σας σώσει ούτε το αντιηλιακό σας ούτε ο πιο έμπειρος… ναυαγοσώστης.
Επειδή κάθε καλοκαίρι καλό είναι να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας κυρίες μου και επειδή ομορφιά θέλει και το στυλάκι της θα πρέπει να έχετε έναν οδηγό να μην κάνετε λάθος κινήσεις.
Σας ετοιμάσαμε τον μπούσουλα και εσείς μπορείτε να τον ακολουθήσετε ή να τον γράψετε στα παλαιότερα των σανδαλιών σας.
Να λοιπόν η λίστα των ΔΕΝ…
1. Διάφανο παρεό με κυτταρίτιδα
2. Σορτς με… ψωμάκια
3. Πλατφόρμες και τακούνια στιλέτο στα σοκάκια.
4. Αντιαισθητικό σημάδι από τον ήλιο στο πρόσωπο συνήθως από τα γυαλιά και στο σώμα (από το μαγιό). Δεν φοράμε στράπλες το βράδυ αν έχουμε σημάδι από τα τιραντάκια. Φροντίζουμε να μαυρίζουμε τουλάχιστον ομοιόμορφα. Επενδύουμε στο σωστό αντιηλιακό.
5. Όσο κι αν φυσάει το βράδυ, δεν φοράμε μπουφάν πάνω από φόρεμα ούτε φυσικά πασμίνα.
6. Το μαγιό δεν φοριέται όλες τις ώρες, παντού και πάντα. Είναι φτιαγμένο αποκλειστικά για την παραλία και την πισίνα. Σε όλους τους υπόλοιπους χώρους οφείλουμε να είμαστε ντυμένες.
7. Κοσμήματα στις διακοπές; Ναι αν είναι στο πνεύμα των ημερών. Πείτε «ναι» στα κοράλλια και στις τιρκουάζ πέτρες, «όχι» στην υπερβολή. Η λογική «θα φορέσω ό,τι δεν φόρεσα όλο το χειμώνα» και έμενε κρυμμένο στη θυρίδα, δεν ισχύει στις διακοπές.
8. Να ξαναπούμε ότι το τόπλες δεν είναι μόνο αντιαισθητικό αλλά και ξεπερασμένο;
9. Καλύτερα να μην μπούμε στον πειρασμό να ενδώσουμε σε όλες τις ξεβαμμένες τζιν παραλλαγές που έχουμε δει σε φούστες. Οι ασυμμετρίες, τα τσαλακωμένα υφάσματα και οι απομιμήσεις τζιν σε ύφασμα δεν κολακεύουν κανέναν.
10. Το λευκό φέτος το καλοκαίρι θα φορεθεί πολύ. Πρέπει όμως να φορεθεί και σωστά. Αν δεν έχετε βρει ακόμη σωστά εσώρουχα, φορέστε το καλύτερα το πρωί με ένα λευκό ολόσωμο μαγιό.
11. Απαγορεύεται αυστηρά να φορέσετε σανδάλια αν δεν έχετε φροντίσει το πεντικιούρ σας. Λυπηθείτε τους γύρω σας.
12. Αποφεύγετε τα fitted T-shirts αν βλέπετε ότι διαγράφουν όλες σας τις ατέλειες.
13. Προσοχή. Αν φοράτε λευκά πουκάμισα, μην ξεχνάτε ότι πρέπει να είναι πάντα φρεσκοπλυμένα και τέλεια σιδερωμένα. Αλλιώς προτιμήστε κάτι σε μαύρο.
14. Το λινό είναι ιδιαίτερο ύφασμα και ειδικά αυτό το καλοκαίρι μάλλον απουσιάζει. Αφήστε το καλύτερα για του χρόνου.
15. Πετάξτε οτιδήποτε έχει ξεχειλώσει ή ξεθωριάσει. Δεν σημαίνει πως επειδή είμαστε διακοπές μπορούμε να φοράμε ό,τι θέλουμε.
16. Aφήστε το total look για την πόλη. Στις διακοπές οφείλουμε να μοιάζουμε ανεπιτήδευτες.
17. Φλόραλ, ρίγες, εμπριμέ… Όχι όλα μαζί. Έλεος.
18. Χρυσά, λαμέ, μπρονζέ. Πείτε «όχι» στην υπερβολή. Οτιδήποτε βραδινό πρέπει απαραίτητα να συνδυάζεται με κάτι υπερβολικά απλό, όπως ένα λευκό T-shirt.
19. Τα προπέρσινα γυαλιά ηλίου σας, όσο κι αν σας πηγαίνουν, δεν είναι πλέον στη μόδα. Εκτός κι αν το συγκεκριμένο σχέδιο, του συγκεκριμένου οίκου, αποτελεί ένα all-time-classic. Οι σκελετοί με τρουκ, για παράδειγμα, ανήκουν στο μουσείο.
20. Διαφάνειες; Μόνο για λίγες.
21. Χιαστί μαγιό; Αν κρύβουν ένα φίνο δέσιμο, τότε κινδυνεύετε να αποκτήσετε κοκκινίλες και σημάδια σε όλο σας το σώμα.
22. Σαφάρι; Διακοπές πάμε, όχι σε αποκριάτικο πάρτι. Μη φοράτε όλες τις τάσεις ταυτόχρονα και όλα τα αξεσουάρ μαζί.
23. Είπαμε να είμαστε άνετες… Όχι όμως και να φοράμε φαρδιά παντελόνια και φαρδιές μπλούζες αν η ζυγαριά δεν μας το επιτρέπει.
24. Αν συνηθίζετε να κάνετε μπάνιο σε πισίνα, προτιμήστε τα ολόσωμα. Τα μπικίνι πάνε ασορτί με τα αντιηλιακά στην παραλία.
25. Φροντίστε το μακιγιάζ σας να είναι όσο πιο διακριτικό γίνεται. Το φλούο μπλε ή πράσινο μάσκαρα από το πρωί είναι μάλλον εκτός τόπου και χρόνου.
26. Τα σπορ παπούτσια φοριούνται με άνεση όλη μέρα. Με παντελόνι φυσικά. Αν σκεφτόσασταν να τα συνδυάσετε με φούστα, καλύτερα να αλλάξετε γνώμη.
27. Η πετσέτα δεν φοριέται σαν παρεό. Η πετσέτα έχει εξαιρετικά συγκεκριμένη χρήση και όχι, δεν μπορεί να μας προφυλάξει από τα αδιάκριτα βλέμματα.
28. Προτού αγοράσετε μαγιό και το φορέσετε για πρώτη φορά στην παραλία, φροντίστε να έχετε ελέγξει ότι είναι φοδραρισμένο και δεν είναι τόσο αποκαλυπτικό, ώστε μόλις βραχεί να φαίνεστε γυμνή. Εκεί δεν θα σας σώσει ούτε το αντιηλιακό σας ούτε ο πιο έμπειρος… ναυαγοσώστης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)