ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

Το Μουσείο Καραθεοδωρή δεν είναι αυτοφυές!

Αποτελεί αντανάκλαση του πάθους και του αυτοτελούς ενθουσιασμού των Σάκη Λιπορδέζη, Νίκου Λυγερού και Ευριπίδη Στυλιανίδη

Οι Ματιές πρώτη φορά πριν από δέκα χρόνια (1999), ενστερνίστηκαν τον μεγάλο ενθουσιασμό του Σάκη Λιπορδέζη για τον μεγάλο Έλληνα και Θρακιώτη μαθηματικό Κωσταντίν Καραθεοδωρή πριν από πολλά χρόνια. Με τον ίδιο ενθουσιασμό δημοσιεύσαμε τότε πρώτοι σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα στο εξώφυλλο του περιοδικού μας, ένα μεγάλο αφιέρωμα στον μαθηματικό με την παγκόσμια εμβέλεια, ρίχνοντας φως στην μεγάλη του προσωπικότητα και το έργο του.
Τα χρόνια πέρασαν, έγιναν πολλά βήματα και ο ενθουσιασμός του Σάκη Λιπορδέζη με την βοήθεια του δόκτορα Νίκου Λυγερού έγιναν ποτάμι και πάθος, φτάνοντας μέσα από την αμέριστη συμπαράσταση του βουλευτή και υπουργού Ευριπίδη Στυλιανίδη, στο σημείο να έχει δημιουργηθεί το Μουσείο Καραθεοδωρή στην Κομοτηνή, που φιλοξενεί βιογραφίες, έγγραφα και ντοκουμέντα της σύνθετης επιστημονικής και γεμάτης εθνικής προσφοράς ζωής του.
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης που έγινε αρωγός του αγώνα και του πάθους των δύο ανθρώπων που ξεκίνησαν την ανάδειξη του Κωνσταντίν Καραθεοδωρή, έδωσε από τις θέσεις που κατείχε στην κυβέρνηση την ευκαιρία να γνωρίσουμε την μεγάλη προσφορά του μεγάλου μαθηματικού, την καταγωγή του και φυσικά την διασύνδεσή του με τους τόπους όπου έδρασε και μεγαλούργησε.
Πήγε στο Μόναχο και μέσα από ένα τρισάγιο, έδωσε την ευκαιρία ώστε οι πανεπιστημιακοί της Βαυαρικής πόλης να αισθανθούν για πρώτη φορά ικανοποιημένοι από την Ελληνική παρουσία, η οποία ήταν επιβεβλημένη εδώ και χρόνια.
Ακολούθως σε ταξίδι του στο Ισραήλ μπόρεσε να αποσπάσει γνήσια αντίγραφα επιστολών Καραθεοδωρή - Αϊνστάιν οι οποίοι αντάλλασαν απόψεις για θέματα επιστημονικά και ιδιαίτερα μαθηματικών αναλύσεων. Άλλωστε ο ίδιος ο Αϊνστάιν σε συνέντευξή του σε αμερικανούς δημοσιογράφους αποκάλυψε ότι δάσκαλός του ήταν ο Θρακιώτης Καραθεοδωρή.
Ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης υλοποίησε μια απόφαση της προηγούμενης δημοτικής αρχής (η οποία είχε μείνει ημιτελής) και περιορίστηκε στην δημιουργία ενός αγάλματος στην κεντρική πλατεία και με την βοήθεια Λιπορδέζη και Λυγερού αλλά και την σημαντική συμβολή του Δημήτρη Γαρυφάλλου, ολοκλήρωσε και παρέδωσε στην πόλη το Μουσείο Καραθεοδωρή, σημαντικό σημείο αναφοράς στην πόλη και του αξίζουν συγχαρητήρια.
Ας έρθουμε στα εγκαίνια του Μουσείου, τα οποία στηρίχθηκαν από τα ΕΛΤΑ και το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών. Ήταν λιτά και σεμνά, όπως ταιριάζει στην διαδρομή και την προσωπικότητα του ίδιου του Καραθεοδωρή. Ο υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης, ο νομάρχης Ροδόπης Άρης Γιαννακίδης, ο δήμαρχος Περιστερίου Ανδρέας Παχατουρίδης, ο πρόεδρος των ΕΛΤΑ Άγγελος Μπρατάκος, αλλά και συγγενείς και επιστήμονες οι οποίοι δούλεψαν για την προβολή της προσωπικότητας του μεγάλου μαθηματικού και Κομοτηναίοι θεσμικοί και μη. Απουσίες πολλές και μάλιστα με πολιτικό χρώμα. Δεν πήραν προσκλήσεις λένε. Άλλα λόγια! Την ίδια μέρα μια θαυμάσια ημερίδα σε μια αίθουσα γεμάτη απλούς ανθρώπους που ήρθαν να ακούσουν για το άξιο παιδί με καταγωγή από τη Θράκη. Ανθρώπους από την Κομοτηνή, τον Έβρο, την Ξάνθη και από όλη την Ελλάδα. Ανθρώπους χωρίς παρωπίδες, ανθρώπους που έλαμπαν από χαρά και ορισμένοι από αυτούς δάκρυσαν από αυτά που άκουσαν. Όποιοι ήταν στην αίθουσα και είχαν ανοιχτές τις αισθήσεις τους και είδαν και άκουσαν.
Από την άλλη βολές-πυροτεχνήματα, από τη Νέα Βύσσα και τον Έβρο γιατί το μουσείο έγινε στην Κομοτηνή. Τι να πει κανείς; Ο Καραθεοδωρή επιστρέφει στην Θράκη κι όχι στην Κομοτηνή. Ξεκάθαρα και παστρικά πράγματα. Τι έκανε η Νέα Βύσσα και οι διάφοροι δήθεν ενοχληθέντες για το μεγάλο τέκνο της; Τι απάντησαν σε ορισμένους ανόητους που έλεγαν και λένε ακόμη, ότι ο Καραθεοδωρή συνεργάστηκε δήθεν με τους Ναζί; Μόνο κριτική και ξάπλα στον καναπέ! Λόγια του αέρα έτσι για να κρύψουμε την ανυπαρξία και την υστεροβουλία!
Κάποιοι παρεξηγήθηκαν γιατί δεν τους έστειλαν τζάμπα με κούριερ το άλμπουμ των ΕΛΤΑ, το οποίο μοιράστηκε και μάλιστα αφειδώς, από τους ανθρώπους σε όλους. Άλλοι μικρόνοες και υστερόβουλοι έσκιζαν τα ιμάτιά τους, προκειμένου να υποβαθμίσουν το γεγονός με φτηνά παραπολιτικά και αστεία κουτσομπολιά τα οποία είναι ανάξια λόγου και κάθε χαρακτηρισμός των γραφομένων τους, είναι χάσιμο χρόνου. Τέλος καλό είναι να αναφερθούμε στην παρουσία του καλλιτέχνη Μιχάλη Χατζηγιάννη που ορισμένους προφανώς βαριάς κουλτούρας τους χάλασε και τους ξένισε. Θέλανε λέει Ιάννη Ξενάκη και κολοκύθια με την ρίγανη. Ξέχασαν προφανώς ότι τον Ξενάκη τον είχανε …γραμμένο κανονικά οι ιθαγενείς και τον ανακάλυψαν όταν έγινε παγκοσμίως γνωστός. Μόλις το 2001 τιμήθηκε και αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος μουσικών σπουδών του ΑΠΘ και μετά από λίγο πέθανε. Ο Χατζηγιάννης που πολλούς εξένισε, ήρθε ο άνθρωπος αφιλοκερδώς (ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ), τζάμπα δηλαδή, επειδή ήθελε να τηρήσει την υπόσχεσή του προς τον Ευριπίδη Στυλιανίδη για μια εμφάνιση στην Κομοτηνή, την οποία θα έκανε έτσι κι αλλιώς με την ιδιότητά του, ως προέδρου της καλλιτεχνικής επιτροπής των Μαθητικών Αγώνων που θα γινόταν στην Κομοτηνή και κάποιοι …εξυπνάκηδες τους πήγαν στην Αθήνα. Το γεγονός μάλιστα ότι κάποιοι τους πήγαν στην Αθήνα, οι ξυνισμένοι το δικαιολόγησαν ως καλώς καμωμένο, ρίχνοντας και μομφή στην Κομοτηνή, ότι δεν μπορούσε να τους φιλοξενήσει και άλλες αηδίες οι οποίες και αυτές είναι ανάξιες λόγου. Τελικά πειράζει που ο Χατζηγιάννης δεν είναι Ξενάκης ή μήπως επειδή μίλησε (έστω και από χειρόγραφο) σε 3.000 νεαρούς ότι από την γη αυτή κατάγεται ο Καραθεοδωρή; Τι το μεμπτό έκανε ο καλλιτέχνης; Μήπως φταίει που δεν ήρθε με ένα 20αράκι είσοδο «να τα παντελονιάσει» και να φύγει με επευφημίες, όπως κάνουν οι περισσότεροι, ορισμένοι εξ αυτών εξαιρετικά ποιοτικοί και βαριά έντεχνοι;
Το Μουσείο έγινε και μάλιστα παρουσιάζει αρκετή κίνηση από μαθητές που έρχονται από όλα τα μέρη της Ελλάδας και το επισκέπτονται. Ο Σάκης Λιπορδέζης που για ορισμένους (συναδέλφους του!) είναι κόκκινο πανί, προσκαλείται σε όλη την Ελλάδα να μιλήσει για την μεγάλη του αγάπη, τον Καραθεοδωρή και καταχειροκροτείται. Ο στόχος επιτεύχθηκε. Αυτό προφανώς κάποιους δεν τους αρέσει, όπως δεν τους αρέσουν τα μούτρα κάποιων ανθρώπων που μπορούν και δημιουργούν πράγματα για τον τόπο μας, από καρδιάς. Αυτή είναι άλλωστε η μοίρα των Ελλήνων που προσφέρουν. Ορισμένους παλιά τους εκτελούσαν ή τους έκλειναν σε κελιά, άλλους τους περιέπαιζαν (τους δούλευαν κατά το κοινώς λεγόμενο) όπως και τον Καραθεοδωρή οι πανεπιστημιακοί μας ταγοί που τον θεώρησαν άχρηστο για το ελληνικό πανεπιστήμιο, τον άνθρωπο που όταν άλλοι έτρεχαν να σωθούν από την κόλαση της Σμύρνης (κι όχι τον συνωστισμό) αυτός προσπαθούσε να γλυτώσει τα όργανα και τα συγγράμματα του ιδρυθέντος από τον ίδιο πανεπιστήμιου της Σμύρνης. Σήμερα υπάρχει άλλη τακτική να εξουδετερωθούν αυτοί οι καλοί Έλληνες, τους λασπώνουν και τους σπιλώνουν επειδή θέλουν να αφήσουν κάτι χρήσιμο πίσω τους. Είναι η ίδια συμπεριφορά, το ίδιο χούι, το οποίο ευτυχώς κάποιους δεν τους πτοεί και συνεχίζουν να προσφέρουν και να δημιουργούν αποκαθιστώντας την χλεύη με έργα, την ανοησία με ιδανικά, την ανικανότητα με προσφορά.

PRESS ROOM

Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; Είναι οι μηντιάρχες της περιοχής που βγήκαν στο σεργιάνι μπας και μαζέψουν καμιά ευχή, καμιά διαφήμιση, αλλά που!

Καλά που ορισμένοι πήραν τις κρατικές τους καταχωρήσεις και ήταν βάλσαμο στην άνυδρη χώρα της επιχορηγούμενης επικοινωνίας. Εφόσον δε τις έδεσαν καλά ξεκίνησαν το θεάρεστο έργο της …ταφής και της υψηλής κοπτικής και ραπτικής.

Α, ναι η Εύα απατήθηκε από τον κατηραμένο όφι, ο οποίος ευλύγιστος και πονηρός της έδωσε το μήλο. Ακολούθως η προπρογιαγιά μας το έδωσε στον Αδάμ ο οποίος επίσης απατήθηκε από την Εύα. Έτσι ξεκινάει η θαυμάσια ιστορία του κόσμου και δει των ανθρώπων. Τώρα ο κατηραμένος όφις πως έγινε και ηπατήθηκε, αυτό παραμένει ένα ανεξερεύνητον μυστήριον. Και το ζητούμενο είναι γιατί ηπατήθη ο όφις; Προφανώς άλλα περίμενε και άλλα έγιναν. Εμ κι εσύ που μας ηπάτησες, δεν έστειλες καμιά δουλειά της προκοπής, αλλά μας άφησες ηπατημένους και εξοργισμένους. Μέρες που είναι, σε τι τριπάκι μας έβαλες!

Νέο λουκ για την εφημερίδα Πολίτης της Θράκης, ο οποίος ομολογουμένως είναι μια εφημερίδα του Έβρου με άποψη και κριτική σκέψη αποτυπωμένη. Είναι μια κεντροαριστερή ματιά στο ομιχλώδες τοπίο της περιοχής.

Θεά τον έκανες τον μουσακά Γιάννη μας! Μα κι εσύ με καλεσμένο τον Μουρατίδη που έχει σκίσει γάτες στα κεντρικά πήγες να κάνεις παιχνίδι; Δεν το περιμέναμε από σένα. Να στα σέρνει αβέρτα κουβέρτα, να σου τα τζινάβει κιόλας από πάνω κι εσύ να μην ξέρεις να το χειριστείς. Εμ έτσι είναι, για μερικούς η καρέκλα σου είναι ηλεκτρική και για άλλους απλά πορτοκαλί.

Νέο λουκ που μας θύμισε κάτι τις, για τον Καθημερινό Τύπο του Γιώργου Γανίτη που έγινε ΚΤ ή κάτι τέτοιο (προφανώς όπως ο ΕΤ – Ελεύθερος Τύπος). Καλή η προσπάθεια αλλά θέλει περισσότερο δούλεμα το κασέ.

Έγχρωμη η Ελεύθερη Άποψη του Ντίνου Χαριτόπουλου από τις ηρωικές Σάπες. Με πλούσια ύλη και πολλά ρεπορτάζ παραμένει μάχιμη και ενδιαφέρουσα. Την διαβάζουμε Ντίνο και ορισμένες φορές μαθαίνουμε πράγματα εξίσου φρέσκα και μοναδικά.

Συνεχίζει η ΕΤ3 να ασχολείται με την περιοχή μας παρά τις «δαιμονολογίες» ορισμένων ότι το βορειοελλαδίτικο κανάλι δεν προβάλει όσο θα έπρεπε τα θέματα της επικαιρότητας. Τελικά το ζόρι τους ήταν άλλο προφανώς, μήπως επειδή δεν τους κάνουν στα ρεπορτάζ πολλά κοντινά;

Πάντως τόσο ο πρόεδρος της ΕΡΤ3 Τάσος Σπηλιόπουλος όσο και ο αντιπρόεδρος Νίκος Μανδάνης επισκέφθηκαν την περιοχή μας και συζήτησαν θέματα τα οποία αφορούν την προβολή δραστηριοτήτων στο κανάλι και τα ραδιόφωνα που διαθέτει ο σταθμός. Η παρουσία του Γιώργου Φράστανλη στο τιμόνι της διεύθυνσης έφερε πολλαπλά ευεργετικά αποτελέσματα στην τηλεόραση της ΕΤ3. Πετυχημένες εκπομπές, που παρουσιάζουν ενδιαφέρον και βλέπονται από εκατομμύρια τηλεθεατές, είναι μια προίκα την οποία αναγνωρίζουν οι πάντες.

Εβδομαδιαία εφημερίδα συζητιέται ότι ετοιμάζεται στην Ροδόπη με ενδιαφέρουσα σύνθεση όσον αφορά το ιδιοκτησιακό. Η πρώτη συνεργασία έφερε ως φαίνεται αποτελέσματα και έχουν βάλει πλώρη για όμιλο. Μάλιστα ψάχνουν λένε να αγοράσουν και ραδιόφωνο. Οι δημοσκοπήσεις ως φαίνεται, δίνουν φτερά σε ορισμένους. Ο ήλιος όμως καίει!

Πολυσέλιδη με νέο κασέ η εφημερίδα Νέα Εγνατία, με νέο πλέον ιδιοκτήτη. Χάνεσαι μέσα στις σελίδες της και περιμένεις να διαβάσεις ζουμερά πράγματα, αλλά φευ, θέλει γραφίδες που να περνάνε την άποψη με περιεχόμενο και τέχνη. Έχει ακόμη πολύ δρόμο να κάνει.

Στα χαμένα πήγε ο νόμος Ρουσόπουλου που θα έβαζε μια τάξη στις εφημερίδες. Η τοποθέτηση Παυλόπουλου άλλαξε τα σχέδια και οι δεσμεύσεις για ελάχιστο όριο συνδρομών και άλλα τινά, έγιναν χαρτοπόλεμος. Ακόμη και στα ραδιόφωνα που έπρεπε να γίνει κάθαρση, έμειναν τα σχέδια γράμμα κενό περιεχομένου. Η απαράδεκτη κατάσταση συνεχίζεται και εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν!

Τα τσοντοκάναλα συνεχίζουν να ρυπαίνουν τους αιθέρες με την ανοχή των αρμοδίων. Παιχνίδια τα οποία προφανώς απευθύνονται σε ανυποψίαστους, κάνουν τρελούς τζίρους και φαντάζομαι δεν έχει κανείς διάθεση να τα σταματήσει. Όσο για το όργιο στο διαδίκτυο αυτό συνεχίζεται σε δόξα του πλουραλισμού και της έκφρασης της γνώμης των χρηστών. Κι αν πεις και καμιά κουβέντα είσαι στο στόχαστρο να σε ποδοπατήσουν οι γνωστοί-άγνωστοι -ατιμώρητοι. Έχει κανείς πυγμή και τσαμπουκά να βάλει ένα φρένο;

ΟΛΑ ΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΛΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ

Το νέο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη για το Μάρκο Βαμβακάρη

Ο φλογερός και νοσηρός έρωτας του Μάρκου Βαμβακάρη για τη γυναίκα του Ζιγκοάλα, που συζούσε με τον παιδικό του φίλο και κουμπάρο τους, είναι η βασική, οδυνηρή πηγή έμπνευσης του θεμελιωτή του ρεμπέτικου, στα χρόνια 1932-1940. Αυτή την οκταετία, με πρωταγωνιστή τον Μάρκο Βαμβακάρη, ο οποίος ανατρέπει με τα τραγούδια του όλο το κατεστημένο, βάζοντας τα θεμέλια του ρεμπέτικου, εκτυλίσσεται το νέο μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Το «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας» αναπλάθει, με κινηματογραφική ενάργεια, εικόνα την εικόνα, μια ολόκληρη εποχή στον Πειραιά του μεσοπολέμου, τότε που οι πρόσφυγες ζούσαν εκεί σε παράγκες και το ρεμπέτικο ήταν στην παρανομία… Από άσημος εκδοροσφαγεύς, γνωρίζει σιγά σιγά τη δόξα: παρότι Καθολικός το θρήσκευμα και μεγαλωμένος με το Ave Maria και την Πράξη Συντριβής, είναι αυτός που ξανα-ανακαλύπτει τους βυζαντινούς δρόμους μέσα από ένα μουσικό όργανο δυσφημισμένο και κυνηγημένο απ’ την αστυνομία, και εκφράζει το περιθώριο της μετα-προσφυγικής Αθήνας, αλλά και μια ολόκληρη εποχή. Συμμετέχει στην πρώτη ορχήστρα με μπουζούκια, την «Ξακουστή Τετράδα του Πειραιώς», με τον Γιώργο Μπάτη, τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Ανέστη Δελιά, και γίνεται ο πρωτοπόρος που θα ανοίξει νέους δρόμους στη λαϊκή μουσική και στη διασκέδαση. Ο Μάρκος, σ’ αυτά τα οχτώ χρόνια, εξελίσσεται, υποφέρει, πάσχει στη σχέση του με την έξοχη αλλά και εξοντωτική, θεά και λάμια Ζιγκοάλα, συγκρούεται, ανεβαίνει, αναζητεί, δημιουργεί, δοξάζεται, νικά, ενώ γύρω του τα πάντα, κάθε μέρα επιδεινώνονται. Όλα βαίνουν καλώς εναντίον του.

Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953 και σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε σε εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, έγραψε σενάρια για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και το σενάριο για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Όλα είναι δρόμος». Διεύθυνε την εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» και τα περιοδικά «Θ-97» (Βραβείο Ιπεκτσί), «Τάμαριξ» και «Χίλια Δέντρα», ήταν επίσης διευθυντής του καλλιτεχνικού περιοδικού «Πανσέληνος» της «Κυριακάτικης Μακεδονίας» που τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό βραβείο European Award NewsPaper design. Κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα ολλανδικά, στα τσέχικα, στα ιταλικά και στα ουγγρικά.

ΕΞ ΟΨΕΩΣ

Την μπετονιέρα μην κατηγοράς, αυτή σου δίνει για να φας

Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό είναι μια υγιής πολιτική κατάσταση. Περισσότερο μου θυμίζει το ’89 και τις μετέπειτα εξελίξεις, όπου επήλθε η πρώτη ρήξη μεταξύ της κοινωνίας και της πολιτικής στην μεταδικτατορική περίοδο. Φαίνεται από εκείνη την εποχή όπου κλονίστηκε η εμπιστοσύνη πολλών απέναντι σε μια κυβέρνηση και σε ορισμένους πολιτικούς οι οποίοι το έπαιζαν αριστεροί και φιλολαϊκοί, κάποιοι δεν πήραν προίκα τα μηνύματα που βγήκαν.
Πόσα χρόνια έκανε η χώρα να συνέλθει από εκείνες τις τραγικές καταστάσεις; Πάνω από μια δεκαετία, με τραύματα τα οποία ακόμη και σήμερα είναι ορατά.
Αυτό και μόνο θα έπρεπε, τουλάχιστον εκείνους που με τις πράξεις τους έφεραν την κοινωνία σε αμηχανία, να τους έχει κάνει καλύτερους και η εξουσία να μην είναι σώνει και καλά αυτοσκοπός τους. Παρ’ όλα αυτά σήμερα βιώνουμε σκηνικά που οδηγούν σε μια άθλια ποινικοποίηση την πολιτική ζωή και που αύριο θα επαναληφθούν και θα σβήσουν κάθε καλή διάθεση των πολιτών να πιστέψουν στους πολιτικούς που οι ίδιοι ψηφίζουν.
Ποιός θα κερδίσει από αυτό το θέατρο του παραλόγου; Πάντως όχι οι ηθοποιοί, ούτε και οι σκηνοθέτες. Θα κερδίσουν οι παραγωγοί, οι οποίοι βάζουν τα λεφτά για να γίνει αυτή η παράσταση και μετά θα βγουν και θα το παίζουν οι αμόλυντοι και οι άχραντοι σωτήρες.
Όλοι αυτοί που έχουν στήσει αυτή την φτηνή παραγωγή, η οποία διαφημίζεται από φυλλάδες και τηλεοράσεις, συνεπικουρούμενη από τους κάθε λογής λασπολόγους καιροσκοπιστές δήθεν ανεξάρτητους και ελεύθερους σχολιαστές ανώνυμους αντάρτες του διαδικτύου, ο καθένας για το δικό του σκοπό και λόγο χρησιμοποιούν την πολιτική ζωή γιατί ξέρουν, ότι είναι πολλά τα λεφτά.
Είναι έτοιμα τα σαγόνια να καταβροχθίσουν ανελέητα το κατακαημένο κρατικό ταμείο, το οποίο δυστυχώς δεν έχει φύλακες, δεν έχει δράκο.
Κι όλα αυτά εν ονόματι της διαφάνειας, της πεντακάθαρης διαχείρισης, των ύψιστων ιδανικών. Ποιός κοροϊδεύει ποιόν κανείς δεν ξέρει. Ορισμένοι μάλιστα από κεκτημένη ταχύτητα, να υπηρετήσουν τα αφεντικά τους και μέσα στο άγχος τους, νομίζουν ότι έχουν βγάλει και φτερά στους ώμους και παριστάνουν τους αρχαγγέλους. Δεν είναι όμως έτσι και το ξέρουν.
Το κακό είναι ότι οι πολίτες ζουν με τόσα προβλήματα καθημερινά που δεν έχουν την πολυτέλεια να κάθονται στις αναπαυτικές πολυθρόνες, να λοιδορούν και να σχολιάζουν πικρόχολα το τι έκανε ο ένας και ο άλλος στήνοντας παγίδες για το προσωπικό τους βόλεμα. Κάποια στιγμή όμως θα ασχοληθούν και τότε αλοίμονο σε όσους τους περνούν για βλάκες και για κοπάδι το οποίο είναι καλά φυλαγμένο στην στρούγκα.
Το ΠΑΣΟΚ σήμερα νομίζει ότι κερδίζει στα σημεία την εμπιστοσύνη του κόσμου και ότι διαμορφώνοντας την τακτική της λασπολογίας και της σκανδαλολογίας, θα μπορέσει να κυβερνήσει, με όλους αυτούς τους «παραγωγούς» στο παρασκήνιο παροπλισμένους. Κούνια που τους κούναγε. Το σκηνικό δεν θα αλλάξει και όλοι αυτοί που σήμερα παριστάνουν τους ανήξερους και τις «παρθένες», θα βρεθούν μπροστά στην έκπληξη της επανάληψης. Θα μου πείτε δεν το ξέρουν; Το ξέρουν αλλά προσπαθούν να το ξορκίσουν προσπερνώντας το.
Το έλεγε ο Ζώρζ Πιλαλί σε ένα παλιό του τραγούδι, σατιρίζοντας τα καψουροτράγουδα της εποχής του 50-60.
«Την μπετονιέρα μην κατηγοράς, αυτή σου δίνει για να φας….». Κακομοίρη!!!

ΜΑΤΙΕΣ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΩΣ

Βιάζονται ως φαίνεται να τον ξεφορτωθούν και έχουν εφεύρει ένα κάρο ψεύτικα σενάρια που μπροστά τους ωχριούν οι καλύτεροι σεναριογράφοι της τηλεόρασης.

Μια τον στέλνουν στην Θεσσαλονίκη, μια στην Αθήνα, μια στην Ευρωβουλή. Ορισμένοι δε δεν θα είχαν διόλου αναστολές να τον στείλουν στο πυρ το εξώτερον και να ησυχάσουν μια για πάντα από δαύτον.

Ο λόγος βέβαια για τον βουλευτή Ροδόπης, Ευριπίδη Στυλιανίδη, τον στοχοποιημένο Καραμανλικό ο οποίος όταν όλοι ήταν χωμένοι στα καβούκια τους, κάνοντας την ανάγκη σιωπή, εκείνος βγήκε μπροστά και υπερασπίστηκε όπως όφειλαν κι άλλοι τον αρχηγό της παράταξης και επικεφαλή της κυβέρνησης.

Διαβάζουμε τόσο καλοδουλεμένα παραμύθια, για δείπνα στη Δροσιά, για τραπέζια σε ύποπτα και θεοσκότεινα στέκια που οι σεναριογράφοι θα μπορούσαν να εκδώσουν σε μυθιστορήματα και να κονομήσουν πολλά …ευρώ.

Είναι να γελάει κανείς με όλα αυτά, αλλά πολύ περισσότερο με τους ευρηματικούς χαρακτηρισμούς που τον κατατάσσουν σε έναν καβαλημένο, αδίστακτο, κακομαθημένο επαρχιώτη που πήρε τον δρόμο τον στραβό, τον δρόμο της απωλείας.

Τι εξυπηρετούν όλα αυτά τα σενάρια; Πολύ φυσική η απάντηση και εύκολη. Να πληγεί και να ξεκουμπιστεί από την πλάτη μας. Να τον χώσουμε μέσα στον λάκκο με τον ασβέστη επειδή τόλμησαν κάποιοι να τον εντάξουν στην χορεία των εν δυνάμει πρωταγωνιστών της μετακαραμανλικής εποχής. Επειδή τόλμησε να βοηθήσει ως όφειλε τον κομματικό του υποψήφιο να γίνει δήμαρχος. Επειδή έχει το «θράσος» να βοηθάει όπου μπορεί την ιδιαίτερη πατρίδα του.

Νέοι καιροί, νέα ήθη. Μια νέα πολιτική πραγματικότητα βιώνουμε την οποία με θλίψη διαπιστώνει κανείς ότι ενορχηστρώνουν νέα τζάκια πολιτικής και φερέλπιδες της μεταστυλιανιδικής περιόδου, εντός και εκτός του πολιτικού του χώρου.

Ας είναι. Ο χρόνος που περνάει θα φέρνει τα αποτελέσματα όλης αυτής της λυσσαλέας και κανιβαλικής περιόδου. Αυτοί που σήμερα βυσσοδομούν θα εισπράξουν τα επίχειρα της σεναριολογίας τους. Θα καταλάβουν ότι η πολιτική δεν είναι παρασκήνιο αλλά και πράξεις και έργα τα οποία είναι τελικά οι σφραγίδες μιας πολιτικής διαδρομής.

Οι πολίτες οι οποίοι καλούνται να επιλέξουν στις εκλογές τις προτιμήσεις τους, μπορεί να παρασυρθούν από σειρήνες φάλτσες, αλλά έρχεται η στιγμή που τακτοποιούν τα πράγματα σύμφωνα με τον σωστό τρόπο.

Πολλές φορές στην ιστορία, οι πολίτες εξοστράκισαν ιδιαίτερα σημαντικούς ανθρώπους των δημοσίων πραγμάτων και ήρθε μετά η ιστορία η οποία αποκατέστησε την αδικία, την ατιμία και την δολιότητα.

Η εξουσία, αυτή είναι ο αυτοσκοπός του επιτελείου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτός είναι και ο τελικός σκοπός τοπικών δυνάμεων και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι θεμιτός. Τι έργο θα παράξουν; Ποιες είναι οι θέσεις τους και η πρακτική άποψή τους για τα προβλήματα τα οποία βασανίζουν σήμερα τους πολίτες; Άκρα του τάφου σιωπή. Καλές οι καταγγελίες και χρήσιμες, αλλά καλές και οι καθαρές λύσεις.

Το πρόβλημα είναι τελικά αν φύγουν κάποιοι και αντικατασταθούν από κάποιους άλλους; Οι παρέες και τα συμφέροντα αν αλλάξουν ρόλους; Αν ναι τότε να γίνει και σήμερα ακόμη. Ποιο το όφελος των πολιτών; Κανένα προφανώς. Μια και το κράτος λάφυρο είναι ακόμη η πολύφερνη νύφη.

Το άσχημο είναι ότι την άποψη και την στρατηγική αυτή, ενστερνίζονται κάποιοι οι οποίοι δήθεν προοδευτικοί και άμεμπτοι, έχουν ενδυθεί τον λευκό μανδύα της κάθαρσης.

Μέσα από το παστρικό ρούχο όμως, φευ, φαίνεται η σάρκα τους, η οποία δεν έχει ακόμη αρκούντως εξαγνιστεί.

Εις την Ευρωκάλπην τα σπουδαία και τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής και όπερ έδει δείξε!

ΚΟΛΛΥΡΙΟ

Μια θαυμάσια πρόταση

Ο Γιώργος Κρητικός είναι ένα από τα παιδιά της Καβάλας τα οποία μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι έχουν ένα καλό όνομα στις Βρυξέλλες. Εργάζεται ως τεχνοκράτης σε διευθύνσεις των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα σε θέματα εμπορίου.
Αν και έκανε προσπάθειες να σταδιοδρομήσει στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Καβάλα και μάλιστα τοποθετήθηκε από τον νομάρχη Θεόδωρο Καλλιοντζή ως διευθυντής στην ΑΕΝΑΚ, δεν μπόρεσε να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του και μέσα από διαδικασίες αξιοκρατικές διεκδίκησε και πήρε μια θέση στην Κοινότητα και μάλιστα σε όργανα ελέγχου Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων.
Πρόσφατα η ΝΟΔΕ Καβάλας ξαναθυμήθηκε τον Γιώργο Κρητικό και προτείνει στη Ρηγίλλης να συμπεριληφθεί το όνομά του στο ευρωψηφοδέλτιο. Τελικά αυτό δεν έγινε. Κακώς

Στόχος εκ των έσω;

Περίεργα τα χτυπήματα τα οποία δέχεται μέσω του αθηναϊκού τύπου ο υπουργός Μεταφορών Ευριπίδης Στυλιανίδης, για θέματα τα οποία αποδεικνύονται ότι είναι φούσκες ή για να είμαστε πιο ξεκάθαροι, είναι επιστημονικά μεθοδευμένα. Το τελευταίο που αφορούσε επίσκεψή του στο Παρίσι, σε κυβερνητική αποστολή, όταν ήταν υπουργός Παιδείας, τα στοιχεία δόθηκαν εκ των έσω. Προφανώς ορισμένοι λόγω του ότι είδαν ότι τα παραστατικά που έδωσαν σε άλλη εφημερίδα προ καιρού δεν πέρασαν, επιχείρησαν και βρήκαν τρύπα στο Πρώτο Θέμα, το οποίο περίμενε προφανώς το κατάλληλο τάιμινγκ να το βγάλει στον αέρα εν μέσω της ιστορίας Παυλίδη.
Το περίεργο είναι ότι το δημοσίευμα βγήκε πρώτα στα μπλόγκς μια μέρα πριν κυκλοφορήσει η εφημερίδα. Δεν αναφέρει ότι στις κυβερνητικές αποστολές υπάρχει ένα σχετικό πρωτόκολλο το οποίο καθορίζει τον τρόπο μετακίνησης και διαμονής υπουργών όταν είναι σε ταξίδι το οποίο αφορά κυβερνητικά θέματα. Αλλά αυτά για ορισμένους που έχουν τον σκοπό τους, είναι ψιλά γράμματα. Η γκεμπελική πρακτική «πες – πες κάτι θα μείνει» είναι δυστυχώς καθημερινή πραγματικότητα.
Το ερώτημα που προκύπτει και επ’ ουδενί έχει να κάνει με την δημοσίευση των στοιχείων, είναι ποιοι εκ των έσω απεργάζονται σενάρια σπίλωσης του Θρακιώτη υπουργού; Αυτά για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ξεκίνησαν από τη στιγμή που εν αγνοία του, κάποιοι τον στοχοποίησαν αναφέροντας ότι «παίζει» για την μετακαραμανλική εποχή, επίσης σενάριο επιστημονικής φαντασίας, εφόσον ουδέποτε κάτι τέτοιο άφησε με δηλώσεις του ο ίδιος να διαφανεί.
Τοπικά φωνάζει πια, ποιοι και γιατί το κάνουν εφόσον έχουν διαπιστώσει ότι η παραμονή του στη Ροδόπη αποτελεί εκ νέου απειλή στις ερχόμενες εκλογές. Το διαπίστωσαν όταν είδαν τα σενάρια τα οποία λειτούργησαν παρασκηνιακά προεκλογικά, ότι δεν πέρασαν και το σκάφος άντεξε.
Τώρα ξεκίνησαν το άλλο το στυλάκι, αυτό της λασπολογίας. Τι να πει κανείς: «Άφες αυτοίς ού γαρ οίδασι τι ποιούσι».

Δίδυμο για τις νομαρχιακές εκλογές

Οι φήμες λένε πολλά και μάλιστα μιλούν για το ότι ένα νέο και ενδιαφέρον δίδυμο θα είναι επικεφαλής στο νομαρχιακό ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στην Καβάλα.
Πρόκειται για τον Λευτέρη Αθανασιάδη στην θέση του υποψήφιου υπερνομάρχη και η Καβάλα αυτή τη φορά έχει σειρά να προτείνει και να επιβάλλει.
Για τη θέση του υποψήφιου νομάρχη ακούγεται το όνομα του νομαρχιακού συμβούλου και δημοσιογράφου Κώστα Παπακοσμά ο οποίος έχει πυκνώσει τον τελευταίο καιρό τις εμφανίσεις του όχι μόνο στα τοπικά αλλά και στα περιφερειακά μέσα μαζικής ενημέρωσης λόγω και της κομματικής του περιφερειακής θέσης.
Είναι ένα σενάριο το οποίο ακούγεται και συζητιέται και κρίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον μια και ο Λευτέρης Αθανασιάδης λόγω και Γιώργου Παπανδρέου περιμένει ένα δυναμικό came back στον φυσικό του πολιτικό χώρο ο οποίος πολύ τον ετσαλάκωσε.


Στο παιχνίδι και η Athens Airways

Ο διευθύνων σύμβουλός της Athens Airways, ο Σάκης Ανδριανόπουλος αφεντικό της HELESI έχει μισθώσει συνολικά τέσσερα αεροσκάφη τύπου τζετ, 49 θέσεων από βρετανική εταιρεία και ως πρώτους προορισμούς έχει εκτός από την Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα, την Θεσσαλονίκη, τη Μυτιλήνη, τη Ρόδο, τη Μύκονο, τη Σαντορίνη, τα Χανιά και το Ηράκλειο, τα οποία θα προστεθούν στο πτητικό της πρόγραμμα μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι. Στα εγκαίνια των πρώτων γραμμών σε Αλεξανδρούπολη και Καβάλα, φρόντισαν να δώσουν και το στίγμα της εταιρείας η οποία προσπαθεί να δώσει ασφαλείς και φθηνές μεταφορές επιβατών. Όπως τόνισε ο Σάκης Ανδριανόπουλος, σύντομα η εταιρεία θα παραλάβει και τα υπόλοιπα αεροσκάφη της, έτσι ώστε, να προσθέσει και νέους προορισμούς στο δίκτυό της. Κατά πλειοψηφία, την εταιρεία θα ελέγχει μετοχικά ο επιχειρηματίας κ. Σάκης Ανδριανόπουλος, ευρύτερα γνωστός από τις δραστηριότητές του στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων μέσω της εταιρείας Helesi-Περιβαλλοντική που διαθέτει εργοστάσιο και στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής. Η εταιρεία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο ΑΙΜ του Λονδίνου, ενώ διαθέτει τέσσερα εργοστάσια κατασκευής κάδων απορριμμάτων και απορριμματοφόρων σε Πάτρα, Κομοτηνή, Ιταλία και Αγγλία.

Πετυχημένο και μοναδικό

Το φετινό καρναβάλι της Ξάνθης πέρασε στην ιστορία αλλά και φέτος παρουσίασε μια ξεχωριστή φαντασμαγορική φιέστα σε όσους βρέθηκαν εκεί.
Οι χιλιάδες των καρναβαλιστών οι οποίοι κάθε χρόνο τα δίνουν όλα για την πόλη τους και εξακολουθούν να προσελκύουν πολλούς εθελοντές από τους γειτονικούς νομούς, πρέπει να είναι υπερήφανοι για αυτό που κατάφεραν για μια ακόμη χρονιά.
Επικεφαλής της παρέλασης φέτος ήταν το μοντέλο Κατερίνα Στικούδη η οποία όχι μόνο καμάρωσε πάνω στο άρμα της αλλά κατέβηκε και στην πεζή παρέλαση εισπράττοντας πολλά χειροκροτήματα.
Αυτό που έκανε εντύπωση είναι το γιατί δόθηκε τόσο μεγάλη προβολή από το γραφείο τύπου της δημοτικής επιχείρησης της παρουσίας του Άδωνη Γεωργιάδη και του Κυριάκου Βελόπουλου, βουλευτών του ΛΑΟΣ. Μήπως λόγω της κυρίας Μανωλίδου;


Πλούσιο μενού δράσης από τους κυνηγούς

Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Κομοτηνής με την νέα διοίκηση πραγματικά βάζει τα θεμέλια για μια ουσιαστική κοινωνική και περιβαλλοντική παρέμβαση στα θέματα της Ροδόπης. Ο Βασίλης Μαντενίδης, άνθρωπος ηπίων τόνων με τους συνεργάτες του παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της πρώτης περιόδου της θητείας τους στον σύλλογο, έδωσαν στους κυνηγούς την πεποίθηση ότι τα θέματα προστασίας της πανίδας και της χλωρίδας στην Ροδόπη, είναι σε πρώτο πλάνο.
Εξοπλίζουν τον στόλο για άμεση παρέμβαση, ενισχύουν το ανθρώπινο δυναμικό, εμπλουτίζουν την άγρια πανίδα και προσφέρουν τροφή στα χειμαζόμενα θηράματα, ενώ αντιμετωπίζουν την λαθροθηρία με εξαιρετική προσοχή.
Πάντως μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι παρά τον παρεξηγημένο ρόλο των κυνηγών, η μεγάλη τους πλειοψηφία είναι πολύ περισσότερο προσεκτική στη διαχείριση της φύσης από κάποιους άλλους ντεμέκ οικολόγους, οι οποίοι μόνο κάθονται στα γραφεία και δίνουν συνεντεύξεις επιτιθέμενοι σε ότι κινείται.

Μεγαλεία ο Θεόδωρος Μαρκόπουλος

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας δέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο τον πρόεδρο του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας Θόδωρο Μαρκόπουλο, τον οποίο συνόδευαν ο αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου Βασίλης Ηλιάδης και το μέλος του διοικητικού συμβουλίου Στέργιος Διαμαντόπουλος.
Ο Θεόδωρος Μαρκόπουλος συζήτησε με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας θέματα περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος που απασχολούν την χώρα, την ελληνική κοινωνία και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Τέλος, του πρότεινε την οργάνωση, υπό την αιγίδα του και με τη συμμετοχή του, μιας επιστημονικής εκδήλωσης με θέμα τα κρίσιμα περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος ζητήματα και τους τρόπους αντιμετώπισής τους. Η πρόταση αυτή έγινε αποδεκτή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η εκδήλωση προσδιορίστηκε για τα μέσα του ερχόμενου Ιουνίου.

Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Μια θαυμάσια συμπαραγωγή πέτυχε και πάλι το ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής με το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας με την παράσταση «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» σε κείμενο της Χρύσας Σπηλιώτη.
Η ιστορία έχει να κάνει με δυο κορίτσια που ανακαλύπτουν τη ζωή ζητώντας να πραγματώσουν τα δικά τους όνειρα. Διαφορετικές σαν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η Καίτη συνεσταλμένη, δυσκολεύεται να επιβάλλει αυτό που είναι. Η Λίζα γεμάτη ευκολίες συμπεριφέρεται σαν να της έχουν χαριστεί όλα. Με πορείες συγκλίνουσες αλλά κι αποκλίνουσες, μοιάζουν πότε κυρίαρχες του παιχνιδιού, πότε σαν σχοινοβάτες και πότε σαν ναυαγοί στη θάλασσα.
Η σκηνοθεσία είναι το Δημήτρη Ιωάννου, καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και πρωταγωνιστούν η Λεμονιά Γιανναρίδου και Μαρίνα Πολυμέρη.
Παραστάσεις δόθηκαν σε Κομοτηνή και Καβάλα και μάλιστα με πολυπληθές θεατρόφιλο κοινό.

Επιμένει ο Χρυσανίδης για το ξενοδοχείο

Με μια εκ νέου εκδήλωση για την παρουσίαση των τευχών διακήρυξης του εγκεκριμένου επενδυτικού σχεδίου, για την κατασκευή σύγχρονης ξενοδοχειακής μονάδας δυναμικότητας 150 κλινών στην παραλία της Νέας Ηρακλίτσας, επανήλθε ο δήμος Ελευθερών με τον δήμαρχο Χαράλαμπο Χρυσανίδη.
Πρόκειται για μια ξενοδοχειακή μονάδα τεσσάρων αστέρων που θα αναγερθεί σε παραλιακό οικόπεδο της Ηρακλίτσας με τη μέθοδο της Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Όπως και να έχει το ζήτημα, η περιοχή χρειάζεται την ανάπτυξη μιας σύγχρονης ξενοδοχειακής μονάδας η οποία θα αποτελέσει το βαρύ πυροβολικό για τις δυτικές ακτές της Καβάλας, εφόσον μέχρι σήμερα απέβη άκαρπη κάθε προσπάθεια παραχώρησης σε κάποια μεγάλη εταιρία της Αλάνας της περιοχής η οποία και παραμένει μια χέρσα και άγονη γη.
Η νομαρχία προσπάθησε με μπροστάρη τον Θεόδωρο Καλλιοντζή να φέρει στον χώρο εκείνο ένα υπερσύγχρονο Ενυδρείο το οποίο άγνωστο πως πέταξε και δημιουργήθηκε στην Κρήτη, με πανομοιότυπο μπίζνες πλαν.

Σκληρή γλώσσα Αγγελίδη σε Χατζηδάκη

Με αφορμή το πρόγραμμα ΤΕΜΠΜΕ το οποίο προφανώς οι τράπεζες το έχουν κάνει τσίχλα και με διάφορες μεθόδους το χορηγούν αν και πήραν το χρήμα ζεστό από την κυβέρνηση, ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ροδόπης Νίκος Αγγελίδης έστειλε επιστολή στον υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη με την οποία του επισημαίνει ότι πρέπει να δει την πραγματικότητα και να μην ανακοινώνει στοιχεία τα οποία δεν είναι αληθινά. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Έχουμε την αίσθηση κύριε υπουργέ ότι σας μεταφέρουν λάθος μηνύματα από την αγορά που σας οδηγούν σε λανθασμένες Κυβερνητικές αποφάσεις ακυρώνοντας το πλέον πετυχημένο μέτρο που τονώνει τις επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις έχουν την ανάγκη για πραγματική στήριξη από την πολιτεία σε αυτή την δύσκολη περίοδο της ύφεσης. Οτιδήποτε τους οδηγεί σε άλλους δρόμους θα τους οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Πριν είναι πολύ αργά μπορείτε να δώσετε τη δυνατότητα στο ΤΕΜΠΜΕ να εγγυηθεί όλα τα αιτήματα που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του αρχικού προγράμματος και να εγγυηθείτε την συνέχισή του. Διαφορετικά ο επιχειρηματικός κόσμος θα σας θυμάται ως τον υπουργό που άφησε την ταφόπλακα να σκεπάσει τις επιχειρήσεις που υποτίθεται ότι στηρίζει».

Κουραστήκαμε να διαβάζουμε

Κανείς δεν λέει ότι είναι χρήσιμο ένας βουλευτής της αντιπολίτευσης να στηλιτεύει και να επισημαίνει τα κακώς κείμενα της κυβέρνησης και να τα φέρνει στην Βουλή. Όμως τον τελευταίο καιρό είναι τουλάχιστον κουραστικό να βλέπουμε τον βουλευτή Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Πεταλωτή την καθημερινή αποδελτίωση του τύπου να την μετατρέπει σε ερωτήσεις και να τις στέλνει στους αρμόδιους υπουργούς για απάντηση.
Από αυτή την καθημερινή ανάγνωση θυμηθήκαμε την πρώην βουλευτή και συνοδοιπόρο του κ. Πεταλωτή, κυρία Χρύσα Μανωλιά, η οποία είχε τρελάνει τους υπουργούς σε ερωτήσεις και σημειώματα για ψήλου πήδημα. Βέβαια ο ορυμαγδός των ερωτημάτων δεν έφτασε ώστε να σαγηνεύσει το εκλογικό σώμα της Ροδόπης και να την ξαναψηφίσει. Διότι το πολύ το κυρ ελέησον το βαριέται και ο παπάς. Εκτός κι αν ο βουλευτής θέλει να περάσει στην χορεία των υπερδραστήριων κοινοβουλευτικών ανδρών που η παραγωγικότητά τους μετριέται στα προεκλογικά φυλλάδια με την ποσότητα και όχι με την ποιότητα.

Μια υποψηφιότητα με σημασία

Με την πεποίθηση ότι θα είναι ο καλύτερος δήμαρχος της Κομοτηνής έκανε γνωστές τις προθέσεις του ο πρόεδρος του Επαγγελματοβιοτεχνικού επιμελητηρίου Κώστας Λιούρτας.
Επιθετικός και άκρως κριτικός εμφανίζεται σε κάθε περίπτωση και διατυπώνει προτάσεις οι οποίες φέρνουν σε αμηχανία τους συντρόφους του.
Κακώς όμως, μια και ο λόγος του κουβαλάει νερό στην μετωπική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ που είναι ο φυσικός του πολιτικός χώρος, κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης, κάνοντας το ποτάμι της λαϊκής αγανάκτησης να φουσκώσει.
Ο Κώστας το σκέφθηκε καλά. Βγαίνω στην σύνταξη και πρέπει να είμαι ενεργός πολίτης, άρα πρέπει να πολιτευθώ. Έχει μαζί του την πλειοψηφία των ΜΜΕ και αυτό του δίνει ένα ακόμη πλεονέκτημα να είναι υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες δημοτικές εκλογές για τον δήμο Κομοτηνής. Άλλωστε το κίνημα χρειάζεται τον κοφτερό πολιτικό του λόγο που δεν διαφέρει από αυτόν πολλών συντρόφων του. Πρέπει να το σκεφτούν καλά τα συντρόφια του και να μην αγνοήσουν την πρότασή του η οποία έχει σπείρει τον πανικό στο αντίπαλο στρατόπεδο, το οποίο τον θεωρεί σημαντικό και σκληρό αντίπαλο.
Εκτός αν του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια και τον αφήσουν με την …φιλοδοξία, τάζοντας του θέσεις και αξιώματα.

Ξένος Τύπος κατά της Ελλάδας

Του Γιώργου Ι. Δημητρομανωλάκη

Μία άνευ προηγουμένου επίθεση των μεγαλύτερων εντύπων της Γηραιάς Ηπείρου δέχεται τους τελευταίους δυο μήνες η Ελλάδα.
Με πομπώδεις εκφράσεις δανεισμένες από την Αρχαία Ελλάδα, όπως για παράδειγμα «φοβού τους Έλληνες …και δώρα φέροντες», έντυπα εγνωσμένου κύρους όπως για παράδειγμα ο Economist και οι Financial Times και η γερμανική Handelsblatt χρησιμοποιούν «καταστροφική γλώσσα» εναντίον της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ. και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις αφήνουν ανοικτό και το ενδεχόμενο αποχώρησης της χώρας μας από την ζώνη του ευρώ.
Η τρομοκρατική επίθεση εναντίον της χώρα μας ξεκίνησε στα μέσα Νοεμβρίου του 2008 από τον Economist όταν σε κύριο άρθρο του αναρωτήθηκε πως είναι δυνατόν χώρες όπως (κυρίως ) η Ελλάδα και η Ιταλία με τα υψηλά ελλείμματα να παραμένουν ακόμα μέλη της ζώνης του ευρώ και προέβλεψε ότι σύντομα η χώρα μας θα βρεθεί εκτός της ΟΝΕ. Στα τέλη Νοεμβρίου η έγκριτη γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt επιχειρηματολογούσε υπέρ της εξόδου της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, με βάση πολιτικά κριτήρια.
Την σκυτάλη πήραν στις αρχές Δεκεμβρίου οι Financial Times, οι δημοσιογράφοι της οποίας διαψεύδοντας τα στοιχεία του ελληνικού προϋπολογισμού περί δανεισμού (το νούμερο που έχει εγγραφεί είναι 41 δισ. το 2009 ) ανέφεραν ότι η χώρα μας θα αναγκαστεί να δανειστεί στο τρέχον έτος ποσό άνω των 53 δισ. ευρώ προκαλώντας την «αδικαιολόγητη» οργή του τότε υπουργού οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη, καθώς εκείνες τις ημέρες τα spread των 10ετων ελληνικών ομολόγων είχαν εκτιναχθεί στα ύψη πάνω από τις 170 μονάδες βάσης σε σχέση με το γερμανικό bund.
Ερωτηθείς μάλιστα από δημοσιογράφο «αν τα δημοσιεύματα προκαλούν την αύξηση αυτή των spread (επιπρόσθετο επιτόκιο που δανείζεται η Ελλάδα πάνω από τη Γερμανία) ή η αύξηση των spread προκαλεί τα δημοσιεύματα», ο υπουργός απάντησε: «Το ερώτημά σας μοιάζει λίγο με το αν η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα».
Βέβαια τα στοιχεία εκείνα είχαν δοθεί στους FT από το Reuters και την Barclays Capital και όσον αφορά τα 53 δισ. ευρώ ήταν λανθασμένα. Ο λόγος είναι ότι στα 40,5 δισ. ευρώ που είναι ο δανεισμός του 2009 πρόσθεσαν τα 8 δισ. ευρώ των ειδικών κρατικών ομολόγων που θα δοθούν στις τράπεζες για να τα χρησιμοποιούν ως ενέχυρο για δανεισμό από την ΕΚΤ και τα 5 δισ. ευρώ για τις προνομιούχες μετοχές των τραπεζών.
Στα τέλη Δεκεμβρίου ακολουθούν και πάλι μια σειρά “πύρινων” άρθρων τα οποία όμως εστιάζουν την κριτική τους στα γεγονότα εκείνων των ημερών ενώ δεν παραλείπουν να αναφέρονται και στην αρνητική πορεία των οικονομικών μεγεθών.
Στις αρχές Ιανουαρίου και μάλιστα την ημέρα του ανασχηματισμού (07/01) οι FT επανέρχονται με ένα ακόμα, πιο ήπιο αυτή την φορά, κείμενο και αναφέρουν ότι «Όταν οι καιροί είναι δύσκολοι, τότε ο αδύναμος κρίκος δέχεται ακόμη πιο ισχυρές πιέσεις. Στη Ευρωζώνη ο αδύναμος κρίκος είναι η Ελλάδα» Μάλιστα γράφουν ότι αυτή είναι άποψη ενός ανώνυμου χρηματιστή…
Και το κείμενο συνεχίζει « Βάσει του σχεδιασμού για τον δανεισμό φέτος, υπάρχει ανάγκη για 45 δισ. ευρώ (ποσό-ρεκόρ) προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το δημόσιο χρέος, το οποίο αγγίζει το 95% του ΑΕΠ και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη μετά το αντίστοιχο στην Ιταλία. Στο παραπάνω ποσό περιλαμβάνονται 26 δισ. ευρώ υφιστάμενου χρέους το οποίο αναμένεται να μετακυλιστεί. Όμως πέραν των 45 δισ. ευρώ, θα πρέπει να βρεθούν και 20 δισ. ευρώ για τη στήριξη των τραπεζών, ενώ η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει επιπλέον 10 δισ. δολάρια για να χρηματοδοτήσει και άλλους κρατικούς φορείς, όπως για παράδειγμα τα υπερχρεωμένα δημόσια νοσοκομεία».
Όμως τα πράγματα αγριεύουν στις 13 Ιανουαρίου όταν και πάλι οι Financial Times κατηγορούν ευθέως ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει τον “Δούρειο Ίππο που θα “σπάσει” το ευρώ.
Αναφέρουν ευθέως (sic) ότι «μια εσωτερική πρόβλεψη για το μέλλον της αγοράς δίνει πιθανότητα 30% κάποια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης να εγκαταλείψει το ευρώ μέχρι τα τέλη του επόμενου έτους. Μια κρίση στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει το "απόλυτο crash-test" για το ευρώ (για να δανειστούμε μία φράση από τον Daniel Katzive της Credit Suisse). Εάν η Ευρωζώνη μπορούσε να βρει έναν τρόπο για να αντιμετωπίσει μια χώρα η οποία αθετεί τις οικονομικές της δεσμεύσεις, αυτό ενδεχομένως θα επιβεβαίωνε το κύρος του ευρώ ως του επόμενου αποθεματικού νομίσματος του κόσμου. Όμως, αν η Ευρωζώνη δεν μπορέσει να βρει λύση και κάποια από τις χώρες-μέλη της την εγκαταλείψει, οποιαδήποτε τέτοια φιλοδοξία θα πάψει να υπάρχει. Τώρα που εκφράζονται ανοιχτά πλέον οι φόβοι ότι η Ελλάδα (ή κάποια άλλη περιφερειακή χώρα) θα μπορούσε να αποτελέσει τον “Δούρειο Ίππο” που θα “σπάσει” το ευρώ, οποιαδήποτε είδηση από αυτό το μέτωπο θα μπορούσε να προκαλέσει αναταράξεις σε πολλές άλλες αγορές…».

Ολύμπιανς

Οι γνωστοί και ως Beatles της Θεσσαλονίκης

Για δεκαετίες συντρόφευσαν το μουσικόφιλο κοινό της Ελλάδας με επιτυχίες, που έγιναν θρυλικές. Χώρισαν οριστικά πριν από 37 χρόνια και πριν από λίγες ημέρες, συναντήθηκαν ξανά στην αφετηρία τους, τη Θεσσαλονίκη και τραγούδησαν όλοι μαζί στη γενέθλια εκδήλωση ενός φορέα ...νεότερου από το συγκρότημά τους, του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), που φέτος γιορτάζει τα 35 του χρόνια.
Ο λόγος για τους «Ολύμπιανς», το συγκρότημα που δημιουργήθηκε το Σεπτέμβριο του 1965, από τους Άλκη Κακαλιάγκο (πιάνο-hammond organ), Πασχάλη Αρβανιτίδη (τραγούδι-μπάσο), Βαγγέλη «Σπόρο» Κουτσοτόλη (σαξόφωνο), Κούλη Καλογιαννίδη (κιθάρα) και Δημήτρη «Τζακ» Λαζαρίδη (τύμπανα).
Με αυτή, την αρχική του σύνθεση, το γκρουπ είχε να εμφανιστεί από το 1967, δηλαδή 42 ολόκληρα χρόνια, ενώ ως «Ολύμπιανς» (μαζί και με άλλα μέλη) δεν έχουν επανασυνδεθεί από το 1972, τόνισαν μέλη του συγκροτήματος.
Το ελληνικό θρυλικό συγκρότημα εμφανίστηκε την Τσικνοπέμπτη, στο ξενοδοχείο PORTO PALACE της Θεσσαλονίκης, όπου ο Κούλης Καλογιαννίδης ‘επαιξε ξανά κιθάρα, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια. Τη συναυλία των «Ολύμπιανς» συνόδευσε σπάνιο οπτικό υλικό.
Η εκδήλωση για τα 35 χρόνια του ΣΕΒΕ, είχε ως στόχο να σηματοδοτήσει «στροφή» στην ιστορία του Συνδέσμου, ο οποίος επιθυμεί να ενισχύσει τον περιφερειακό του χαρακτήρα και να μην είναι πια «σύνδεσμος κυρίως, της Θεσσαλονίκης», όπως δήλωσε ο πρόεδρός του, κ. Θωμαΐδης.
Για το λόγο αυτό, έχουν ήδη πραγματοποιηθεί εκδηλώσεις παρουσίασης του Συνδέσμου σε Κοζάνη, Φλώρινα, Καστοριά και Ιωάννινα, ενώ ετοιμάζονται αντίστοιχες σε Σέρρες και Αλεξανδρούπολη.
Παράλληλα, για την προσέλκυση νέων αγοραστών ελληνικών προϊόντων, ο ΣΕΒΕ συνεργάζεται ήδη με 45 επιχειρήσεις σε έξι αγορές-στόχους.

Πως ξεκίνησαν οι Ολύμπανς
Πρώτες εμφανίσεις στo night-club "Χαβάη" στην Ν. Κρήνη, εκεί που βρίσκεται το Νοσοκομείο Παναγία του ΙΚΑ, με "αφεντικό" τον Τάκη Κανίδη. Η νεολαία από την πρώτη στιγμή αγκαλιάζει και στηρίζει με την αγάπη της το συγκρότημα.
Ο Γιώργος Κοντόπουλος (ραδιοφωνικός παραγωγός) με τα μαγνητόφωνα του ηχογραφεί ζωντανά τους Ολύμπιανς σε μουσικό πρωινό στην "Χαβάη" και τους παρουσιάζει σε εκπομπή του στη "Φωνή της Αμερικής", την ίδια ηχογράφηση και με ζωντανή συνέντευξη των Ολύμπιανς βγάζει στον αέρα ο 'Αλκης Στέας σε εκπομπή του στο ραδιόφωνο την οποία την ακούει ο τότε διευθυντής του υποκαταστήματος στην Θεσσαλονίκη της Δισκογραφικής εταιρείας "Ελλαδίσκ" Γιάννης Σωκρατίδης ο οποίος ενθουσιάζεται και ανοίγει τον δρόμο για να ηχογραφηθούν στην Αθήνα (Δεκέμβριος 1965), με παραγωγό τον Γ. Ράλλη, ο "Τρόπος" και το "Συμπόσιο" με αποτέλεσμα την επιτυχία και αναγνώριση σ' όλη την Ελλάδα.
Η πρωτοφανής επιτυχία των "Ολύμπιανς", για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. μπορεί να αιτιολογηθεί ως εξής. Πάντα οι νέοι θέλουν να έχουν την δική τους μουσική. Ο χορευτικός ρυθμός που συγκινούσε τότε (1965) ήταν το σέικ. Οι "Φόρμινξ", που προηγήθηκαν των "Ολύμπιανς", έπαιζαν μεν μοντέρνα χορευτική μουσική, αλλά "σνόμπαραν" τον ελληνικό στίχο. Και γενικά όλα τα συγκροτήματα εκείνης της εποχής έκαναν το ίδιο, η τραγουδούσαν στα ελληνικά με ξενική προφορά. Η καθαρή και ειλικρινής άρθρωση του Πασχάλη σε μελωδίες με ελληνικό στίχο, σε μουσική με "ευρωπαϊκό άκουσμα" σε σύγχρονους μοντέρνους χορευτικούς ρυθμούς έκανε να σκιρτήσουν οι καρδιές όλων των νέων, και να χαρίσουν όλη τους την αγάπη στο συγκρότημα και ακόμη να την μεταφέρουν και στις επόμενες γενιές.
Αποτέλεσμα όλα τα νεανικά ροκ συγκροτήματα άρχισαν να ηχογραφούν την μουσική τους πάνω σε ελληνικό στίχο.
Ακολουθεί το "Συγνώμη" με στίχους γραμμένους από τον Ν. Ελληναίο, το "Σχολείο" και η δημοτικότητα του γκρουπ ανεβαίνει στα ύψη.
Στρατιωτική θητεία, σπουδές και άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις απομάκρυναν κάποια από τα ιδρυτικά μέλη από το συγκρότημα.
Γι αυτό πολλοί καλοί μουσικοί που εν συνεχεία διέπρεψαν στο μουσικό στερέωμα πέρασαν από τους "Ολύμπιανς" όπως οι Βασίλης Παπαβασιλείου (μπάσο-τραγούδι), Νίκος Παπάζογλου και Γιάννης Καρατζόγλου (τραγούδι), Παντελής Δεληγιαννίδης (κιθάρα), Γιώργος Ζηκογιάννης (μπάσο), Νίκος Αρχοντής (βιολί-σαξόφωνο), Αντώνης Θεοδωρόπουλος (σαξόφωνο), Πάνος Λεμονίδης (ντράμς), Νέστωρας Δάνας (κιθάρα), Βαγγέλης Κιτσικόπουλος (κιθάρα-τραγούδι), Ρούλης Πυρίλης (ντράμς).
Το 1972 έχουν απομείνει από τα ιδρυτικά μέλη μόνο ο Πασχάλης Αρβανιτίδης και ο 'Αλκης Κακαλιάγκος. Τα μουσικά πράγματα της εποχής δεν ευνοούν την ύπαρξη συγκροτημάτων. Ο Πασχάλης κατεβαίνει στην Αθήνα και ξεκινά μια επιτυχημένη σόλο καριέρα. Ενώ ο 'Αλκης Κακαλιάγκος, συνεχίζει να συνθέτει μουσική, να κάνει μουσικές παραγωγές με αποκορύφωμα την μουσική επένδυση στην μεγάλου μήκους ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου "Το Ρομαντικό σημείωμα". Παράλληλα λειτουργεί την εισαγωγική επιχείρηση πιάνων PETROF και συνθεσάιζερ στην Θεσσαλονίκη.

Οι Έλληνες του Ράτιγκεν

Ξεκίνησαν πριν από σαράντα χρόνια για να βρουν μια καλύτερη τύχη στη Γερμανία. Εγκαταστάθηκαν στο Ράτινγκεν. Σιγά - σιγά άρχισαν να οργανώνονται και πρώτη μέριμνά τους ήταν να μάθουν ελληνικά τα παιδιά τους. «Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν τα παιδιά μας να διατηρήσουν το πνεύμα της πατρίδας μέσα στο μυαλό και την καρδιά τους» αφηγείται στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Ράτινγκεν Λεωνίδας Σταματόπουλος, ανασύροντας νοσταλγικές μνήμες από τα πρώτα χρόνια ζωής της παροικίας. Σήμερα οι Έλληνες του Ράτινγκεν έχουν μια οργανωμένη κοινότητα που αριθμεί 1.500 άτομα και βρίσκεται κοντά στην περιοχή του Ντίσελντορφ όπου κατοικούν άλλοι 19.000 Έλληνες. Έχουν καταξιωθεί στην τοπική κοινωνία και πρόκειται να αποκτήσουν και τη μόνιμη στέγη τους, το ελληνικό σπίτι. Η πρώτη στέγη της κοινότητας παραχωρήθηκε από τον γερμανικό Δήμο, με τη δέσμευση να συντηρεί το κτίριο και να καλύπτει τα έξοδα από τη χρήση του αναφέρει ο κ. Σταματόπουλος. Σημειώνει ωστόσο ότι αυτή τη στιγμή το κτίριο δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και δεν είναι επισκευάσιμο.
Αλλωστε πάντα το όνειρο της κοινότητας ήταν να αποκτήσει το δικό της σπίτι. Όλες της οι προσπάθειες επικεντρώθηκαν στο σκοπό αυτό, συναντώντας μάλιστα θετική ανταπόκριση από τις γερμανικές τοπικές αρχές. Προ ημερών η κοινότητα διοργάνωσε εκδήλωση για την υποστήριξη της όλης προσπάθειας, όπου παρέστησαν ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο νομάρχης Έβρου Νίκος Ζαμπουνίδης και ο πρόξενος της Ελλάδας στο Ντίσελντορφ Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.

«Η όλη εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία και εκτιμώ ότι την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου θα έχουμε καλά νέα και θα γνωρίζουμε πότε θα ξεκινήσουν οι εργασίες ανέγερσης του νέου ελληνικού σπιτιού του Ράτινγκεν» σημειώνει ο κ. Σταματόπουλος και σημειώνει ότι πιθανότατα το έργο θα αρχίσει τον Μάιο. Το κόστος του υπολογίζεται σε 330.000 ευρώ, από το οποίο τις 220.000 θα προσφέρει ο Δήμος του Ράτινγκεν. Εξάλλου και οι κ. Ψωμιάδης, Ζαμπουνίδης και Μαρκουλάκης επισήμαναν ότι θα κάνουν οτιδήποτε μπορούν προκειμένου να στηρίξουν το εγχείρημα.

Οι τοπικές γερμανικές αρχές βοηθούν πολύ την ελληνική κοινότητα που ήταν η πρώτη από τις εθνικότητες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και κατάφεραν να στήσουν το δικό τους σπίτι. Υπάρχουν μάλιστα πολλοί Γερμανοί φιλέλληνες οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν για την κοινότητα. Τριάντα μάλιστα από αυτούς έχουν εγγραφεί ως επίσημα μέλη και είκοσι συμμετέχουν στις χορευτικές ομάδες.

Έλληνες και Γερμανοί χορεύουν μαζί παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς στις γιορτές που διοργανώνονται, όπως η γιορτή κρασιού που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Σε αυτήν παρουσιάστηκαν όλα τα ελληνικά κρασιά, η ελληνική κουζίνα, η μουσική και ο πολιτισμός της Ελλάδας ενώ το ενδιαφέρον των επισκεπτών από όλη τη Γερμανία ήταν μεγάλο. Τόσο μεγάλο που η κοινότητα σκέφτεται να καθιερώσει τη γιορτή αυτή και να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.

Επόμενος στόχος, μετά τη δημιουργία του ελληνικού σπιτιού στο Ράτινγκεν, είναι η οργάνωση της νεολαίας που αποτελεί το 30% του ελληνικού πληθυσμού της περιοχής. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο για τους νέους, όπου ο καθένας θα έχει τη δυνατότητα να συναντηθεί με άλλα άτομα, να επικοινωνήσει μέσω Internet, να ψυχαγωγηθεί» τονίζει ο κ. Σταματόπουλος. «Αλλωστε», προσθέτει, «οι νέοι είναι το μέλλον της κοινότητας. Εκείνοι πρέπει να κρατήσουν ενεργή τη φλόγα της πατρίδας, να διατηρήσουν την Ελλάδα μέσα τους, να μην ξεφύγουν από την ελληνική ιδέα».

Καφενείο Επιστήμης

Ένας νέος θεσμός στην Ελλάδα

Ένας νέος θεσμός ξεκινά και στη χώρα μας, το «Καφενείο της Επιστήμης». Η ιδέα του Καφενείου της Επιστήμης (Café Scientifique) ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '90 στη Γαλλία και τη Βρετανία και από τότε έχει επεκταθεί σε όλη την Ευρώπη (βλ. www.cafescientifique.org). Το Καφενείο της Επιστήμης είναι ένα μέρος που ο οποιοσδήποτε μπορεί να πιει ένα καφέ ή ένα ποτήρι κρασί, συζητώντας για τα νεότερα επιστημονικά και τεχνολογικά θέματα σε ένα φιλικό και ευχάριστο περιβάλλον. Το Καφενείο της Επιστήμης έχει ως σκοπό να ανοίξει ένα διάλογο ανάμεσα στο κοινό και τους επιστήμονες. Ο διάλογος αυτός θα λειτουργεί αμφίδρομα, γεφυρώνοντας το χάσμα επικοινωνίας που υπάρχει ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα και το ευρύ κοινό.
Το πνεύμα των Καφενείων της Επιστήμης είναι να κάνει την επιστήμη προσιτή σε όλους, να προσελκύσει ένα καινούργιο κοινό προς τις επιστήμες, να δώσει έμφαση στην αναζήτηση και στην επιστημονική περιέργεια, να λειτουργήσει καταλυτικά ως μια ευκαιρία ανανέωσης του θετικού λόγου περί επιστημών και να θέσει την επιστημονική σκέψη ως εισαγωγή στον κριτικό λόγο. Για το κοινό θα είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τους επιστήμονες και να προσεγγίσουν επιστημονικά και τεχνολογικά θέματα, ενώ οι επιστήμονες θα βρουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν την εργασία τους και να αφουγκραστούν τις ιδέες, τους φόβους, τις απορίες και τις ελπίδες, που έχει το ευρύ κοινό για την επιστήμη. Η πρώτη εκδήλωση ξεκινά με θέμα τη βιολογία, τη συμπεριφορά και το μέλλον του άνδρα, την Πέμπτη 5 Μαρτίου.
Το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ και οι Εκδόσεις ΑΒΓΟ, με την αφορμή της κυκλοφορίας του βιβλίου «Η καταγωγή του άνδρα» του Βρετανού γενετιστή Στηβ Τζόουνς, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο University College του Λονδίνου, καθώς και του φετινού Έτους Δαρβίνου, εγκαινιάζουν (στις 9 το βράδυ) τις εκδηλώσεις του «Καφενείου της Επιστήμης» στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24, Αθήνα). Ο Δρ. Γιώργος Ζαρκαδάκης, μηχανικός αυτομάτων συστημάτων, συγγραφέας και διευθυντής των Εκδόσεων ΑΒΓΟ (www.zarkadakis.com), και ο Δρ. Θεόδωρος Αναγνωστόπουλος, μοριακός βιολόγος-γενετιστής, Πρόεδρος της ΜΚΟ «Επιστήμη Επικοινωνία - SciCo», θα μιλήσουν και θα συζητήσουν με το κοινό για τη βιολογία, τη συμπεριφορά και το μέλλον του άνδρα.
Τα γένια των ανδρών μεγαλώνουν γρηγορότερα όταν προσδοκούν να κάνουν σεξ. Το καλοκαίρι παράγονται λιγότερα σπερματοζωάρια. Τα αγόρια με περιτομή φοβούνται περισσότερο τις ενέσεις από τα αγόρια που δεν έχουν υποστεί την επέμβαση. Το μέσο μήκος του ανδρικού πέους είναι δεκαπέντε εκατοστά, ενώ της αρσενικής γαλάζιας φάλαινας είναι τρία μέτρα. Αυτά είναι μερικά από τα δεδομένα για το αρσενικό φύλο που παρουσιάζει ο Στηβ Τζόουνς στο βιβλίο «Η καταγωγή του άνδρα», όπου εξερευνά την αρρενωπότητα βασισμένος στην εκρηκτική ανάπτυξη της σύγχρονης βιολογίας. Ξεκινώντας από το χρωμόσωμα Υ που καθορίζει το άρρεν, ο Τζόουνς παρουσιάζει όσα οι επιστήμονες γνωρίζουν για τις αρσενικές ορμόνες, την τριχόπτωση και τα «υδραυλικά» του αρσενικού οργάνου, τον φθίνοντα ρόλο των αρσενικών στη σημερινή κοινωνία, το λόγο που οι άντρες πεθαίνουν πιο νωρίς από τις γυναίκες, τα υπέρ και τα κατά του να είναι κανείς άνδρας κ.α.

Ελντοράντο τέλος - Τα κεφάλια μέσα!

Μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις σκοπεύουν να επανεξετάσουν τα σχέδια δραστηριοποίησης τους στα Βαλκάνια. Οι λόγοι που επικαλούνται επικεντρώνονται στις μέχρι τώρα επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, καθώς και στις κάθε άλλο παρά ευοίωνες προοπτικές ανάπτυξής της. Αυτό προκύπτει από στοιχεία των εν λόγω επιχειρήσεων που δημοσιεύθηκαν στην ελληνική εφημερίδα Ημερησία και τη βουλγαρική Dnevnik .

Πολλές από τις επενδυτικές πρωτοβουλίες έχουν ανασταλεί, μόνιμα ή προσωρινά, εν αναμονή ομαλοποίησης του οικονομικού κλίματος στα Βαλκάνια. Βασικοί ανασταλτικοί παράγοντες είναι η πτώση της τιμής των κρατικών νομισμάτων και των δυνατοτήτων του δανειοδοτικού συστήματος που εμποδίζουν την ανάπτυξη της αγοράς. Βασική προτεραιότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, στην κρίσιμη αυτή περίοδο, είναι η διατήρηση της οικονομικής και παραγωγικής τους κατάστασης μέχρι τη βελτίωση των συνθηκών που επικρατούν, τονίζει η Ημερησία.
Σύμφωνα με τις ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη Βουλγαρία, στο διάστημα του τελευταίου τριμήνου η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σημαντικά την λειτουργία της πραγματικής οικονομίας. Η Βιοχάλκο, ιδιοκτησία της οποίας είναι οι επιχειρήσεις Stomana Industry, Sigma και τα εργοστάσια Stilmet και Sofia med , ανακοίνωσε το Νοέμβριο ότι θα σταματήσει τη λειτουργία μέρους των παραγωγικών της μονάδων. Οι λόγοι που επικαλέστηκε ήταν η μείωση της ζήτησης από την ευρωπαϊκή αγορά, η πτώση των τιμών των προϊόντων της σε παγκόσμιο επίπεδο και η άνοδος της τιμής του φυσικού αερίου, που από τις αρχές Οκτωβρίου αυξήθηκε απότομα κατά 23.89%. όπως ανακοίνωσε ο διευθυντής της επιχείρησης για τη Βουλγαρία, η Βιοχάλκο έχει διακόψει μέρος των παραγωγικών της δραστηριοτήτων, λόγω έλλειψης παραγγελιών, ενώ μέχρι τα τέλη του έτους αναμένεται να απολυθούν τουλάχιστον 300 εργαζόμενοι. Αποφασίστηκε να διακοπούν όλες οι παράπλευρες δραστηριότητές της, οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα στην βασική παραγωγή, ενώ ορισμένες απ’ αυτές αποφασίστηκε να ανατεθούν σε τρίτους.Διαφορετική είναι η κατάσταση σε ό,τι αφορά στην επιχείρηση Zlatna Panega Tsiment, ιδιοκτήτρια της οποίας είναι η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ. Σύμφωνα με την εφημερίδα Ημερησία, η ΤΙΤΑΝ μπόρεσε να εξασφαλίσει δάνεια από την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και να χρηματοδοτήσει την κατασκευή νέου εργοστασίου στην Αλβανία, το οποίο αναμένεται να λειτουργήσει στα τέλη του 2009 και να παράγει 1.5 εκ. τόνους ετησίως. Σύμφωνα με τον κ Αλεξάντερ Τσακμάκοφ, διευθυντή της Zlatna Panega Τsiment”, η κρίση δεν έχει επηρεάσει ακόμα την επιχείρηση. Η δραστηριότητά μας, τόνισε ο κ. Τσακμάκοφ, είναι άμεσα εξαρτημένη από τις οικοδομικές εργασίες, η πτώση των οποίων θα μας δημιουργήσει προβλήματα, κατά πάσα πιθανότητα, στα τέλη του 2009. για την ώρα έχουν μπλοκάρει οι οικοδομικές δραστηριότητες, κυρίως στην κατασκευή κατοικιών και ξενοδοχειακών μονάδων, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, αναμένεται η πραγματοποίηση μεγάλων έργων υποδομής. Το κράτος δεν πρέπει να αναμιχθεί στη βιομηχανία, αλλά να εξασφαλίσει τα απαραίτητα ποσά για τη χρηματοδότηση των σχεδίων αυτών, μετά το πάγωμα των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Ορισμένα από τα έργα αυτά είναι η κατασκευής της 2ης γέφυρας στο Δούναβη, το ατομικό εργοστάσιο «Μπέλενε» και η κατασκευή του εθνικού οδικού δικτύου. Σύμφωνα με το κ. Τσακμάκοφ, η επιχείρηση δεν θα αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα στο διάστημα του 2009. Όπως τόνισε, η κατάσταση θα παραμείνει ίδια με αυτή του 2008, οπότε η παραγωγή της ανέβηκε κατά 18%. Οι επενδύσεις, μεταξύ των οποίων και μια επένδυση ύψους 200 εκ €, αλλά και μέρος των επισκευών ή βελτιώσεων έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Σύμφωνα με τους ειδικούς της ΤΙΤΑΝ, το έτος 2010 θα είναι καθοριστικό για την επιχείρηση και την ανάπτυξή της.
Η ΤΙΤΑΝ αγόρασε το 2004, για το ποσό των 56.8 εκ €, την επιχείρηση Zlatna Panega Τsiment από τη γερμανική «Χάιντελμπεργ Τσιμέντ» και υποχρεώθηκε, από την Επιτροπή προστασίας του ανταγωνισμού να πουλήσει τις μετοχές της στην τσιμεντοβιομηχανία Πλέβεν τσιμέντ.
Οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες συνεχίζουν την εξάπλωσή τους. Παρά την οικονομική κρίση, η επιχείρηση ΦΟΥΡΛΗΣ, η οποία έχει στην ιδιοκτησία της τα δικαιώματα της ΙΚΕΑ, συνεχίζει τις εργασίες κατασκευής του κτηρίου της αντιπροσωπίας της στη Βουλγαρία. Η επιχείρηση προβλέπει την έναρξη της λειτουργίας του στις αρχές του 2010, οπότε αναμένεται και η ανάκαμψη της οικονομίας. Η ΙΚΕΑ σχεδιάζει την κατασκευή νέου καταστήματος στην Κρήτη και τρίτου στην Αθήνα, αλλά όχι πριν το τέλος του 2011. Η ΦΟΥΡΛΗΣ έχει την αθλητική αλυσίδα «Ιντερσπορτ» και τα δικαιώματα, στη Βουλγαρία, των αντιπροσωπιών των Samsung, General Electric, Liebher και Körting.
Η ελληνική αλυσίδα καταστημάτων παιδικών ειδών «Τζάμπο» ανακοίνωσε ότι θα επανεξετάσει την επενδυτική της πολιτική στη Βουλγαρία για το 2009, αλλά και ότι δεν προβλέπει σημαντικές αλλαγές. Για την ώρα η «Τζάμπο» διαθέτει 44 καταστήματα, από τα οποία τα 41 στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα 3 σε Κύπρο και Βουλγαρία.
Η επιχείρηση καλλυντικών και αρωμάτων «Σαράντης» ανακοίνωσε, ότι λόγω της μειωμένης ζήτησης, έχουν μειωθεί οι δυνατότητες ανάπτυξης της στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Αντίθετα, το βουλγαρικό τμήμα της ανακοινώνει αύξηση των τιμών των προϊόντων της επιχείρησης από τις αρχές του 2009. Η επιχείρηση «Σαράντης» δραστηριοποιείται επίσης στη Σερβία, Βουλγαρία, Σκόπια, Ρουμανία, Πολωνία, Τσεχία και Ουγγαρία.

Εδω Στουτγάρδη

Γράφει ο Γιάννης Δημητριάδης

Ο ταλαντούχος Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος
Ένα κολακευτικό ρεπορτάζ για τον ταλαντούχο έλληνα μουσικό και μαέστρο Κωνσταντίνο Καλογερόπουλο δημοσίευσε η γερμανική εφημερίδα Stuttgarter Zeitung, με τον τίτλο «Ένα νέο ταλέντο στη θέση του διευθυντή» και τον υπότιτλο «Ο Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος διευθύνει τη χορωδία του Malmsheim». Στο δημοσίευμα αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι ο 25χρονος Έλληνας, ο οποίος από τις αρχές Ιανουαρίου διευθύνει τη χορωδία του Malmsheim, είναι εξαιρετικά ταλαντούχος και με πολύ μεγάλο ζήλο για τη δουλειά του. Για το επόμενο έτος ο Καλογερόπουλος έχει φιλόδοξα σχέδια για τα 80 μέλη της χορωδίας, που ανέλαβε μετά την παραίτηση του προκατόχου του, ο οποίος κατείχε τη θέση επί 33 συναπτά έτη. Ο Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος γεννήθηκε στη Στουτγάρδη, όπου σπούδασε Μουσικολογία και Μουσική Θεωρία στην Ανώτατη Μουσική Σχολή της πόλης. Συνέχισε τις σπουδές του στη σύνθεση και στο πιάνο στη Μαδρίτη. Πέρα από τις προσπάθειές του για την απόκτηση μάστερ στη μουσική, ο Καλογερόπουλος γράφει μουσική για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Βάκχες με αφετηρία την Στουτγάρδη
Μετά την επιτυχημένη περιοδεία τους σε δεκαοκτώ πολιτείες των ΗΠΑ, οι «Βάκχες» του Ευριπίδη, από το θεατρικό σχήμα Λεωνίδα Λοιζίδη, θα ταξιδέψουν σε χώρες της Ευρώπης. Η περιοδεία στην Αμερική, υπό την αιγίδα των ελληνικών υπουργείων Εξωτερικών, Τουριστικής Ανάπτυξης, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Πολιτισμού, του δήμου Αθηναίων, του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας και της UNESCO, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού και του Οργανισμού «Παιδεία». Η παράσταση έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό και τον τύπο, αποσπώντας πολλαπλές τιμητικές διακρίσεις. Πρώτος σταθμός της περιοδείας στην Ευρώπη, ήταν η Στουτγάρδη, όπου η παράσταση ανέβηκε στις 23 Ιανουαρίου, με πρωτοβουλία της Ένωσης Ελλήνων Επιστημόνων Βάδης-Βυρτεμβέργης και της Ελληνικής κοινότητας της πόλης. Το έργο παρουσιάζεται στα ελληνικά, με γερμανικούς υπέρτιτλους για τους γερμανούς θεατές.

Ο Πόντος ανάμεσα στο χθες και το αύριο στο Leonberg
Η Ομοσπονδία Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη διοργάνωσε στην πόλη του Leonberg σεμινάριο ιστορίας με θέμα «Ο Πόντος ανάμεσα στο χθες και το αύριο» που εισηγήθηκε η κυρία Παρίσατι Παπαδοπούλου-Συμεωνίδου. Η διοργάνωση του σεμιναρίου έγινε σε συνεργασία με τον τοπικό σύλλογο Ποντίων Leonberg «Παναγία Σουμελά». Σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα η γνωστή συγγραφέας αναφέρθηκε στη διεκδίκηση του μέλλοντος με γνώμονα και οδηγό την ιστορική πορεία του Ποντιακού Ελληνισμού. Σκοπός των ετήσιων σεμιναρίων που διεξάγει με επιτυχία η Ομοσπονδία Ποντίων είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση ιδιαίτερα της νέα γενιάς, η επικοινωνία, η ανταλλαγή απόψεων και οι εποικοδομητικές συζητήσεις που πλαισιώνουν κάθε εκδήλωση. Η πρόεδρος της ΟΣΕΠΕ κ. Δήμητρα Παπαδοπούλου τόνισε στο χαιρετισμό της ότι είναι εξαιρετικά σημαντική η διοργάνωση ημερίδων με ιστορικό περιεχόμενο που έχουν ως στόχο τη διάδοση της ιστορικής αλήθειας. Το σεμινάριο τίμησαν με την παρουσία τους ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Στουτγάρδη κ. Ξενιτέλλης, και ο πρόξενος κ. Αντωνάτος, οι σύμβουλοι Α’ Βάθμιας και Β΄ Βάθμιας εκπαίδευσης στη Στουτγάρδη, ο επίτιμος πρόεδρος της ΟΣΕΠΕ κ. Γαλανίδης και ο χορηγός της ομοσπονδίας κ. Ταγκαλίδης. Η επόμενη εκδήλωση της ΟΣΕΠΕ, η Πανευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας, θα γίνει στις 21-22 Μαρτίου 2009, ενώ ο επιτυχημένος θεσμός του Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών Νεολαίας θα ενώσει και πάλι όλο τον Ελληνισμό στις 23 Μαΐου 2009.
Διάκριση στην ελληνίδα δημοσιογράφο Άννα Κοκτσίδου
Στην Ελληνίδα δημοσιογράφο Αννα Κοκτσίδου - που εργάζεται ως συντάκτης της δημόσιας "Νοτιοδυτικής Ραδιοφωνίας" της Γερμανίας με έδρα τη Στουτγάρδη - για την έρευνά της ως προς τη μετανάστευση στην Ελλάδα, απονεμήθηκε το γνωστό βραβείο δημοσιογραφίας για την Κεντροανατολική Ευρώπη. Το ετήσιο βραβείο, το οποίο απονέμεται εδώ και πέντε χρόνια από το Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων ΑΡΑ και συνοδεύεται από ποσό 5.000 ευρώ, επιδόθηκε στην τιμώμενη με αυτό Ελληνίδα δημοσιογράφο, στη διάρκεια ειδικής εκδήλωσης στο Μέγαρο της Τράπεζας της Αυστρίας, παρουσία παραγόντων της δημόσιας ζωής και πολλών κορυφαίων εκπροσώπων Μέσων Ενημέρωσης από την Αυστρία και τις γειτονικές χώρες. Για την προσωπικότητα της Αννας Κοκτσίδου και την εργασία της με θέμα "Οι νέοι ξένοι-Η Ελλάδα και οι μετανάστες της" - που απέσπασε τελικά το βραβείο από τις συνολικά 70 υποψηφιότητες που είχαν υποβληθεί φέτος - μίλησαν ο αρχισυντάκτης του Αυστριακού Πρακτορείου Ειδήσεων και ο επικεφαλής του τμήματος εξωτερικής πολιτικής. Στην εργασία-έρευνα της Ελληνίδας δημοσιογράφου, που μεταδόθηκε στη σειρά των εκπομπών της Γερμανικής Ραδιοφωνίας "Πρόσωπα της Ευρώπης" τον περασμένο Ιούνιο, γίνεται ανάγλυφη παρουσίαση της κατάστασης των μεταναστών στην Ελλάδα, η οποία, όπως τονίσθηκε από τους ομιλητές, έχει ιδιάζουσα θέση ως εξωτερικό σύνορο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί, εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια, χώρα μετανάστευσης. Η ίδια, στα εννιά της χρόνια βρέθηκε από τη γενέτειρά της τη Θεσσαλονίκη, στη Στουτγάρδη, όπου εργαζόταν ήδη ως Έλληνας μετανάστης ο πατέρας της.

Οι Βόρειοι και οι Νότιοι της Ε.Ε.

Σημαντικές ανισότητες σε επίπεδο ποιότητας ζωής καταγράφει έρευνα ευρωπαϊκού ιδρύματος

Διχοτομημένη μεταξύ παλαιών και νέων, ανάμεσα σε βορρά και νότο είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο διαχωρισμός αυτός αφορά το επίπεδο ποιότητας ζωής, μέσα από έρευνα που πραγματοποίησε το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound).
Αποκαλύπτονται σημαντικές ανισότητες μεταξύ των παλαιών και των νέων κρατών μελών, αλλά και χωρών της βόρειας και νότιας Ευρώπης. Η αγοραστική δύναμη στα νέα κράτη μέλη και στις υποψήφιες χώρες (μόλις 55%) είναι πολύ κατώτερη του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η αναλογία των ατόμων που είναι μερικές φορές αναγκασμένα να στερούνται ουσιώδη αγαθά (π.χ. επαρκή θέρμανση, καινούργια ρούχα και ετήσια άδεια) είναι πολύ μεγαλύτερη σε αυτά τα κράτη απ' ό,τι στην υπόλοιπη Ένωση. Οι ανισότητες αυτές αντικατοπτρίζονται, επίσης, στις συνθήκες στέγασης. Οι κάτοικοι των νέων μελών της Ένωσης κατοικούν, εν γένει, σε ιδιόκτητα σπίτια (έναντι του 40% στις παλαιότερες χώρες). Αυτά, όμως, βρίσκονται συνήθως σε χειρότερη κατάσταση. Έτσι, το 42% των Ρουμάνων αντιμετωπίζει προβλήματα που σχετίζονται με την παλαιότητα των κατοικιών, έναντι μόλις 9% των Φιλανδών. Σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, η έρευνα αποκαλύπτει ελλείψεις ιατρικού εξοπλισμού, κυρίως στις χώρες της νότιας Ευρώπης (με εξαίρεση την Ισπανία) και στις αγροτικές περιοχές. Οι μισοί σχεδόν από τους φτωχότερους κατοίκους των νέων χωρών της Ένωσης δυσκολεύονται να πληρώσουν μια επίσκεψη στο γιατρό, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στη δυτική Ευρώπη είναι 31%. Τα προβλήματα αυτά έχουν οξυνθεί λόγω της συνεχιζόμενης γήρανσης του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Στα νέα κράτη της Ένωσης, καθώς και στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, ο βαθμός ικανοποίησης από τις συνθήκες ζωής είναι χαμηλότερος, ενώ οι κάτοικοι των σκανδιναβικών χωρών βρίσκονται στο ψηλότερο βιοτικό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, πολλοί είναι οι κάτοικοι των νέων κρατών μελών που δηλώνουν αισιόδοξοι, σε αντίθεση με τους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους Πορτογάλους, τους Ούγγρους και τους Βούλγαρους. Συνολικά, το ποσοστό των αισιόδοξων μειώθηκε από 64% κατά την έρευνα του 2003 σε 55% σήμερα. Η απαισιοδοξία αντικατοπτρίζει την άνοδο της ανέχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Η φτώχεια απειλεί το 16% του πληθυσμού, ένας στους πέντε Ευρωπαίους ζει υπό ανθυγιεινές συνθήκες, ένας στους δέκα ζει σε νοικοκυριό όπου κανένας δεν εργάζεται, ενώ το ποσοστό των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο ξεπερνά το 15%. Κανονισμοί για τους αιτητές ασύλου Όσοι ζητούν άσυλο θα κρατούνται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις Δεκάδες χιλιάδες άτομα, πολλά από τα οποία έχουν ήδη υποστεί κακή μεταχείριση, καταφεύγουν κάθε χρόνο σε κράτη της Ένωσης για να γλυτώσουν από τη δίωξη στη χώρα τους λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής, των θρησκευτικών και πολιτικών τους πεποιθήσεων ή ακόμη επειδή ανήκουν σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τα άτομα αυτά πρέπει να προστατεύονται, ακόμη κι αν εισέρχονται παράνομα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2003, η Ένωση θέσπισε κανονισμούς για τη μεταχείριση των ατόμων που ζητούν άσυλο, η νομοθεσία όμως, αφήνει σημαντικά περιθώρια διακριτικής ευχέρειας στα κράτη μέλη, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται σημαντικές διαφορές. Η Κομισιόν πρότεινε την αναθεώρηση αυτών των κανόνων με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των αιτούντων άσυλο και την ομοιόμορφη μεταχείρισή τους σε όλες τις χώρες, όταν π.χ. αποτελούν απειλή για την τήρηση του νόμου και της τάξης. Τα ασυνόδευτα παιδιά δεν θα μπορούν να κρατούνται και τα συνοδευόμενα παιδιά, μόνο αν η κράτηση είναι προς το συμφέρον τους. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει επίσης, να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να εξασφαλίζουν στους αιτούντες άσυλο, αξιοπρεπή στέγη, διατροφή και ένδυση καθώς και πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και την απασχόληση. Στα άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως για παράδειγμα στα θύματα βασανιστηρίων, θα πρέπει να παρέχεται νομική και ιατρική βοήθεια. Με δύο άλλες προτάσεις επιδιώκεται να διευκολυνθούν χώρες όπως η Ελλάδα, η οποία αποτελεί σημαντικό σημείο εισόδου λαθρομεταναστών, καθώς και να βελτιωθεί η πρόσβαση των εθνικών αρχών σε δεδομένα μέσω των οποίων θα ταυτοποιούνται οι πρόσφυγες και θα αποφεύγονται οι πολλαπλές αιτήσεις χορήγησης ασύλου ή οι πρακτικές αναζήτησης του ευνοϊκότερου κράτους υποδοχής από τους αιτούντες άσυλο. Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2008, υποβλήθηκαν στα κράτη-μέλη της Ένωσης σχεδόν 104 χιλιάδες αιτήσεις για χορήγηση ασύλου, κυρίως από Ιρακινούς πολίτες.

Οι 100 μεγαλύτερες απάτες με ευρωπαϊκά κονδύλια

Ιταλία, Ισπανία, Δανία, ευρωβουλευτές, Φιλανδοί και Βρετανοί στα μεγάλα κόλπα

Έναν κατάλογο με τις 100 "καλύτερες" περιπτώσεις απατών με χρήματα των κοινοτικών ταμείων δημοσιεύει ένα βρετανικό, ευρωσκεπτικιστικό Think Tank, το Open Europe.
Η ανακοίνωση, έγινε με αφορμή τη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ), σχετικά με τους λογαριασμούς της ΕΕ για το 2007.
Συγκεκριμένα, στη λίστα με τις "καλύτερες απάτες" που δημοσίευσε το Open Europe, είναι η περίπτωση της, επιδοτούμενης από την ΕΕ, σχολής ιππασίας στο Σιρίβελ της Ισπανίας, που ίδρυσε ο πρώην δήμαρχος της πόλης, Ραμόν Ρομέρα. Ο "Έβδομος Ουρανός", όπως είχε ονομάσει τη σχολή ο κ. Ρομέρα, αποδείχτηκε ότι λειτουργούσε ως οίκος ανοχής. Ο κ. Ρομέρα δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι νοίκιασε τη σχολή μαζί με τα άλογα "σε κάποιον ο οποίος, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έκανε τη σχολή οίκο ανοχής!".
Ένα άλλο, "καλό" παράδειγμα εξαπάτησης σε βάρος των ευρωπαϊκών ταμείων, σύμφωνα με το Open Europe, είναι η καλλιέργεια πιστοποιημένων βιολογικών ελαιών και παραγωγής βιολογικού ελαιόλαδου στην Πούλια της Ιταλίας, δίπλα σε μια χωματερή ύψους δέκα μέτρων. Οι αγρότες - ιδιoκτήτες της βιολογικής καλλιέργειας που έφτιαχναν πλαστά πιστοποιητικά ποιότητας για το ελαιόλαδο, συνελήφθησαν από τις τοπικές αρχές με την κατηγορία απάτης κατά συρροή και έκθεσης σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας.
Επίσης, η λεγόμενη "αποζημίωση της Παρασκευής", ύψους 200 ευρώ ανά ευρωβουλευτή, για την πέμπτη ημέρα των συνόδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, βρίσκεται στη λίστα με τις "καλύτερες απάτες". Παρόλο που η Ολομέλεια τις ευρωβουλής, τα τελευταία επτά χρόνια, δεν συνεδριάζει τις Παρασκευές στο Στρασβούργο, σύμφωνα με στοιχεία του Open Europe, περίπου 60 ευρωβουλευτές δηλώνουν παρουσία, προκειμένου να λάβουν την αποζημίωση των 200 ευρώ. Το συνολικό ετήσιο κόστος, αυτής της τακτικής, ανέρχεται σε 820.000 ευρώ για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σημειώνει το Open Europe.
Σε ό,τι αφορά, εξάλλου, τις περιπτώσεις "σπατάλης" του κοινοτικού χρήματος, το Open Εurope αναφέρει, ως παράδειγμα, ορισμένα προγράμματα που επιδότησε η ΕΕ. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται η εκπαίδευση κοριτσιών για τηλεοπτικά σόου στη Νάπολη της Ιταλίας (1,2 εκατ. ευρώ από την ΕΕ), τα μαθήματα κινηματογράφου στην Ιταλία (συνολικού προϋπολογισμού 9 εκατ. ευρώ) με μόλις 12 μαθητές, η αποτυχημένη συντήρηση ενός πάρκου με κροκόδειλους στη Δανία (940.000 ευρώ από την ΕΕ), η ανάδειξη ταλέντων ταγκό στη Φινλανδία (100.000 από την ΕΕ), η βράβευση της καλύτερης τουαλέτας στη Μ. Βρετανία και πολλά άλλα.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, πάντως, διατύπωσε ευνοϊκή γνώμη για τους κοινοτικούς λογαριασμούς του 2007, εκφράζοντας ωστόσο, κάποιες επιφυλάξεις για τις δαπάνες στους τομείς της γεωργίας και της περιφερειακής ανάπτυξης, οι οποίες αντιστοιχούν στο 80% των συνολικών δαπανών.

Γεώργιος Χατζημαρκάκης

Ένας εκ των ισχυρότερων Γερμανών στις Βρυξέλλες

Του Γιάννη Δημητριάδη

Γεννήθηκε το 1966 στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας. Εκλέχθηκε το 2004 βουλευτής των FDP (ELDR) Φιλελευθέρων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Πρόεδρος του DHW (Γερμανο-Ελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου) και Ευρωβουλευτής των Γερμανών Φιλελευθέρων Γιώργος Χατζημαρκάκης εξελέγη ένας εκ των ισχυρότερων Γερμανών στις Βρυξέλλες.
Το περιοδικό „Impulse“ ένα από τα τρία μεγαλύτερα οικονομικά περιοδικά της Γερμανίας είχε καλέσει 55 γραφείο λόμπυ των Βρυξελλών να απαντήσουν στην ερώτηση, ποιός κατά την άποψή τους είναι αυτός που έχει τις καλλίτερες προσβάσεις και επαφές στις Βρυξέλλες. Μεταξύ των ερωτηθέντων συμπεριλαμβάνονταν σύνδεσμοι, αντιπροσωπείες μεγάλων εταιρειών, δικηγορικά γραφεία και γραφεία δημοσίων σχέσεων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του περιοδικού αυτοί κατέταξαν τον ελληνικής καταγωγής Ευρωβουλευτή των γερμανών Φιλελευθέρων (FDP) Γιώργο Χατζημαρκάκη σαν «πολιτικό με χάρισμα» στην 23η θέση των συνολικά 25 εκλεγμένων. Έτσι ο Χατζημαρκάκης είναι ο μόνος Ευρωβουλευτής από την περιοχή του Σααρ και του FDP που κατάφερε να κερδίσει μία από τις 25 πολυπόθητες θέσεις. «Χαίρομαι ιδιαίτερα με το αποτέλεσμα αυτό διότι καταδεικνύει ότι μέσα σε μόλις δυόμιση χρόνια επέτυχα να διαδραματίσω σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα των Βρυξελλών» τόνισε ο Χατζημαρκάκης ο οποίος ας σημειωθεί και για άλλη μία φορά είναι ο μόνος εκ των συμμετεχόντων στην λίστα Ευρωβουλευτών που διανύει την πρώτη του θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ο Γιώργος Χατζημαρκάκης κατέχει την θέση του Προέδρου του Γερμανο-Ελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου (DHW) από το 2004 και διατηρεί άριστες σχέσεις με όλους τους Έλληνες και Κύπριους Ευρωβουλευτές όσο και με τους Επιτρόπους της Ε.Ε. Σταύρο Δήμα και Μάρκο Κυπριανού.

"Η καρδιά μου είναι γεμάτη Κρήτη" θα πεί σε συνέντευξη στον Ηρακλή Γαλανάκη σε εφημερίδα της Κρήτης.
«Όποιος αγαπά τον τόπο του μπορεί να βρει τρόπους να τον βοηθήσει. Είμαι Γερμανός ευρωβουλευτής μα η καρδιά μου είναι γεμάτη Κρήτη, γι' αυτό θα είμαι πάντα δίπλα της..», είπε ο νεαρός ευρωβουλευτής. Γερμανός από τη μητέρα, Κρητικός και Έλληνας από τον Ιεραπετρίτη πατέρα που είχε μεταναστεύσει στη Γερμανία, εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με το Φιλελεύθερο-Δημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας στις τελευταίες ευρωεκλογές. Με το μεσογειακό και δυναμικό του ταμπεραμέντο και την γερμανική οργανωτική ικανότητα που φαίνεται ότι διαθέτει, ο κ. Χατζημαρκάκης δεν άργησε να αποδείξει ότι είναι άνθρωπος των έργων, και απ' ότι μας είπε δεν θα παύσει να μας εκπλήττει.
Ποιο πλούσιος γίνεται ο τόπος που αγαπιέται από ανθρώπους όπως ο κ. Χατζημαρκάκης. Η Κρήτη και ιδιαίτερα το Λασίθι θα πρέπει να νοιώθουν περήφανοι και τυχεροί. Κι εμείς νοιώσαμε ευτυχείς και ακόμη πιο αισιόδοξοι για τον τόπο μας γνωρίζοντας κι ακούοντάς τον. Γι' αυτό θελήσαμε να το μοιραστούμε μαζί σας αυτή την περίοδο των εορτών της προσφοράς και της μοιρασιάς.
Τελευταία στην 3η Εθνική Σύνοδο Κορυφής της Γερμανικής κυβέρνησης με τους μετανάστες που διαβιούν στη χώρα στο πλαίσιο του σχεδίου ολοκλήρωσης που έχει υιοθετήσει η Γερμανία για την ένταξη των μεταναστών, συμμετείχε και ο ευρωβουλευτής.
Αυτό το πρότυπο ενός εθνικού σχεδίου ολοκλήρωσης είναι μια κοινή εργασία της Γερμανικής κυβέρνησης, των κρατιδίων και των δήμων καθώς επίσης και των αντιπροσώπων των μεταναστών, των επιχειρήσεων και των οργανώσεων πολιτών, της οικονομίας, του αθλητισμού, του πολιτισμού και των μέσων και είναι μοναδικό με αυτόν τον τρόπο που υλοποιείται για την Ευρώπη.
Στη διάρκεια της Συνόδου ο κ. Χατζημαρκάκης είχε συνάντηση με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, κατά την οποία την ενημέρωσε για τις δράσεις του Γερμανοελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου και τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσει.
«Αυτό το εθνικό σχέδιο ολοκλήρωσης είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Έχει έναν πρότυπο χαρακτήρα για όλα τα κράτη μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση», δήλωσε κατά τη σύνοδο κορυφής ο ευρωβουλευτής.
Ο Πρόεδρος του DHW υπογράμμισε τις δράσεις που αναπτύσσονται και αναφέρθηκε ειδικά στο πρόγραμμα «νέο ξεκίνημα» το οποίο δημιούργησε 106 θέσεις κατάρτισης για τους μαθητευόμενους έλληνες επιχειρηματίες της Γερμανίας που υποστηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα ομοσπονδιακά κεφάλαια στα πλαίσια της πρωτοβουλίας υποστήριξης εργασίας μέσα σε 28 μήνες με τις Γερμανοελληνικές επιχειρήσεις.
«Το «νέο ξεκίνημα» μας είναι ένα καλό παράδειγμα των αχρησιμοποίητων δυνατοτήτων της γερμανικής κοινωνίας, όχι μόνο στα πλαίσια της κοινωνικής ολοκλήρωσης, αλλά και της οικονομικής ανάπτυξης. Πέρα από την πρώτη εφαρμογή, εξετάζουμε αυτή τη στιγμή την επέκταση της πρωτοβουλίας μας και για τα υπόλοιπα ομοσπονδιακά κράτη της Γερμανίας», δήλωσε ο κ. Χατζημαρκάκης.

Η γενιά των 700 ευρώ και η κρίση των 25 ετών

"Ψωνίζοντας" ένα στυλ ζωής

Όλοι έχουμε ακούσει για την κρίση στην ηλικία των 25 ετών και για τάσεις όπως π.χ. ενήλικες που μένουν ακόμα με τους γονείς τους, που γίνονται μόνιμοι φοιτητές, που χάνουν κάποιο πανεπιστημιακό χρόνο, που δοκιμάζουν διαφορετικές δουλειές, συντρόφους και διαμερίσματα και που γενικά δεν καταφέρνουν να ωριμάσουν και να προσαρμοστούν με το παραδοσιακό σχήμα, καριέρα-σπίτι-γάμος-παιδιά. Ακόμα, και αν παντρευτούν, είναι συνήθως ένας πρώτος γάμος και όχι και ο τελευταίος, και δεν φαίνονται έτοιμοι για να κάνουν παιδιά έως ότου είναι σχεδόν πολύ αργά (με εξαιρέσεις περιπτώσεις κοριτσιών που μένουν έγκυες ενώ πάνε ακόμα σχολείο).
Συνήθως ο γνωστός θρήνος από όλους τους ειδικούς είναι το παράπονο για την ανευθυνότητα των νέων, ή για τη δυσκολία να ζεις τη ζωή σου όπως θέλεις σήμερα, για τα φοιτητικά δάνεια, τις τιμές των σπιτιών και τα συναφή, ή για τους συνήθεις ύποπτους όπως η κυβέρνηση, τα σχολεία, οι γονείς, τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο.
Αλλά που βρίσκεται σύμφωνα με τις απόψεις των νέων τελικά η αλήθεια? Που οφείλεται η «κρίση των 25 ετών»;


Η τέλεια δουλειά
Σε μια πρόσφατη έρευνα, το 74% των 25χρονων ερωτηθέντων απάντησαν ότι το πιο βασικό κίνητρο καριέρας είναι η προσωπική ολοκλήρωση. Αν και δεν γνωρίζουν τι ακριβώς συνιστά την ολοκλήρωση αυτή, και παρότι αυτό το κάτι που ψάχνουν μπορεί να είναι άπιαστο, ωστόσο έχουν υψηλές -ίσως μη πραγματοποιήσιμες- προσδοκίες, και μετακινούνται από δουλειά σε δουλειά, ψάχνοντας απελπισμένα για την τελειότητα.
Αυτές οι μεγάλες προσδοκίες έχουν διογκωθεί από αυτούς που συμβουλεύουν τους νέους ανθρώπους για το πώς να χειριστούν την «κρίση των 25 ετών», όπως π.χ. ένα περιοδικό που υπενθυμίζει στις νέες γυναίκες ότι «σε αυτή την ηλικία μπορεί να έχεις τα πάντα, ότι δεν χρειάζεται να έχεις ένα επαγγελματικό σχέδιο, ότι μπορείς να πάρεις άλλες αποφάσεις σήμερα και άλλες αύριο». Αντίστοιχα προτρέπουν τους νέους 20 ετών να αναρωτηθούν ποιοι θα ήθελαν να είναι σε 20 χρόνια και τι θα μετάνιωναν αν δεν είχαν κάνει και για το λόγο αυτό καλό θα είναι να αποφασίσουν χωρίς βιασύνη τι είναι αυτό που θέλουν τελικά.
Οι νέοι σήμερα αντιμετωπίζουν τη καριέρα και τη ζωή του, με μια αίσθηση δικαιοδοσίας στην προσωπική ολοκλήρωση και με μεγάλες προσδοκίες αφού συχνά πιστεύουν ότι μια και μόνη δουλειά θα πρέπει να τους επιτρέπει να αξιοποιήσουν όλες τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους. Μια κοπέλα 23 ετών ανέφερε ότι «δεν πρόκειται να παραπετάξει τον εαυτό της σε κάποια δουλειά που δεν την κάνει χαρούμενη 100%.».


Ψωνίζοντας δουλειές
Στην προσπάθεια αυτή των νέων για την ιδανική δουλειά, βλέπουμε ότι υιοθετούν ένα πιο πειραματικό και πιο καταναλωτικό στυλ προσέγγισης, με το οποίο προβάρουν πολλές διαφορετικές δουλειές, σπουδές, κατευθύνσεις καριέρας, ελπίζοντας ότι θα βρουν αυτή τη μια δουλειά που θα τους ταιριάζει, που θα είναι ένας συνδυασμός καλού μισθού, εργασιακού περιβάλλοντος και προσωπικής ολοκλήρωσης.
Και εδώ υπάρχουν 3 διαφορετικές κατηγορίες νέων:
α. Αυτοί που είναι συστηματικοί στο ψάξιμο, όπως κάνουν δηλαδή όταν ψωνίζουν αγαθά, κάνουν έρευνα, συγκρίνουν επιλογές, ζυγίζουν τα συν και τα πλην.
β. Αυτοί που είναι πιο παρορμητικοί, που ξεφυλλίζουν τις δουλειές, πέφτοντας από τη μια δουλειά στην άλλη, αλλάζοντας σπουδές ή την κατεύθυνση της καριέρας τους χωρίς σκέψη, και εγκαταλείποντάς τα όλα για να πάνε ταξίδια, και σε γενικές γραμμές αποφεύγοντας να βάλουν τα πράγματα σε μια σειρά στη ζωή τους. Ακόμα και η λέξη «εμπιστοσύνη» μεταφράζεται διαφορετικά σήμερα, αφού ένας ή ενάμιση χρόνος θεωρείται αρκετός ώστε να μην χαρακτηριστεί ο υποψήφιος ως «περαστικός» από τον εργοδότη.
γ. Αυτοί που είναι θύματα μόδας και διαλέγουν καριέρα και στυλ ζωής σύμφωνα με το τι φαίνεται καλό, και που συχνά θαμπώνονται από τη δόξα και τη λάμψη αντί να ψάχνουν για επιλογές που πραγματικά καλύπτουν τις ανάγκες τους, τις δεξιότητες και τις προσωπικότητες τους.
Παρόλα αυτά ακόμα και αυτός ο πιο παρορμητικός τρόπος εύρεσης εργασίας, εκλαμβάνεται ως μια απαραίτητη και θετική διαδικασία που βοηθά στο να ανακαλύψουν τελικά πού είναι καλοί, ποιοι είναι και τι θέλουν από τον κόσμο της δουλειάς, αφού ξέρουν να ελίσσονται γρήγορα και δεν κάνουν δουλειές που δεν τους ικανοποιούν.
Οι νέοι είναι λοιπόν σήμερα πιο απαιτητικοί από τις προηγούμενες γενιές, και πιο πρόθυμοι να πειραματιστούν, που σημαίνει ότι προτιμούν να ψωνίζουν διαφορετικές δουλειές για περισσότερο χρονικό διάστημα, αλλά στο τέλος όμως καταφέρνουν να στεριώσουν.
Αυτό το ψώνισμα δουλειάς έχει γίνει πιο εύκολο και λόγω του διαδικτύου (υπάρχουν παγκοσμίως 22 εκατομμύρια ιστοσελίδες) που του δίνει τόσες πολλές επιλογές.


Ψωνίζοντας συντρόφους
Όπως συμβαίνει και με το ψώνισμα διαφορετικών δουλειών, η ίδια πειραματική και καταναλωτική προσέγγιση παρατηρείται και στον τρόπο που οι νέοι αντιμετωπίζουν τις ερωτικές σχέσεις τους, πράγμα που αποδεικνύεται με βάση τις στατιστικές για τον αυξανόμενο αριθμό συντρόφων ειδικά στις ηλικίες 20-24. Ακριβώς όπως οι νέοι αρνούνται να δεσμευθούν σε μια δουλειά, αρνούνται επίσης να δεσμευθούν με ένα σύντροφο. Σε σύγκριση με το 1971 που οι νέοι παντρευόντουσαν στα 25 οι άντρες και στα 23 οι γυναίκες, σήμερα παντρεύονται στα 31 οι άντρες και στα 29 οι γυναίκες. Αυτό φαίνεται και από τον μεγάλο αριθμό νέων που μένουν το 2004 μόνοι τους ή με τους γονείς τους, συγκεκριμένα το 40% των ανδρών 20-29 ετών και το 25% των γυναικών των ίδιων ηλικιών. Μεγάλος αριθμός δηλαδή σόλο ανδρών και γυναικών, που δεν είναι καν έτοιμοι για συμβίωση.
Το ότι οι άνθρωποι σήμερα νιώθουν μικρότερη πίεση να παντρευτούν αποτυπώνεται σε πολλές έρευνες, και το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι από 18 μέχρι 40 λαμβάνουμε τις ίδιες απαντήσεις «Δεν με ανησυχεί καθόλου ο γάμος, δεν το σκέφτομαι καθόλου».
Αυτό είναι και το σύνδρομο του Πήτερ Παν που εντοπίζεται σε σόλο νέους 30 ετών που εκφράζουν την άποψη ότι είναι πολύ νέοι για να σταθεροποιηθούν σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Ωστόσο ακόμα πιστεύουν στον γάμο, και θέλουν να βρουν ένα σύντροφο ζωής. Απλά είναι προετοιμασμένοι να περιμένουν περισσότερο και κυρίως να πειραματιστούν δοκιμάζοντας διαφορετικές σχέσεις μέχρι να βρουν την κατάλληλη σχέση για αυτούς.
Οι διαδικτυακοί τόποι ομιλίας και οι διαδικτυακές εταιρείες ραντεβού, καθώς και άλλες νέες μορφές οργανωμένου συνοικεσίου-συνταιριάσματος όπως είναι το γρήγορο-ραντεβού ενθαρρύνουν την συγκεκριμένη προσέγγιση ψωνίσματος-φίλου για να βρούμε τον σύντροφό μας.
Μερικοί νέοι όμως ανησυχούν ότι αυτή η νέα τάση να «προχωράμε» από μια ανεπιτυχή σχέση, αντί να προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματα, ίσως να έχει τραβήξει πολύ, και ότι οι μεγάλες προσδοκίες μπορεί να οδηγήσουν σε απογοητεύσεις.
Αυτό που φαίνεται πίσω από όλες αυτές τις γρήγορες εναλλαγές σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και του φόβου δέσμευσης είναι εν τέλει μια βαθύτερη ανάγκη για ασφάλεια και σταθερότητα. Αυτό προκύπτει και από διάφορες συνεντεύξεις με νέους, όπου αναδεικνύεται ότι ακριβώς επειδή ο γάμος είναι τόσο σπουδαία υπόθεση και τόσο μεγάλη δέσμευση πιστεύουν ότι «υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ συγκατοίκησης και γάμου… βλέπω το γάμο ως μια σταθερή βάση και όχι ως κάτι περαστικό».
Αυτές οι τάσεις έχουν οδηγήσει κάποιους σε λάθος συμπεράσματα ότι ο γάμος και η οικογένεια έχουν απορριφθεί μαζί με τις σταθερές δουλειές και καριέρες στο βωμό πιο φιλελεύθερων σχέσεων. Αυτή όμως δεν είναι και η πραγματικότητα. Πρόκειται για μια καθυστέρηση ενηλικίωσης, το σύνδρομο του Πήτερ Παν, επειδή ζούμε περισσότερο, πιο υγιεινά, πιο πλουσιοπάροχα, γι αυτό τώρα ωριμάζουμε αργότερα και η ενηλικίωση ξεχειλώνει για να συμπεριλάβει ακόμα και τα 30.


Ψωνίζοντας ένα στυλ ζωής
Ακόμα και όταν παντρεύονται πολλοί νέοι αναβάλλουν να κάνουν παιδιά για όσο μεγαλύτερο διάστημα γίνεται γιατί το βλέπουν ως μια δουλειά ενήλικα. Ειδικά οι γυναίκες με μόρφωση και καριέρα προτιμούν να κάνουν παιδιά μέχρι το τελευταίο λεπτό του βιολογικού τους ρολογιού, με αποτέλεσμα πολλές να κάνουν το πρώτο τους παιδί στα 40 τους και άλλες να μην κάνουν καθόλου είτε γιατί δεν μπορούν είτε γιατί δεν θέλουν.
Πέρα από την αναβολή να κάνουν οικογένεια, πολλοί νέοι δεν κάνουν ούτε το πρώτο βήμα προς την ενηλικίωση, να αλλάξουν δηλαδή σπίτι. Οι μεγαλύτεροι βρίσκουν αυτή τη στάση ακατανόητη σύμφωνα με τα λεγόμενά τους «Και εμείς δεν μπορούσαμε να αγοράσουμε ή να νοικιάσουμε σπίτια μόνοι μας, αλλά νοικιάζαμε μαζί ακόμα και σπίτια της καταστροφής με φίλους ή γνωστούς μας, αρκεί να μην γυρίσουμε και πάλι στους δικούς μας».

Η ανάγκη για σταθερότητα, ασφάλεια και κοινωνικούς δεσμούς μέσα από κοινότητες
Η σημερινή τάση των νέων να μένουν όσο το δυνατόν περισσότερο με τους δικούς τους, οφείλεται στη πεποίθηση ότι το ενοίκιο είναι πεταμένα λεφτά, σε αντίθεση με ένα στεγαστικό δάνειο που θα συνεισέφερε στην αγορά σπιτιού. Έτσι, παρότι θα μπορούσαν να ζήσουν με ενοίκιο, προτιμούν να μείνουν με τους δικούς τους μέχρι να είναι σε θέση να αγοράσουν. Είναι έτοιμοι να θυσιάσουν την ανεξαρτησία και την περιπέτεια για χάρη της ασφάλειας και της σταθερότητας.
Συνεπώς, κάτω από αυτή τη φαινομενικά ατίθαση στάση στα επαγγελματικά, στη δουλειά, στα σπίτια, βλέπουμε ότι οι νέοι είναι στην ουσία πιο συντηρητικοί, μετρημένοι και προσαρμοσμένοι και σίγουρα πιο επιφυλακτικοί και αγχωμένοι από ότι ήταν οι γονείς τους στην ηλικία τους. Έχουν λοιπόν πιο συντηρητικές-μικροαστικές απόψεις, να βρουν μια καλή δουλειά, να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι, να κάνουν οικογένεια, να είναι επιτυχημένοι στη δουλειά και μαζί οικονομικά ασφαλής.
Αν και οι προσδοκίες είναι πιο υψηλές, αρνούνται να συμβιβαστούν με καταστάσεις που δεν τους ικανοποιούν. Θέλουν καλοραμμένες στα μέτρα τους εκδοχές των ίδιων πραγμάτων που ήθελαν και οι δικοί τους, και είναι προετοιμασμένοι για να το κατορθώσουν.

Πότε και γιατί τελικά συμβαίνει η λεγόμενη κρίση ζωής των 25 ετών;
• όταν οι νέοι καλούνται να πάρουν καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή τους ή αποφάσεις που θα χαρακτήριζαν την προσωπικότητα τους, με αποτέλεσμα να παραλύουν από αναποφασιστικότητα
•όταν οι νέοι αντιλαμβάνονται ότι οι υψηλές προσδοκίες τους και η αναβλητικότητα ενηλικίωσης τους έρχονται αντιμέτωπες με την δύσκολη πραγματικότητα του κόσμου των ενηλικωμένων στον οποίο πρέπει να πληρώσεις τα χρέη και τα δάνεια σου, οι εργοδότες δεν νοιάζονται και πολύ για την προσωπική σου ολοκλήρωση, και οι προσωπικές σχέσεις δεν γίνονται έτσι εύκολα.
• όταν η καμουφλαρισμένη ανάγκη για σταθερότητα και ασφάλεια συγκρούεται με την αβεβαιότητα που προκύπτει από την επιλογή ψωνίσματος στυλ ζωής.

Μια έρευνα της Kate Fox για τους νέους ανθρώπους της Αγγλίας, ερευνήτριας του Social Issues Research Centre της Αγγλίας.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΟΔΥΝΗ

Τα θλιβερά γεγονότα του ‘55 στην Πόλη τώρα και σε ταινία
Ότι δεν κάναμε εμείς επειδή θεωρούμε την ιστορία ως ταμπού το κάνουν τώρα οι Τούρκοι με δόση αυτοκριτικής
Ξεκίνησε στην Τουρκία η προβολή της ταινίας «Φθινοπωρινή οδύνη» που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του τούρκου λογοτέχνη-πολιτικού, Γιλμάζ Καράκογιουνλου και αναφέρεται σε μια ιστορία που εκτυλίσσεται με σκηνικό τα επεισόδια που είχαν οργανωθεί στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Σκηνοθέτης της ταινίας είναι η Τομρίς Γκιριτλίογλου, η οποία είχε σκηνοθετήσει και την ταινία «Το περιδέραιο της Σαλκίμ χανίμ» που είχε γυριστεί πριν από δέκα χρόνια, επίσης βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Καράκογιουνλου.
Η ταινία εκείνη εκτυλισσόταν την εποχή του «φόρου περιουσίας» που είχε επιβάλει η τουρκική κυβέρνηση το 1942, εναντίον των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων. Ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Μιλιέτ», Χασάν Πουλούρ, αναφέρεται στο πώς είχαν οργανωθεί από τις τουρκικές αρχές τα επεισόδια του 1955 και πώς μετατράπηκαν σε μία λεηλασία εναντίον των Ελλήνων της Πόλης.Ο Ταχά Ακγιόλ, αρθρογράφος της ίδιας εφημερίδας, αναφερόμενος στα επεισόδια, σημειώνει σήμερα τα εξής: «Δεν με ενοχλεί να γράφονται και να σκηνοθετούνται οι ντροπές μας αυτές. Πώς αλλιώς θα αντικρίσουμε τον καθρέφτη για να μάθουμε ότι ορισμένα πράγματα είναι άσχημα;»Ο Γιλμάζ Καράκογιουνλου έχει πλούσιο συγγραφικό έργο το οποίο περιλαμβάνει μυθιστορήματα, ποίηση και θεατρικά έργα. Εξελέγη βουλευτής του Κόμματος Μητέρας Πατρίδας στις εκλογές του 1995 και του 1999. Ανέλαβε κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση συνασπισμού που είχε σχηματιστεί αμέσως μετά τις εκλογές του 1999, υπό την προεδρία του ηγέτη του Κόμματος Δημοκρατικής Αριστεράς, Μπουλέντ Ετζεβίτ.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΚΑΙ Η ΤΑΙΝΙΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΟΔΥΝΗ
Σε ομιλία που έκανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τον περασμένο Αύγουστο στο Ναό της Παναγίας Διπλοκυονίου στον Βόσπορο - παρουσία προσκυνητών από την Πόλη, την Ελλάδα και την Κύπρο - είχε αναφερθεί και στην τουρκική ταινία που γυριζόταν τότε και σήμερα προβάλλεται στην Κωνσταντινούπολη και έχει ως θέμα τα Σεπτεμβριανά. «Εδώ εις την Πόλη τα τελευταία χρόνια την χαρά της εκκλησιαστικής πρωτοχρονιάς έρχεται να επισκιάσει η ανάμνηση των τραγικών γεγονότων της αποφράδος εκείνης νύχτας της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου 1955. Εφέτος συμπληρώθηκαν 53 χρόνια από εκείνα τα τραγικά γεγονότα τα οποία και αποτέλεσαν την απαρχή του ξεκληρίσματος της ρωμιοσύνης εδώ. Το ΄55, όπως είπαμε, το ΄64 λόγω του Κυπριακού, και το ΄74 υπήρξαν πολύ δύσκολα χρόνια για την ομογένεια της Κωνσταντινουπόλεως, έφυγαν, έφυγαν χιλιάδες πιστοί, αλλά και όσοι μείναμε έχουμε ακόμη το κουράγιο και με την χάρη του Θεού θα το έχουμε και θα συνεχίσουμε απτόητοι να διαιωνίζουμε την ιστορία μας, την παράδοσή μας, την χριστιανικήν μαρτυρία μας την εδώ ζωή και ύπαρξή μας.
Σήμερα όντως είμεθα ολίγοι, κανείς όμως δεν μπορεί να προδιαγράψει με μαθηματική ακρίβεια το μέλλον της χριστιανοσύνης και της ρωμιοσύνης εις αυτή την Πόλη. Είχαμε δια μέσου των αιώνων άμπωτη και παλίρροια, καλές ημέρες, ευτυχείς ημέρες, αλλά και τραγικές ημέρες και τραγικά γεγονότα, όπως εκείνα του Σεπτεμβρίου του ΄55. Διάβασα ότι τα γεγονότα τα Σεπτεμβριανά του '55 θα γίνουν ταινία. Να γίνουν, για να θυμίζουν στις νεώτερες γενεές το τι μεγάλο κακό μπορεί να κάνει, όχι σε μία ομάδα ανθρώπων, εν προκειμένω στους Ρωμιούς Ορθοδόξους Χριστιανούς της Πόλεως, αλλά σε αυτή την ίδια τη χώρα, τί μεγάλο κακό μπορεί να κάνει ο φανατισμός, ο εθνικισμός, η μισαλλοδοξία. Έχουμε πικρά πείρα από όλα αυτά ιδιαιτέρως τις τελευταίες δεκαετίες, τα ξεπερνούμε, θέλουμε όμως να θυμούνται και οι επόμενες γενεές που δεν τα έζησαν αυτά τα γεγονότα, να διδάσκονται αρνητικώς δηλαδή να διδάσκονται ώστε να μην τα επαναλαμβάνουν ποτέ εις το μέλλον και να ζουν οι άνθρωποι και μάλιστα οι πολίτες της ίδιας χώρας, καθώς και γείτονες εν ειρήνη και ομονοία και αγάπη».