CHEERLEADERS

Τα κορίτσια που ξεσηκώνουν τις κερκίδες

Καθαρά αμερικάνικο χαρακτηριστικό, ξεκίνησε από τα κολέγια και τα πανεπιστήμια τα οποία διέθεταν ομάδες κυρίως μπάσκετ και σιγά – σιγά επεκτάθηκε από το ΝΒΑ και σε άλλα αθλήματα και σε όλο τον κόσμο. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τα δροσερά κορίτσια και στα ελληνικά τερέν κυρίως στο μπάσκετ τα οποία χαρίζουν ένα γοητευτικό τόνο γοητείας στο σκληρό άθλημα.

Ο χορός είναι για την όμορφη Κατερίνα το alter ego της. Δίχως αυτό δεν μπορεί να ζήσει. Κι ο συνδυασμός του χορού με τα γήπεδα και τον αθλητισμό ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να της τύχει.
Μέλος της ομάδας των cheerleaders του Πανιωνίου στο μπάσκετ, η Κατερίνα μαζί με τις υπόλοιπες κοπέλες του «τιμ» τα δίνουν όλα για να διασκεδάζουν τους οπαδούς, αλλά και να? καλμάρουν τα νεύρα, όποτε το απαιτεί η περίσταση. Και το πετύχουν με τον καλύτερο τρόπο, έχοντας τόσο η ίδια όσο κι οι άλλες κοπέλες της ομάδας αρκετούς θαυμαστές, κάτι που φαίνεται και μέσα απ' την ιστοσελίδα τους (www.panthergirls.gr). Να τι λέει αυτό το κορίτσι το οποίο ασχολείται με το τσιρλίντιγκ στην Ελλάδα.

Καλά, πώς αντιμετωπίζεις τα κολακευτικά σχόλια που ακούς;

«Με χαμόγελο και πάντα καλοπροαίρετα. Διότι όταν το κάνει ο άλλος, περιμένει τουλάχιστον ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα».

Κι αν τα σχόλια είναι κάπως πιο... χυδαία; Τότε τι κάνεις;

«Τίποτε. Γυρίζω την πλάτη μου και φεύγω».

Ναι, αλλά στο γήπεδο ακούτε πολλά.

«Λέγονται πολλά, αλλά δεν μας αγγίζουν. Όταν είσαι στο παρκέ, εκείνο που κοιτάς είναι να κάνεις τη δουλειά σου σωστά. Και η δική μας δουλειά είναι να χορεύουμε και να διασκεδάζουμε τον κόσμο. Όλα τα άλλα, οι αθυροστομίες και τα λογής - λογής σχόλια δεν φτάνουν στ’ αυτιά μας».

Πώς βρέθηκες στο «τιμ» των cheerleaders του Πανιωνίου;

«Ξεκίνησα το cheerleading σχεδόν στην πλάκα! Με προέτρεψε κάποιος φίλος και βρέθηκα στην TCS, την εταιρεία που είχε τις χορεύτριες πέρυσι στο Μαρούσι. Εφέτος ''μετακομίσαμε'' στον Πανιώνιο και θεωρώ ότι κι εμείς βοηθάμε όσο μπορούμε την ομάδα».

Το cheerleading δεν είναι και τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα.

«Όντως. Υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση ανάμεσα στις χορεύτριες της Ευρώπης και του NBA. Γίνονται, ωστόσο, βήματα προόδου και σίγουρα αυτό είναι πολύ θετικό».

Μελετάς τις κοπέλες από το NBA;

«Καλά, θέλει και ρώτημα; Μ' αρέσουν περισσότερο οι cheerleaders των Μαϊάμι. Πάντως στο λέω και πάλι, στο ΝΒΑ είναι σε άλλο επίπεδο».

Οι γονείς σου πώς αντέδρασαν όταν τους είπες ότι θα ασχοληθείς με το cheerleading;

«Μπορεί και να μην το πιστέψεις, αλλά τους άρεσε η ιδέα. Και αυτό διότι γνώριζαν ότι μου αρέσει ο χορός, αλλά μ’ αρέσει και ο αθλητισμός. Κι αυτό ήταν ο καλύτερος τρόπος για να τα ''δέσω'' και τα δύο. Και φυσικά έρχονται και στο γήπεδο και με βλέπουν»!

Επί προσωπικού, τι... παίζει; (γέλια)

«Ελεύθερη κι ωραία! Είμαι μικρό κορίτσι ακόμη...». (γέλια)

Οπότε δεν υπάρχουν ζήλιες για τα όποια σχόλια γίνονται για σένα (αλλά και για τις άλλες κοπέλες)...

(γέλια) «Ναι, όντως! Αν και όπως σου είπα, δεν ασχολούμαι με τα σχόλια».

Εσένα σε νοιάζει μόνο ο χορός, απ' ό,τι κατάλαβα! (γέλια)

«Ε, ναι. Από μικρό παιδί ζω με το χορό. Ξεκίνησα από μικρή με κλασικό μπαλέτο, έκανα και ρυθμική γυμναστική για μία 5ετία, και αεροβική και συγχρονισμένη κολύμβηση -αν και με κάποια χρόνια καθυστέρησης μπήκα σ' αυτό- και δεν μπορώ να με σκεφτώ δίχως το χορό».

Δηλαδή πας για... μεγάλα πράγματα, ως χορεύτρια;

«Κοίτα να δεις, πέρα από το χορό, σπουδάζω κιόλας!