ΜΑΤΙΕΣ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΩΣ

Βιάζονται ως φαίνεται να τον ξεφορτωθούν και έχουν εφεύρει ένα κάρο ψεύτικα σενάρια που μπροστά τους ωχριούν οι καλύτεροι σεναριογράφοι της τηλεόρασης.

Μια τον στέλνουν στην Θεσσαλονίκη, μια στην Αθήνα, μια στην Ευρωβουλή. Ορισμένοι δε δεν θα είχαν διόλου αναστολές να τον στείλουν στο πυρ το εξώτερον και να ησυχάσουν μια για πάντα από δαύτον.

Ο λόγος βέβαια για τον βουλευτή Ροδόπης, Ευριπίδη Στυλιανίδη, τον στοχοποιημένο Καραμανλικό ο οποίος όταν όλοι ήταν χωμένοι στα καβούκια τους, κάνοντας την ανάγκη σιωπή, εκείνος βγήκε μπροστά και υπερασπίστηκε όπως όφειλαν κι άλλοι τον αρχηγό της παράταξης και επικεφαλή της κυβέρνησης.

Διαβάζουμε τόσο καλοδουλεμένα παραμύθια, για δείπνα στη Δροσιά, για τραπέζια σε ύποπτα και θεοσκότεινα στέκια που οι σεναριογράφοι θα μπορούσαν να εκδώσουν σε μυθιστορήματα και να κονομήσουν πολλά …ευρώ.

Είναι να γελάει κανείς με όλα αυτά, αλλά πολύ περισσότερο με τους ευρηματικούς χαρακτηρισμούς που τον κατατάσσουν σε έναν καβαλημένο, αδίστακτο, κακομαθημένο επαρχιώτη που πήρε τον δρόμο τον στραβό, τον δρόμο της απωλείας.

Τι εξυπηρετούν όλα αυτά τα σενάρια; Πολύ φυσική η απάντηση και εύκολη. Να πληγεί και να ξεκουμπιστεί από την πλάτη μας. Να τον χώσουμε μέσα στον λάκκο με τον ασβέστη επειδή τόλμησαν κάποιοι να τον εντάξουν στην χορεία των εν δυνάμει πρωταγωνιστών της μετακαραμανλικής εποχής. Επειδή τόλμησε να βοηθήσει ως όφειλε τον κομματικό του υποψήφιο να γίνει δήμαρχος. Επειδή έχει το «θράσος» να βοηθάει όπου μπορεί την ιδιαίτερη πατρίδα του.

Νέοι καιροί, νέα ήθη. Μια νέα πολιτική πραγματικότητα βιώνουμε την οποία με θλίψη διαπιστώνει κανείς ότι ενορχηστρώνουν νέα τζάκια πολιτικής και φερέλπιδες της μεταστυλιανιδικής περιόδου, εντός και εκτός του πολιτικού του χώρου.

Ας είναι. Ο χρόνος που περνάει θα φέρνει τα αποτελέσματα όλης αυτής της λυσσαλέας και κανιβαλικής περιόδου. Αυτοί που σήμερα βυσσοδομούν θα εισπράξουν τα επίχειρα της σεναριολογίας τους. Θα καταλάβουν ότι η πολιτική δεν είναι παρασκήνιο αλλά και πράξεις και έργα τα οποία είναι τελικά οι σφραγίδες μιας πολιτικής διαδρομής.

Οι πολίτες οι οποίοι καλούνται να επιλέξουν στις εκλογές τις προτιμήσεις τους, μπορεί να παρασυρθούν από σειρήνες φάλτσες, αλλά έρχεται η στιγμή που τακτοποιούν τα πράγματα σύμφωνα με τον σωστό τρόπο.

Πολλές φορές στην ιστορία, οι πολίτες εξοστράκισαν ιδιαίτερα σημαντικούς ανθρώπους των δημοσίων πραγμάτων και ήρθε μετά η ιστορία η οποία αποκατέστησε την αδικία, την ατιμία και την δολιότητα.

Η εξουσία, αυτή είναι ο αυτοσκοπός του επιτελείου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτός είναι και ο τελικός σκοπός τοπικών δυνάμεων και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι θεμιτός. Τι έργο θα παράξουν; Ποιες είναι οι θέσεις τους και η πρακτική άποψή τους για τα προβλήματα τα οποία βασανίζουν σήμερα τους πολίτες; Άκρα του τάφου σιωπή. Καλές οι καταγγελίες και χρήσιμες, αλλά καλές και οι καθαρές λύσεις.

Το πρόβλημα είναι τελικά αν φύγουν κάποιοι και αντικατασταθούν από κάποιους άλλους; Οι παρέες και τα συμφέροντα αν αλλάξουν ρόλους; Αν ναι τότε να γίνει και σήμερα ακόμη. Ποιο το όφελος των πολιτών; Κανένα προφανώς. Μια και το κράτος λάφυρο είναι ακόμη η πολύφερνη νύφη.

Το άσχημο είναι ότι την άποψη και την στρατηγική αυτή, ενστερνίζονται κάποιοι οι οποίοι δήθεν προοδευτικοί και άμεμπτοι, έχουν ενδυθεί τον λευκό μανδύα της κάθαρσης.

Μέσα από το παστρικό ρούχο όμως, φευ, φαίνεται η σάρκα τους, η οποία δεν έχει ακόμη αρκούντως εξαγνιστεί.

Εις την Ευρωκάλπην τα σπουδαία και τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής και όπερ έδει δείξε!