Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΥΣΕΙΟΥ


Το Μουσείο Καραθεοδωρή δεν είναι αυτοφυές!

Αποτελεί αντανάκλαση του πάθους και του αυτοτελούς ενθουσιασμού των Σάκη Λιπορδέζη, Νίκου Λυγερού και Ευριπίδη Στυλιανίδη

Οι Ματιές πρώτη φορά πριν από δέκα χρόνια (1999), ενστερνίστηκαν τον μεγάλο ενθουσιασμό του Σάκη Λιπορδέζη για τον μεγάλο Έλληνα και Θρακιώτη μαθηματικό Κωσταντίν Καραθεοδωρή πριν από πολλά χρόνια. Με τον ίδιο ενθουσιασμό δημοσιεύσαμε τότε πρώτοι σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα στο εξώφυλλο του περιοδικού μας, ένα μεγάλο αφιέρωμα στον μαθηματικό με την παγκόσμια εμβέλεια, ρίχνοντας φως στην μεγάλη του προσωπικότητα και το έργο του.
Τα χρόνια πέρασαν, έγιναν πολλά βήματα και ο ενθουσιασμός του Σάκη Λιπορδέζη με την βοήθεια του δόκτορα Νίκου Λυγερού έγιναν ποτάμι και πάθος, φτάνοντας μέσα από την αμέριστη συμπαράσταση του βουλευτή και υπουργού Ευριπίδη Στυλιανίδη, στο σημείο να έχει δημιουργηθεί το Μουσείο Καραθεοδωρή στην Κομοτηνή, που φιλοξενεί βιογραφίες, έγγραφα και ντοκουμέντα της σύνθετης επιστημονικής και γεμάτης εθνικής προσφοράς ζωής του.
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης που έγινε αρωγός του αγώνα και του πάθους των δύο ανθρώπων που ξεκίνησαν την ανάδειξη του Κωνσταντίν Καραθεοδωρή, έδωσε από τις θέσεις που κατείχε στην κυβέρνηση την ευκαιρία να γνωρίσουμε την μεγάλη προσφορά του μεγάλου μαθηματικού, την καταγωγή του και φυσικά την διασύνδεσή του με τους τόπους όπου έδρασε και μεγαλούργησε.
Πήγε στο Μόναχο και μέσα από ένα τρισάγιο, έδωσε την ευκαιρία ώστε οι πανεπιστημιακοί της Βαυαρικής πόλης να αισθανθούν για πρώτη φορά ικανοποιημένοι από την Ελληνική παρουσία, η οποία ήταν επιβεβλημένη εδώ και χρόνια.
Ακολούθως σε ταξίδι του στο Ισραήλ μπόρεσε να αποσπάσει γνήσια αντίγραφα επιστολών Καραθεοδωρή - Αϊνστάιν οι οποίοι αντάλλασαν απόψεις για θέματα επιστημονικά και ιδιαίτερα μαθηματικών αναλύσεων. Άλλωστε ο ίδιος ο Αϊνστάιν σε συνέντευξή του σε αμερικανούς δημοσιογράφους αποκάλυψε ότι δάσκαλός του ήταν ο Θρακιώτης Καραθεοδωρή.
Ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης υλοποίησε μια απόφαση της προηγούμενης δημοτικής αρχής (η οποία είχε μείνει ημιτελής) και περιορίστηκε στην δημιουργία ενός αγάλματος στην κεντρική πλατεία και με την βοήθεια Λιπορδέζη και Λυγερού αλλά και την σημαντική συμβολή του Δημήτρη Γαρυφάλλου, ολοκλήρωσε και παρέδωσε στην πόλη το Μουσείο Καραθεοδωρή, σημαντικό σημείο αναφοράς στην πόλη και του αξίζουν συγχαρητήρια.
Ας έρθουμε στα εγκαίνια του Μουσείου, τα οποία στηρίχθηκαν από τα ΕΛΤΑ και το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών. Ήταν λιτά και σεμνά, όπως ταιριάζει στην διαδρομή και την προσωπικότητα του ίδιου του Καραθεοδωρή. Ο υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης, ο νομάρχης Ροδόπης Άρης Γιαννακίδης, ο δήμαρχος Περιστερίου Ανδρέας Παχατουρίδης, ο πρόεδρος των ΕΛΤΑ Άγγελος Μπρατάκος, αλλά και συγγενείς και επιστήμονες οι οποίοι δούλεψαν για την προβολή της προσωπικότητας του μεγάλου μαθηματικού και Κομοτηναίοι θεσμικοί και μη. Απουσίες πολλές και μάλιστα με πολιτικό χρώμα. Δεν πήραν προσκλήσεις λένε. Άλλα λόγια! Την ίδια μέρα μια θαυμάσια ημερίδα σε μια αίθουσα γεμάτη απλούς ανθρώπους που ήρθαν να ακούσουν για το άξιο παιδί με καταγωγή από τη Θράκη. Ανθρώπους από την Κομοτηνή, τον Έβρο, την Ξάνθη και από όλη την Ελλάδα. Ανθρώπους χωρίς παρωπίδες, ανθρώπους που έλαμπαν από χαρά και ορισμένοι από αυτούς δάκρυσαν από αυτά που άκουσαν. Όποιοι ήταν στην αίθουσα και είχαν ανοιχτές τις αισθήσεις τους και είδαν και άκουσαν.
Από την άλλη βολές-πυροτεχνήματα, από τη Νέα Βύσσα και τον Έβρο γιατί το μουσείο έγινε στην Κομοτηνή. Τι να πει κανείς; Ο Καραθεοδωρή επιστρέφει στην Θράκη κι όχι στην Κομοτηνή. Ξεκάθαρα και παστρικά πράγματα. Τι έκανε η Νέα Βύσσα και οι διάφοροι δήθεν ενοχληθέντες για το μεγάλο τέκνο της; Τι απάντησαν σε ορισμένους ανόητους που έλεγαν και λένε ακόμη, ότι ο Καραθεοδωρή συνεργάστηκε δήθεν με τους Ναζί; Μόνο κριτική και ξάπλα στον καναπέ! Λόγια του αέρα έτσι για να κρύψουμε την ανυπαρξία και την υστεροβουλία!
Κάποιοι παρεξηγήθηκαν γιατί δεν τους έστειλαν τζάμπα με κούριερ το άλμπουμ των ΕΛΤΑ, το οποίο μοιράστηκε και μάλιστα αφειδώς, από τους ανθρώπους σε όλους. Άλλοι μικρόνοες και υστερόβουλοι έσκιζαν τα ιμάτιά τους, προκειμένου να υποβαθμίσουν το γεγονός με φτηνά παραπολιτικά και αστεία κουτσομπολιά τα οποία είναι ανάξια λόγου και κάθε χαρακτηρισμός των γραφομένων τους, είναι χάσιμο χρόνου. Τέλος καλό είναι να αναφερθούμε στην παρουσία του καλλιτέχνη Μιχάλη Χατζηγιάννη που ορισμένους προφανώς βαριάς κουλτούρας τους χάλασε και τους ξένισε. Θέλανε λέει Ιάννη Ξενάκη και κολοκύθια με την ρίγανη. Ξέχασαν προφανώς ότι τον Ξενάκη τον είχανε …γραμμένο κανονικά οι ιθαγενείς και τον ανακάλυψαν όταν έγινε παγκοσμίως γνωστός. Μόλις το 2001 τιμήθηκε και αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος μουσικών σπουδών του ΑΠΘ και μετά από λίγο πέθανε. Ο Χατζηγιάννης που πολλούς εξένισε, ήρθε ο άνθρωπος αφιλοκερδώς (ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ), τζάμπα δηλαδή, επειδή ήθελε να τηρήσει την υπόσχεσή του προς τον Ευριπίδη Στυλιανίδη για μια εμφάνιση στην Κομοτηνή, την οποία θα έκανε έτσι κι αλλιώς με την ιδιότητά του, ως προέδρου της καλλιτεχνικής επιτροπής των Μαθητικών Αγώνων που θα γινόταν στην Κομοτηνή και κάποιοι …εξυπνάκηδες τους πήγαν στην Αθήνα. Το γεγονός μάλιστα ότι κάποιοι τους πήγαν στην Αθήνα, οι ξυνισμένοι το δικαιολόγησαν ως καλώς καμωμένο, ρίχνοντας και μομφή στην Κομοτηνή, ότι δεν μπορούσε να τους φιλοξενήσει και άλλες αηδίες οι οποίες και αυτές είναι ανάξιες λόγου. Τελικά πειράζει που ο Χατζηγιάννης δεν είναι Ξενάκης ή μήπως επειδή μίλησε (έστω και από χειρόγραφο) σε 3.000 νεαρούς ότι από την γη αυτή κατάγεται ο Καραθεοδωρή; Τι το μεμπτό έκανε ο καλλιτέχνης; Μήπως φταίει που δεν ήρθε με ένα 20αράκι είσοδο «να τα παντελονιάσει» και να φύγει με επευφημίες, όπως κάνουν οι περισσότεροι, ορισμένοι εξ αυτών εξαιρετικά ποιοτικοί και βαριά έντεχνοι;
Το Μουσείο έγινε και μάλιστα παρουσιάζει αρκετή κίνηση από μαθητές που έρχονται από όλα τα μέρη της Ελλάδας και το επισκέπτονται. Ο Σάκης Λιπορδέζης που για ορισμένους (συναδέλφους του!) είναι κόκκινο πανί, προσκαλείται σε όλη την Ελλάδα να μιλήσει για την μεγάλη του αγάπη, τον Καραθεοδωρή και καταχειροκροτείται. Ο στόχος επιτεύχθηκε. Αυτό προφανώς κάποιους δεν τους αρέσει, όπως δεν τους αρέσουν τα μούτρα κάποιων ανθρώπων που μπορούν και δημιουργούν πράγματα για τον τόπο μας, από καρδιάς. Αυτή είναι άλλωστε η μοίρα των Ελλήνων που προσφέρουν. Ορισμένους παλιά τους εκτελούσαν ή τους έκλειναν σε κελιά, άλλους τους περιέπαιζαν (τους δούλευαν κατά το κοινώς λεγόμενο) όπως και τον Καραθεοδωρή οι πανεπιστημιακοί μας ταγοί που τον θεώρησαν άχρηστο για το ελληνικό πανεπιστήμιο, τον άνθρωπο που όταν άλλοι έτρεχαν να σωθούν από την κόλαση της Σμύρνης (κι όχι τον συνωστισμό) αυτός προσπαθούσε να γλυτώσει τα όργανα και τα συγγράμματα του ιδρυθέντος από τον ίδιο πανεπιστήμιου της Σμύρνης. Σήμερα υπάρχει άλλη τακτική να εξουδετερωθούν αυτοί οι καλοί Έλληνες, τους λασπώνουν και τους σπιλώνουν επειδή θέλουν να αφήσουν κάτι χρήσιμο πίσω τους. Είναι η ίδια συμπεριφορά, το ίδιο χούι, το οποίο ευτυχώς κάποιους δεν τους πτοεί και συνεχίζουν να προσφέρουν και να δημιουργούν αποκαθιστώντας την χλεύη με έργα, την ανοησία με ιδανικά, την ανικανότητα με προσφορά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου